Even een foto van het lichtknopje van deze Singer Featherweight. Nog wel een beetje stoffig..maar heel pittig.
Ik heb deze Featherweight de naam van de vorige eigenaresse gegeven, Krista.
Wat ik altijd al eerste doe om een naaimachine schoon te maken: met een borsteltje of kwast de naadjes stofvrij maken. Dan een schone klamvochtige lap om alles af te nemen en daarna met een ander doekje naaimachine olie uitsmeren over de hele machine. Nu gaat de zwarte lak weer glanzen. De lak van je machine kan alleen tegen water (zo min mogelijk) en naaimachine-olie. Als het binnenwerk er wel schoon uitziet hoeft daar niet meer gedaan te worden dan oliën en smeren. Druppel volgens de handleiding olie in ieder gaatje en op iedere plaats waar twee metalen delen langs elkaar schuren. De grove tandraderen met wat vaseline invetten. Ik doe dat door met een wattenstaafje wat uit de pot met vaseline te halen en probeer dat tussen de gleuven van de tandraderen te krijgen. Door de draaiende beweging verdeelt het vet zich vanzelf.
Bij deze machine zag het mechanisme er schoon uit. Dat scheelt een hoop werk.
Een mechanisme dat er uit ziet of iemand met stroop heeft gemorst, moet echt eerst gereinigd worden voor je gaat oliën. Een wattenstaafje of doekje met wasbenzine doet wonderen. Ventileer wel goed! De lucht van wasbenzine is niet gezond om in te ademen! De faceplaat is goed te reinigen met groene zeep, net als alle andere rvs of chromen onderdelen. Even laten weken en goed afspoelen en afdrogen. Desnoods met een doekje met naaimachine-olie nawrijven.
Eergister een teleurstelling omdat iemand mijn bod voor een Featherweight had geaccepteerd en zelfs vroeg of ik de machine opgestuurd wilde hebben of kwam halen, maar niet reageerde op mijn vraag of het uitkwam volgende week zaterdag te komen. En 's avonds (na nog een mailtje van mijn kant) uiteindelijk terugmailde met de mededeling dat de naaimachine al verkocht was. Heel vreemd als het bod geaccepteerd is en je in overleg bent wat betreft de aflevering! Ik was vooral teleurgesteld in hoe mensen met elkaar om kunnen gaan.
Maar even later verscheen er weer een oude FW op Marktplaats en de volgende ochtend al was de koop gesloten en konden we het machientje op gaan halen. Ik heb deze alvast voor mijn verjaardag gekregen, een maand te vroeg dus. Maar tegen die tijd moet de machine tiptop in orde kunnen zijn!
Ik ben helemaal gecharmeerd van de mooie faceplaat. En het kleine lichtknopje rechts ziet er leuk uit.
Het serienummer is EF 282709, productiedatum 17 augustus 1949. De machine is behoorlijk gebruikt, hier en daar zelfs wat sleets. Maar dat betekent dat er veel mee gewerkt is en dat ben ik ook van plan!
De kans is erg groot dat ook deze Singer Featherweight het straks weer prima doet, het binnenwerk is compeet en niet verroest.
En in de koffer zat het kleine zigzag-apparaatje. Ongebruikt waarschijnlijk. De handleiding ontbreekt, maar die print ik wel van een bestand van internet.
Dus ik heb weer een lekker project om te poetsen en te oliën! Ik zal regelmatig een stukje schrijven en laten zien hoe ik dat aanpak.
Dus tijd voor een taart... Een echte Singer Featherweight-taart. Mijn trouwe machientje heeft genaaid en gequilt. De Buttonholer hielp ook een handje met de knoopsgaten. En vanaf de kerst lagen de LED-lampjes al voor dit doel te wachten.
Ik had het deze week druk met mijn werk en morgen vieren we feest. Het recept van de taart komt dus nog. Maar ik hoop dat jullie de taart lekker leuk vinden!
