Gisteren was de laatste dag van het schooljaar. Natuurlijk waren er diverse collega's die afscheid namen, vanwege de pensioengerechtigde leeftijd of het aanvaarden van een baan elders. Dus toespraakjes en koffie met iets lekkers. Vanwege het mooie weer was iedereen al in vakantiestemming en omdat er toch geen leerlingen meer rondliepen verschenen veel mensen in korte broek of andere zomerkleding.
De dag daarvoor hadden we een personeelsuitje met een vaartocht van Akersloot naar de Zaanse Schans. Het was natuurlijk geweldig weer voor zo'n uitje!
En varen vind ik fijn, de Zaanse Schans is ook altijd leuk met die huisjes.
We gingen het Wevershuis in, waar een demonstratie van het weefgetouw werd gegeven.
De lichtinval en de spulletjes gaven mij een Jopie Huisman gevoel, dus ik moest even wat fotootjes maken. Wie niet kan schilderen, fotografeert!
Hier worden zeilen geweven en doeken voor op de molenwieken.
Het zeildoek is stevig en voelt ruwer dan je zou denken.
Het uitzicht vanuit het huisje... Het ijzer om het raam open te zetten.. Ik vind het allemaal even mooi!
Het meisje bij de ingang van het huisje gaf graag uitleg over de kleding die ze aan had.
Een rok met daarover een schort. Het schort kon aan beide kanten gedragen worden. De Zondagse kant was zo na een week dragen nog schoon. Heel slim! Zij droeg een kleine kraplap over een nieuw wit T-shirtje en het stond haar zo goed! Van mij zou iedereen klederdracht mogen dragen, kleurig en smaakvol en het staat iedereen mooi.
Natuurlijk moesten we even als toeristen op de foto!
Gistermiddag trouwde mijn nichtje.
De kerk in Schermerhorn is grotendeels in originele staat en gaf een hele speciale sfeer aan de plechtigheid.
Het bruidspaar zag er schitterend uit. Twee jonge mensen die hard werken, hun huis zelf opknappen en straks een kleintje krijgen.
Om ze zo gelukkig te zien en de belofte te horen uit spreken, het blijft een mooi moment!
En nu hebben we dus echt vakantie!
Over een week komt er gezinsuitbreiding. Na James (Bont) en Monty (officieel Montgommery) krijgen we nu Roger erbij.
Niet Roger Mo(o)re maar Roger Less, want hij weegt nog maar 400 gram. Een vondelingetje en ook een beetje zielig.
Maar we hopen natuurlijk dat het een grote sterke kater wordt!
Ik ben bezig met een klein poppenquiltje voor Roger. Voor in zijn poppenbedje/mandje.
Zo'n verstand-op-0-projectje. Komende dagen veel handwerk, want de weddingringen van De Quilt van Suze en Sophie zijn bijna af. Nog 'even' de vierkantjes erop naaien. Maar dat is een prima werkje om in de schaduw te doen!