Singer Featherweight, de spoel winden.

Voor het winden van de spoel geeft de Singer handleiding de volgende adviezen:







Het vliegwiel moet los om te voorkomen dat de naald zonder reden op en neer gaat. Nu draait alleen het vliegwiel en kan het spoeltje wel opgewonden worden.

"De voetregulateur"  mooi woord voor gaspedaal....













Ik vind het niet zo handig dat het garen op deze manier langs de warme lamp geleid wordt. Op deze tekening lijkt dat mee te vallen, maar volgens mij gaat de draad er vlak langs.






Daarom voer ik de draad langs het handgreepje van de bovendraadspanningsregelaar.





Ik heb met een fotobewerkingsprogramma in de foto het draad extra gekleurd, denk dus niet dat ik met dik breigaren stik!



Omdat het vaak voorkwam dat ik aan het spoelwinden was, maar er niets gebeurde, laat ik het begin van het garen op de volgende manier om het spoeltje gaan: het kleine stukje draad dat door het gaatje van het spoeltje gaat en dat je vasthoudt (A) kruist de draad die via de spanningsschijfjes en draadgeleider aan de klos vastzit (B). Op deze manier zet je de langste draad even vast en slipt de draad niet om het spoeltje. Het draadeinde (A) knip ik na een tijdje zo kort mogelijk af.

Het spoeltje zoals het op de as van de garenwinder zit.

A=  korte einde van het garen
B=  gaat richting garenklosje.

Singer 201, "nieuwe" lamp.



De Singer 201 ziet er schitterend uit en ik ben erg tevreden over haar prestaties, maar miste wel een lampje.

Een lamp erbij zetten op het meubeltje kan, maar zit soms in de weg bij het werken met de machine.

Via marktplaats had ik eens een oud Singer lampje gekocht en die zou perfect zijn!
Er zat nog een porceleinen stekker aan, de draden staken uit.

Een nieuwe stekker is wel nodig dus!

Bij de bouwmarkt hebben ze grote voorkeur voor witte stekkers, geloof ik, die zijn er in alle soorten en maten. De verkrijgbare zwarte stekkers zijn helemaal rond. Dat wordt werken met een verloopstekker, want zo past de stekker niet in een geaard stopcontact. Ik ga de komende tijd op zoek naar goede zwarte stekkers, want dit is onhandig zo.

Mijn bedoeling was het complete snoer van het lampje te vervangen, maar ik kon het niet helemaal demonteren. En het draad zag er goed uit toen ik de oorspronkelijke stekker eraf knipte, dus dat durf ik zo wel te laten.







Aan de achterkant van de naaimachine zit een gat om de kamraderen te smeren en olie te druppelen op de bewegende delen. Onder de fraaie sierplaat die het gat afdekt, past de ronde houder van de lamp.





Zo ziet de acherkant er nu uit. Nieuwe lampjes zijn nog steeds verkrijgbaar, de maat is niet veranderd.

Ik vind het een mooi sfeerlicht zo!

Free Motion Quilting met een trapnaaimachine.

Ik leerde naaien op een elektrische naaimachine met blote voeten, omdat de handwerkjuf dacht dat ik dan meer controle over het gaspedaal zou hebben. En daar had ze gelijk in! Nóg vind ik het prettiger om zonder schoen of slofje met mijn voet dat kleine knopje van het Singer voetpedaal in te drukken.

Met de Singer Featherweight heb ik Free Motion Quilting geprobeerd, maar het ging me toch te snel. Dat is een van de redenen om een trapnaaimachine te nemen: zelf beter het tempo kunnen beheersen. En ook omdat het zo'n mooi meubeltje is natuurlijk!

Ik heb een ander voetje voor het quilten gebruikt dan de originele Singer. Deze komt uit een set voetjes voor Toyota, maar omdat het voor low shank naaimachines is, past het uitstekend! En ik vind dat dit model voetje heel plezierig werkt, dus ga ik deze ook eens op de FW uittesten!

