Om even rustig na te denken, vooruit te denken of helemaal even niet te denken!
Het is al druk genoeg met gezin en werk en de rest van de wereld, even niets hoeven of moeten is heel gezond. Dus de mail van school wordt twee weken gestopt en bestellingen voor Het Singer Winkeltje in dank aanvaard, maar pas na 5 januari afgehandeld.
Gisteren kwam het blad Landleven binnen! In april organiseerde Johanna van der Linde van de quilt- en boerderijwinkel de Lindehof in Zalk in het Boerderijmuseum in Oldebroek een Singerdag. Eigenlijk voor vintage naaimachines, dus er waren Singer Featherweights, andere oude Singers en nog een paar andere machines.
Voor de regionale televisie werden opnamen gemaakt en ook van Landleven was een fotograaf aanwezig. Heel interessant om te zien hoe zo'n reportage gemaakt wordt!
En het is zo'n leuk museum, echt een geweldige locatie. Nu ben ik dol op klederdracht, dus ik genoot van de uitleg over de klederdracht die in de middag werd gegeven en ik had zelf ook mijn jakje aan.
Zaterdag 18 april 2020 is er weer een Singerdag, als je erbij wilt zijn kan je je bij de Lindenhof opgeven. We gaan in 2020 werken met de verschillende voetjes die bij naaimachines geleverd worden of als accessoire beschikbaar zijn. Dat wordt ook weer een hele leuke dag!
Afgelopen week gingen wij even naar Hoorn. Dat is echt zo'n uitstapje voor een paar uurtjes.
We parkeren dan onder het theater, parkeergarage Het Park, en lopen langs het water naar het Museum van de 20e eeuw.
Er was daar een aparte nieuwe expositie over de DDR en vooral de val van de Muur die herdacht wordt. Het is alweer 30 jaar geleden dat dat gebeurde. Ik was als 17-jarige in West- en Oost-Berlijn geweest en kon me heel goed voorstellen dat die mensen blij waren dat de Muur openging en er vrijheid kwam. Dat de val van de Muur niet alleen maar geluk bracht werd bij de tentoonstelling ook belicht. Het is de moeite waard om te gaan kijken.
De rest van het museum hebben we natuurlijk ook weer even bekeken, want er is zoveel te zien dat je iedere keer weer iets nieuws ziet. Er zijn allemaal huiskamertjes gemaakt die een goede indruk geven van een bepaalde periode van de 20e eeuw. Je ziet de huiskamer van je opa en oma, van je ouders, van je hippe tante. Dat is echt heel leuk!
En veel spullen, heel veel spullen! Ik zag de koffiemolen van mijn moeder! De Moulinex van Tomado. De bonen gingen erin en even malen en daarna kon je gaan koffie zetten door de gemalen koffie in een filter te doen en heet water op te schenken.
En dit krukje, zo eentje staat nu bij Zoon 1. Ik had het krukje buiten neergezet met een potplant erop, tot ik begreep dat het iets bijzonders was. Snel weer naar binnen gehaald en gedoneerd aan de zoon die van oude meuk houdt. Het krukje is ook van Tomado.
Dit krukje lijkt op het krukje waar mijn moeder op zat als we in de keuken aan het eten waren. Wij aten altijd in de keuken, de eettafel werd niet gebruikt. In de keuken was het ook warmer in de winter.
Het is een gevaarlijk krukje, want als je erop zit stop je al snel je voeten tussen de tredes waarmee je het in een keukentrapje kan veranderen. En dan blijf je wel eens met je voet haken als je denkt dat je kan gaan staan. Ook is een keukentrapje zonder iets om je aan vast te houden niet veilig.
De afdeling van de jaren 70 loop ik altijd snel voorbij. Ik heb iets te lang in de oranje periode gezeten, want nadat mijn moeder dat gevaarlijke krukje wegdeed, kwamen er oranje krukjes en een oranje tafelblad in de keuken, oranje gordijnen, lampenkap, wastafel, vloerbedekking, etc. Ik ben niet zo gecharmeerd van oranje.., haha!
Maar ik maakte een foto van deze spullen in het museum en stuurde die foto via Whatsapp naar Dochterlief. Om te laten zien hoe erg het was....
