Twee handigheidjes.

Niet zoveel te melden op naaimachine-gebied. De drukste werkdagen zitten aan het begin van de week. Even doorbijten, maar dan heb ik het ergste weer gehad!
Toch ter ontspanning iets gedaan aan een projectje voor aan de muur. Kleine werkstukken zijn wel goed om technieken te oefenen én om iets uit te proberen. Bovendien pak je het snel en leg je het zo weer weg. Echt iets voor tussendoor!

Ik was deze zomer een keer een hele middag bezig om een genaaid bandje binnenste buiten te keren, of buitenste binnen, maakt niet uit. Een drama! Ik had totaal geen idee (meer) hoe dat makkelijk kan en zat maar te prutten met een speld.





In Duitsland zag ik een hulpje van Prymm.

Een stukje buis en een stokje.

De set bevat 3 doorsneden, zodat het voor verschillende maten bandjes te gebruiken is.

Ideaal!

 Het buisje gaat in het om te keren kokertje stof.







Met het stokje druk je het gesloten uiteinde naar binnen.

En omgekeerd, dus goede kant buiten, komt het kokertje op het stokje weer tevoorschijn. Een beetje verkreukeld weliswaar.


Maar met het stokje kan je meteen de hoekjes wat uitvouwen.

En: klaar!!


Niets om tegen op te zien dus!









Ik wilde nog iets uitproberen dat ik op youtube had gezien: met een strijkplank en één naald stof vouwen. Voor de buitenste rand van het werkstuk had ik een gevouwen strook stof nodig.

En inderdaad werkt het goed!


Met de speld geef je precies de maat van het eindresultaat aan. Zo krijgt de stof geen kans om tijdens het vouwen smaller of breder te worden.








Ik ben rechtshandig en trek de stof onder de speld naar links, terwijl ik meteen de gevouwen strook strijk.



Het enige nadeel is het rafelen van de stof, dat krijg je nu wel iets meer.

Spanning van de bovendraad (2)

Ik kreeg nog wat vragen over de bovendraadspanning en heb zelf een aanvulling.

Het vorige bericht over de bovendraadspanning is al wat aangepast met dikke letters, maar ik heb nu ook een foto erbij gemaakt. Voor het vorige bericht, klik HIER.

Het gaat om de groffe veer van de bovendraadspanningsregelaar. Het begin van de veer moet linksonder (zie foto).

 

 

 



 

En op deze foto is het kleine zwarte ringetje met het uitstekend puntje te zien met de ring waarop de cijfers van 0-9 staan. Je kijkt nu vanaf de kant van de naaimachine!  

De cijferring heeft aan de binnenkant een schotje, precies tussen de 0 en de 9. Als de cijferring draait, houdt het zwarte ringetje de cijferring tegen.

 

De ring met de cijfers heeft allemaal kleine gaatjes. Die gaatjes zijn nodig om de zilverkleurige eindknop houvast te geven. De eindknop heeft één uitstekend pennetje dat in een gaatje van de cijferring valt en zo draait de cijferring mee als jij aan de zilverkleurige knop draait.

 

Door de zilverkleurige eindknop met de klok mee te draaien, schroef je de knop dichter naar de naaimachine en druk je de twee schijfjes waar het bovendraad tussendoor glijdt meer naar elkaar toe. Daardoor gaat de draad nu minder makkelijk tussen de schijfjes door en neemt de draadspanning toe.

 

Eigenlijk zouden er geen cijfers op de ring hoeven te staan. Immers als jij de draadspanning instelt, is die goed of niet. Het getal maakt niet uit. Maar het is wel makkelijk om steeds een referentiekader te hebben; door de cijfers zie je beter of je de spanning hoger of lager zet. Bovendien kan de cijferring niet steeds doordraaien, van 0-9 of van 9-0, maar niet verder.

Stel (stel...) je hebt de ideale draadspanning, maar die geeft een cijfer tussen de 0-1. Dan heb je geen mogelijkheid om de draadspanning veel losser te zetten. Maar er is een oplossing!

 

-Druk de cijferring naar achteren (dan druk je de groffe veer in én zilverkleurige knop zit niet meer met zijn pennetje in het gaatje van de cijferring).

-Draai de cijferring (en alleen de cijferring, niet de eindknop!) zodat de 4 tussen de -I+ staat. Laat de cijferring weer los en friemel tot het dichtsbijzijnde gaatje om het pennetje van de zilverkleurige eindknop valt.

 

Nu zit de ideale draadspanning bij de 4 en heb je zowel naar een lichtere als naar een zwaardere draadspanning weer stelmogelijkheid.

 

Eindelijk ben ik een handleiding van Singer voor de Featherweight tegen gekomen met duidelijke plaatjes.