Grappig emoticonnetje, he?! Druk aan het werk. Ik hoop dat jullie haar ook zien bewegen, ik heb het plaatje in html erin geplakt. (Terwijl ik dit blogje typ, blijft ze maar naaien...ijverig vrouwtje!)
Voor het project waar ik mee bezig ben, heb ik de stiksels van de Singer Buttonholer 160506 nodig.
Er bestaan meerdere modellen Buttonholers (knoopsgatenmakers), en ook van dit model is nog een andere uitvoering, maar de 160506 past op low shank naaimachines, zoals de Singer (Featherweight) 221 en 222, de Singer 15, 27, 28, 127, 128, 66, 99, 201 en de 306.
Het is een vrij groot apparaat en moet met een speciale schroef op de plaats van het gewone voetje vastgemaakt worden. Het armpje van de Buttonholer zit om de naaldschroef en als de naald heen en weer gaat beweegt het mechanisme in de Buttonholer.
Het transportsysteem van je naaimachine dek je af met een plaatje. De Singer Buttonholer schuift zelf de stof heen en weer (om een zig-zag-effect te geven) en verplaatst de stof voor de maat van het knoopsgat
Het apparaatje 'leest' de templates, malletjes. Het is de bedoeling dat je van ieder malletje een knoopsgat maakt in een lapje stof en erbij schrijft welke maat het is. Dan kan je met het knoopje erbij uitproberen welk knoopsgat het meest geschikt is.
De onderkant van het apparaat bevat een klep waar het malletje van je keuze geplaatst kan worden. Dat is even een gefriemel. Klepje dicht en de Buttonholer aan je machientje vastschroeven.
Tip: eerst de naaldstand omhoog en de naald door het zwarte raampje steken, dan de naaldstand omlaag en het armpje van de Buttonholer om de naadhouder plaatsen, daarna met de grote schroef het geheel goed vastmaken aan de voethouder.
Echt goed vast draaien, want het attachment is zwaar en beweegt. Het moet niet halverwege je werk gaan wiebelen omdat het los raakt.
Draai de witte knop met de klok mee.
Het transportsysteem van de Buttonholer zorgt ervoor dat de naald verplaatst wordt in het langwerpige zwarte raamwerkje.
Draai het zo dat de naald helemaal achteraan komt te staan, ver van je af.
Dat wordt het einde van je knoopsgat. Laat het apparaat zakken met je hefboom. Het drukt nu goed op de stof.
Dat metalen vingertje dat je vlakbij de naald ziet, drukt de stof goed neer.
Draai nu weer aan de witte knop. Het apparaat schuift nu de stof naar achteren. Draai tot de naald staat aan de voorkant van de lijn waar je het stiksel van het knoopsgat wil laten beginnen.
Als de zwevende naald onderaan is geweest en op punt staat aan de linkerkant van de lijn weer omhoog te gaan, stop je met draaien aan de witte knop.
Houd de bovendraad (en eventueel ook de onderdraad als die boven je werk is) links naar achteren, dan stik je er overheen en heb je meteen goed afgewerkt.
Geef rustig gas. Je hoeft de stof niet eens vast te houden, de Buttonholer gaat zijn eigen gang en naait knoopsgat na knoopsgat op dezelfde manier en met dezelfde maat.
Ik heb hier een keyhole- (sleutelgat)vormige mal gebruikt. Die is geschikt voor winterjassen.
Zoals je kan zien in dit filmpje maak ik twee rondes met de Singer Buttonholer, om een mooi gevuld stiksel te krijgen.
Het knoopsgat is open te snijden met een tornmesje. Zet aan het einde van het knoopsgat, waar je wilt stoppen een naald overdwars. Zo kan je niet uitschieten met je tornmesje!
Er bestaan ook knoopsgatenschaartjes. Die zijn alleen te gebruiken als het knoopsgat aan de rand van de stof zit, zoals bij blousjes en jasje. Maar dat is ook de meest voorkomende plaats natuurlijk!
