Tip voor de beginnende naaister!

Of je nu een Featherweight hebt of een andere naaimachine, een paar handelingen zijn erg belangrijk.

Je moet goed een spoeltje in het spoelhuis doen. Goed de bovendraad inrijgen. En zowel de onder- als de bovendraad goed op spanning brengen. Daarvoor raadpleeg je de handleiding van je naaimachine. Let vooral op hoe de naald in de machine gaat, platte kant links of platte kant achter. En de draad wordt dan ook naar links of naar achteren door de naald gestoken.

Wat voor alle machines hetzelfde is: haal je werk pas onder het voetje vandaan als de draadhefboom omhoog staat.

Dit is de draadhefboom. Bij iedere steek trekt hij de draad omhoog. Dan pas is de steek helemaal  afgemaakt.

Zit de bovendraad nog onderin de machine bij het spoelhuis als je je werk verwijdert, dan trek je de bovendraad vast in het mechaniek bij het spoelhuis. Dat geeft veel problemen. Je stof komt vast te zitten of het mechanische gedeelte raakt geblokkeerd.

Als je op de draadhefboom let wordt het omhooghalen al snel een automatisme en kan je spelend met je voetpedaal dat gemakkelijk voor elkaar krijgen.

Ik ben weer machientjes aan het testen. Daarvoor maak ik blokjes voor de Switch! Van Ellies' Quiltplace.

En aangezien een open-teen-voetje veel besteld wordt, gebruik ik die nu ook in plaats van het 1/4 inch voetje. 

Dus dit voetje is voor paperpiecing en een net naadje stikken erg geschikt.

We gaan een heerlijk paasweekend tegemoet. Er komen vast nog wat testblokjes bij. Heel simpel en een leuk effect!

Trunkshow Trijntje van der Horst bij De Quiltmuis.

Het leuke van een trunkshow is dat je lekker zit en de ene na de andere mooie quilt voorbij ziet komen met een verhaal over het maken, over de lapjes, over geworstel en over successen.

Zaterdag jl was bij De Quiltmuis in Oosthuizen een trunkshow van Trijntje van der Horst uit Sebaldeburen. Dat ligt links van de stad Groningen. Links betekent westelijk.... ;)

De Paastaartjes waren helemaal aangepast aan het thema Mesthoop Quilts. Met mesthoop worden alle reepjes stof bij elkaar genoemd. Restjes en krijgertjes, van alles verwerkt Trijntje in haar quilts. Heel kleurig en met veel kleine lapjes.

Met rare stofjes die de meeste mensen niet zouden gebruiken, maar juist een heel speciaal effect hebben als ze andere kleuren versterken.

Bij sommige quilts is een keus gemaakt voor bepaalde kleuren

Of, zoals bij deze, een bepaald effect. Want het lijkt echt een kerkraam in de volle zon, met dat glas-in-lood. Ik heb ooit een cursus gedaan met glas in lood, dus dit sprak mij erg aan!

Nu ik meer ervaring heb met kijken naar quilts (het maken schiet nog niet zo op...), lukt het wel om te zien hoe zo'n patroon is opgebouwd.

Veel patronen die Trijntje gebruikt zijn van Bobbie Hunter (van Quiltville) of zelf getekend.

Deze zag ik al op het bed van een kleindochter liggen. Zo fris met dat beetje groen en heel veel roze!

Meer laat ik niet zien van de quilts van Trijntje. Je kan het beste zelf eens een trunkshow bijwonen. Om geinspireerd te raken en het spelen met lapjes eens anders aan te pakken. Je leert er al van om eens te horen hoe een andere quiltster het zoeken en combineren van stofjes tot een hele quilt aanpakt.

Na afloop lagen de quilts weer opgerold te wachten op hun transport naar Groningen.

De Featherweight van Het Singer Winkeltje die bij De Quiltmuis staat, heeft al wat seizoenen voorbij zien komen. Nu is ze op haar Paasbest!

Heel gezellig, zo'n hoekje met geel en eitjes.

Nu ga ik wat stofjes snijden, want morgen weer een bijeenkomst van de "Singermeisjes". Lapjes mee, mijn Featherweight mee. Kletsen en praten. Dat wordt weer gezellig!