Hoe groot is een scrap?

Het grote aftellen is begonnen! Nog 7 nachtjes voor we Charlie mogen ophalen. De kleine kater groeit als kool, is de grootste van het nest! Iedere keer als we gaan kijken, zien we hem even drinken bij zijn moeder en dat terwijl hij al vast voedsel eet. Een echt vreetzakje dus.
Ons hondje Stina en James de kater weten nog niet wat ze te wachten staat. Dat zal wel wat commotie geven, de eerste week!

En over 8 dagen met de kleine Singer Featherweight naar Atelier Bep in Hall. Laatst nog opgezocht waar dat eigenlijk ligt. Met een navigatiesysteem rijd je er gemakkelijk naar toe, maar mijn topografische kennis wordt er zo niet beter op. En ik was benieuwd hoe dat mooie kanaal heet waar ik vorige keer langskwam, het Apeldoorns Kanaal (geopend 1829) dus.

Het wordt een druk weekendje volgende week!

Maandag j.l. was ik na het lesgeven snel met de bus  naar Amsterdam gegaan om nog wat stof te kopen voor de quilt van Zoon3. Gelukkig kwam er met wat zoeken nog 1.20 m van de rode stof tevoorschijn. De zwarte stof hadden ze nog genoeg. Ik heb het oorspronkelijke patroon wat aangepast door een rode rand om het middenstuk te maken en het daarbij te laten. Eigenlijk had ik nog een zwarte rand weer daar omheen willen naaien, maar nu is het al een lap van 1.90 x 2.36 m geworden. Voor een mager 12-jarig joch is dat groot genoeg!
Ik heb tussenvulling besteld van Luna, Soft Comfort Blend, 80% katoen / 20% polyester. En met de walking foot moet ik toch een eind komen met het quilten. Waarschijnlijk met een Singer 201, want die heeft meer ruimte tussen de naald en de 'stam' van de naaimachine dan de Singer Featherweight.
Ik ga een bijpassend kussen maken om op te oefenen met doorstikken.

Gisteren wel even een fotootje genomen van de top, ik was benieuwd hoe de quilt er uit zou zien als die op het bed lag. Het wordt wel mooi zo! En de overhangende zijkanten hebben ook voordelen...hoewel juist bij dit kind bijna niets onder het bed rondslingert!

Ik heb soms kleine stukjes stof over. Ik vraag me af vanaf welke grootte het de moeite is om dat te bewaren. Waar leggen jullie de grens tussen weggooien en bewaren?

De stekker van je naaimachine.

Als je Singer Featherweight (of ander model Singer naaimachine) nog de oorspronkelijke bedrading en stekker heeft, zou ik zeker de bedrading vervangen. Van stopcontact naar machine en van machine naar voetpedaal is geen probleem, daar kan je HIER en HIER nog eens iets over lezen.

Maar van de motor naar de aansluiting op de machine is een ander verhaal en dat komt nog! Ik moet daar zeker bij een aantal machines van  mij iets aan doen, want bij de Singer 306 is de bedrading verpulverd en zie je de metalen draadjes lopen! Idem bij Kneusje. En twee andere machines kreeg ik hier met op het snoer een pleister of isolatietape ...Dat zal vast nodig zijn geweest. Ik ben nog moed aan het verzamelen.

Ongeaard stopcontact

Geaard stopcontact

Over de stekker kan ik wel iets vertellen. De oude stekker is rond. En niet geaard. In vroeger tijden deden ze niet zo aan 'aarden' en zolang je niet dobberend in bad gaat werken met je machine, is dat ook niet nodig.

De ronde stekker is onhandig. Als je een oud huis hebt, kan je ronde stopcontacten zonder randaarde hebben, maar de meeste stopcontacten zijn smal, of rond met pennetjes voor de aarde.

Dan past de oude stekker niet.

Ik heb mijn Singer FW haar oude stekker laten houden. Er staat namelijk Singer op en dat vind ik toch wel erg leuk.

Maar ik heb als extra steeds een verloopsnoer nodig. Dat snoer moet ik dus niet vergeten als ik ergens naar toe ga met de FW, want ik gebruik het ook voor de andere naaimachines als het nodig is.

Ik heb nu wel besloten de oude stekkers te vervangen van machines als er geen Singer op staat. Dat wordt dan een zwarte platte stekker.

Met een handnaaimachine heb je geen probleem met elektriciteit en stekkers. Toch kunnen die ook niet goed tegen vocht.

Deze meneer kreeg na het publiceren van de foto een nieuwe naaimachine aangeboden. Dat was geen overbodige luxe!

Steve McCurry "Tailor in Monsoon, Porbandar, India".