Ik heb een paar van deze schaartjes via Marktplaats gescoord, ze zijn echter gewoon nog te koop en één van Fiskars kost ongeveer € 13.
De breedte van het stiksel van de Buttonholer is te verstellen door het schuifje aan de zijkant van het apparaat richting de w (wide) of n (narrow) te verplaatsen.
Als je de handleiding zoekt van deze buttonholer, kijk dan even hier:
De stapel ufo's groeit weer sneller dan de stapel affo's. En mijn denkbeeldige lijst van wat ik nog wil maken wordt langer en langer!
Zo borduur ik een adventkalender. Iets met zakjes, voorop het nummer, achterop steeds iets anders. In de zomer van 2012 begonnen, maar nog niet klaar. Wel een plannetje bedacht om te versnellen.
En van internet al de patronen voor de Grand Marquoir gedownload..Maar daar mag ik van mezelf nog niet aan beginnen tot die adventkalender af is.
Het kleine gebreide vestje voor het beertje is af. Het beertje zelf heeft nog steeds zijn pasogen in waarmee hij mij verwijtend aankijkt. De oogjes die ik in juni bij Bep had gekocht was ik een tijd kwijt tot ik ze terugvond en heel goed opborg. Waarna ik vergeten ben waar..
Het nieuwste breiwerkje is een mini BSJ van Elizabeth Zimmermann. Ik snap nu eindelijk hoe dat patroon in elkaar zit!
Dan de kerstquilt: de top is bijna klaar... De quilt voor Zoon3: al voor een deel gequilt.
Toch begonnen met een klein projectje. Om van alles uit te proberen en omdat mijn echtgenoot bijna jarig is. Dus heeft dit voorrang op de rest.
Met de Singer Featherweight vorige week al een deel van de top gemaakt. Met de techniek van het appliqueren.
Ik probeer zoveel mogelijk met de naaimachine te doen.
1. Omdat ik het leuk vind met de kleine naaimachine te werken,
2. omdat het sneller gaat dan met de hand en
3. omdat ik artrose in mijn vingers heb.
Dan is afwisseling van bewegen heel prettig en nodig, dus niet te lang hetzelfde doen.
Een lap van zo'n 80 cm steeds draaien, valt niet mee bij de Singer 221. Ik zat dan ook regelmatig tegen het lampje aan met mijn pols en zag pas later dat er een flinke blaar was ontstaan!
Er zijn wel LED-lampjes te krijgen, dus als ik in de buurt van een naaimachinewinkel kom probeer ik er een te kopen. Zou wel jammer zijn als het van dat nare kille licht is. Het huidige lampje geeft zacht gelig licht en dat is zo knus.
De blaar is inmiddels genezen. Toch heb ik uit voorzorg een pleister op mijn pols geplakt. Zo deed ik dan ook met de twee jongsten toen die nog niet goed konden lopen, ik deed voor ze de tuin in gingen al pleisters op hun knieen.
Omdat ik toch wil kunnen quilten met de Singer Featherweight, heb ik nu het moderne Toyota-voetje eens gebruikt. Het voordeel hiervan is dat het steunt op de naaldhouder en zo op en neer beweegt met de naald en de stof even vastklemt.
Het originele Singer-voetje zweeft boven het werk en dan moet je de stof zelf wel heel gelijkmatig voortbewegen. Er zit we een veertje in dat voetje, maar ik heb nog niet ontdekt wat voor nut dat heeft.
Vanmorgen snel op de grond in de slaapkamer met schilderstape de achterkantstof op de vloer geplakt, Luna tussenvulling op maat geknipt en erop gelegd en de top daar weer op vastgespeld. Snel moest het, dus niet rijgen!
