...maar één van mijn nieuwe schoonzusters had een 30 jaar oude naaimachine die kuren kreeg. Natuurlijk wilde ik wel even kijken, hoewel ik al dacht dat de vuilstort een goede optie zou zijn!
Vendomatic 140. Uit de etalage bij V&D. Dat kon toch nooit iets goeds zijn?
Maar ik moet eerlijk zeggen: het viel me reuze mee! Alle onderdelen van metaal, dus geen plastic tandraderen.
Wel een plastic koffer en onderbak, maar ook die zijn van goede kwaliteit.
Een machine met mogelijkheden!
30 jaar vezeltjes en pluisjes gaven een dikke laag van vilt op de transporteur.
Dat de steekplaat niet omhoog kwam tijdens het naaien mag een wonder heten!
Maar ik was snel klaar met schoonmaken.
30 Jaar niet smeren en oliën betekent ook dat er niets vet en plakkerig wordt, dus de kwast overal langs, druppeltjes olie op de scharnieren en wat vet op de grove raderen was genoeg. De motor 5 minuten zonder riempje (dus zonder dat de naaimachine meedeed) op volle snelheid laten draaien en daarna het riempje weer op zijn plaats en op spanning en alles goed vast.
Proefstukje genaaid. Volgens mij moet het nu goed zijn.
Wel een kleine kritische noot.. Het geluid. Of beter: het lawaai!
Ik weet wel dat Singer naaimachines naar meneer Singer zijn genoemd, maar ze zingen ook echt! Of wil je het snorren noemen?