Een Featherweight genaamd Blanche....

Er kwamen zoveel aanvragen voor een witte Featherweight dat ik die nu ook in de mailinglijst heb geplaatst. Alle verzoeken apart in de gaten houden kan bijna niet en iedereen apart laten kiezen uit verschillende machientjes en wachten op een antwoord gaat ook niet goed.

Dus wil je een Featherweight, welke kleur dan ook, een 221 of een 222 of een bepaald jaar, geef het door en je krijgt een mailtje als ik weer Featherweights in mijn winkeltje ga plaatsen.

(Mail naar: hetsingerwinkeltje@gmail.com)

Deze witte Featherweight was weken geleden al aangevraagd en het lukte me om er eentje te bemachtigen. Nu lijkt dat makkelijk, maar het bieden en de verzending regelen kostte heel veel inspanningen. In totaal heb ik deze naaimachine 3 keer via Paypal gekocht.
Eerst van de meneer en ik had keurig betaald toen bleek dat hij geen bankpasje meer had van die oude rekening. Daarna kocht ik de machine van zijn vrouw. Zij werd zo zenuwachtig van het feit dat ze iets ging verzenden naar Nederland dat ze de koop annuleerde. Er was een uitgebreide mailwisseling nodig om mijn goede bedoelingen duidelijk te maken. Na de derde aankoop had het echtpaar moeite om het verzendlabel te printen. Daarna bleken ze in de middag van het geregelde ophalen toch niet thuis te zijn. Weer mailtjes over en weer.

Uiteindelijk brachten ze het pakket zelf naar de pakketdienst en begon voor mij de spanning van het wachten. Hoe komt de machine aan? Hebben ze alles goed verpakt? Is de machine net zo mooi als op de foto?

Gelukkig waren al mijn zorgen voor niets geweest. Het pakket was binnen een paar dagen bezorgd en keurig in een stevige doos verpakt. De koffer was ook ingepakt en er zat een gevulde ruimte tussen de koffer en de buitenste doos.

De naaimachine was zeer netjes verpakt! Eerst herkende ik het materiaal niet, tot ik zag dat het van die onderleggers waren die bij patiënten of nog-niet-zindelijke kinderen gebruikt worden om de matras tegen ongelukjes te beschermen.

Wel wat eigenaardig, maar zacht en doeltreffend.

Vandaar dat ik deze Featherweight "Incontinentia" wilde noemen. Volgens mijn echtgenoot was dat echter geen goed idee en moest ze Blanche heten. Dat is inderdaad ook een hele mooie naam!

Het nadeel van een witte Featherweight is dat je er alles op ziet. Ieder vlekje, plekje of smetje lijkt veel erger dan bij de zwarte machientjes.

Dus begint het poetsen met allerlei veilige middeltjes, zoals een beetje water en naaimachine-olie (of wasbenzine, veilig voor de lak, slecht voor het milieu).

Je ziet dat één onderlegger meteen gebruikt is tijdens het poetsen!

Ik denk dat Blanche het al een hele tijd niet meer gedaan heeft, want zoveel draad achter het spoelhuis zie ik zelden.

De koffer was minder vies dan de machine.

Gelukkig zijn dit de slotjes die eraf kunnen en dan maak ik er het beste van. Ze worden dan niet "Als-nieuw", maar wel weer schoon.

Het oppervlak van de koffer had ook wat aandacht nodig... Onder het slotje zie je de oorspronkelijke kleur.

Dit is echt leuk werk hoor! Lekker poetsen en je ziet gelijk hoe het opknapt.

Ik zal nog een paar foto's laten zien als ik helemaal klaar ben met deze machine. Van die voor en na foto's. Maar eerst heb ik een paar drukke dagen en er is nog wel wat te doen aan deze machine. Het komt goed!

Een onderhoudsbeurt voor een oude Singer naaimachine met schuitje.

Ik heb zelf nog twee oude Singers hier in de huiskamer staan, van die handnaaimachines. Doen het uitstekend! Ideaal om mee te leren naaien en het mechanisme voor het ronddraaien kan eraf, waarna de naaimachine in een trapnaaimachinemeubel kan of er kan een motor op gezet worden.