Maar nu Free Motion Quilting op de Singer 201 trapnaaimachine!
De transporteur naar beneden zodat de stof vrij te bewegen is. Naald aan de rand van het werk in de stof, even een slag draaien aan het vliegwiel om het grote wiel beneden al de goede kant op te laten gaan. En trappen maar!!!

Een kort filmpje om het te laten zien!


De steekjes werden mooi!
Het draaien aan de stof voor het meanderen moet ik nog veel oefenen, het bochtenwerk is nog niet zoals het hoort. Maar dat ligt aan mij, de machine doet het geweldig!
Het tempo is prima te regelen!

Ik denk wel dat ik mooie lange slanke benen krijg als ik de hele quilt voor Zoon3 met de trapnaaimachine ga doorstikken!

Later heb ik nog een stukje rechte lijnen naaien met de boventransportvoet gedaan en dat gaf ook met de trapnaaimachine een prima resultaat. En zelfs golvende lijnen gingen goed, dus je kan meer met die voet dan alleen rechte lijnen. Ik heb ooit een boekje gekocht met quiltpatronen voor de naaimachine, met moeilijke patronen én patronen voor beginners! Waarschijnlijk kies ik daar een patroon uit.

Singer 201, de transporteur laten verzinken.

De Singer 201 die ik heb ingebouwd in het trapnaaimachine-meubel, kan de transporteur laten verzinken.

Je draait aan de onderkant een schroef los, verzet een hendel en klaar ben je!
Helaas zat de hendel muurvast. Dat komt door aangekoekte smeer en te lang stilstaan.

Wil je een machine fit houden, dan moet je er vaak mee werken! En deze mooie naaimachine had al jaren onwerkzaam ergens gestaan.

Geweld is nooit de oplossing, dus vorige week flink wat naaimachine-olie op de scharnierpunten laten lopen en een paar dagen gewacht.

Als dat niet het gewenste effect zou hebben, had ik de machine weer uit het meubel getild en op een oude krant wasbenzine met een wattenstaafje op de scharnierpunten gedept. Maar ik had geluk, vanmorgen ging de schroef al veel soepeler en nu was ook de hendel waarmee de transporteur verzinkt om te zetten naar de andere stand. Precies zoals het hoort!

Ik heb een filmpje gemaakt om te laten zien hoe je de transporteur laat zakken. Feed dogs is de engelse benaming....

Singer Buttonholer 489500 en quilt van de latten af!

 

Gisteren binnen gekomen, de Singer Buttonholer 489500. Ik kocht ooit via internet de 489510, maar terwijl die onderweg was begreep ik al dat die voor slant shank naaimachines was. Wel een mooie roze doos, maar niet bruikbaar voor de low shank Singer Featherweight en alle andere Singer naaimachines hier in huis.

 

Ik zal een paar knoopsgaten maken om te laten zien hoe deze ingenieuze apparaatjes werken.

En meteen een vergelijking maken tussen deze, de 86718 en de 160506...

Ik moet nog iets bedenken waar ik knoopsgaten voor nodig heb.......

 

Vanmorgen had ik anderhalf uur voor ik naar mijn werk moest, niemand verder in huis en de hond en katten in diepe rust na hun ontbijt en rondje uit...

Natuurlijk had ik iets huishoudelijks kunnen gaan doen, maar dit was een uitgelezen kans om de quilt voor Zoon3 op tafel te leggen, wéér een stukje van de latten af te rollen en verder te rijgen. Daar heb ik de hele eettafel voor nodig en wil ik absoluut geen speelse hond of opdringerige katten in de buurt hebben.

Ik heb heel snel gewerkt en hield de tijd in de gaten waarop ik weg moest gaan. OK, een paar minuutjes later dan gepland was het klaar: de latten kunnen voorlopig opgeborgen worden, de hele quilt is doorgeregen. Wat een lap! Toch ging deze methode snel, ik ben er alles bij elkaar ruim 5 uur bezig geweest. En dat voor iets van 1.90 x 2.30 m.

Nu moet ik gaan denken over het quilten, ik ben er nog niet uit! In de naad, langs de naden of iets heel anders? En met welke kleur draad? De stof is zwart, ook de achterkant. Maar om nu met zwart draad over de gekleurde vierkantjes te naaien, lijkt mij ook niets.