 

Als je bij Google afbeeldingen zoekt van Steve McCurry, kom je schitterende foto's tegen!

 

De spanning van de spoel. De onderdraadspanning aanpassen.

Sla de cursief gedrukte tekst over als je meteen naar de onderdraadspanning wilt! ;)


Jullie moeten niet denken dat ik alles weet van naaimachines, want dat is absoluut niet het geval.

Ik heb als kind bij kennissen met een trapnaaimachine zonder draad door papier genaaid waarop een spiraal was getekend. Dan moest je tussen de lijntjes blijven.
Later mocht ik op een de Husqvarna van mijn moeder, een zwaar groen monster (die naaimachine dan). Mijn moeder had niet veel geduld en ik was niet zo handig, dus bij het vullen van het spoeltje vloog de klos garen door de lucht omdat ik die niet vast had gehouden. En altijd kwam er een klont garen aan het werk vast te zitten.
Ik probeerde een poppenbroekje te maken met 2 langwerpige lapjes, geen flauw benul van een patroon. Dat werd helemaal niets. Mijn moeder had alleen talent om gordijnen te naaien.

Op de middelbare school kregen we Textiel en naaide ik in de tweede klas onder begeleiding een rode zomerjurk. Met één steeds afglijdend schouderbandje ben ik die zomer doorgekomen, heel irritant.

Jaren later maakte ik met mijn eerste schoonmoeder mijn eerste trouwjurk, die goed lukte. 
En ik had een naaimachine voor een zoom in een broek of iets dergelijks en.... gordijnen. Gewone simpele hoor, geen tierelantijnen.

Mijn moeder had haar Husqvarna ingeruild voor een nieuwe zig-zag naaimachine, maar kon er niet mee overweg. Dus die kreeg ik toen ik hier kwam wonen. Ik moest alweer gordijnen naaien!  Inderdaad had die machine kuren, ze sloeg steken over. Op internet kon ik alleen vinden dat dat te verhelpen zou zijn door de naald niet helemaal naar boven te schuiven, maar een klein stukje lager vast te zetten. En dat hielp, de machine naaide keurig! Ik snapte niet hoe dat kwam, maar was blij dat er iets zelf aan te doen was. 

Nu weet ik dat dit een lapmiddeltje is, dat de timing van de machine niet in orde is. Ik zal daar nog eens op terug komen, maar eerst moet ik zelf met behulp van internet dat uitpluizen.

Zijn dan alle problemen met naaimachines zelf op te lossen?
Het hangt ervan af hoeveel tijd je wilt besteden aan je naaimachine.
De oude naaimachines, zonder electronica, zijn machines met een degelijke constuctie en overzichtelijk. De handleiding die erbij geleverd werd, is vaak alleen voor de gewone gebruikster (m/v) geschreven, die voor alle probleempjes naar de vakhandel ging.
Daar werd dan als service het probleem verholpen, of natuurlijk tegen betaling.
En dat kan ook nu nog! Breng je machine weg en als het goed is komt ze terug en naait weer met frisse moed, tot een volgend probleempje zich aandient. En dat is dan heel vervelend, als je net lekker opschoot met je quilt.
Maria Montessori zei al:"Leer mij het zelf te doen!" en daar had ze gelijk in. Wat je zelf kan doen, ga je doen en wat je echt niet kan, laat je doen! Dat zal voor iedereen anders zijn.

Op internet is van alles te vinden over naaimachines. Liefhebbers schrijven over de naaimachine die bij oma van zolder kwam, handelaren zetten machines te koop met kreten als 'vintage' en 'antiek' en hele organisaties zetten zich in voor behoud en restauratie van naaimachines, soms met de bedoeling eens stuk of 30 naaimachines naar een dorp in Afrika te zenden. Daar geven die machines een kans op werk en beter leven.
Dus als je zoekt kom je van alles tegen. En ik zoek graag en probeer iets uit.

Bijna een jaar geleden kocht ik mijn eerste FW en keek later eens naar de oude Singer naaimachine die al 30 jaar onder haar houten kap op zolder stond. Dat was het begin van deze nieuwe interesse Nu staan er 10 verschillende modellen hier en daar onder in een kast verstopt. In ieder geval schoongemaakt, geolied en gesmeerd, maar de electrische bedrading van de motor naar de machine moet bij een aantal nog vervangen worden en dat kan ik nog niet. Dat komt nog wel!
Maar ik ben dus nog niet zolang bezig en leer nog steeds!

Het is een uitdaging informatie te vinden die nodig is en het zelf eens toe te passen. En leuk om met foto's en filmpjes aan anderen te laten zien. Als iemand er iets aan heeft en ik mijn informatie geordend heb, is mijn doel bereikt.
Dus het kan zijn dat ik later nog eens terug kom op een bepaald onderwerp met een uitbreiding of toevoeging!

