Soms gaat het niet goed.... Over verpakken gesproken.....

Als ik een naaimachine op afstand koop, stuur ik altijd deze link naar de verkoper:

http://april1930s.com/wp-content/uploads/2014/09/How-to-Pack-and-Ship-a-Singer-Featherweight-091514.pdf

Hierin staan allerlei adviezen over verpakken en verzenden van een Featherweight. Met luchtkussentjes om de koffer en hoe het voetpedaal netjes onder de boog van de machine moet, in bubbeltjesplastic gewikkeld. Om schade en teleurstelling te voorkomen!

Immers, ik wil de naaimachine mooi binnen krijgen en de verkoper wil ook dat ik tevreden ben. Tenminste, daar ga ik van uit! 

Een tevreden klant is iemand die nog eens bij je komt kopen en/of die blij is met zijn aankoop.

Dus ik mag stellen dat ik er alles aan gedaan heb om deze zeer mooie machine netjes binnen te krijgen. En mooi was ie! 

WAS.....inderdaad!

Het pakketje was klein, alleen karton om de koffer. Geen ruime doos om de koffer heen met daartussen luchtkussentjes.

Ik zag ineens twee lijnen in het deksel...

En een scheur aan de achterkant. Op dat moment greep ik mijn mobiel om deze foto's te maken...

Het voetpedaal had waarschijnlijk nog in de deksel geklemd gezeten, maar lag nu los bovenop de spaarzaam gebruikte bubbeltjes.

Een trieste aanblik. Wat had ik graag deze condensatoren verwijderd uit het complete voetpedaal! Maar misschien viel het verder wel mee.... Een voetpedaal is eventueel te vervangen.

Een pit in de deksel van de koffer. Dat is de afdruk van de kloshouder. Die zou volgens de pdf-handleiding van de machine losgeschroefd moeten zijn. En als dat niet lukt moet er heel veel materiaal tussen de machine en het deksel om dit te voorkomen.

Het ergste moest nog komen... Dit was niet het koopje van de week, maar ik was geinteresseerd  vanwege de extraatjes. 

Het originele olieflesje was al beschadigd. 

En het tafeltje van de Featherweight..... Ik kreeg het nu wel heel erg warm!

Een pit in het tafeltje van de schroef waarmee de faceplaat vast zit. En het leek net of het tafeltje niet helemaal recht meer was, of wel?

Nee, geen recht tafeltje meer. Hoe is het mogelijk hè! Omgevouwen om de kop van de machine!

Zo jammer!

Meteen gemaild naar de verkoper om te zeggen dat ik niet tevreden was. Zo is de machine alleen bruikbaar voor onderdelen, zelfs de koffer is niet meer betrouwbaar.

Ik hoop dat het snel geregeld wordt, want ik heb geen zin in een hele toestand.

Wat ongelooflijk zonde van zo'n mooie machine!

(PS. Inmiddels heeft de verkoper gemaild dat ik de machine kan terugsturen. Volgens hem ligt de fout bij het transportbedrijf. Dat is absoluut niet waar. Je moet iets breekbaars zo verpakken dat je het pakket om kan keren zonder dat er iets kan verschuiven en zonder dat er iets rammelt. Ook mag er geen contact zijn tussen het voorwerp en de doos daar omheen.)

Terug uit Berlijn.

We hebben er twee dagen over gedaan om uit Berlijn terug te komen! Eerst nog lekker in de trein zitten handwerken en lezen. Het begon te regenen en te waaien. En toen stopte de trein! Er lagen bomen op de rails, werd gezegd. De trein stond stil, maar iedereen verwachtte dat ie weer verder zou rijden, maar dat gebeurde maar niet. Na twee uur moesten we door de regen naar een bus lopen, zouden bij het station worden afgezet, maar mijn echtgenoot had snel een hotelkamer gereserveerd. Dus wij liepen door Osnabrück met onze bagage naar het hotel en de kamer was luxe, dus zo erg was het allemaal nog niet....

De volgende dag bleek dat heel veel mensen gestrand waten en allemaal naar huis wilden, de treinen waren overvol en de situatie erg onduidelijk. We zouden met een bus verder gebracht worden, maar 200 mensen met grote koffers en maar één bus schiet niet zo op. Weer een stukje met de trein, wachten op een bus en uiteindelijk met een gezellig groepje een taxibusje gehuurd. 

