Pagina's

woensdag 26 november 2014

Walking foot, low shank en slant shank.

Verder met de Sneeuwbal-quilt. De onder- en bovenrand moesten aan het middenstuk.

Ik kreeg al de vraag waarom ik deze quilt in gedeeltes had gemaakt en of dat niet heel tijdrovend was om nu weer die stukken aan elkaar te zetten. 

Deze quilt is grotendeels met de naaimachine gequilt, dat wil zeggen dat de bovenlaag, de vulling en de onderlaag met de machine op elkaar zijn gestikt. De gekleurde vlakjes zijn diagonaal doorgestikt en de groene randen zijn met een motief van hartjes doorgestikt.

Omdat ik veel met een kleine Singer Featherweight werk, moeten de lappen niet te groot zijn, anders passen ze niet onder de boog van de naaimachine. Zo'n grote quilt is niet makkelijk te hanteren. Door de quilt in kleinere delen te maken en te quilten, is dat met een gewone huishoudnaaimachine wel te doen. Zelfs met de Featherweight.

Maar het blijft een klus en het is jammer dat het in elkaar zetten ook weer veel tijd kost. Omdat ik steeds de naaimachine tevoorschijn moet halen en alleen de grote tafel vrij is als iedereen van dit gezin weg is, zou het wel sneller kunnen zijn geweest als ik alles met de hand gequilt had.... En ik vind het ook erg mooi met de hand, zeker bij een quilt met een antieke uitstraling.

Maar voor ik droom over volgende quilten, eerst moest deze af!

Ik had een goede walking foot, zo'n handige accessoire bij de naaimachine waarmee je verschillende lagen stof kan naaien zonder dat ze verschuiven. 
Ik had er zelfs meerdere. Dus ik gaf er twee weg aan vriendinnen die ze goed konden gebruiken. 

Van de week wilde ik beginnen met de bovenrand van de Sneeuwbal-quilt vastnaaien te aan het middenstuk. Eerst alles met spelden op elkaar, er goed op lettend dat de motieven netjes doorlopen. 
Ik moest wel een beetje smokkelen, want al bij het middenstuk dat bestaat uit 3 delen, zat een rij een beetje scheef. Heeft iedereen dat wel eens, of zijn dat echte beginners fouten?

Waar ik nu al handiger in ben is het insteken van de spelden in de richting waardoor ze bij het naaien er makkelijker uit te halen zijn. Deze deed ik nu met het kopje onder, als de smalle kant van het naaiwerk rechts is. Zo'n brede quilt haal je niet onder de boog van de naaimachine door!
Met de walking foot naai ik liever niet over overdwarse spelden heen.

De Singer 222 naaimachine op tafel en de walking foot er snel op.... 
Ging niet, paste niet... Andere walking foot geprobeerd uit de voorraad. Zelfde probleem. Nog een walking foot erbij gepakt, uit het doosje van de Singer 301. Nu ik eens goed keek, snapte ik het probleem! 

Toevallig waren die andere ook voor slant shank naaimachines! Slant shank betekent dat het voetje scheef staat en iets hoger dan bij low shank naaimachines.

De meeste oude Singer naaimachines zijn low shank, zoals de 221 en 222. (En de 15, 27, 28, 201..).
De Singer 301 is slant shank.

Gelukkig past het spoeltje van de Featherweight ook in het spoelhuis van 'Big Sister' Singer 301, dus ik kon snel verder met mijn werk. Wel heb ik een paar walking foot of boventransportvoeten besteld. Één voor bij mijn naaimachinespulletjes en ook voor in Het Singer Winkeltje. 
Op de foto zie je de slant shank links en de nieuwe low shank rechts. Deze heeft ook een quilt liniaal, waarmee je evenwijdige banen kan stikken.

Met de Singer 301 en de boventransportvoet ging het nu heel snel en zat de top van de quilt in elkaar.

