Gisteren wat lantaarntjes buiten neergezet om een gezellig hoekje bij de voordeur te maken. De kindertjes die zingen voor Sint Maarten komen vooral voor het snoep, maar de meelopende ouders willen ook wel wat sfeer proeven. Na zo'n 16 jaar door weer en wind meegelopen te hebben, ben ik blij dat ik er niet meer op uit hoef. Natuurlijk te veel snoep in huis gehaald, dat wordt weer een kilootje erbij als ik niet oppas! 
Het was een lekker dagje thuis, naaimachientje op tafel. Ik heb weer flink wat sterren en andere figuurtjes gemaakt. Er gaan nieuwe stofjes in en oude overhemden. Waarschijnlijk zullen een paar vanwege de kleur uiteindelijk niet door de selectie heen komen. Ik moet nog eens goed nadenken over de kleur die ik erbij ga nemen voor de verbindende sashings.
De quilt voor zoon3 staat nog op 2 latten in de gang, nog maar een klein stukje geregen. Deze methode bevalt goed, alleen heb ik de hele grote tafel nodig en liefst dat de katten even slapen. Nu is Charlie al 2x omhoog geklommen via de quilt op de lat, niet helemaal de bedoeling dus!Charlie is de enige die in gordijnen hangt, omdat Monty toch wat problemen heeft met springen en klimmen. Monty is een raar beest, met een overbeet, navelbreuk en één ingedaald balletje.Toch gaat hij steeds beter lopen en is sterk genoeg om zijn veel grotere broer bij het stoeien plat op de grond te krijgen. Charlie en Monty slapen zo lief ineengestrengeld, dat je niet weet van wie welke poot is.
Allebei zijn ze erg knuffelig, precies zoals je je een kat voorstelt.
Het valt mij op dat veel mensen die patchwork maken ook een kat hebben, aan de foto's te zien. Staan een quilt en een kat symbool voor huiselijke gezelligheid?