Aan mijn eerste quiltje zie ik dat het mooi is als er veel gequilt is (noem je dat zo?), dat er veel kreukels gaan komen; reliëf in de stof. Anders lijkt het net of er een lege dekbedhoes is neergelegd.

De patchwork lap is in banen aan elkaar gestikt, zoals op de onderstaande foto met witte lijnen is weergegeven. Moet ik ook nog rekening houden met het naden-patroon van de banen?

Ik vraag dus om jullie advies! Wat zijn de mogelijkheden, voor het quilten en de kleur(en) van de stiklijnen? Wat zouden jullie ermee doen?

Singer trapnaaimachine, techniek van het trappen.

De bestelde leren riem voor de trapnaaimachine was iets te lang en moest op maat worden gemaakt. Het nietje waar de twee uiteinden mee aan elkaar worden gehaakt, is bijna fragiel als je het vergelijkt met de dikke niet van de oude riem.
Ik heb de maat genomen door de riem helemaal door de machine te leiden en met een stift aan te geven waar ik moest knippen. Met een spijkertje heb ik een gaatje geslagen in het leer om het haakje door te doen. Het stukje riem dat overbleef heb ik bewaard, voor het geval de uiteinden toch losscheuren.
Na het plaatsen van de riem zijn de uiteinden met een tangetje dichtgeknepen. Het lijkt erop dat het zo stevig genoeg vastgeklonken is. Het schijnt dat de riem wat uit-rekt en over een tijd nog een keer ingekort moet worden.

Het trappen begint met het plaatsen van de voeten. Ik doe rechts de hele voet plat en wat naar voren, de linkervoet alleen met de tenen op de treeplank en iets naar achteren. Dan draai ik met de hand het vliegwiel naar me toe en beginnen met trappen. Gaat prima!
Om de naaimachine weer in te klappen of aan de onderkant van de machine iets te bekijken, moet de riem losgemaakt worden van het grote wiel. Daarvoor zit rechts bij het wiel een hendeltje waar de riem doorheen loopt en dat je met je hand naar rechts kan bewegen.

Ik wil niet dat de naald ongecontroleerd heen en weer gaat, zo krijg je al snel problemen dat het spoelhuis vastzit of proppen draad onderaan je werk. Dus haal ik het vliegwiel los van het de as van de naaimachine met de chroomkleurige schroef, op dezelfde manier waarop je dat doet als je spoeltjes gaat opwinden.

Dan trap ik even door terwijl de hendel de riem naar rechts schuift en de riem gaat van het grote wiel af.

Om de riem weer op het wiel te krijgen, draai ik aan het grote wiel en trap wat mee. Dan pakt de riem (meestal..) vanzelf.


Het is wel wat puzzelen, want ik kon geen handleiding vinden van het het onderstel van dit meubel en de werking daarvan. Maar met wat geduld kom je een heel eind!
Mocht iemand nog aanvullende informatie hebben, dan houd ik mij aanbevolen!

Singer Kindernaaimachine.

De Singer Featherweight is op Marktplaats wel aangeprezen als kindernaaimachine. Niet zo gek eigenlijk, als je het kleine formaat ziet.

Er bestaan naaimachines die alleen voor kinderen verkocht worden. Meer een speelgoedje. De machines werken vaak met maar 1 spoel, waardoor het resultaat een kettingsteek is.
Roze plastic moet tegenwoordig het ultieme Barbie-gevoel geven. Niet voor lang vrees ik!

Singer heeft vroeger ook metalen kindernaaimachines gemaakt, nu collectors-items.





Foto van internet.


 En in de jaren 60-70 kwamen plastic naaimachientjes in de winkels die de merknaam Singer droegen.  Werkzaam op batterijen, een dure grap als het nog geen oplaadbare batterijen betrof.

Wat is nu wel geschikt voor kinderen om mee te werken?

Gewoon met de hand iets in elkaar zetten, met naald en draad, is goed voor de motoriek, maar gaat langzaam en dat kan ontmoedigend zijn.