Vandaag heb ik de tussenvulling van een van de stroken op maat geknipt en vastgenaaid aan de vulling van het middendeel. 
De vulling naai ik stotend tegen elkaar en het ging uiteindelijk het best met een soort Z-vormige steken.
Zo zitten de tussenvullingen naast elkaar en kunnen niet verschuiven. De steken mogen groot zijn, omdat dit niet meer te zien is als de quilt klaar is.
De achterkantstof van de kant die nog lang was, is afgetekend op 2,5 inch en is op maat geknipt. Nu kan deze met een omslag over de naad netjes tegen de achterkant genaaid worden.
Ik ontdekte wel dat de vulling van het middenstuk iets dikker is dan van de strook waar ik nu bezig was. 
Hoe dat kan? Geen idee! Ik dacht dat ik steeds hetzelfde kocht. Gelukkig zit de dikste vulling in het middendeel, daar is het dan het warmste. Nu hoop ik dat het verschil in dikte niet te zien is. Of dat het één meer gaat krimpen dan het ander... Om maar iets naars te bedenken!
Maar het wordt al een echte quilt zo. Wat een lap! De hele keukenvloer is gevuld. 
Natuurlijk ook even op bed passen.....de matrasmaat is 160x200 cm. 

Staat wel mooi, hoewel ik moet wennen aan het groen. Groen is eigenlijk mijn kleur niet zo. Buiten de "comfort zone". Dat is ook wel goed, anders wordt het zo saai.




donderdag 20 november 2014

Sneeuwbal-quilt.........

Komt 'ie ooit nog af? De Sneeuwbal-quilt? 
Ik zag aan de microstitch-pennetjes dat ik er nog na mijn verjaardag aan gewerkt heb, want dat was een verjaarscadeau. Maar toen kwam de Farmer's Wife en de Passion Sampler. En de Randjes per Week iedere zaterdagochtend...
(Bij de Randjes vlotte het sinds de zomer niet meer zo, maar nu heb ik een daglichtlamp en dat scheelt enorm! Ideaal zo'n lichtbron!!!!)

En tussendoor regelmatig een Singer Featherweight die vertroeteld moet worden en dan naar een nieuwe eigenaresse gaat...

De Sneeuwbal-quilt hing in een tas aan de kapstok onder de trap, maar gisteren heb ik hem tevoorschijn gehaald. Zelf ook benieuwd hoever ik ermee was.

En dat viel niet tegen!
Ik legde de delen op de keukenvloer. De delen van het midden zitten al aan elkaar vast. De rand aan de boven- en onderkant ook. Daar heb ik nu de hartjes voor het quilten afgetekend en als dat gedaan is (met de Featherweight) kunnen die delen aan het middenstuk en dan nog een bies eromheen.... Bijna klaar dus!
Vorig jaar wilde ik deze quilt al af hebben om mee te nemen naar Atelier Bep, nu moet dat toch lukken. Toch? Streefdatum is zaterdag 17 januari 2015. Kan ik hem één nachtje op het bed leggen, want ik heb nog nooit onder een quilt geslapen! En dan kan 'ie de 18e mee naar Hall.
Kleine Monty met zijn kromme pootje en rare bekkie dook meteen op de quilt! Hij is sinds augustus een stukje dikker geworden, waardoor hij er niet meer uitziet als een scharminkel.
En Stina deed eerst voorzichtig een paar stapjes op de quilt, waarna ze ging liggen rollen en wrijven. 

Zij vinden het al een groot succes worden. Het is ook een grote quilt!

Nog even doorzetten dus!


woensdag 19 november 2014

Quiltmuis in Oosthuizen.

Carla en ik hadden op de fiets gekund, maar gingen met de auto. En we hadden de kortste weg kunnen nemen, maar reden natuurlijk weer vreselijk om! Soms zijn wegen afgesloten omdat er gebouwd wordt. Of het is ineens een fietspad!

Maar we kwamen er: De Quiltmuis in Oosthuizen! Een nieuw (sinds 1 oktober 2014) winkeltje. 