Zo ontmoet je nog eens mensen! Een Frans-Japans meisje uit Berlijn met een grote cello, een studente uit Sandiego die Summerschool had gevolgd in Berlijn, een echtpaar uit Texas en een echtpaar dat net een cruise had gedaan, wij natuurlijk en een enthousiaste taxi-bestuurder die Duitse en Nederlandse voorouders had. Zo kwamen we in Arnhem aan en konden we met de Nederlandse Spoorwegen richting Amsterdam.

Het verslag van Berlijn komt morgen wel!

Vandaag heerlijk met een naaimachine in de weer geweest.

Natuurlijk hoop ik altijd dat er niet al te veel gedaan hoeft te worden. Kijk even met me mee!

Zie je dat rode veegsel bij de lamp? Waar de onderkant van de lamp de machine ingaat?

Hier zie je het nog iets beter... Ook een beetje geel zit erbij. Dat is gesmolten oude bedrading. Dat moet vervangen worden, want het plastic isolatielaagje is dan weg. 

Nu niet meteen in paniek raken, maar heb je dit bij jouw machine ook gezien, kijk dan even verder.

Onder de machine kan je soms dit zien, ook geel of rood. Een vriendin omschreef het eens als waskrijt.

Dit dekseltje zit met twee schroeven vast, zo kom je bij de electrische bedrading. Ik had geluk, de bedrading was al een keer vervangen, alleen waren de sporen van het oude isolatielaagje niet verwijderd.

De nieuwe bedrading had bruine en blauwe kleuren en zag er uitstekend uit. Alleen de condensator onder de naaimachine moest ik wel verwijderen.

Tegelijk met het schoonmaken van de naaimachine had ik ook mijn vondst van de vlooienmarkt in Berlijn in een sopje groene zeep gelegd. Dit is een zoomvogeltje, hoewel deze geen vogeltje erop heeft.

Met de schroef zet je het apparaatje vast aan je naaitafel en de klem kan je gebruiken om een rand stof mee vast te zetten. Een derde handje wordt het ook wel genoemd. 

Bovenop moet ik een nieuw speldenkussen maken. Daarvoor gebruik ik een patroon van Kaaren van The Painted Quilt. Kijk maar eens bij haar patronen en freebies, ik vind ze erg leuk!

(http://thepaintedquilt.blogspot.nl)

Gebruik je voetpedaal goed!

Van een oplettende lezer kreeg ik het commentaar dat mijn blogje over V=IxR een fout bevatte, want het moest zijn U=IxR. Dat zou zeker kunnen, aangezien U voor spanning staat en V de eenheid daarvan is, net zoals het verband tussen 'lengte' en 'meter'.

Toch kom ik ook de formule tegen in de vorm die ik ooit geleerd heb, zoals hier:

Maar hoe je de formule ook weergeeft, het verhaal blijft verder hetzelfde!

Als je de stekker van je naaimachine in het stopcontact steekt, wil je nog niet dat ie gaat naaien. Op de meeste apparaten zit behalve een stekker ook nog een aan- en uit-knop, denk maar aan een stofzuiger. 

Het voetpedaal van je naaimachine fungeert niet alleen als aan- en uit-knop, maar ook als snelheidsregelaar. Maximaal ingedrukt gaat er maximaal stroom naar de motor en naait je nachine het hardst. Voor een stofzuiger is het misschien nog wel te doen om alleen maar of niets of maximale capaciteit te hebben, voor het gebruik van de naaimachine is het noodzakelijk dat je ook langzaam kunt naaien.

Met de knop van het voetpedaal regel je de stroom die het voetpedaal doorgeeft aan de motor.

De spanning vanuit het stopcontact is 230V. Altijd! 

V=IxR (ok, U=IxR), dus als V een constante is en je wilt soms dat de stroom (I) nul is, of een beetje, of veel, dan moet je R varieren om IxR altijd 230V te laten zijn.

Veel weerstand (uitgedrukt in Ohm) geeft weinig stroom (uitgedrukt in Ampere). De weerstand zit in je voetpedaal en jij regelt die als je op de knop drukt. Beetje indrukken is grote weerstand en weinig stroom naar de motor. Het gaspedaal hard indrukken geeft weinig weerstand en veel stroom naar de motor, je machine naait dan sneller.

Ik kwam dit leuke tekeningetje tegen op internet!

Nu is het wel belangrijk dat je weer aan de Wet van behoud van Energie denkt. Energie gaat nooit verloren, hoewel het niet altijd in een vorm voorkomt waar je iets aan hebt.

De energie die door de weerstand in je voetpedaal gaat komt eruit als electrische stroom, waardoor je motor kan gaan draaien. Gaat er wel energie het voetpedaal in, maar komt er weinig stroom uit omdat jij het voetpedaal een beetje ingedrukt houdt, dan wordt de rest van de energie omgezet in warmte. Warmte is ook energie, alleen je hebt er niet zo veel aan in deze situatie.

Een voorbeeld: je gaat van de glijbaan in het subtropische zwemparadijs. Als het goed is stroomt er water door de glijbaan, de weerstand die je voelt is bijna 0 en je gaat snel naar beneden. Veel stroom dus!

Stel dat er geen water van bovenaf door de glijbaan gaat....? Dan is er veel weerstand, je billen worden warm en je gaat ook niet snel naar beneden!  Veel weerstand, weinig stroom en veel warmte. En een kapot badpak vrees ik!

Wat de concequentie is van dit alles: bij langdurig het voetpedaal een beetje indrukken, dus bij langzaam naaien gedurende een lange tijd, wordt je voetpedaal heet door de de warmte die geproduceerd wordt door de weerstand in het voetpedaal.

Merk je dat dat gebeurt? Voelt het voetpedaal warm aan onder je voet, kokendheet zelfs? Neem dan even pauze. Laat het voetpedaal afkoelen en varieer daarna wat in je snelheden. Maak desnoods twee werkstukken tegelijk en wissen snel en langzaam naaien zo af.

Let er ook op dat je je voet van de knop van je voetpedaal weghaalt, zodra je even speldt of knipt of wat dan ook. Al druk je het voetpedaal slechts een ietsiepietsie in, als je dat doet gaat er 230V door het voetpedaal, maar de weerstand houdt alles tegen zodat er geen stroom naar de motor gaat en er wel veel warmte wordt geproduceerd!

Dus je voet even weghalen bij het pedaal als je niet naait en niet te lang achter elkaar langzaam naaien.

(Nog een plaatje van internet.... )

Voorbereiding...

We gaan met de trein, een urenlange rit! Heerlijk, rustig zitten. Natuurlijk wel iets mee om te doen: hexagonnen voor de snelle quilt, die helemaal niet zo snel meer is. Maar toch!

Omdat gisteravond al de hexagonnen door de tuin vlogen...

Zet ik ze nu per kleur vast aan aan draadje. Makkelijk los te halen.

Ziet er best leuk uit!

En ook een klein haakwerkje moet mee. Ik zocht iets vrolijks, tussen een ketting en een shawl in. De foto van internet is zo:

Ik heb het hier vandaan: 

http://pontopreso1.blogspot.nl/2013/09/pap-uma-rendinha-barrada.html

Het is even puzzelen, maar als je de foto's vergroot is het patroon te begrijpen. Nu even een paar bloemetjes geprobeerd en het wordt meer 3D dan op het blog, echt leuk!

Dus ik ben goed voorzien van leuke werkjes om de tijd in de trein door te brengen!

Weversmarkt 2015.

Wat was het jammer dat het regende! Jammer voor ons, voor de markt en vooral voor de mensen die achter een kraampje stonden met hun zelfgemaakte produkten, hun lapjes en hun wolletjes.

Maar verder maakte het niet zo uit. Eerst een kopje koffie bij de 'Keizerskroon' waar we konden aanschuiven bij Marlies en Vera. Ook Enny (van de Featherweights) kwam erbij zitten. Een goed begin van de dag dus!

Daarna dicht langs de kraampjes lopend om maar onder de luifeltjes te blijven, trokken we een kant van de markt langs om aan het eind weer koffie te drinken. En een beetje op te drogen....

De kleurtjes van de stengen en bollen wol waren weer zo mooi!

En de shawls van onderstaande foto waren heerlijk zacht!

Hoorn is ook in de regen een mooi stadje met goed onderhouden gebouwen.

Deze foto is van het toilet van de tweede koffiestop. Echte oude tegeltjes.

Niet alles was zo kleurrijk, dit was ingetogen wit.

Wit is ook mooi, vooral als er allerlei kleurschakeringen wit bij elkaar staan. 

Maar deze klossen Venne garen trekken meer belangstelling.

De vriendinnen hadden het weer reuze naar de zin! En aan het einde van de markt was het droog met zelfs een zonnetje!

Dit apparaat kwamen we ook tegen. Die had ik laatst nog gebruikt. En deze mevrouw verkocht er de bijbehorende kartonnen spoeltjes voor, garenpijpjes genaamd.

De buit van vandaag, ritsen voor een tasje en ook wat lapjes ervoor. Stukjes roze borduurslinnen. Een minipakketje voor een klein bakje en minibolletjes wol voor een ketting/shawltje. 

En een Clover vingerhoed die lief is voor vingers door de zachte rubberen onderkant. 

Het was een heel leuk dagje uit!

Spoelhuizen.

Als ik via internet een Singer Featherweight inkoop, moet ik afgaan op de foto's die bij de advertentie geplaatst zijn.

Ik vertrouw er dan maar op dat die foto's eerlijk weergeven hoe de machine eruit ziet, maar dat is ook een keer fout gegaan. Achteraf bleek de foto bewerkt te zijn, waardoor zeer diepe krassen op het blad niet zichtbaar waren. Dat is echt balen, want dan moet je proberen je recht te krijgen en dat ook nog in een andere taal. Mijn Frans is niet zo goed...

De laatste tijd heb ik te maken gehad met het fenomeen van het ontbrekende spoelhuis... Ook erg vervelend! Omdat ik al heel veel heb gekocht via Ebay en goede feedback heb gekregen, kan ik aannemelijk maken dat de fout niet bij mij ligt. Dus meld ik het probleem meteen aan de verkoper en probeer gezamenlijk tot een oplossing te komen. 

Eén keer wist de verkopende partij echt niet wat een spoelhuis was en dat geloofde ik ook, want de bereidwilligheid om het goed te maken was groot. 

Een andere keer dacht iemand dat ieder ander spoelhuis ook wel goed zou zijn. En dat is helaas niet zo.

Het spoeltje en ook het spoelhuis van de Featherweight is veel smaller dan van andere modelen (Singer) naaimachines. Niet zo vreemd dat je zo'n klein onderdeel in de loop van 60-70 jaar wel eens verliest. Zeker als de machine wordt doorgegeven, geerfd of verkocht, waarbij niet iedereen de onderdelen kent die in de koffer zitten of het belang ervan ziet.

Dus behalve naar de staat van de lak van de machine, probeer ik ook erachter te komen of er een spoelhuis aanwezig is. 

Een aanwijzing daarvoor is een draadje dat uit de steekplaat hangt. Ik heb wat foto's van de Amerikaanse Ebay gebruikt, van machines die nu te koop zijn.

Kijk hieronder naar het draadje dat een aanwijzing is van de aanwezigheid van een spoeltje in een spoelhuis. Nog van de laatste keer dat deze naaimachine gebruikt is. Hoe lang geleden zou dat zijn?

Makkelijker is het als ons een kijkje onder de klep wordt gegund! Ja, daar is ie!

En soms zitten er wat spulletjes bij de naaimchine en zie je daar het belangste losse onderdeel liggen.

En hieronder, naast de tuit van het oude olieflesje.

Er zijn twee verschillende typen spoelhuizen, die met nummer 45750 voor de oude machines.

En deze met nummer 45751. Heeft iets met de haak te maken.

Er zijn ook vervangende spoelhuizen te koop. Ik had er eentje gekocht van TOWA. Een mooi spoelhuis, netjes afgewerkt, leek zelfs iets steviger dan het originele.

Maar het werkt niet! De bovendraad wordt door de haak van de naald gepakt en moet dan een rondje glijden over het spoelhuis. En daar gaat het mis. De draad glijdt niet over het spoelhuis, maar komt tussen het spoelhuis en het spoelhuisbakje vast te zitten. Muurvast! 

Ik heb het bij verschillende Singertjes geprobeerd, maar je kunt er geen steek mee naaien. Nu heb ik gelezen dat ze wel zouden passen op de naaimachines met spoelhuis 45751. Maar ik heb vooral de oudere machines in mijn collectie. 

Dus voor mij is dit een onbruikbare vervanging van het originele spoelhuis. De verkopende partij snapt er helemaal niets van, volgens die firma is het perfect! Ik mag het gelukkig terugsturen...

Tot mijn grote opluchting heb ik van een Featherweight-liefhebber uit Engeland wel wat spoelhuizen kunnen overnemen, dus ik ben helemaal voorbereid op dit soort ontbrekende onderdelen. Toch krijg ik de machientjes liever compleet binnen!