Dagje Leeuwarden.

We reden van Noord-Holland naar Friesland. Dat klinkt bijna alsof je je paspoort nodig hebt. Het voelt een beetje als vakantie zodra je over de 32 km lange Afsluitdijk rijdt.

Het glinsterende water van het Ijselmeer, ooit de Zuiderzee.

Het water aan de rechterkant en de hoge dijk links. Achter die dijk is de Waddenzee, waartegen de dijk ons moet beschermen.

De sluizen zijn er om de boten de kans te geven van de Waddenzee het Ijsselmeer op te varen, of visa versa natuurlijk.

We reden Leeuwarden binnen via een brede straat met geweldig mooie en statige huizen. Mijn echtgenoot moest even wat langzamer rijden, zodat ik goed kon kijken.

Leeuwarden heeft een mooi centrum met grachten en oude panden.

Dit is de Waag. Het was onverwacht mooi weer, dus veel mensen op de terrassen.

Een apotheek in een gebouw dat gebouwd is als apotheek, maar dan lang geleden.

Behalve de gewone winkels zijn er ook straatjes met een leuker aanbod.

Een stijlvolle kapper!

Even kijken naar het servies waar ik al jaren een oogje op heb, maar wat te duur is voor mensen met een matige motoriek!

In dit museum moet je ook voorzichtig zijn, het keramiek museum Prinsessehof. Daar zijn we niet ingeweest.

Wel in het Fries Museum. De auto stond eronder geparkeerd, dus met de museumjaarkaart kan je dan best even naar binnen lopen. We hebben tentoonstellingen gezien over de boeken van de Kameleon, Mata Hari (geboren in Leeuwarden), het Fries Verzet, De vergeten tuinen van Gerrit Vlaskamp ( 1834-1906) en hoe rijke mensen lieten en laten zien dat ze rijk zijn. Allemaal de moeite waard en zeker het gedeelte over het verzet was indrukwekkend.

Ik moest even een fotootje maken van een bedstee met een quilt.

Het Fries Museum ligt aan het Zaaiveld, waar iedere donderdag in de zomer een brocante markt is. Ik vond het aanbod aardig, maar niet als enige reden om naar Leeuwarden te gaan.

Toch wel een paar voorwerpjes gescoord.

Het stoffen doosje valt open als je de deksel verwijderd en dan heb je een naaisooisje met in het midden ruimte voor een vingerhoedje. 

Strepsils blikjes zijn altijd handig omdat ze goed afsluiten en de priem met het houten handvat is ideaal om stof te begeleiden in de buurt van de naald van de naaimachine.

De metalen kaart van Singer krijgt een plekje bij de Singer verzameling.

Ook heb ik een verjaardagsboekenbon gebruikt om het boek van Merchant and Mills te kopen.

Echt een boek waarin het handwerk wordt gepromoot, eenvoudig maar zo netjes mogelijk. Met patronen van o.a. een Huswif, tassen, een schort en een shirt. Heerlijk eerlijk handwerk!