Met hun 16e verjaardag kregen de jongens uitleg over het gebruik van de wasmachine. Nou ja, niet precies op hun verjaardag, maar in die periode! En daarna kregen ze kookles, om de dag moest er eentje meehelpen met snijden en bakken en roeren. Wij eten vrij gemakkelijk, dus onze standaard gerechten waren al snel allemaal aan bod gekomen. Bovendien konden ze al heel goed tosti's maken en pizza's in de over schuiven, dus omkomen van de honger zou niet snel gebeuren.
Nog instructies gegeven voor de verzorging van hondje Stina, het geven van de pillen aan James die hartpatiënt is (al twee jaar reservetijd inmiddels) en hoe om te gaan met Monty, onze gehandicapte kat die alleen binnenkomt om te eten en te slapen, want hij is stoer en woest. (Als hij niet op ons bed ligt te slapen dan...)
Zo konden wij met een gerust hart (na nog meer wijze raad, noodtelefoonnummers, etc) een weekje weg.
Gisteravond kreeg ik deze foto via de Whatsapp, als bewijs dat het trio nog in goede gezondheid is! En Dochterlief is een paar nachtjes gekomen. Zoon1 eet vanavond bij zijn broers, dus dat loopt allemaal wel.
We zijn in Cochem, een heel toeristisch stadje in Duitsland. Dit hotel staat buiten het centrum en het is er in de avond zo stil dat je niet kan horen of het raam open staat of niet.
Wij houden erg van de Moezel en rijden langs dorpjes en wijngaarden.
We hebben een bezoek gebracht aan Koblenz.
Met een groot plein en een monument op de punt.
De dag daarna gingen we de andere kant op langs de Moezel, naar Trier. De Porta Nigra is erg bekend.
We hadden erg mooi weer. Ik vind oude gebouwen zo mooi.
Weer een dag gingen we in Cochem lopend naar de burcht en weer naar beneden naar het stadscentrum en later met de stoeltjeslift omhoog naar een bergtop en lopend naar beneden.
Een "Onsie" in de kabelbaan... Met verstandige petjes en goed beschermd tegen de zon!
We hebben langs de Moezel in het gras gezeten en gelezen.
Ook ben ik weer met het haakwerkje bezig waar ik vorig jaar in de trein van Berlijn naar Amsterdam mee bezig was en niet verder kwam omdat de trein door bomen op de rails niet verder kon. Het mapje met haaknaald en gelukkig ook de beschrijvind belandde in een kast. Dit is een ketting of shawltje die een saaie uitfit moet opfleuren.
Op een avond heb ik Helena erbij gepakt en het hart van Atelier Bep afgemaakt. Ik had ook een paar verlengsnoeren ingepakt en dat is erg handig, ook voor de telefoons en iPads op te laden.
Gisteravond ben ik aan het haken geweest om rondjes te maken voor op de spoelpin van de naaimachine.
Ik ga er wel een handleidinkje voor schrijven met uitleg waarom dit nodig kan zijn.
Mijn rondjes zijn nu zo geworden: