Ik kreeg al de vraag waarom ik deze quilt in gedeeltes had gemaakt en of dat niet heel tijdrovend was om nu weer die stukken aan elkaar te zetten.
Deze quilt is grotendeels met de naaimachine gequilt, dat wil zeggen dat de bovenlaag, de vulling en de onderlaag met de machine op elkaar zijn gestikt. De gekleurde vlakjes zijn diagonaal doorgestikt en de groene randen zijn met een motief van hartjes doorgestikt.
Omdat ik veel met een kleine Singer Featherweight werk, moeten de lappen niet te groot zijn, anders passen ze niet onder de boog van de naaimachine. Zo'n grote quilt is niet makkelijk te hanteren. Door de quilt in kleinere delen te maken en te quilten, is dat met een gewone huishoudnaaimachine wel te doen. Zelfs met de Featherweight.
Maar het blijft een klus en het is jammer dat het in elkaar zetten ook weer veel tijd kost. Omdat ik steeds de naaimachine tevoorschijn moet halen en alleen de grote tafel vrij is als iedereen van dit gezin weg is, zou het wel sneller kunnen zijn geweest als ik alles met de hand gequilt had.... En ik vind het ook erg mooi met de hand, zeker bij een quilt met een antieke uitstraling.
Maar voor ik droom over volgende quilten, eerst moest deze af!
Ik had een goede walking foot, zo'n handige accessoire bij de naaimachine waarmee je verschillende lagen stof kan naaien zonder dat ze verschuiven.
Ik had er zelfs meerdere. Dus ik gaf er twee weg aan vriendinnen die ze goed konden gebruiken.
Van de week wilde ik beginnen met de bovenrand van de Sneeuwbal-quilt vastnaaien te aan het middenstuk. Eerst alles met spelden op elkaar, er goed op lettend dat de motieven netjes doorlopen.
Ik moest wel een beetje smokkelen, want al bij het middenstuk dat bestaat uit 3 delen, zat een rij een beetje scheef. Heeft iedereen dat wel eens, of zijn dat echte beginners fouten?
Waar ik nu al handiger in ben is het insteken van de spelden in de richting waardoor ze bij het naaien er makkelijker uit te halen zijn. Deze deed ik nu met het kopje onder, als de smalle kant van het naaiwerk rechts is. Zo'n brede quilt haal je niet onder de boog van de naaimachine door!
Met de walking foot naai ik liever niet over overdwarse spelden heen.
De Singer 222 naaimachine op tafel en de walking foot er snel op....
Ging niet, paste niet... Andere walking foot geprobeerd uit de voorraad. Zelfde probleem. Nog een walking foot erbij gepakt, uit het doosje van de Singer 301. Nu ik eens goed keek, snapte ik het probleem!
Toevallig waren die andere ook voor slant shank naaimachines! Slant shank betekent dat het voetje scheef staat en iets hoger dan bij low shank naaimachines.
De meeste oude Singer naaimachines zijn low shank, zoals de 221 en 222. (En de 15, 27, 28, 201..).
De Singer 301 is slant shank.
Gelukkig past het spoeltje van de Featherweight ook in het spoelhuis van 'Big Sister' Singer 301, dus ik kon snel verder met mijn werk. Wel heb ik een paar walking foot of boventransportvoeten besteld. Één voor bij mijn naaimachinespulletjes en ook voor in Het Singer Winkeltje.
Op de foto zie je de slant shank links en de nieuwe low shank rechts. Deze heeft ook een quilt liniaal, waarmee je evenwijdige banen kan stikken.
Met de Singer 301 en de boventransportvoet ging het nu heel snel en zat de top van de quilt in elkaar.
Vandaag heb ik de tussenvulling van een van de stroken op maat geknipt en vastgenaaid aan de vulling van het middendeel.
De vulling naai ik stotend tegen elkaar en het ging uiteindelijk het best met een soort Z-vormige steken.
Zo zitten de tussenvullingen naast elkaar en kunnen niet verschuiven. De steken mogen groot zijn, omdat dit niet meer te zien is als de quilt klaar is.
De achterkantstof van de kant die nog lang was, is afgetekend op 2,5 inch en is op maat geknipt. Nu kan deze met een omslag over de naad netjes tegen de achterkant genaaid worden.
Ik ontdekte wel dat de vulling van het middenstuk iets dikker is dan van de strook waar ik nu bezig was.
Hoe dat kan? Geen idee! Ik dacht dat ik steeds hetzelfde kocht. Gelukkig zit de dikste vulling in het middendeel, daar is het dan het warmste. Nu hoop ik dat het verschil in dikte niet te zien is. Of dat het één meer gaat krimpen dan het ander... Om maar iets naars te bedenken!
Maar het wordt al een echte quilt zo. Wat een lap! De hele keukenvloer is gevuld.
Natuurlijk ook even op bed passen.....de matrasmaat is 160x200 cm.
Staat wel mooi, hoewel ik moet wennen aan het groen. Groen is eigenlijk mijn kleur niet zo. Buiten de "comfort zone". Dat is ook wel goed, anders wordt het zo saai.