Het onderwerp van nu is de draadspanning. Heel belangrijk om een mooi stiksel te krijgen. De bovendraadspanning zou nu goed moeten zijn (zie één van de laatste blogjes). Maar als het resultaat nog niet naar je zin is, zou de veroorzaker van het probleem ook de onderdraadspanning kunnen zijn.

Vroeger werd altijd gezegd dat je niet aan de spanning van de onderdraad mocht komen. De reden daarvoor is dat de fabriek dat heeft ingesteld en dat dat eigenlijk altijd in orde is.

Maar...dat instellen is inmiddels 60 jaar terug. En wat is er in die jaren met je spoelhuis gebeurd?

Laten we even nagaan wat er mis kan zijn als je steekjes niet mooi zijn:

-je naait met een oude naald, neem na ieder project een nieuwe naald. Zo duur zijn ze nou ook niet.

-je naait met oud garen. Dat leuke garenklosje van je oma hoort in een vitrine-kastje thuis, neem glad nieuw garen. Neem voor boven- en onderdraad dezelfde kwaliteit.

-er zit teveel draad op de onderspoel, omdat je je hele project met één volle spoel zou willen doen. Zeker de FW heeft kleine spoeltjes. De spoel moet echter vrij kunnen bewegen.

-het begindraadje van je onderspoel is niet goed weggeknipt en verstoort de soepele beweging van de spoel in het spoelhuis. Knip na het opwinden van je spoeltje altijd het begin zoveel mogelijk weg.

-het veertje van het spoelhuis zit niet goed meer.

     Dat veertje heeft 2 schroefjes. Éen om het vast te houden en één om de draadspanning te regelen.

Misschien is door alle jaren dat wat los gaan zitten.

Zet het éne schroefje goed vast. Het andere stel je zo strak dat als je de draad vast houdt en de spoel in het spoelhuis aan de draad naar beneden laat hangen als een spinnetje, en je geeft een rukje aan de draad, dan mag het spoelhuis maximaal 10 cm naar beneden zakken.

De spanningsregelaar van de bovendraad staat op 4.
Naai weer twee gewone lapjes katoen op elkaar en kijk of de kruising van onder- en bovendraad in de twee lagen stof valt, je mag de kruising van de draden niet zien.
Op de tekening hieronder gaan ze weer uit van het aanpassen van de bovendraad, maar nu proberen we eens de onderdraadspanning aan te passen! Dus bij het middelste plaatje zetten we het schroefje van de onderdraadspanning iets strakker. En zien je steekjes eruit als het onderste plaatje, dan zet je het veertje van de onderdraad iets losser.
Blijf proberen! Steeds een stukje stikken, zo'n 20 cm.

Wat ook een mogelijkheid is bij oude naaimachines: er zit vuil of roest onder het veertje van het spoelhuis! Maak dan de schroefjes los, reinig de veer en het spoelhuis en zet het veetje weer op zijn plaats.

Ik kwam een hele goede tip tegen op internet: doe dit werk op een witte badhanddoek. Valt een schroefje naar beneden, dan springt het niet weg en is makkelijk te vinden.

(Doe vooral geen reparaties gezellig aan de tuintafel, ik kreeg laatst een hartverzakking toen een schroefje wegsprong..... gelukkig kon ik het tijdens de val met mijn ogen volgen, anders was de ramp niet te overzien geweest!!)

En een andere tip: als je het spoeltje wilt verwijderen uit het spoelhuis, knip eerst het loshangend draad af tot vlakbij het veertje. Zo voorkom je dat er een lang stuk draad langs het veertje van het spoelhuis wordt getrokken en daardoor de spanning van de veer mogelijk verandert. Of er veel vezels van het draad als stof onder je veertje blijven hangen.

Succes!

Quilt nr 2. en de Singer Simanco 25527 Seam Guide.

Vreselijk hard doorgewerkt met de lapjes voor de quilt voor Zoon3. Na het snijden begonnen met het in elkaar zetten van de banen. Pas later bedacht ik dat het nog makkelijk had gekund, door bredere gestreepte banen tegelijk te stikken en daarna in smallere banen te snijden. Maar het ging zo ook goed.






Ik heb een steekplaat met inch-streepjes, maar nu had ik de Seam Guide erbij (Simanco 25527). Met dit hulpmiddel kan je razendsnel steeds op dezelfde afstand van de rand stikken. Ideaal!!