Een elektrische naaimachine gaat vaak te snel, zeker kinderen kunnen het pedaal niet goed doseren.

Een handnaaimachine laat het kind zelf het tempo bepalen. Nadeel van het draaien aan de hendel is wel dat er nog maar één hand overblijft om de stof onder het naaimachine-voetje te sturen.

Bij een trapnaaimachine valt dat probleem weg, maar de verschillende beweging van de voeten en de handen zijn een complicerende factor. Dat is juist goed! De ritmische beweging van het voetenwerk kan eerst geoefend worden door het kind (of de beginner) tussen de op papier getekende lijnen van doolhoven te laten naaien zonder draad in de machine. Zo ben ik zelf ook begonnen, het is een van mijn dierbaarste herinneringen!
Als dat goed gaat kunnen kleine lapjes aan elkaar gezet worden. Een kussentje voor de beer of een speldenkussen als cadeautje.

Begin simpel, dan blijft het leuk!

Sint Maarten en de sterren.

Gisteren wat lantaarntjes buiten neergezet om een gezellig hoekje bij de voordeur te maken. De kindertjes die zingen voor Sint Maarten komen vooral voor het snoep, maar de meelopende ouders willen ook wel wat sfeer proeven. Na zo'n 16 jaar door weer en wind meegelopen te hebben, ben ik blij dat ik er niet meer op uit hoef. Natuurlijk te veel snoep in huis gehaald, dat wordt weer een kilootje erbij als ik niet oppas!




Het was een lekker dagje thuis, naaimachientje op tafel. Ik heb weer flink wat sterren en andere figuurtjes gemaakt. Er gaan nieuwe stofjes in en oude overhemden. Waarschijnlijk zullen een paar vanwege de kleur uiteindelijk niet door de selectie heen komen. Ik moet nog eens goed nadenken over de kleur die ik erbij ga nemen voor de verbindende sashings.



De quilt voor zoon3 staat nog op 2 latten in de gang, nog maar een klein stukje geregen. Deze methode bevalt goed, alleen heb ik de hele grote tafel nodig en liefst dat de katten even slapen. Nu is Charlie al 2x omhoog geklommen via de quilt op de lat, niet helemaal de bedoeling dus!

Charlie is de enige die in gordijnen hangt, omdat Monty toch wat problemen heeft met springen en klimmen. Monty is een raar beest, met een overbeet, navelbreuk en één ingedaald balletje.Toch gaat hij steeds beter lopen en is sterk genoeg om zijn veel grotere broer bij het stoeien plat op de grond te krijgen. Charlie en Monty slapen zo lief ineengestrengeld, dat je niet weet van wie welke poot is.
Allebei zijn ze erg knuffelig, precies zoals je je een kat voorstelt.






Het valt mij op dat veel mensen die patchwork maken ook een kat hebben, aan de foto's te zien. Staan een quilt en een kat symbool voor huiselijke gezelligheid?

IKEA-hackers, een moderne naaitafel.



Marta's naaitafel

 Wil je ook een echte naaitafel of misschien zelfs je Singer Featherweight inbouwen?
Ik kijk graag op IKEA-hackers. Dat is een blog waar je berichten kunt posten als je een artikel van IKEA hebt aangepast, zodat het voor jou beter geschikt is. Bijvoorbeeld een kastje iets smaller hebt gemaakt voor het kleine hoekje in de gang, of een keukenkastje veranderd in een discrete kattenbak-verstopper. Sommige mensen zijn heel moedig en bedreven om ergens de decoupeerzaag in te zetten!

Vandaag staat er een project op internet om een tafel van een gat te voorzien, zodat de naaimachine erin past en dat geeft het idee van de ouderwetse trapnaaimachine-tafel.

Als je wilt kijken op IKEA-hackers, klik dan HIER .

Mijn kater James vindt het wel belangrijk dat de naaimachine ook weer ingeklapt kan worden....

Singer 201 in trapnaaimachine-meubel.

