Zo'n zonnige zondag...

Zo'n zonnige zondag moet je koesteren! 

Het nieuwe oude kistje staat op mijn werktafel in het naaikamertje. Schijnt een handwerkkistje te zijn dat op school gebruikt werd. Bovenin is een schuif waaronder veel bergruimte zit. Daar ga ik alle oude spoeltjes met garen opbergen. Bij een ingekochte naaimachine zitten wel eens een paar spoeltjes met het oude garen er nog op. Soms wel vier kleuren op één klosje, steeds over elkaar heen gespoeld, als een toverbal.

Toch is het wel handig om een draadje van een kleur te kunnen pakken, dus ik verwijder het garen niet, maar geef nieuwe spoeltjes mee met de machientjes die ik verkoop. En dat oude garen komt wel op bij kleine projectjes.

In het laadje passen heel veel klosjes nieuw garen. Meer dan ik ooit nodig zal hebben, denk ik. Want je gebruikt voor patchwork vaak wat onopvallend garen.

Ik vind het wel heel leuk staan, zo'n oud kistje.

Erop staat het Bloementasje van Atelier Bep.

Het nieuwe projectje voor bij de workshops ligt op de schuif. Ik ben er erg blij mee, het is precies zo mooi geworden als ik had gehoopt. 

En nu zit ik lekker buiten, met weer een ander naaimachientje.

Het patroon voor het mapje had ik uitgeschreven en ben ik zelf aan het testen. Met de stofjes van Birdblocks, de quiltwinkel in Amsterdam waar de volgende Featherweightworkshop gaat plaatsvinden. En met de juiste materialen gaat dat uitstekend! 

Ik neem de 1/4-inch voetjes mee voor de deelnemers van de workshop. 

Met een kleine aanpassing is van een 1/4-inch-voet ook een scant 1/4-inch te maken, dan is het helemaal een ideaal hulpmiddel voor snel en goed resultaat!

1964.....

"Dit is pas echt een oude Singer Featherweight!" zei mijn lieve echtgenoot over de nieuwste aanwinst.

En dat terwijl dit de op één na jongste Featherweight is die ik ooit gekocht heb! En nog wel van mijn geboortejaar!

51 jaar is tegenwoordig nog jong en voor een Featherweight piepjong!

Het grote nadeel van een witte Featherweight is hetzelfde als bij een witte auto: je ziet er alles op. Ieder stofje en ieder veegje.

En deze is vies!

Stof, vingerafdrukken, nicotine.

Zelfs achter de bolle faceplaat zit veel stof. Dat kom ik niet vaak tegen!

Gelukkig heeft de verkoper er niets aan gedaan. Want met de verkeerde middelen verpest je heel gemakkelijk de lak.

Mijn methode is: kwast, vochtig keukenpapier en dat steeds vernieuwen, dan wasbenzine en/of naaimachine-olie.

Gelukkig is wel alles compleet en met een origineel spoelhuis. Want laatst had ik er toch eentje binnen met een namaakspoelhuis. Lijkt op de foto of het in orde is, maar naait absoluut niet.

Ik ben met de koffer begonnen. Deze kan je wel met allesreiniger afnemen. Niet te nat natuurlijk!

De slotjes kunnen eraf en in een sopje groene zeep.

Kost wel wat tijd, maar kijk eens naar het resultaat!

De koffer is weer netjes, nu mijn leeftijdgenote nog!

Dat wordt weer een echte uitdaging!

Singers overal!

Vriendin Carla is in Londen en maakte deze foto's.

Hier kan ik toch wel blij van worden!

Mooie naaimachines, veel Singers. Vastgezet in het hout, dus zo weer los te maken...

Drupje olie en ze doen het weer. 

Nee, gekkigheid, dit is niet jammer van de machines, want er zijn er zoveel van gemaakt! Er zijn er nog genoeg over.

Wat ook fijn is: nu kan ik hier thuis laten zien dat het nog wel meevalt met mijn verzameling naaimachines! 

Staat toch heel mooi hè, al die stellages met machines! Stoer!

Dear Jane (2).

De Dear Jane instructies van Susan Gatewood heeft ze ontworpen met de computer, met het programma EQ7. Ik ken dat alleen van naam, maar de patronen zien er erg netjes uit.

Serie G heb ik als eerste geprint, omdat daar het middelste blokje in zit.

Deze machine, een Singer Featherweight uit 1949, moest nogmaals getest worden. Zo kon ik gelijk een begin maken met G8. Door te stikken op het papier lukt het zeker om een regelmatig blokje te krijgen.

Het nadeel is wel dat je al het papier moet verwijderen voor je het midden in elkaar stikt, anders kom je er niet meer bij. Prutten dus.

Maar ik ben tevreden over het resultaat!

Niet perfect, maar goed en af! Mijn eerste blokje van Dear Jane! Zonder stress, zonder het gevoel dat er iets af moet. 

Even een volgend blokje uitkiezen, de kleurtjes staan al omschreven. Leuk, leuk, leuk!

Dear Jane (1).

