Dertig jaar geleden kreeg ik een oude Singer naaimachine, een handnaaimachine met vreemde spoeltjes. Even iets mee gedaan, drie keer mee verhuisd, maar verder stond ze op zolder te verstoffen.
Surfend op internet zag ik vorig jaar een foto van een Singer Featherweight. Wat een schatje, ik wilde er meteen een hebben. Eigenlijk onzin, want ik had een goede nieuwe naaimachine gekregen die mijn moeder niet meer gebruikte, een zigzag-naaimachine, dus waarom zou ik een oude Singer naaimachine nodig hebben? Toch bleef ik uitkijken naar een Featherweight en kon er na een tijd een kopen. De post bracht een groot pakket, daar kwam een klein zwart koffertje uit waarin een hele kleine naaimachine zat. Zo mooi, glimmend, alles erop en eraan! En het geluidje dat ze maakte: snorrend als een poes.
Dit was het begin van de verzameling. Want terwijl ik informatie las op internet over speciale voetjes voor de Featherweight, kwam ik andere mooie Singer naaimachines tegen. En gingen we gezellig een dagje naar Roermond om daar in de buurt een naaimachine op te halen. Of op een zondagochtend naar Almere heen en weer voor een hele mooie speciale bijzondere unieke naaimachine.....
Ik vind het heerlijk ontspannend om aan een oude naaimachine te werken, om een vies, vastgelopen exemplaar schoon te maken, te oliën en weer bruikbaar te maken. Dan heb je een Singer van 60 jaar of ouder, die geweldig goed naait en waar je allerlei onderdelen bij kunt gebruiken om te zigzaggen, mooie knoopsgaten te maken en die nog generaties lang mee kan.
Ik wil hier informatie delen en hoop anderen enthousiast te maken voor de oude Singer naaimachines.