Singer was zo slim alles te standaardiseren, waardoor veel onderdelen makkelijk over gezet kunnen worden.

Deze machine werd vanmorgen gebracht voor een grote beurt.

Dan begint het strippen. Alles wat los kan moet eraf en schoongemaakt worden. Omdat ik dit model niet uit mijn hoofd ken, fotografeer ik alle schroefjes bij de onderdelen waar ze bij horen. En van de bovendraadspanningsregelaar leg ik alles op de volgorde waarin ik het verwijderd heb.

En geloof me, dit is echt nodig want al die schroefjes lijken op elkaar maar zijn toch net even anders. Vertrouw nooit op je goede geheugen.......

Deze machine heeft hele mooie motiefjes.

Als de Featherweights ook allemaal versieringen hadden, was er nog meer te verzamelen geweest.

De spoeltjes zijn voor dit model lang en dun, het spoelhuis lijkt op een zetpil. Een schuitje wordt dat genoemd.

Die grote zilveren knop is om de steeklengte te regelen. Draai hem uit en de steekjes worden kleiner.

Het rubber van de spoelwinder was nog helemaal goed. Ik heb er een flink aantal van op voorraad, maar als ze zolang goed blijven bij machientjes bestelt natuurlijk niemand er een ;)

Na het schoonmaken van de losse onderdelen en de machine, kon ik het mechanisme gaan smeren. En daarna het lakwerk inwrijven met olie. Dan komt de lak weer tot leven. Tijd om alles weer in elkaar te zetten. Dat is zo leuk om te doen!

De lamp is het enige dat elektrisch is. Werkte ook nog prima. Aan de achterkant van de machine zit een druppelvormig luikje waar later ook een lamp op kan worden gezet.

De ring aan de lamp past precies over het gat dat toegang geeft tot een plaats die je moet oliën.

Zo, het is weer voor elkaar! Even opgezocht hoe de onderdraad in het spoelhuisje moet. En hoe de bovendraad moet lopen.

Ik heb een digitale handleiding en dat is zo handig!

 Even proefnaaien en de bovendraadspanning bijstellen.

En dan klinkt er een ouderwets geluid van een machine die eerst langzaam begint en heel soepel steeds sneller kan gaan naaien. Je kan het tempo helemaal zelf bepalen en ook heel goed steek voor steek naaien.

Het is heel ontspannend om zo te draaien aan het wiel.

Zie je hoe mooi de versieringen zijn. Alleen maar met naaimachine-olie insmeren, dan blijven de plaatjes goudkleurig en netjes.

"The Singer Manufacturing Co"  Op alle Singer onderdelen waar dat mogelijk is staat Simanco.

En onderaan de stam staat het serienummer. Je kan bij een van mijn eerste blogjes van alle Singer naaimachines opzoeken hoe oud ze zijn.

Ik moest nog even een foto maken van het klosje garen van de Hema.

 Echt Hema!

En goedgekeurd hè!

De naaimachine is inmiddels weer terug waar ze thuishoort. 

Was toch ook wel heel erg leuk voor een keertje, zo'n ouderwetse naaimachine!

Zierikzee en de FW workshop bij De Quilt Ster in Dreischor.

Om al een beetje in de buurt van Dreischor te zijn, vertrokken we donderdag al naar Zierikzee. Bepakt en bezakt met Featherweights die besteld waren, accessoires, mijn gereedschappen en een weekendtasje met persoonlijke spullen reden we eerst langs Dreischor om kennis te maken met Marcha Osephius en de winkel en workshopruimte van De Quilt Ster te bekijken.

Natuurlijk toch een paar lapjes uitgezocht, want al dat moois bij elkaar is erg verleidelijk! Bovendien moet ik stofjes verzamelen voor de Switch!

Het serviesgoed van Bunzlau Castle paste mooi bij deze quilt!

Voor de Featherweight Onderhoudsworkshop wordt het patroon van het vouwmapje gebruikt en ik had gezien wat Marcha als voorbeeld van het patroontje gemaakt heeft, echt supermooi!

Zo leuk om hetzelfde model steeds in andere stoffen te zien, waardoor het echt aansluit bij de desbetreffende quiltwinkel.

