Toevallig kwam ik een Featherweight tegen bij de plaatselijke kringloopwinkel. Nou, niet helemaal toevallig, want mijn route daar voert zeker langs de naaimachines! Ik heb er nog nooit iets interessants gezien. Tot mijn verbazing stonden er nu twee Singer naaimachines, een gewone uit de jaren '70 en een Singer Featherweight....maar dan de Featherweight plus.Natuurlijk was ik nieuwsgierig en mijn echtgenoot haalde mij over de streep door te zeggen dat er in ieder geval een verhaaltje voor het blog in zou zitten. Dus vandaar: hier komt de informatie over deze Singer Featherweight.
Singer had met de bekende zwarte Singer Featherweights een groot succes! Gelanceerd in 1933, crisistijd, en na een aarzelende start ging de verkoop en productie jarenlang geweldig goed. Wat kleine veranderingen daargelaten, bleef het model hetzelfde. De kleur zwart werd op het laatst aangepast, maar de machine werd toen ook iets anders. Dat waren de nadagen van de oorspronkelijke Singer Featherweight.
Daarna heeft Singer nog zeker twee modellen kleine naaimachines geproduceerd met de naam Featherweight erop, waarvan er nu één hier in huis staat. Deze versie heet Singer 324, maar bij de steeklengte- en achteruithendel staat featherweight plus.
Naaimachines kregen steeds meer kunststof onderdelen, eerste de kloshouder, later ook de behuizing en onderdelen in het binnenwerk.
Goedkoper dan metaal.
En minder duurzaam... want duurzaamheid is voor fabrikanten niet zo aantrekkelijk, dat is op de lange termijn niet bevorderlijk voor de verkoop!
Deze machine weegt 7 kg en heeft een handvat. Is deels van metaal, en deels van kunststof.
Er zat geen handleiding bij, maar het inrijgen van de bovendraad ging vanzelf goed. De handleiding is trouwens bij Singer company te downloaden. Hier zijn veel manuals te krijgen.
De draadspanning wordt geregeld door een knop bovenop de machine.
De draad moet door de naald van voor naar achter.
Het spoeltje is een standaard Singer 15 spoel. Die zijn zeer algemeen, want de Singer 15 is gekloond door bijna iedere naaimachinefabrikant en dit type spoeltje is daarna voor veel nieuwere modellen gebruikt. Er kan veel draad op deze spoel, dus dat is gunstig.
De spoel wordt met het spoelhuis aan de voorkant in de machine geplaatst.
Deze machine heeft een ingebouwde zigzag die een smal zigzagje kan geven of een steeds iets bredere. Ook is er een stikkende zigzag (handig bij elastische stoffen, dan heeft de stiklijn wat speling) en een blindzoom-steek.
Er is geen verlichting. Dat is een minpuntje. Je kan zelf een bureaulamp erbij zetten, maar zo krijg je niet direct licht op je werk.
Het werkblad van de machine is te verwijderen, waardoor je een losse arm hebt, zoals bij de Singer 222. Dat is makkelijk voor het naaien van mouwen en broekspijpen.
Onder het werkblad zit een bakje verscholen waar wat standaard gereedschap en wat voetjes in zitten, zoals een ritsvoetje.De machine is low shank. Dat betekent dat alle voetjes en attachments die ook op de oude Singer Featherweight passen, nu bruikbaar zijn.
Heb ik alles opgenoemd?
Nee. Het belangrijkste: het geluid. Naait mijn kleine zwarte Singer Featherweight als ze goed geolied en gesmeerd is met het geluid van een snorrende poes.... deze Featherweight plus klinkt alsof je met een grasmaaier over een kiezelpad gaat...
Geef mij maar een oude ijzeren of aluminium Singer, met oliegaatjes en zonder plastic deeltjes. Dat is kwalitatief veel beter.