Een oase in een quiltwoestijn! Want hier in de buurt is helemaal niets. Voor een rantsoen lapjes moesten we naar Amsterdam, Hoorn of Haarlem.

Dus we zijn heel erg blij! 

Een knus winkeltje met heel veel stofjes, waar ik alles wel mooi vind! En nu al in kerstsfeer, echt gezellig! Met een kopje koffie erbij een tijd zitten praten met Marlies Wolda, hier rechts op de foto.
Natuurlijk hebben we het ook over de Singer Featherweight gehad...
Er was zoveel te zien!
Stoffen in hele mooie kleuren. En van alles wat je verder nodig hebt voor patchwork en quilten.
En een tafel waar plaats is voor 6 personen voor een workshop.
Natuurlijk was de echte quiltmuis ook aanwezig!
De Quiltmuis heeft natuurlijk een website: www.dequiltmuis.nl. Hier kan je de openingstijden bekijken.
Er gingen er wat spulletjes mee naar huis... De FriXion pen is om te schrijven of tekenen op stof, waarna met een hete strijkbout de penlijntjes meteen weg zijn. Het leek wel toveren!
Ik zit nu nog na te genieten. Een quiltwinkel, zo dichtbij! De kortste weg met de auto is via het stadje en dan de lange Purmerenderweg af.

Met de fiets gaan we van de zomer wel een keertje en dan binnendoor. Dat is nog korter!

woensdag 12 november 2014

Cathedral Windows.

Cathedral Windows is een techniek van lapjes vouwen zoals je op de kleuterschool al leerde, puntjes naar het midden, waarna je een gekleurd vierkantje neerlegd en de randjes van het grote lapje gaat omvouwen. Die randjes naai je vast en dan heb je je eerst raampje af.

Ik had het al een keer op de site van Atelier Bep gezien. Een schattig kussentje had Bep ermee gemaakt.

Het bleef een beetje kriebelen om deze Cathedral Windows een keer te proberen.
Na een workshop snap je helemaal hoe het moet, maar er staan genoeg tutorials op internet om te beginnen met deze methode.
Ik was begonnen met ongebleekt katoen als basis. Van de zomer gekocht op de Weversmarkt in Hoorn. Het was een hele stapel lappen die ooit de planken van een marktkraam hadden bedekt. Hier en daar zitten kleine gaatjes waar nietjes hebben gezeten. Ik heb een gaatje gestopt.
Het is mooie stof: simpel, maar degelijk.
De gevouwen vierkantjes stik ik met de naaimachine in model en aan elkaar. De puntjes eerst met een paar steekjes en naald en draad. De gekleurde raampjes deed ik met de hand. 
Maar het gaat zo langzaam! En de vierkantjes zijn zo klein! Net iets meer dan 4 cm...
Zondag een paar uur eraan gewerkt en hoewel het beter ging, was ik nog niet klaar met het werkje...
Het schiet dus niet snel genoeg op naar mijn zin.

Vandaag even een andere techniek toegepast. En alle begin is moeilijk, het is even uitzoeken wat handig gaat.

Ten eerst heb ik de puntjes van de lapjes met het Free Motion Quiltvoetje vastgezet. Je kan dan zonder je werk te draaien van voor naar achter en links en rechts...
Daarna probeerde ik de sponningen vast te naaien met het FM voetje, maar dat was geen succes. Onregelmatige steekjes, geen rechte lijnen.

Nu doe ik het zo:

-doe een druppeltje lijm op ieder hoekpuntje van je gekleurde raampje. 
-plak het raampje vast. Eventjes aandrukken en laten drogen.
-naai steeds de linker sponning.
-zet de naald in de hoek van het raampje, dus tussen alle raampjes in.
*
-vouw de sponning om, vanuit de ene hoek ruim naar binnen tot aan de andere hoekpunt.
-stik langs de rand van de sponning met je gewone naaivoetje en laat het smalle teentje van de voet langs de sponning lopen.
-naai door tot de andere hoek tussen de raampjes. Probeer een mooie vloeiende lijn te maken. Accepteer dat dat niet altijd lukt..
-draai je werk.
-begin weer bij *

De handgenaaide raampjes zijn mooier. Dat is van een afstand niet zo te zien. Er zit meer reliëf in het handwerk, meer 3D effect.
Maar op de machine gaat het zo veel sneller! En nu ik het op deze manier doe, wordt het ook wel netjes. Er komen nog knoopjes op de kruispunten.

