Deel 8 van De quilt van Suze en Sophie..... de Baskets!

Wat is de vakantie weer omgevlogen! En er is zoveel gebeurd. Ik dacht veel blogjes te schrijven, maar dat kwam er niet zo van, er was ook veel te doen. Ik heb me niet verveeld!

Eerst maar over de Suze en Sophie vertellen!

Ik had de lap met de Wedding ringen mee op vakantie en in de eerste week thuis heb ik de laatste vierkantjes erop genaaid.



Uiteindelijk ging het nog het makkelijkst met Freezer Paper vierkantjes op de bovenkant van de stof, de naden naar de achterkant wegplakken met een lijmstift, het Freezer Paper verwijderen (kan weer gebruikt worden) en het vierkantje op het kruispunt van de Wedding ringen plakken met stoflijm en netjes vastnaaien.



Zo mooi mogelijk. Het is hier en daar een beetje gesmokkeld, maar.... nu is het klaar! De foto is in de avond genomen. Het is een grote lap en het middenstuk moet er nog ingenaaid worden.



Jullie zien de grootste afleiding van deze zomervakantie op de foto: Roger, ons kleine katertje. Ik heb op Facebook al wat laten zien van hem, ik zal er nog een blogje aan wijden! Het is een schatje!



Daarna ben ik begonnen aan de Baskets. In de quilt zitten 8 blokken van 12 inch met ieder 4 Baskets. Dus 32 Baskets in totaal!

Inmiddels weet ik dat je gewoon moet beginnen en moet doorgaan, dan komt het ooit af!



De Baskets zitten tussen de blokken met de Turkey Tracks en de Flying Geese,  daar kan je even op letten als je de kleuren wilt bepalen.
Ik maak telkens 2 donkere mandjes en 2 lichte in een groot blok. Hier kan je de oorspronkelijke quilt volgen of je eigen interpretatie. Ik houd meer van lichte stoffen.



Voor het maken van de Basket blokjes heb je 11 deeltjes per mandje nodig.

Ieder vakje is 1,5 inch. Dat betekent dat het kleine vakje voor het innaaien (ruw) 2 inch is. En de grote blokken in de hoek van het mandje zijn 3 inch, ruw dus 3,5 inch.

Dan heb je nog twee vlakjes van 1,5 x 3 inch, die snijd je dus op 2 x 3,5 inch.

Ik ben eerst gaan proefnaaien om te testen of ik de goede maten had, voor ik dit blogje schreef!



De blokjes die voor de helft de ene kleur en voor de helft de andere kleur hebben kun je het beste maken met een truukje om er gelijk heel veel te maken. Dat werkt beter dan met de machine driekhoekjes aan elkaar zetten. Met de hand kun je natuurlijk wel met driehoekjes werken!



De grote blokken kun je maken door twee lapjes van iets meer dan 8 inch diagonaal twee keer door te stikken, telkens op 1/4 inch van de diagonale strepen.



Dan snijd je het in vier gelijke delen.


En pas daarna snijd je de getekende lijnen door.



Je hebt dan 8 appelflappen die je open moet strijken, met de naad naar de donkerste kleur.

Zo kun je dan 8 blokken tegelijk maken. Dat gaat echt heel snel!



Voor de kleine blokjes nam ik 5 1/4 inch lapjes, tekende op de lichte stof aan de achterkant een diagonaal kruis en naaide weer links en rechts langs de lijnen.

Vierkanten snijden en dan diagonalen en openstrijken en bijsnijden.



Dat bijsnijden deed ik met de Square me up. Dat kleine liniaaltje heeft verwarrend veel lijnen en ik moest toch 2 inch of 3,5 inch vlakjes maken, dus dat ging goed met de grote liniaal.



Inderdaad maak je de vlakjes eerst echt iets te groot.
Maar je kunt beter iets wegsnijden dan aanbreien, dus het is niet 'zonde' om iets teveel stof te gebruiken.























Eén mislukt blokje is al meer stof dan de afsnijdsels van een hele serie blokjes.


Hier kan je ook nog lezen over de Half Square Triangles, met een matentabel erbij.

http://www.blossomheartquilts.com/2015/05/hst-tutorial-eight-at-a-time/

Met kleine knijpertjes houd je alles netjes geordend bij elkaar. O, ik ben zo netjes bezig...haha! Kijk maar niet verder in de kamer! ;)



















En als je de blokjes precies op maat gesneden hebt, leg je alles neer op je strijkmat of een andere ruwe ondergrond en ga je achter de naaimachine zitten.





Ik moest toch een Featherweight testen die besteld is, dus dat kon gelijk even gebeuren!

Leg de blokjes logisch neer, het is net een puzzel!



Met een 1/4 inch voetje stik je de blokjes in groepjes aan elkaar en voor je het weet is je eerste Basket klaar!



Nog 31 te gaan....
Met de naad erbij is het precies 6,5 inch.























En om te laten zien hoe de andere Basket wordt en wat ik fout heb gedaan... de blokjes waar de spelden in zitten moeten voor een deel gebloemd en voor het andere deel groen worden. Ik moet dus nog wat blokjes bijmaken.

Voorlopig ben ik nog wel bezig, want school begint alweer. Officieel aanstaande maandag, maar de overlegjes en het klaarmaken van de jaarplanner en studieplanners beginnen nu al.

Ik ga rustig door! Want het schiet eigenlijk al heel erg op met de Suze en Sophie.....!

