Gelukkig reageerde Shirley, de reddende engel, bazinnetje van Zipje en Zopje en nog twee rakkers.
Zij schreef:
Als je uithaalt met een rolmes ipv een tornmesje, dan gaat het heel snel. Je snijdt het stiksel los tussen de lapjes door het foute lapje bovenop omhoog te houden en de rest plat op tafel te drukken met je linkerhand, en dan scheer je met korte heen en weer bewegingen. Losse draadjes pluk je er met een stukje plakband zo vanaf.
Het advies moest ik meteen uitproberen. Het was nog even ploeteren voor ik het precies begreep, maar ineens had ik de slag weer te pakken. Weer? Ja. Ooit, meer dan 25 jaar geleden, studeerde ik Medische Biologie en daar hoorde een blok Humane Anatomie bij. Interessant, maar niet het leukste om te doen. Beetje bij beetje pelden wij met ons studiegroepje een hele oude dame uit elkaar die al een half jaar daarvoor was overleden, maar goed geconserveerd op de snijtafel lag. Het viel toendertijd echt niet mee om de eerste snede te maken!
En dat was nu ook het geval, al ging het snel beter.
Zoals Shirley al zei, trek je de stof omhoog. Dat doe je haaks op de stiksels (dat had ik dus eerst niet door...). Het stiksel komt al een beetje ruimer omhoog. Dan snijd je dat met het rolmes met een klein haaltje door. Weer trek je de stof verder naar links en weer een haaltje met het mes.
Zoals je vis fileert. Of.......je snapt wat ik bedoel! Mijn déjà vu.
(Déjà vu is een bekend verschijnsel in de psychologie; het betreft de ervaring iets mee te maken waarvan men tegelijkertijd de indruk heeft het al eerder te hebben meegemaakt, terwijl men weet dat dat niet het geval is. In het algemene spraakgebruik is men echter de term ook gaan gebruiken als aanduiding van elke bekende situatie. Bron: Wikedia. Ik moest even opzoeken hoe de schrijfwijze is ;) )
Het rolmes houd ik zo vast, als een scalpel.
Ik ontdekte nadat ik het groene blad nu op de juiste plaats had vastgestikt, dat ik eerst het andere, kortere blad had moeten doen, dus weer een stukje uithalen. Maar dat is nu geen probleem meer, heerlijk!
Dus Shirley, hartelijk bedankt! Als ik een kweker was vernoemde ik het geredde tulpje naar jou!
Er zijn nu twee tulpjes af. Ik ga het patroon iets aanpassen door de delen op ruitjespapier te tekenen en de lichte zijkanten precies contra te maken. Dat is makkelijker met stof snijden. Ook is de maat nu 14 cm en ik wil op 6 inch uitkomen.
Ik ga proberen het op deze manier te blijven doen. Met deze simpele patroondelen moet dat kunnen zonder Freezer Paper te gebruiken. Dat scheelt toch ook weer werk denk ik.
Mijn oefentulpjes passen keurig in dit zakje, zo blijven ze netjes met de patroondeeltjes bij elkaar.
Ooit ligt er een 'Tulpen uit Amsterdam' quilt op ons bed!
