Gelukkig ging ik even op bezoek/shoppen bij de Quiltmuis en liet mijn werk en ontwerpje zien aan Marlies. En zij had gaf uitstekend advies: hexagonnetjes!
Dat was het helemaal, want tussen strakke hartjes en mandjes passen geen weelderige bloemen. Hexagonbloemen zijn strak en fleurig, dat is precies goed!
De hele middag buiten de helft van de hexagonnen met een stofje omkleed, op de ouderwetse manier met draad en naald. Ik kreeg spontaan een artrose-aanval!
Dus daarna de andere helft binnen 10 minuten (!) met behulp van een lijmstift afgemaakt. Wat een verschil! Sneller en strakker!!
Ik stempel de hexagonnen op de stof. Je kan ze natuurlijk ook met een malletje even omtrekken, maar ik ben dol op stempeltjes!
Het uitknippen gaat vlug-vlug, als de rand maar groter of gelijk aan 1/4 inch is.
Met de lijmstift een streep. De stift in je hand houden terwijl je de stof omvouwt en vastdrukt.
Draai je werk en zet weer een streep met de lijmstift. Vouw en plak. Streep, vouw, plak, streep, vouw, plak.
Zo, dat gaat lekker vlug.
Bij het aan elkaar naaien zet ik drie steekjes op de hoekjes, een aantal steekjes langs de zijkant en weer drie steekjes op het hoekje. Een beetje slim de route uitzoeken en het bloemetje is weer klaar.
Het tasje van de Bijenkorf was wel toepasselijk voor de hexagonnetjes! Uiteindelijk heeft niemand zitten breien. Er werd wat gehaakt en ik naaide nog een bloemetje...
Want het jongste lid van de breiclub was voor het eerst aanwezig! Rosie, net 5 maanden oud. Ze vond het reuze interessant allemaal. En wij hadden ook meer aandacht voor haar dan voor het handwerken!
Ze brengt meteen de gemiddelde leeftijd flink omlaag! Welkom bij de club, Rosie!