Ik vind het resultaat erg leuk worden, maar de kleuren zijn absoluut niet mijn keuze. Teveel zwart, te felle tinten blauw en groen. En sinds de overdosis in de jaren '70 krijg ik bij oranje al helemaal geen hiep-hiep-hoera gevoel, tenzij het 30 april is.

En het is zo saai stikken! Steeds hetzelfde! Het enige voordeel is dat je snel resultaat ziet. Maar ik weet nu zeker dat ik óf steeds andere kleurtjes wil, óf steeds een ander blokje wil maken. En het liefst allebei!


Maar Zoon3 was blij verrast toen hij het resultaat zag. De hele dag zat ik op armlengte afstand achter mijn kleine Featherweight, maar hij had absoluut niet in de gaten dat ik voor hem bezig was....

 Dit is het ontwerp.

Mijn oorspronkelijke ontwerp moet ik waarschijnlijk iets aanpassen. De zwarte stof is bijna op. Van het rood heb ik te weinig voor de rand. (Net overleg gehad met Zoon3 en ik ga serieus op zoek naar extra rood en zwart!)

Ook moet ik nog stof kopen voor de achterkant en tussenvulling. Daar heb ik nog niet eens over na gedacht! Ik wil iets anders nemen dan een Ikea-fleece-dekentje, maar weet nog niet wat er te koop is en wat het handigst is. Ik zou het liefst een wollen deken nemen die ik uit de inboedel van mijn moeder heb, maar dat is i.v.m. de wasbaarheid waarschijnlijk geen goede keuze? Zou wel een oplossing zijn: het ruimt lekker op + Zoon3 heeft het snel koud (mager joch) + recycling + sentimentele waarde.

Even pauze dus, een moment zoeken om stof bij te halen, waarschijnlijk kan ik dat nog ik die winkel erbij kopen. En nadenken over het quilten op de naaimachine. De Singer 201 heeft een transporteur die naar beneden kan voor Free Motion Quilten. Eén van de drie Singers 201 die ik heb is met de hand te bedienen, dus het tempo misschien beter te bepalen (maar onhandig met één hand de stof te bewegen, nu zou een trapnaaimachine een uitkomst zijn!).

Dit zijn geen problemen hoor, maar een deel van het plezier!

Bovendraadspanning regelaar schoonmaken en instellen.

Kneusje mag weer eens tevoorschijn komen! Deze uitleg is gebaseerd op de Singer Featherweight, maar ook bij andere modellen zal dit bruikbaar zijn!

De spanning van de bovendraad wordt geregeld met een knop waar een heel systeem achter zit. Ik heb HIER al eens uitgelegd hoe het komt dat je alleen je naaiwerk kan verwijderen als je de persvoethefboom omhoog hebt gedaan...( omdat dan ook de draadspanning wegvalt...).

Bij veel oude naaimachines is de bovendraadspanningsregelaar vies en vettig en je kan ook de machine daarachter niet goed schoonmaken.
In de handleiding van de Singer Featherweight staat geen duidelijke tekening hoe de verschillende onderdelen van de regelaar in elkaar passen. Gelukkig staat het wel in de boekjes die bij andere modellen naaimachines horen.
En net zoals een wiel altijd rond is, lijken al die draadspanningsregelaars van de verschillende modellen Singers op elkaar, dus we spieken even bij een Singer 306 in de handleiding. Er zijn wat kleine verschillen, maar zeker de linker vijf onderdelen van de bovendraadspanning (zilveren draaiknop, cijferring, kleine zwarte ringetje, veer en ring met - I + erop) zijn hetzelfde.

Als het mogelijk is zet je nu even je eigen naaimachine erbij, om te kijken!

De draad loopt bij de bovendraad regelaar tussen 2 schotelvormige schijfjes door. Die schijfjes kunnen wat los van elkaar (lage bovendraadspanning) of strakker tegen elkaar (hoger bovendraadspanning). Een dun gebogen ijzerdraadje houdt de bovendraad op soepele wijze wat strak, zodat het wel iets kan meeveren, maar niet los hangt.
Verder zie je de buitenste zilerkleurige knop waar je aan kan draaien. Meteen draait dan het zwarte ringetje met de cijfers mee. Zo zet je de draadspanning hoger of lager. Achter de beweegbare ring met de cijfers zie je een zwarte ring met - en +  . Dat is je ijkpunt.

Oudere modellen Singer naaimachines hebben wel dit systeem, maar missen de cijfers. Dat is niet erg, op je broekriem staan ook geen cijfers bij de gaatjes en weet je ook wat losser en strakker is!

Als je gaat demonteren heb je een kleine schroevendraaier nodig voor het schroefje bij het laatste onderdeel en een bakje of bordje om alle onderdelen op de juiste volgorde te leggen, tenminste zo doe ik dat.

