Met de Frixion pen (lijnen verdwijnen door een strijkbout) worden de lijntjes dunner dan met de blauwe verdwijnstift die in water oplost. Je kan dus nauwkeuriger werken.
Ik doe ongeveer een half uur over één sneeuwbal. Het einde is in zicht... Als de eettafel morgen een tijdje vrij is, kan de rand om de quilt heen. Dan kan ik daarna nog verder met quilten.
Ik zal blij zijn als hij af is!
Wel veel geleerd over technieken.
Wat ik aan kleuren mooi vind.
Dat ik handquilten heel leuk vind en rustgevend.
Dat ik handquilten mooier vind dan machinaal, zeker bij wat ouder aandoende romantische quilts.
Verder heb ik geoefend hoe je een quilt in gedeelten maakt en aan elkaar zet.
Maar ook weet ik nu dat het wel een heel groot project is...
Maar ik heb al een beloning gekocht, voor als deze quilt af is:
Vandaag dus naar Oosthuizen gereden. We reden vanaf de Rijp, via Grootschermer naar de quiltwinkel. Het is een mooi ritje langs lint-dorpjes (die wel steeds dikker worden door de nieuwbouw) en over de dijk.
Het uitzicht is hier zo typisch voor dit deel van Nederland. Zo plat en met grasland of akkerbouw en sloten of vaarten. Weinig bomen, veel ruimte tussen de groepjes huizen.