Een paar weken geleden het boek gekocht van Brenda Papadakis. Want het kriebelt toch een beetje!

Ik had al voor ik ooit van deze quilt had gehoord een mooie foto op mijn computerscherm van een zeer kleurige quilt. (Nu ik Windows 10 erop heb heeft deze mevrouw in het gele T-shirt weer een hoofd. Ik weet niet wie zij is, ook niet waar de foto vandaan komt.)

De vrolijke blokjes trokken altijd mijn aandacht. Pas door de punten begreep ik dat dit de Dear Jane is.

Het boek bevat alle patronen, maar verder geen info over hoe je de blokken het beste in elkaar kan zetten. 

Veel mensen snijden de rug van het boek en maken er een spiraal in of een losbladig systeem van om makkelijker de patroondelen te kunnen overtrekken of kopiëren.

Ik heb even op internet rondgekeken en kwam deze link tegen:

http://www.susangatewood.net/mypatterns.html

Als je het scherm opent zie je dit:

Van iedere rij, van de randen en van de hoeken heeft Susan Gatewood een pdf getekend met wat uitleg erbij hoe je deze blockjes kan maken. 

Dat betekent dat je de patronen niet hoeft over te trekken uit het boek. Je zou na het printen de blockjes die met 'foundation paper' gedaan worden al gelijk kunnen stikken op het printpapier.

Misschien heb je er iets aan!

Deventer 2015.

Ik denk dat iedereen uit Lapjesland wel naar Deventer is geweest, er naartoe wilde, er over gelezen of gehoord heeft. Dus hier komen mijn foto's (en een aantal van de vriendinnen!).

De reis met de trein verliep voorspoedig en het station in Deventer is vlakbij het centrum.

De eerste koffie-en sanitaire stop....

Worteltaart is heerlijk!

In de winkels hingen of lagen quilts in de etalage. Dit zijn Carla en Saskia. Zien jullie de mooie tas van Saskia, gemaakt van het Tulpentasje-patroon!

Gezellig Theepot-quiltje. Meteen met de neuzen tegen de ruiten om te kijken hoe deze in elkaar is gezet. Ik denk met vierkante lapjes (jaja!) maar geplakt op van dat ruitjesstof dat je dan in banen doorstikt. Wie weet het?

Deventer heeft echt een heel hoog AntonPieck-gehalte.

Bij de kerk waarin de tentoonstelling was stond deze originele auto ons te verwelkomen.

Er was binnen zoveel te zien! 

Soms zag ik een mooi detail, zoals dit hart. Helemaal mijn smaak!

Deze schitterende quilt van Fieke Jansen-Cox uit Zwolle heb ik opgegeven als mijn favoriet!

Meteen wat details bekeken, hoe is het quiltwerk gedaan? Cirkels zijn inderdaad erg mooi.

En de Camshell-quilt. Weer inzoomen...

Ieder schelpje is rondgestikt, binnenste buiten gekeerd en als dakpannetje van boven naar beneden neergelegd en vastgenaaid. Machinaal in de witte schelpen gequilt, de gekleurde hebben al door de stof iets bijzonders.

En daar hingen ook een paar Dear Janes. De eerste echte die ik ooit zag!

Ik heb net het boek gekocht en had geen idee hoe te beginnen en waar op te letten.

En deze mooie cirkelquiltvan Aaf Bakker uit Purmerend! Woont vlakbij dus! Een mevrouw hoorde ons praten en kende Aaf persoonlijk. Ook bij deze quilt gekeken naar het technische van de constructie.

Een mooie blauwe quilt met Hollandse stofjes.

Blokjes met vier bij elkaar en halve vierkanten diagonaal. Eigenlijk simpel, maar een perfect resultaat.

Onderstaande quilt bevat veel sihouetten van dieren en mensen. Je blijft ernaar kijken en steeds zie je weer iets.

Weer buiten op zoek naar een restaurantje voor een broodje.

En een klein zonnetje, we zaten hier prima!

In de synagoge hingen heel veel Dear Janes.

En ook wat voorbeelden voor als een hele quilt wat te veel is: een tas of een klein quiltje kan natuurlijk ook!

De lezing over de Dear Jane vond ik erg boeiend en daar heb ik veel van geleerd.

Ik kende de Dear Jane al jaren, maar had nog nooit goed gekeken naar de kleuren. Natuurlijk is iedereen daar vrij in, maar het is wel verstandig van te voren na te denken over het effect dat de kleuren van de stof hebben. 

Ik vind dit het mooiste! Een groen blokje in het midden en dan randen erom heen, echt een opbouw. Zonder de lezing zou ik dat waarschijnlijk niet gezien hebben.

Zo'n twee kleuren schema is ook rustig.

En veel roze erin vind ik ook mooi! Genoeg om over na te denken dus!

De terugreis zijn we natuurlijk niet in de stilte-coupee gaan zitten... Het was van iedereen zo'n gebabbel in de trein, dat het echt een schoolreisje leek. 

Een heerlijke dag gehad en weer vol inspiratie! 

Wel wat kleine lapjes gekocht. Het zal wel duidelijk zijn waarvoor!