UFO Eerste quilt.

Als kind was ik al met lapjes en draadjes in de weer. Maar er kwam nooit iets af....

Eén oorzaak was dat ik liever enthousiast begon aan een werkstuk, dan het helemaal af te ronden. Maar de voornaamste oorzaak was toch wel dat zodra iets niet helemaal naar mijn zin was, ik teleurgesteld was en het werk weglegde.
Hier in huis liggen verschillende werkstukken, zelfs een borduurwerk voor op de babykamer, dat ik begon voordat er zelfs maar plannen in die richting waren... En de oudste is inmiddels 21...

Maar ook een vest wat nog steeds bestaat uit losse pandjes en mouwen (en waarvan één pandje over moet), een gehaakte shawl, een borduurwerkje (en nog één en nog één), een poppentruitje (de poppenmoeder is nu 15), ga zo maar door.

Ik had wel wat tijdschriften ooit gekocht over patchwork, maar het idee dat je dan zo precies moest werken, weerhield me ervan om er iets mee te doen.

Tot ik op internet een foto tegenkwam van een Singer Featherweight en heel graag zo'n naaimachientje wilde hebben. Gewoon voor de heb! Omdat mijn echtgenoot ook wel wat verzamelt, was er niemand om mij af te remmen, integendeel!
Dus kwam na maanden speuren de eerste FW en toevallig vrij snel daarna de tweede... Bij de aankoop van die FW vroeg die mevrouw of ik ook aan kilten deed, of heette het kwilten? Ik wist het ook niet, ik lees vrij aardig engels, maar de uitspraak vond ik op de middelbare school al een grote gok en dat is er niet beter op geworden.

Wie informatie zoekt over Featherweights komt zoveel halleluja verhalen tegen over de kwaliteiten van deze machines op het gebied van patchwork en veel plaatjes van prachtige quilts, dat je vanzelf zo'n zin krijgt om ook iets te gaan doen met lapjes...
 
Heel voorzichtig ben ik begonnen met 3 lapjes aan elkaar te naaien, en weer 3 en weer 3 en toen die strookjes weer aan elkaar. En kijk eens, één block af! Nog zo eentje gemaakt. Dat was te doen.

Daarna iets met driehoekjes geprobeerd.








En ik zag een voorbeeld van een mooie ster, dat ging ook nog wel.

Bij het bloemetje ontdekte ik dat hoe meer stukjes er in een block naast elkaar zitten, hoe groter de uiteindelijke afwijking als je onnauwkeurig werkt. Dus ik moest een smokkelstrookje erlangs doen. En dat laat ik ook echt zo!! Want dit is mijn eerst quiltje en het hoeft niet perfect, het is om te leren! Ik geef toe dat de cursus die ik heb gevolgd om faalangst-reductie-training te mogen geven hier ook aan bijdraagt... Maar het is echt zo, je doet iets om te leren en als je fouten maakt en je leert ervan, zijn het nuttige fouten.


Het zwaantje heb ik gemaakt omdat mijn moeder Zwaantje heette.

En het Zweedse paardje zit erin omdat ik zo van Noorwegen houd. Het komt uit het boek "Les Quilts Scandinaves" van Yoko Saito. Wat een leuk boek is van een Japanse vrouw in het frans met patronen die gebaseerd zijn op Scandinavische motieven!

Dan nog een block dat grappig in elkaar zit, zodat het een log cabbin lijkt, maar toch ook weer niet.



Maar goed, nu zitten de blocks zo in elkaar. Ik heb de stof in huis om verder te gaan. Nog even de laatste toetsen van dit schooljaar nakijken... Nog een paar dagen, dan heb ik weer tijd en rust...