Het lijkt een beetje vreemd om een Singer 15 uit haar meubeltje te halen, waar ze misschien al sinds 1921 in zat en een Singer 201 daarvoor in de plaats te zetten.

Moet je niet iets zo oorspronkelijk mogelijk houden?

Voor een aantal zaken zal dat zeker opgaan. Daarom hebben we bijvoorbeeld Monumentenzorg, om gebouwen te bewaren voor het nageslacht. (En dan hebben we het over de buitenkant, de WC mag meestal wel aangepast worden aan de eisen van deze tijd. We willen niet allemaal op een houten plank zitten..)
Conserveren is belangrijk als het gaat om originele en onvervangbare zaken. Niet om massa-productie. En Singer Naaimachines, hoe dierbaar ook, behoren tot de laatste categorie.

Dus kan je gerust een aanpassing doen, waardoor je de naaimachine met meer plezier gebruikt.

Ik vind deze Singer 201 één van de mooiste machines die ik heb. De frontplaat heeft een mooi motief en zag er na een uurtje dobberen in een groene zeep-oplossing weer uit als nieuw. Dit model van Singer werd gemaakt van 1939 tot 1963, de latere jaren ook in een lichtere  en modernere aluminium uitvoering.
Voor thuisnaaisters was deze machine het beste wat er te verkrijgen was.
De prijs die betaald moest worden voor dit topstuk van Singer, was een half jaarsalaris. Stel je toch eens voor!

En kijk eens hoe ze staat in het naaimachinemeubel! Ik heb wat foto's gemaakt omdat ik zelf tot vorige week ook niet had gezien hoe zo'n machine nu zich wegvouwt in het kastje.

Trapnaaimachine, handnaaimachine of elektrisch?

We hebben hier in huis diverse laptops. Bijna elk exemplaar heeft zijn eigen model oplaadsnoer.
En ook de mobieltjes van de gezinsleden hebben verschillende accuopladers. Zelfs als ze van hetzelfde merk zijn komt het voor dat er toch een ander tuutje aan het snoertje zit... Dan hebben we ook nog een paar telefoonopladers voor in de auto, ook weer verschillende!
En de fotocamera's hebben wéér andere kabeltje om ze van stroom te voorzien!
Als je dan in de la kijkt waar die kluwen spaghetti ligt te wachten om gebruikt te worden, zinkt de moed je in de schoenen!

Wat is het dan heerlijk om te ervaren dat mijnheer Singer het een stuk eenvoudiger heeft gehouden!

Het mooie meubel met de Singer 15 trapnaaimachine staat sinds het weekend te pronken op de slaapkamer.

Het zelfgemaakte bureau dat er stond (van een blad uit de koopjeshoek van IKEA, 4 losse poten en houten planken die ooit onderdeel waren van een stapelbed), is zaterdagmorgen naar de kringloopwinkel gebracht.

Het naaimachinemeubeltje werd een flink stuk lichter toen de naaimachine eruit was, nu kon het de trap opgetild worden door mijn echtgenoot, in samenwerking met de verkering van dochterlief.


Ik heb een Singer 201 in het meubel geplaatst. De Singer 201 heeft een verzinkbare transporteur en ik wil het Free-Motion-Quilten eens uitproberen op een trapnaaimachine. Want het doseren van de snelheid gaat mij niet zo goed af met die oude elektrische machines.
En Free-Motion-Quilten op een handnaaimachine lijkt mij niet zo'n goed idee, aangezien je dan nog maar één hand over hebt om de stof te manoeuvreren!

Een Singer 201 handnaaimachine (foto van internet, ik had de helft al gedemonteerd voor ik bedacht een foto te maken..)








De Singer 201 is gemaakt in 1939 en zat in een houten bak, net als op de foto hierboven. De trapnaaimachine Singer 15 is van 1921!

















Toch kan je die twee omwisselen. De aanhechtingspunten waarmee de Singer 15 in het meubel bevestigd is, zitten op dezelfde plaats als de scharnieren waarmee de Singer 201 in de onderbak past. Het vliegwiel is bij allebei gespaakt en het systeem van de slinger van de handnaaimachine kan los en op de trapnaaimachine zit op dezelfde plaats een bevestigingsgleuf en gat voor de schroef.

