Een open avond is om de school te presenteren aan leerlingen van groep 8. Dat vergt natuurlijk de nodige voorbereiding, want er moeten boeken en spullen klaar staan in het klaslokaal. Een paar practica uit klas 1 en 2 zijn zelf te doen.
En het lokaal wordt aangekleed met mooie oude posters met afbeeldingen van kippen en planten. Die hangen dan voor de ramen, zodat het geen zwarte gaten zijn in de avond.
Twee avonden heb ik mondslijmvlies afgenomen om de 8e-groepers hun eigen cellen te laten zien.
Het is leuk om de leerlingen vol verwachting rond te zien kijken. Terwijl onze eindexamenleerlingen zich als (bijna-)jongvolwassene nu oriënteren op hun volgende opleiding!
Thuis ben ik bezig met de voorbereiding van de workshop in Den Bosch, bij Bossche Quilts en Meer.
Ik schrijf het patroon en voer het zelf uit, waarna ik weer wijzigingen aanbreng in de tekst. Gelukkig heb ik een paar vriendinnen die als proefkonijntje willen dienst doen. Komt helemaal goed!
En natuurlijk vraagt het winkeltje ook wat tijd. Ik leer facturen maken met Excel. Er zijn mailtjes met vragen en probleempjes. Mailtjes met bestellingen en mailtje voor bestellingen. De naaimachine uit Het Singer Winkeltje werd verkocht en is een tweede leven begonnen!
Als ZZP'er moet je ook tijd schrijven om te laten zien dat je echt een bedrijfje hebt.
Nu is dat geen probleem! Het testen van naaimachines is immers een onderdeel van mijn bezigheden.
Ook dat vergt weer administratie, want na het schoonmaken, oliën en smeren gaat er per naaimachine een briefje in de koffer met het serienummer, wat er gedaan is, wat er nog gedaan moet worden en of de machine getest is.
Bij het testen wordt de machine eerst afgesteld (onderspoel, stukje stikken, bovenspoel) en daarna gewoon lekker gebruikt.
Zo wordt de olie goed verdeeld en kan ik het geluid beoordelen. Iedere Featherweight klinkt anders, maar dat is niet per se verkeerd. Ik test zonder onderlegger, zodat de tafel als klankkast kan dienstdoen.
Dan heb je nog verschil in geur. En in tempo! Er zijn onder de FW's snelnaaiers en bedachtzamere types. Nu maakt dat niet veel uit, want bij patchwork stik je steeds kleine stukjes, maar het is wel een verschil.
Ik merk dat ik een zwak heb voor de wat meer gebruikte naaimachines. Met slijtplekjes van de armen die de stof hebben geleid. Veel gebruikt en gewaardeerd. Machientjes die net zo goed naaien als de bijna niet gebruikte!
Naaimachines komen in allerlei condities binnen. Mooi, als nieuw. Als nieuw maar vastgelopen. Goed gebruikt, en goed onderhouden. Gebruikt en niet onderhouden. Gebruikt en teveel onderhouden, dus vet. Behoorlijk vies. Sleets. Echt beschadigd. Met origineel voetpedaal. Met nieuw voetpedaal (zonder die rare knop). Zonder voetpedaal. Met koffer. Zonder koffer (misschien voor onderdelen?). Dan zijn er oude naaimachines met een klein lichtknopje onderop en een paar jaar later werden ze gemaakt met het lichtschakelaartje op de lamp zelf. En machientjes met een gestreepte faceplaat en met een z.g.n. scroll-faceplaat. En de Centennial, de uitvoering met het blauwe randje op de badge, van het 100-jarig bestaan van Singer.
Veel variatie dus, terwijl het allemaal zwarte Singer 221's zijn.
En allemaal moeten ze nagekeken worden, vertroeteld en een nieuw huis krijgen. Waar ze hopelijk weer veel gebruikt worden!