Daarna reden we door naar Zierikzee. Ik kende Zierikzee helemaal niet en we hadden op goed geluk een Bed en Breakfast uitgekozen. Niet helemaal op de bonnefooi, want deze B&B heeft een 9,7 gekregen van de beoordelaars en dat is helemaal terecht!

Pieter Caland is hier geboren. Het is een schitterend herenhuis, gelegen aan de Oude Haven en het heet ook 'De Oude Haven'. Sinds april 2015 open en in het stadscentrum, maar toch heel rustig.

Een heel mooi pand in een brede straat met weinig verkeer dat vol staat met mooie grote huizen.

Echt een heerlijke logiesgelegenheid, een aanrader! 

En er staat ook nog wel wat te koop in deze straat. Dus we hebben ons vergaapt aan iets moois:

Zou wel wat zijn hè, maar wel wat ver van ons werk. En ook de prijs is iets boven ons budget. Bovendien willen we niet verhuizen... ;)

Zierikzee heeft vele statige gebouwen en oude poorten. Ik heb maar wat gefotografeerd, wel met een foto met informatie erbij, maar dit wordt een klein blogje en geen standsgids natuurlijk!

Dit is tegenover het huis dat te koop staat. Geen verkeerd uitzicht!

Overdekt gedeelte doet dienst als hangplek voor jong en oud.

De kleuren vind ik erg mooi, dat blauw en ossenbloed-rood.

Een beetje dwalen door het stadje.

Overal de kerstverlichting. Ik realiseerde me pas later dat het Zeeuwse knoopjes waren...

En bij deze juwelier van de vierde generatie...

...kreeg ik Zeeuwse oorbellen.

Ik heb een ring van mijn oma met een Zeeuwse knop. Die wil ik ook in orde laten maken.

Altijd leuk, een hoekje met handwerkspullen.

Een mooi kastje met garen in de etalage.

In dit restaurant aten we mosselen.

Zeeuwse mosselen uit een grote pan.

Daarna in 'De Oude Haven' op de bank met een kopje koffie genoten van het uitzicht op de Zuidpoort.

En de volgende morgen dit ontbijt...

Steeds verder verwijderd van het streefgewicht, haha! Maar heerlijk toch, zo je dag starten met versgeperste jus d'orange, fruit en broodjes.

Nog even een fotootje van een Singertje met de mooie ramen en een blik op Zierikzee. Ik vond het hier geweldig!

Op de vrijdag waren wij 5 jaar getrouwd. Dat hebben we gevierd in Gent. Een half jaar geleden bezochten we ook deze Belgische stad en we wilden er nog een keer rondkijken.

Ik heb nu niet veel foto's gemaakt, want ik herinnerde me nog wat ik de vorige keer had gekiekt. Maar het blijft mooi, al die oude gebouwen. 

In de ochtend hadden we wat spetjes, in de middag blauwe lucht en zonneschijn.

Het landschap is zo mooi in Zeeland. Veel ruimte, water. Grote omgeploegde akkers die wachten op een nieuw groeiseizoen.

Een bruggetje in Zierikzee, tussen de parkeerplaats en de B&B.

Op zaterdag naar Dreischor. Enthousiaste deelnemers en machientjes die snakten naar een druppeltje olie en een veegje smeer. Er waren een aantal dames die nog weinig ervaring hadden met de Featherweights, dus ook veel aandacht voor het spoeltje maken, draadspanning instellen van de onder- en bovendraad.

Na de heerlijke lunch kwamen de stofjes en het patroontje erbij en snorden de machientjes. 

Er was maar één machine met een condensator en een losliggende halvemaanvormige ring, dus dat kon ook opgelost worden.

Ik had voor een naaimachine op verzoek een schakelaartje geplaatst tussen de machine en de stekker voor in het stopcontact. Zo hoef je niet op te staan om de stroom van de machine te halen en kan de stekker in het stopcontact blijven zitten. Dit is ook een mooie oplossing als je het electriciteitssnoer van je machine langer wil maken zonder de hele bedrading aan te pakken.

Na de FW-Workshop namen we afscheid van Marcha en haar moeder Francis (een naamgenoot kom ik niet vaak tegen) en reden we we weer naar Purmerend.

We komen graag nog eens terug in Zeeland!