Vanmorgen vriendin Mariet opgehaald en richting Spakenburg gereden. Onderweg hadden we regen, dus met de paraplu van de auto naar het museum Spakenburg gelopen. En daar staat de paraplu nu nog bij de voordeur in de lekbak (blauwe Ikea-paraplu, voor diegene die hem nodig heeft! ;) ), want daarna werd het stralend weer!
Op het blog van Caroline had ik veel gelezen over Spakenburg, vandaar de interesse in dit museum.
In het museum een mooie tentoonstelling over het leven in Spakenburg en de gebruiken wat klederdracht betreft. Er hingen een paar quilts gemaakt met klederdrachtstoffen, waarvan ik dit boeket één van de mooiste vond.
Zo knap om met diverse gebloemde lapjes een boeket weer te geven dat compact in het midden is en steeds diffuser aan de buitenrand!
In het winkeltje wat paarse stofjes gekocht, gewoon zoeken in een bak waar bundeltjes klederdrachtstoffen liggen. Zwart is de kleur van de rouw, maar daarna werd het paars en steeds lichter van kleur, tot de rouwperiode over was en er weer rood gedragen mocht worden.
Daarna op weg naar het volgende museum. Zaterdag is marktdag in Spakenburg en dat maakt het altijd gezellig, vooral omdat het niet al te druk was. Bij de kraam van de Bakkerij ’t Stoepje werd net de Natte Keek Bokaal voor de lekkerste natte cake uitgereikt!
En er liep een koppeltje ganzen rond met ganzenhoedstertjes, dat had ik nog nooit eerder gezien.
Door een paar lapjes aan een waslijn werden we naar een handwerkwinkel gelokt,
'T HANDWERKHUIS.
Dan zie je toch wat we hier in Purmerend missen, een geweldige sortering breiwol, borduurspullen, quiltstoffen en verder alles wat je maar zou willen op handwerkgebied! Weer iets aangeschaft natuurlijk.... In een andere winkel een boodschappentas gekocht met de afbeelding van Spakenburge stoffen. Die kwam meteen goed van pas om alle stofjes te vervoeren.
In het Klederdracht en Visserij Museum achter de kerk gaf een mevrouw een uitstekende rondleiding en vertelde van alles over de kleding die tentoongesteld werd op (etalage-)poppen. Als er iemand uit het gezin was overleden, moest er meteen voor ieder gezinslid rouwkleding gemaakt worden. Deze mevrouw wist ook nog dat toen haar 6 weken oude broertje was overleden, haar moeder huilend achter de naaimachine zat om de kleding voor iedereen in orde te maken. Dat andere dames kwamen helpen met naaien gaf dan misschien wel de steun en aandacht die op zo'n moment nodig is.
In dit museum hangen ook een aantal quilts, waaronder deze:
Hiervan had ik al eens een foto van internet geplukt, omdat ik het een geweldig ontwerp vind.
Echt een puzzel om te kijken hoe het in elkaar zit.
Een nagemaakt winkeltje laat de balen klederdrachtstoffen zien.
Zo als het nu gesorteerd is worden de stoffen niet gebruikt; alles gaat door elkaar: bloemetjes naast ruitjes is heel gebruikelijk. En behalve effen zwart is verder alles met een dessin.
Beetje druk, maar omdat de kleuren redelijk beperkt zijn (rood, blauw, paars, zwart), is het harmonieus.
Ik maakte deze foto van een jakje dat te koop was. De blauwe buitenstof met rode bloemetjes, de voering met blauwe ruiten op het lijfje, rode ruiten bij de mouwen en een klein ruitje bij de polsen. Niet gewatteerd, maar wel van dubbele stof. Zou voor mij misschien wel wat zijn als kleding in voorjaar en herfst, ik heb het altijd koud. Als je met dit je mouwen opstroopt, ziet het er toch goed uit!
Een Singer naaimachine stond ter decoratie op een tafeltje. Die moest even op de kiek!
Ter afsluiting op een terras in de zon echte Spakenburgse natte cake met aardbeien, de slagroom hebben we wijselijk afgeslagen....
Ook de terugreis verliep voorspoedig. We hebben een geweldige dag gehad, veel gezien, veel ideetjes opgedaan. En veel gekletst natuurlijk!