De buitenste zilverkleurige knop heeft aan de kant die je niet ziet een uitsteekseltje. Dat valt in een gaatje van de zwarte ring met de cijfers (hier heb je later een verstelmogelijkheid!). Door de zwarte ring met de cijfers naar achteren te drukken en aan de zilveren knop te draaien (tegen de klok in), komt de zilverkleurige knop los en kan deze eraf. Op de foto doe ik het even met twee handen om te laten zien, maar zo kan je niet aan de knop draaien...

(Zie je de gaatjes in de zwarte ring? Daar verstel je de zilverkleurige knop eventueel mee, als je alles in elkaar hebt gezet. Zie laatste stukje van dit blogje.)


Dan haal je de rest van de onderdelen van het tweedelige stangetje dat uit de naaimachine komt.



Hier zie je ze liggen op mijn bordje, van rechts naar links:
-de zilverkleurige draaiknop
-de zwarte ring met de cijfers
-een klein zwart ringetje met een dwars balkje dat precies tussen de tweedelige stang past en een uitsteekseltje aan de bovenkant dat naar je toe wijst (dat laat de cijferring van 0-9 draaien en zorgt ervoor dat je niet zonder de zwarte cijferring in te drukken de zilverkleurige knop eraf kan draaien)
-een veer die naar achter toe steeds groter wordt. Het begin van de veer hoort links onder!!

-de zwarte ring met +I-  . De dichte kant hoort achter, de veer valt hierin alsof het een bakje is

 

Dan een setje door een veer omvat:
-een schijfje met een uitstekend pennetje dat in de naaimachine past
-de twee schotelvormige schijfjes die met de bolle kanten tegen elkaar horen

Op de naaimachine zit nu nog een schijf bevestigd met een schroefje, waar een rechts plat haakje aan vastzit en links een houdertje waar het veertje boven op kan rusten.

Draai de schroef los en haal het schijfje weg.







Nu is je machientje wel erg bloot!

De tweedelige pen laten we zitten, dat is voor gevorderde klussers en behalve wat schoonmaken als het nodig is, doen we hier niets mee.

Maak de onderdelen schoon en zet nu alles weer rustig in elkaar. En kijk eens hoe het glimt!

Nu ga je de bovendraadspanningsregelaar instellen!

 

Rijg een draad in de machine en stik een stukje. Bij gewoon 2 lagen normale stof op elkaar zou de draadspanning bij 4 een mooie steek moeten maken, met de kruispunten tussen boven- en onderdraad precies in de stoflagen.

 

Zet de draadspanning met de zilverkleurige knop zoals jij dat goed vindt:

 

-druk de zwarte ring met de cijfers naar achteren en draai aan de zilverkleurige knop met de klok mee om de spanning strakker te zetten. Steeds even een stukje naaien tot de draadspanning naar je zin is.

 

Als dat het geval is:

 

-Druk weer op de zwarte ring met de cijfers en draai die tot de 4 bij het 'I'-streepje van de - I + ring staat. Laat de cijferring weer terugveren en friemel even tot het palletje van de zilverkleurige eindknop weer in een gaatje valt. Nu is de draadspanning als het goed is te reguleren van 0-9, met de gewone spanning bij de 4.

 

 

 

Geven jullie feedback als er iets onduidelijk is? Ook als het je zo lukt vind ik het fijn om te lezen!

Draaddoorhaler Singer 121632 en start tweede quilt.

Dit is een Singer Needle Threader, oftewel een draad-door-het-oog-van-de-naald-van-de-naaimachine-doorhaal-hulp. Het kleine haakje links op de foto gaat door het oogje van de naald en je haakt de draad van de bovendraad eraan en trekt die door het oog van de naald. Heel handig!

Ik heb een bril voor veraf sinds mijn 11e en al ruim 2 jaar een leesbril, maar met allebei zie ik toch dit soort kleine dingen op een bepaalde afstand niet optimaal. En ook zonder bril niet! Dus zat ik vaak te oetelen.

Het haakje zit met een schroefje vast en ergens heb ik nog een paar reservehaakjes, want deze had ik uit Engeland besteld (bij Helen Howes , voor losse onderdelen en allerlei merken naaimachines, leuke site en aardig contact) en later trof ik er één in een doosje bij een naaimachine.
De handleiding is een fotokopietje van het origineel.

 

 

Ik ben begonnen met de quilt voor Zoon3. Het snijden gaat al iets meer ontspannen en ik kan beter omgaan met de vakjes op de snijmat in combinatie met de liniaal.                                     

