In de kerstvakantie zijn we een dagje naar Groningen gegaan. Misschien wil je ook even meekijken?
Zodra we over de Afsluitdijk rijden begint er al een vakantiegevoel te komen!
Het weer was niet al te best, maar we hadden ieder een pluutje mee. En als je door een stad loopt en je krijgt het koud, kan je altijd even ergens naar binnen gaan.
We parkeerden vlakbij het hotel waar we jaren geleden logeerden. Als je de straat uitloopt, sta je midden in het centrum.
Deze straat is zelf ook al de moeite waard, met mooie pandjes.
In Groningen wonen veel studenten en dat zie je aan de naambordjes.
We lopen even door, richting het Groninger Museum.
Hier is het! Een supermodern uitziend museum en nog mooi ook! Dit was de derde keer voor mij dat ik er nu kwam, denk ik.
We wilden de tentoonstelling van Rodin bezoeken, want het is toch uniek dat er zoveel werk nu in Nederland te bezichtigen is.
Wat wist ik van Rodin.... De Denker!
Niet echt ingelezen dus, frisse blik.
Opvallend waren de hele grote beelden. Even een mevrouw erbij gekiekt om te vergelijken.
Een foto van de werkplaats van Rodin. Hij had heel veel medewerkers. Volgens mij was het niet altijd duidelijk wie nu wat deed.
En hier hebben we de "Genius" zelf.
Een aantal beelden vond ik heel erg mooi.
Deze hand kan zo op de toetsen van een piano. Een poppenhuis-piano dan...
Want er waren behalve hele grote hoofden, handen en andere lichaamsdelen, ook hele kleine modellen.
Rodin maakte veel armen en benen om ze later weer opnieuw te gebruiken in een andere opstelling.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het allemaal niet zo geweldig vond. Rodin noemde zichzelf een genius. Hij verheerlijkte jonge mooie lichamen.
Dat stoorde mij vooral bij dit beeld van een oudere vrouw:
Nu hoop ik maar dat Rodin niet zelf deze titel bedacht heeft. Maar welke zieke geest dan wel een oudere vrouw afschrijft met de beschrijving.... Schandalig!
Maar goed, we blijven positief...
En daar is ie dan! De Denker van Rodin. Na al die jaren nog steeds aan het denken.
En echt een heel groot beeld! Mooi, met de spieren.
De belichting vond ik erg mooi. Die iPhone maakt toch goede foto's!
Er was ook een film te zien bij deze tentoonstelling, hoe eerst een beeld van klei gemaakt werd, dan van gips een afdruk, een mal en uiteindelijk een gegoten bronzen beeld.
De tentoonstelling was erg verzorgd neergezet en zeker de moeite waard. Maar ik vond het wel genoeg zo!
Na de Rodin-tentoonstelling en een gebakje met koffie liepen we nog even door het museum om stil te blijven staan bij wat ons opviel. Dat is het voordeel van die Museumjaarkaart!
Heel veel porselein, maar deze kleuren zie je niet zo vaak.
De afdeling Stadsgeschiedenis, met een lederen jasje. De versieringen zijn perforaties in het leer.
En dan zomaar een stel sleutels, lijkt het. Tot je leest dat ze van Aletta Jacobs zijn geweest. De symboliek staat op het bijschrift. Nu kijkt niemand er meer van op als een meisje naar de universiteit gaat, maar zij was wel de eerste vrouw die dat deed!
Er is zoveel te zien in het museum. Dus even een paar plaatjes nog. Een lief knuffelig hondje, dat je ineens aankijkt.
Een winterlandschap.
Dit zou een quilt kunnen worden!
En bij de uitgang oplaadkastjes voor je mobiel. Ook weer bijzonder!
Dit is een heel lekker restaurantje en zo sfeervol!
Met uitzicht op de Domtoren en er was een plekje bij het raam vrij. Mazzel!
Zoiets zie ik niet elke dag. Oude en mooie gebouwen, die er al eeuwen staan.
Het was nog een beetje met kerstversiering.
En dat het buiten regende, maakte binnen niet uit natuurlijk! Juist extra gezellig.
Met een mooie boekwinkel.
En een oud pand van van Gend en Loos.
We gaan even snel verder. Ik weet niet eens precies welke straatjes we allemaal gezien hebben.
Maar de panden zijn zo mooi en het zijn er veel! Netjes onderhouden en mooi metselwerk.
Veel studenten betekent ook heel veel fietsen!
Gelukkig is mijn echtgenoot heel goed in winkelen, misschien wel enthousiaster dan ik. Dus ik hoefde hem niet achter te laten!
Nog even een winkeltje in dus!
Maar de prijzen waren niet op rommelmarkt-niveau. Ook al keek ik voor iemand die vaasjes verzamelt....
En voor iemand die oude platenspelers heeft... Maar een fotootje is ook leuk.
Deze winkel had wel heel veel spullen! Een museum op zich!
Wat denk je van een Siamees kuikentje? Of twee kuikentjes natuurlijk, want er zijn twee koppies.
Of een witte mol?
En daar was ineens Aletta Jacobs weer!
Het werd al een beetje donker. Met sfeervol licht dat door de winkelramen op straat scheen. Ik werd er nostalgisch van! Het werd tijd om te vertrekken...
Op de heen en de terugweg nog in de auto zitten breien. Op de bijrijdersstoel natuurlijk! Die Lett Lopi breit echt heel lekker. De kleuren zijn ook mooi, daar zit voor iedereen wel iets bij. Voorlopig houd ik het bij dit garen.
Want ik ben al aan het kijken voor het volgende project. De Afmaeli-trui is bijna af. Alleen de boord nog vastzetten en de oksels dichtnaaien. Ik heb hem al even gepast, wat raar is met die grote steekhouders onder de oksels. Maar de trui zit goed. De verkorte toeren in het rugpand maken dat de hals aan de voorkant iets lager valt. Ik heb nu eenmaal geen grote voorgevel die de hals iets naar beneden zou trekken, dus dit is een goede oplossing.
Ik ben zelf verbaasd, met drie weken een trui af! En nog tevreden ook!