De "Babs". Of moet ik zeggen: "The Babs" ?

Het was een paar maanden geleden dat een collega Engels bij mij kwam om te praten over een afscheidscadeau voor een andere collega Engels, Babs van Hasselt.

Wij hebben collega's in alle soorten en maten. Ik bedoel, je hebt sectiegenoten die hetzelfde vak geven. Die spreek je vaker bij overleg over het vak en je zit samen de werkruimte van de sectie. Ook geven ze vaak les in het lokaal vlakbij of je deelt een lokaal.
Dan heb je de collega's waarmee je samen in een jaarlaag zit. Die geven een ander vak, maar die kom je bij teamvergaderingen tegen of bij rapportvergaderingen. Of het zijn collega's die werken bij de administratie of de loge (concierges), bij de Zorg (leerlingondersteuning) of de directie.
Sommige collega's zie je alleen in de personeelskamer en dan moet je ook nog gelijk pauze hebben, want op een grote school als de onze hebben we in twee groepen pauze. Zo is er voor de leerlingen veel ruimte in de aula en in het trappenhuis, maar ontmoet je bepaalde collega's niet zo vaak.
En er zijn natuurlijk ook collega's waar je veel mee praat en met sommigen heb je weinig contact of (nog) niet echt een klik.

Babs, de collega die nu met pensioen gaaat, ken ik wel iets beter, want we hebben vroeger samen een Faalangstreductietraining gegeven en ze quilt ook.
Hierboven zie je de beginnersquilt die ze heeft gemaakt bij Den Haan & Wagemakers in Amsterdam.... Een echte Sampler en zo mooi! Heel bijzonder!

Vandaar dat het leuk leek om een quilt te maken met een groepje docenten om zo een mooie herinnering mee te geven. Het moest wel voor beginners te doen zijn, dus recht toe recht aan.

Een beetje simpel patroon is altijd wel op Pinterest te vinden, de stofjes kocht ik in goed whatsapp-overleg met collega Tamara bij de Boerenbonthal bij de Albert Cuijpstraat.
Ik dacht dat iets romantisch wel bij een docente Engels zou passen.

Gelukkig wilde Singermeisje Carla wel komen helpen en konden we het biologielokaal gebruiken om de Singer Featherweights neer te zetten. Ik had meer dan vier machientjes mee, maar voor het helpen en snel leren hoe alles werkt bleek vier machientjes echt genoeg te zijn.


Die grote tafels waar leerlingen practicum aan kunnen doen zijn ideaal om met een naaimachine aan te werken!

Het werd een echt succes!

Carla en ik sneden de stof in lange stroken van 2,5 inch.

Telkens werden drie stroken aan elkaar gezet die wij weer in stukken van 6,5 inch sneden.


Die blokken verder dan om en om aan elkaar gezet tot lange stroken.

Daarna werden de lange stroken aan elkaar gezet.

Er werd genaaid en gestreken!

En genaaid en gestreken...


En even proefgenaaid, want er zijn altijd mensen die een beetje bang zijn voor een naaimachine.


En dan opgelucht zijn dat een Featherweight zo gemakkelijk is. Wie kan autorijden kan gasgeven en kan naaien met een Featherweight! Echt waar!


De groep varieerde steeds, omdat er nog lessen waren. Sommigen hadden tot laat les en kwamen daarna nog even helpen.


Zelf kwam ik bijna niet aan naaien toe, want er waren zoveel mensen enthousiast bezig.



Er liepen ook mensen naar binnen om alleen maar even te kijken. En die belandden toch achter de naaimachine. Of hielpen met het snijden van de blokken.



Er waren hapjes en het was zo gezellig!
"Wat zou Babs dit leuk hebben gevonden!" zeiden de anderen. Maar ja, Babs wist van niets.



En na vier uren hard doorwerken was de quilttop klaar! De bedoeling was eigenlijk dat in het witte gedeelte iedereen een wens of groet zou schrijven. Maar de groep dames en één heer van de sectie Engels vonden dat dat jammer was en kochten een roze lap stof voor de achterkant en daar hebben alle collega's iets op kunnen schrijven.



Een paar weken daarna was het afscheidsfeest op school. Toespraakjes, een liedje en uiteindelijk het cadeau. Wat een verrassing was het voor Babs om een top van een quilt te krijgen die door haar collega's in elkaar was gezet en waar zoveel leuke en lieve tekstjes op staan!



Natuurlijk mocht Baps ook nog een toespraakje houden. Het is toch heel wat als je na al die jaren op dezelfde school gaat stoppen om te genieten van je pensioen.


Tijdens de receptie konden wij ook Babs feliciteren. Babs gaat van de quilttop een coverlet maken. Dat is een top en een onderkant, zonder vulling.


En dat de sectie het maken van de quilt inspirerend had gevonden, bleek uit het feit dat ze voor een andere collega die wegging zelf ook een quiltje gemaakt hadden! Misschien heeft het quiltvirus toch toegeslagen.....



Hier nog een foto van de gelukkige ontvangers van de quilts, Babs (li) en Tamara (re).


Ik denk dat we nog maar een keer op school een Bee moeten organiseren, want het was zo gezellig om eens op een andere manier met collega's bezig te zijn.

En dan komen Babs en Tamara ook gewoon weer erbij! We gaan iets plannen.

Ik heb deze quilt dus maar de "Babs" genoemd. Een ideale quilt om snel te maken en dus ook goed te doen met minder ervaren naaisters!