Waarop zij heel enthousiast reageerde en gelijk een foto terugstuurde van de pedaalemmer van Brabantia die zij heel mooi vindt. Een nieuwe retro uitvoering, dus wel een stil sluitende deksel, maar ORANJE..... Ik geloof zelfs dat ze hem al besteld heeft. Zal je net zien, alle spullen van haar oma zou ze zo willen hebben. Het slaat gewoon een generatie over! Want ik ging eergisteren met haar naar 3 kringloopwinkels in Alkmaar en er verdwenen heel veel oranje spullen in haar mandje! Tupperware bakjes, een beslagkom, een keukenweegschaal, plantenpotten.. Kippenvel krijg ik ervan, maar ik moet er ook wel om lachen. En met fris wit, in plaats van bruin, is oranje ook wel vrolijk!
Deze week reviseerde ik een Singer 15. Nieuw voetpedaal en snoer, alles eraf en schoongemaakt. De machine weer afgesteld. Een Singer 15 herken je aan de knop die op de kop zit, daarmee verstel je de bovendraadspanning. Deze uitvoering van dit model heeft aan de onderzijde van de machine een knop waarmee je de transporteur kan laten verzinken. Dat was bedoeld voor borduren of het stoppen van gaten, maar je kan er ook goed mee quilten. En beter dan met een Featherweight, want de ruimte onder de machine is groter en de motor is groter, dus raakt niet snel oververhit of overbelast.
Ook deden we een tripje naar Amsterdam. Ik wilde even naar de Albert Cuyp markt en de Noord-Zuidlijn rijdt daar zo naar toe. We stappen hier vlakbij op de bus, over op de metro en je komt aan het begin van de markt boven de grond.
Ik kocht uiteindelijk 2 ritsen en een lapje ongebleekt katoen, niet echt spectaculair natuurlijk. Het regende ook, dat maakt het wat minder leuk. Met de metro weer naar het Rokin, even naar de mooie wolwinkel "de Afstap". Eerst op Google Maps gekeken hoe je dan moet lopen, langs het paleis, langs Magna Plaza, de Raadhuisstraat in, bij Singel rechtsaf, eerste brug links ga je over en dan sta je al in de Oude Leliestraat. Mooie winkel, maar ook daar niet wat ik zocht. Dat was ook niet zo erg, want even in Amsterdam zijn terwijl het niet al te druk was (door de regen), was ook wel weer fijn.
De sfeervolle etalages met kerstlichtjes.
Magna Plaza met heel veel lampjes, die al goed te zien waren, ookal was het nog niet donker.
En de grote kerstboom op de Dam met een soldaat van het Leger des Heils die op zijn trompet kerstliedjes speelde.. Ik werd er wel een beetje sentimenteel van.
Sinds de Noord-Zuid lijn er is, wandelen wij niet meer vanaf het CS naar de stad, dus we besloten nu vanaf de stad onze oude vertrouwde route naar het CS te lopen. Door de Damstraat, langs boekhandel Kok, linksaf richting Nieuwmarkt, langs de Waag, de Zeedijk op om bij het bakkertje daar een Timmetje te kopen, een bruin broodje met olijfjes en gesmolten kaas.
Vandaag hebben we even de poezen van Zoon 1 eten gegeven. Deze schatjes komen van hetzelfde adres als Roger. Het zijn twee dametjes en zoveel rustiger dan Roger...
We werden begroet met "Proe Proe-tjes" en knuffels. Ze wilden aangehaald worden en waren blij ons te zien. Dus wij hebben op de grond gelegen, met balletjes gerold en een stokje met veertjes heen en weer gezwaaid, de kattenbak verschoond en eten en drinken gegeven. Kattensnoepje toe en nog een kusje. Vanavond zijn de baasjes er alweer. Ze zijn dan nog geen halve dag alleen geweest, maar ze zijn ook zo lief dat je ze zo mee zou nemen!
Dit is trouwens mijn oogst van het uitstapje naar de kringloopwinkels: een hele doos met knoopjes. Ik kan er heerlijk in grutten en de mooiste uitzoeken. Gelukkig is hier niemand die zich afvraagt wat ik daar nu weer mee moet... Ik denk dat ik ze in een mooie weckpot ga doen en ergens neerzetten. Bij de rest van "mooie-onnuttige-dingen-waar-je-blij-van-wordt". En die dus heel nuttig zijn!