De bovendraadspanning van het Singertje iets losser gezet en zachtjes gas gegeven. De bochtjes gingen wel netjes, de stiksels zien er goed uit. Vanmiddag het laatste stuk gedaan en nu is het eerste deel van dit project al klaar. Het volgende deel met een Singer attachment wordt verrassend! Even kijken wanneer ik weer tijd heb!
De maandag voor de kerstvakantie kreeg ik een mail van de algemeen directeur van onze school met alvast de beste wensen etc voor het nieuwe jaar en het bericht dat de collega's een iPad zouden krijgen met oog op het veranderende onderwijs... Ik schoot overeind, echt waar!
Behalve voor schoolse zaken is een iPad een handig e-book (nog niet zo gebruikt) en zijn er allerlei mooie apps te krijgen die met handwerken te maken hebben.
Dit museum heeft 2 jaar geleden een tentoonstelling gehad met 650 rood-witte quilts. Een aantal foto's zijn op de site te zien.
Het moet een mooie gezicht zijn geweest, al die hangende quilts in een enorme ruimte.
De app heeft echter een geweldige presentatie van de quilts.. om bij weg te dromen!
Door het simpele contrast van het rood en wit is juist heel goed het patroon van de blocks te zien.
Het patroon hier rechts lijkt me niet voor een beginner...
Gistermorgen, vroeg uit de veren, kater James zijn antibiotica, ontbeten, hond een flink rondje en op weg naar Den Bosch.
Eergisteren nog gelezen dat Elizabeth Zimmermann bij haar echtgenoot achter op de motor zat te breien en aangezien ik begonnen ben met een mini-Baby Surprise Jacket, had ik ook een breiwerkje mee. Wel lekker comfortabel in de auto..
Voor mij was Den Bosch eigenlijk nieuw, ik kan mij één eerder bezoekje herinneren.
Dat was een dagje treinen met de kinderen, zeker 8 jaar geleden.
Ik heb wat foto's gemaakt. Toerist in eigen land!
Wat een mooie pandjes heb ik gezien!
Mijn moeder heette Zwaantje, dus als ik een zwaan zie maak ik even een kiekje!
En Scotch and Soda hebben een mooie naaimachine in hun logo!
Niet typisch iets voor Den Bosch, en al vaker door mij gefotografeerd, maar blijft een mooi plaatje van een versierde naaimachine.
Dit is inspiratie voor een stitchery.
Een mooi tegeltjestableau en een schattig pandje al eeuwen ingeklemd tussen twee reuzen.
We hebben gewinkeld, kleine straatjes bekeken, een antiekwinkeltje bezocht en gelunched met erwtensoep en roggebrood met spek.
Ook de Sint-Janskathedraal van buiten en van binnen bekeken.
Drie kaarsjes gebrand voor mijn stiefvader, schoonvader en moeder die vorig jaar zeer kort na elkaar zijn overleden. Een moeilijke tijd waar we nog vaak bij stilstaan.
Dat branden van kaarsjes is voor mij een traditie, niemand van de familie is/was gelovig. Het maakt dat je even intens aan ze denkt.
De plechtige, rustgevende sfeer in zo'n oude grote kerk met de grafstenen in de vloer geven het gevoel van eeuwigheid én vergankelijkheid.
's Avonds heerlijk uit eten met opa en oma D! Wat fijn dat zij nog zo fit en aanwezig zijn!!
En kijk eens wat er op het melkcupje bij de koffie stond? Toevallig he!
Even een foto van het lichtknopje van deze Singer Featherweight. Nog wel een beetje stoffig..maar heel pittig.
Als het binnenwerk er wel schoon uitziet hoeft daar niet meer gedaan te worden dan oliën en smeren. Druppel volgens de handleiding olie in ieder gaatje en op iedere plaats waar twee metalen delen langs elkaar schuren. De grove tandraderen met wat vaseline invetten. Ik doe dat door met een wattenstaafje wat uit de pot met vaseline te halen en probeer dat tussen de gleuven van de tandraderen te krijgen. Door de draaiende beweging verdeelt het vet zich vanzelf.