Hoe slim van Singer!

Ze maakten één model grondplaat voor de naaimachine met op één plaats een bevestigingsgat voor óf een slinger voor de handnaaimachines óf een motor voor de elektrische naaimachines.

En op het vliegwiel maakten ze ruimte voor een leren riem; óf voor een riempje van de motor naar het vliegwiel óf voor een lange riem bij naar het vliegwiel zoals bij een trapnaaimachine.

1. voor de aandrijfriem
2. voor de het wieltje van de spoelwinder

De grondplaat is bij heel veel verschillende modellen hetzelfde, zodat er massaproductie kon plaatsvinden. Dat bespaart in de kosten!

En maakt het nu gemakkelijker om een naaimachine om te bouwen!

Ik moet een nieuwe riem voor de trapnaaimachine bestellen. Ik neem niet aan dat die nog van 1921 is, maar nu is het verdroogde exemplaar aan vervanging toe.


Ik heb de trapnaaimachine dus nog niet echt kunnen gebruiken. Wordt vervolgd!!

Singer 15 als trapnaaimachine.

 Ik wilde al een tijdje graag een Singer 15. Dat is een oud model dat nog steeds in productie is. Eigenlijk onverslijtbaar, normale spoeltjes, redelijk standaard. De Singer 15 is gemakkelijk te herkennen, omdat het de draadspanningsregelaar op de kopse kant heeft zitten.

Daarom keek ik geregeld even op Marktplaats.

Marktplaats is een bron van vermaak!

De naaimachine-advertenties die foto's laten zien van de andere kant van de naaimachine (wist de fotograaf wel wat de kant van de naaimachine is die je ziet als je ermee werkt?), of foto's op z'n kop geplaatst, een poes/kind/leeg koffiekopje/mobieltje erbij gefotografeerd.

Naaimachines die helemaal compleet zijn (volgens de adverteerder dan), maar zonder steekplaat of heel verdacht een lapje stof onder het voetje.

En de echte 'verzamelstukken', unieke kwaliteit; als je van roestbakken houdt. En die het zo leuk doen ter decoratie in je huis of kantoor....

Op welke werkplek gaan ze nu een naaimachine voor de gezelligheid neerzetten?

Maar ik heb ook hele mooie naaimachines voorbij zien komen, dus het blijft interessant om zo nu en dan te kijken.

Zo kwam het dat ik eind vorige week een trapnaaimachine zag, ademstokkend mooi! En redelijk in de buurt......

Maar ja, waar zou ik die neer kunnen zetten?? We hebben eigenlijk geen plaats.

Wél hebben we in de slaapkamer een groot zelfgemaakt bureau staan, waar we zelden aan werken. Want het is gezelliger om in de huiskamer met nakijkwerk of voorbereidend werk voor school bezig te zijn, met z'n allen aan de grote tafel. De kinderen met de laptop of huiswerk erbij. En ik ook vaak met de Featherweight.

Dus dat bureau zou goed weg kunnen.

Nu is het toch maar een verzamelplaats voor alles wat 'even' een plekje moest krijgen. De bak met Single-Socks bijvoorbeeld. Of de mand met strijkgoed.

 

 Dus een bod gedaan en een paar dagen later nog een iets hoger bod. En toen kwam de mail dat ik hem mocht komen halen! Mijn echtgenoot is niet zo dol op al die naaimachines, maar gelukkig wel op mij, dus hij ging mee. En dat kwam goed uit, want met een onderstel van gietijzer is deze combinatie van naaimachine en onderstel absoluut geen lichtgewicht.

Hoewel ook weer niet zo zwaar als ik vreesde..

En het is zo'n mooi meubeltje! Met 6 lades. Een klep waar de naaimachine onder kan worden geklapt.

Nog even flink poetsen aan de machine en boven opruimen en dan staat er een echte Singer trapnaaimachine met een Singer 15 te pronken op de slaapkamer.

Het motief van deze machine heet Sfinx..