woensdag 16 januari 2013

Quilten met de Singer Featherweight (2).

De stapel ufo's groeit weer sneller dan de stapel affo's. En mijn denkbeeldige lijst van wat ik nog wil maken wordt langer en langer!

Zo borduur ik een adventkalender. Iets met zakjes, voorop het nummer, achterop steeds iets anders. In de zomer van 2012 begonnen, maar nog niet klaar. Wel een plannetje bedacht om te versnellen.
En van internet al de patronen voor de Grand Marquoir gedownload..Maar daar mag ik van mezelf nog niet aan beginnen tot die adventkalender af is.

Het kleine gebreide vestje voor het beertje is af. Het beertje zelf heeft nog steeds zijn pasogen in waarmee hij mij verwijtend aankijkt. De oogjes die ik in juni bij Bep had gekocht was ik een tijd kwijt tot ik ze terugvond en heel goed opborg. Waarna ik vergeten ben waar..

Het nieuwste breiwerkje is een mini BSJ van Elizabeth Zimmermann. Ik snap nu eindelijk hoe dat patroon in elkaar zit!

Dan de kerstquilt: de top is bijna klaar... De quilt voor Zoon3: al voor een deel gequilt.

Toch begonnen met een klein projectje. Om van alles uit te proberen en omdat mijn echtgenoot bijna jarig is. Dus heeft dit voorrang op de rest.

Met de Singer Featherweight vorige week al een deel van de top gemaakt. Met de techniek  van het appliqueren.

Ik probeer zoveel mogelijk met de naaimachine te doen.
1. Omdat ik het leuk vind met de kleine naaimachine te werken,
2. omdat het sneller gaat dan met de hand en
3. omdat ik artrose in mijn vingers heb.
Dan is afwisseling van bewegen heel prettig en nodig, dus niet te lang hetzelfde doen.

Een lap van zo'n 80 cm steeds draaien, valt niet mee bij de Singer 221. Ik zat dan ook regelmatig tegen het lampje aan met mijn pols en zag pas later dat er een flinke blaar was ontstaan!

Er zijn wel LED-lampjes te krijgen, dus als ik in de buurt van een naaimachinewinkel kom probeer ik er een te kopen. Zou wel jammer zijn als het van dat nare kille licht is. Het huidige lampje geeft zacht gelig licht en dat is zo knus.

De blaar is inmiddels genezen. Toch heb ik uit voorzorg een pleister op mijn pols geplakt. Zo deed ik dan ook met de twee jongsten toen die nog niet goed konden lopen, ik deed voor ze de tuin in gingen al pleisters op hun knieen.

Omdat ik toch wil kunnen quilten met de Singer Featherweight, heb ik nu het moderne Toyota-voetje eens gebruikt. Het voordeel hiervan is dat het steunt op de naaldhouder en zo op en neer beweegt met de naald en de stof even vastklemt.

Het originele Singer-voetje zweeft boven het werk en dan moet je de stof zelf wel heel gelijkmatig voortbewegen. Er zit we een veertje in dat voetje, maar ik heb nog niet ontdekt wat voor nut dat heeft.

Vanmorgen snel op de grond in de slaapkamer met schilderstape de achterkantstof op de vloer geplakt, Luna tussenvulling op maat geknipt en erop gelegd en de top daar weer op vastgespeld. Snel moest het, dus niet rijgen!



De bovendraadspanning van het Singertje iets losser gezet en zachtjes gas gegeven. De bochtjes gingen wel netjes, de stiksels zien er goed uit. Vanmiddag het laatste stuk gedaan en nu is het eerste deel van dit project al klaar. Het volgende deel met een Singer attachment wordt verrassend! Even kijken wanneer ik weer tijd heb!


Bovenkant van het werk.







Onderkant van het werk.