Een klein vakje op de tekening is 2x2 inch. Dat blijkt een handige maat te zijn! Ik maak stroken van boven naar beneden. Op het schema zijn 3 blokken verticaal weergegeven, maar het zijn er 7. En 5 horizontaal. Ik wist niet precies hoeveel stof ik nodig had, maar zoals het er nu uitziet heb ik net genoeg zwarte stof. Of net niet....

Het schema helpt mij om overzicht te houden.

 

Ik vind het moeilijk om de lange banen recht te snijden. Daar kan ik dan lang over broeden. En tegenop zien. Het is dan wel geen dure stof, maar dubbel breed en erg lastig te hanteren.

 

Mijn oplossing is de stof te scheuren, steeds 2 banen breed (met naadbreedte erbij natuurlijk) en een 1/2 inch extra om de rafelrand eraf te snijden. Volgende keer zou ik 3 banen afscheuren.

Na het scheuren is de stof wat lubberig, maar een beetje persen met het stoomstrijkijzer (niet wrijven) laat dat zo verdwijnen. Dan leg ik de stof heel precies op elkaar in en snij door een aantal lagen tegelijk één lange opgevouwen strook.

Tot nu toe denk ik dat het goed gaat; ik ziet bijna geen knikjes op de vouwlijnen.

 

 

Ik was door Yvonne en  Shirley gewaarschuwd er goed op te letten dat de blokjes t.o.v. elkaar op de juiste hoogte komen. Dat doe ik nu door lijntjes te trekken op de lange stroken en daar de stroken met de blokken tegen aan te spelden. De grote blokken zijn 4 inch, dus dat is de maat die ik aanhoud, kan goed met deze liniaal.

 

Zondag heb ik pas weer tijd om verder te werken!

Wanneer moet je je Singer Featherweight oliën?

Ik heb alle Singer naaimachines die hier binnenkwamen gereinigd en geolied. Dat was nodig omdat naaimachines van 50 jaar oud (of ouder) niet altijd goed onderhouden zijn. Vaak heeft dat te maken met onzekerheid van de gebruiker.
Natuurlijk is het in het begin eng om je mooie naaimachientje open te schroeven, zeker de eerste keer. Maar ook een chirurg heeft eens de eerste snede gezet... en alles went!

Vooral vrouwen hebben de neiging te denken dat ze niet technisch genoeg zijn om hun machine te onderhouden. Dat is zeker voor de oude naaimachines onzin (ik weet niets van moderne elektronische naaimachines!). Wie een quilt kan naaien, heeft zeker praktisch inzicht en een schroevendraaier gebruiken of in een olie-flesje knijpen moet dan ook lukken!
De gewone smeerbeurten houden in dat je een druppeltje naaimachine-olie in elk olie-gaatje doet wat in de handleiding staat aangegeven. En de grof metalen kamraderen kunnen motor-vet gebruiken (tube) of vaseline. Smeer dat met een niet-pluizend wattenstokje of gewoon je vinger rondom de radaren.

Om de hoeveel tijd moet je dit doen?

De handleiding vermeldt dat oliën dagelijks nodig is bij voortdurend gebruik van de machine. Nu neem ik niet aan dat je met een schattige Featherweight een illegaal naai-atelier begonnen bent, maar een enthousiaste naaister zou om de dag of om de 2 a 3 dagen even het olie-flesje kunnen hanteren. Neem altijd !!!!! naaimachine-olie. Het merk maakt niet uit, maar naaimachine-olie is het zuiverst.

Op een Amerikaanse site werd ook olie voor revolvers en geweren genoemd als mogelijkheid en inderdaad is dat een alternatief, maar in mijn familie- en kennissenkring niet voorradig...

Je hoeft geen boekhouding bij te houden, hoeveel uur je al bezig bent geweest met je machine. Maar een beetje in de gaten houden kan zeker geen kwaad!

Mijn FW staat hier in de huiskamer en komt regelmatig tevoorschijn. Vorige week vond ik ineens het geluid niet zo prettig. Het prrrrrrrrrrrr werd een hakketakketakke-geluid. En er kwam een metalig luchtje om de machine heen te hangen.

Ik schaamde me wel een beetje! Zoveel "nieuwe" oude naaimachines vertroeteld en mijn eigen trouwe machientje wat verwaarloosd! Dus gelijk de stekker uit het stopcontact, steekplaat verwijderd en het stof met een kwast en een doekje van de transporteur gehaald. Frontplaat eraf , bovenplaat waar het klosje met garen opzit opzij schuiven, zelfs de dekplaat aan de onderkant even verwijderen en overal een druppeltje olie op en in gedaan met als extra de vaseline op de grof geribbelde kamraderen.

 Het is zo logisch! Waar metaal over metaal glijdt, moet wat olie tussen om slijtage en vastlopen tegen te gaan!