Het wordt een kleedje voor op het antieke naaitafeltje. Nog een paar gekleurde lapjes om te oefenen en het is klaar.
Want de achterkant is meteen ook afgewerkt!

zondag 2 november 2014

Pennsylvania Dutch.

Christy Burdick van Sycamore Hill Quilts (http://cburdy.wordpress.com) heeft dit jaar per drie weken een gratis appliquatie block uitgegeven. Als je daar aan mee hebt gedaan zou je nu aan block 16 bezig zijn en deze quilt bijna afhebben!

Ik heb de patronen opgeslagen voor OOIT...je weet maar nooit... Want ik vind het mooi met al die appliquaties, maar wel heel veel werk. En ik wil zoveel andere handwerken ook doen!

Maar nu heeft Christy Burdick aangegeven waar ze volgend jaar mee komt. Een nieuwe BOM (=Block of the Month, we waren van de week even kwijt wat dat ook alweer betekende..).

Dit patroon heet Lancaster County. 
De quilt wordt best wel groot, 77 x 92,5 inches (=196 x 235 cm). De tekst op de randen van de quilt kan je aanpassen naar eigen wens, want er zit een alfabet bij.
De motieven zijn gebaseerd op 'Pennsylvania Dutch folk art'.

Ik was erg benieuwd wat dat zou zijn. Ook vanwege de bijbeltekst op de quiltrand. Dat zie je toch niet zo vaak.....

De mensen die Pensylvanian Dutch worden genoemd, zijn afstammelingen van families die voornamelijk tussen 1730 en 1760 uit Duitsland emigreerden naar Pennsylvenië. Zij werden daartoe uitgenodigd door William Penn en kregen daar de vrijheid van godsdienst waar ze naar verlangden.

Het woord Dutch is afgeleid van Deutsch (Duits), maar nu lijkt het of die mensen oorspronkelijk uit Nederland komen. Een groot misverstand.

Ik kan niet zo duidelijk informatie vinden over het verschil tussen deze groep mensen en de Amish. Of het nu verschillende groepen zijn, of dat de Amish een groep van de Pennsylvanian Dutch zijn?
De kleding van de vrouwen lijkt iets minder aan regels gebonden, maar is ook degelijk en bedekkend met een hoog gesloten bloemetjes blouse.

De kleuren die in de quilt verwerkt zijn, kom je meer tegen bij de Pennsylvaia Dutch.
De ronde motieven werden gebruikt om borden te maken op schuren en bij bruiloften en geboorten.


Er zijn ook restaurants en recepten van Pennsylvania Dutch en dat betekent dan gezonde en degelijke kost.
Ook hebben ze het in recepten vaak over een 'Dutch Oven', wat wij een gietijzeren braadpan noemen. Om lekker in te stoven!


Maar we dwalen nu een beetje af. Het begon tenslotte over een quilt....

Ik zal in ieder geval die patronen van Sycamore Hill Quilts weer verzamelen. 
Eerst moet er echt een patchwork-werk af, voor we hier in huis geen quilts maar wel heel veel ufo's hebben! 

Gisteren heb ik wel gewerkt aan de Farmer's Wife. De blokken die af zijn heb ik aan elkaar gemaakt. Nu nog puntjes er tussen en een rand erom heen. De verdeling is niet optimaal, maar zo komt ie vast wel af. Een klein quiltje dat af is, is beter dan een grote UFO!

Er zitten helaas maar 24 uren in een dag!

Ik ga nu koken. Vanavond zijn we weer compleet, met z'n zevenen! En we eten Lasagne!