Mensen horen ook gewrichtssmeer tussen de botten van een gewricht te hebben, naast wat kraakbeen. Als dat ontbreekt doet het bewegen pijn en word je stijf en stram.

Ik vond niet meteen dat mijn naaimachine beter werkte. Gelukkig was het een klein naaiklusje. De volgende dag was de olie goed verspreid en snorde ze weer als vanouds. Dus een beetje opletten hoelang het geleden is dat ik heb geolied, zal ik ook gaan doen! Maar luister en ruik, je machine geeft zelf ook een noodkreet als ze verwaarloosd wordt!

Wordt de machine voortdurend gebruikt, dan moet ze dagelijks worden gesmeerd.....

Affo?!

Er zit nog geen label op mijn eerste quilt, maar hij hangt al wel! Daarom vroeg ik me af of het een Affo was.  Ik vind dat de hele slaapkamer anders geworden is, gezelliger!
De hartjes die ook aan de wand hangen heb ik verzameld omdat het leuk is om op vakantie of een dagje uit ergens iets te kopen en dan is één thema handig. Nu moesten ze plaats maken voor de quilt.



De ophangsleuf is verdeeld in 3 stukken en de lat van de quilt hangt op 2 L-vormige haakjes. Dan kan ik ook nog eens een andere maat quilt ophangen.

 

Ik had verwacht dat een quilt een beetje als een donzen dekbed zou zijn, fluffie, bollig. Dus ik moest er aan wennen dat het meer een platte ribbelige pannenkoek werd. Maar echt heel mooi! Natuurlijk zie ik verbeterpunten, maar is het niet de bedoeling dat iedere quilt iets beter wordt? En het plezier in het maken (patchwork en quilten) moet toch het belangrijkst zijn, met het eindresultaat als beloning. Ik vind het leuk om te doen en om over na te denken.

Ik spaar al stofjes voor een quilt voor dochterlief (romantische pastels, ik zoek ook bij de kringloopwinkel naar overhemden etc). De stof voor de quilt voor Zoon3 ligt al klaar. Ik zou zoveel willen maken! Maar het nieuwe schooljaar begint maandag, dus minder vrije tijd. Gelukkig heeft een mens ook ontspanning nodig he!

Ons bed staat in de hoek, de kamer is lang maar wat smal en er moesten nog ladekasten in en een bureau. Aan de zijmuur boven het bed hangen kasten en van het voeteneinde tot de raamkant zijn kledingkasten neergezet. Het idee voor deze indeling is van Ikea en de kasten ook. Het bed ook. De ladekasten ook. Het bureau voor een deel. De boekenkast is van Ikea. Ik voel me altijd helemaal thuis bij Ikea!!

Het boekenplankje aan mijn kant heeft een rijtje boeken over patchwork en quilten. Daar kijk ik iedere avond even in voor het licht uit gaat. Op die manier krijg ik wel een idee welke kleuren en patronen ik mooi vind. Ik denk dat ik toch een verzamelaar ben, want het zijn in korte tijd ook aardig wat boekjes geworden. Zo had ik ook een breimanie, borduurperiode... en weinig affo's...

Maar ik beter mijn leven! Ook dit bed krijgt eens een quilt! Niet van Ikea, maar van mij! Zal even duren, maar het gaat gebeuren!

Olie kannen.

Vanmorgen naar Monnickendam geweest, hier vlakbij. We waren getipt dat er een leuke rommelmarkt zou zijn bij de kerk. En inderdaad, net de auto geparkeerd hoorden we al gezelligheid: beetje muziek, de mevrouw van de loterij die de prijzen uitreikte en geweldig kan kletsen, het zonnetje scheen, sommige mensen gingen al voldaan huiswaarts, helemaal goed!

Amper een paar minuten in de kerk had ik al drie doosjes met naaimachine-voetjes, -spoeltjes en -schroevendraaiertjes te pakken. Geen Singer-doosjes, hoewel er 2 voetjes en een minischroevendraaiertje wel van Singer zijn. En veel voetjes passen natuurlijk wel. En er zaten ook weer wat spoeltjes en een spoelhuis voor de Singer 306k tussen.

Bij de kraampjes buiten was alles keurig gesorteerd, een kraam met bloempotten, een kraam met glaswerk, een kraam met fotolijstje en schilderijtjes....hé.....?! Geweldig! Een simpel fotolijstje met een plaatje van oliekannetjes, heel schattig. De Singer oliekannetjes staan er op! En het blijkt nog een ets ook!
"Oscar Verpoorten 1987" staat er onder.

Nu een nieuwe lijst erom en een plekje zoeken! Het lijkt mij leuk de echte oliekannetjes erbij te zetten.