Nieuw ontwerp voor bij de Featherweight en Amsterdam.

Vandaag even een uitstapje naar Amsterdam. Omdat het leuk en gezellig is, mooi zonnig weer was en om iets te regelen voor Het Singer Winkeltje. 

Ik heb een patroontje gemaakt om te gebruiken bij de komende Onderhoudsworkshops. Het is een  klein handig tasje dat precies past naast de opvouwbare klep van de Featherweight. Iets opvouwbaars dat er ingewikkeld uitziet, maar gemakkelijk te maken is.

Het patroon is nu uitgeschreven en verbeterd, dus nu heb ik bij Birdblocks in Amsterdam de stofjes gehaald die gebruikt worden tijdens de workshop daar op 10 oktober. Lekkere frisse Hollandse stofjes, zelf uitgekozen en gelukkig was Merel het helemaal eens met mijn keuze.

Best weer spannend, zo'n ideetje uitwerken en aan anderen laten zien. Gelukkig zijn de reacties erg positief. Nu mijn eigen beschrijving volgen om het te testen, dan is de echte versie ook klaar!

Vanmorgen begon de dag met iets dat er knus uitziet, maar één kat (Monty) zit bij ons in de vensterbank te eten en de rode kater is van de buren en hij is buiten wat aan het drinken uit de bak op onze tuintafel. In het echt komen ze niet zo dicht bij elkaar. Monty vindt George eng en George vindt Monty maar een rare kleine kater. En daar heeft hij wel gelijk in!

Met de bus naar Amsterdam. Na Londen en Berlijn probeerde ik met toeristische blik naar Amsterdam te kijken. Nauwe straatjes, echt oude huisjes, pittoresk. Ook mooi, zoals vanaf het dakterras van de Bijenkorf.

Bij de boekandel een notitieboekje met mooie veren gezien. Alleen een foto gemaakt hoor, want ik had het niet nodig. Zo'n foto is ook genoeg dan, als geheugen!

Het Burgerweeshuis, anno 1581. Zo lang geleden al gebouwd! De kinderen kregen daar een opleiding, dus waren vaak beter af dan een ander kind. Maar misten natuurlijk wel hun vader en moeder. Bovendien werden broertjes en zusjes gescheiden, want er was een jongens- en een meisjesafdeling.

Via de PC Hooftstraat naar het Museumplein gelopen. Een mooi huis op de hoek vlakbij het museum. Zo'n huis midden in Amsterdam!

Met een jongetje dat soepel viool speelde, ik was vol bewondering! Natuurlijk was dat een paar muntjes waard!

De kleuren van de buitenkant van het Rijksmuseum zijn in het echt mooier dan op de foto.

Gelukkig kan je er nog steeds onderdoor. Als kind zat ik wel bij mijn moeder achterop als zij hier fietste. Waarschijnlijk gingen we dan naar de tandarts of de orthodont.

En de achterkant van het museum met een luifel.

Zomaar een klein huisje.

Een beetje dwalen door de stad! Gewoon linksaf of rechtsaf. Niet precies weten waar je bent, maar lopen en rondkijken.

En ik geef toe, met dit mooie weer ziet alles er wel heel aantrekkelijk uit!

De bioscoop, Tuschinski. Bijzonder van buiten en van binnen.

Thorbecke. Ik had echt geen idee wie dat was, maar een echtgenoot die geschiedenis heeft gegeven weet dat natuurlijk wel. Thorbecke is belangrijk geweest voor ons land, hij heeft de Grondwet van 1848 ontworpen.

En het avondlicht op de Munttoren. Een heerlijk dagje uit! Amsterdam heeft toch ook iet bijzonders!

Weer meer binnen...

Natuurlijk weet iedereen hoe het regende deze week! 

Monty zit boos te kijken vanuit zijn schuilplaats, een oud kastje met dakpannen. Hij is ineens weer meer binnen en slaapt uren lang op zijn stoel. Wij hebben nog een hondenmandje staan, maar daar ligt nooit iemand in.

Monty slaapt hier op zijn veilige stoeltje. Heel ontspannen.

Onze hartpatiënt, die al een jaar op medicijnen (over)leeft, slaapt graag boven bij Zoon2. En dan komt het voor dat wij ons afvragen of hij buiten of binnen is en we terugkomen van het uitlaten van Stina en een bekend silouet voor het raam zien zitten.

Wij slapen zelf rustiger als de katten binnen zijn!

De laatste dagen ben ik bezig geweest met een service-geval. Deze Singer 402G gaat van oma naar kleindochter. 

De koffer is gereinigd met allesreiniger. Zo is 60 jaar aanslag weggepoetst. De stickerresten van de bodemplaat zijn met wasbenzine weggewerkt. En verder natuurlijk stof verwijderd en gesmeerd en geolied. Ik had dit type wel eens gezien, maar nooit van binnen en ik moet zeggen dat het een prima machine is. Bijna alles nog van metaal.

De boven- en onderdraadspanning was wat ontregeld, maar tijdens het naaien van een klein werkje ging het afstellen vrij gemakkelijk en waren zelfs de zigzagsteekjes weer in orde.

Dit model zit in een plastic bak met een kofferdeksel die op de bak aansluit.

Nadat ik de bak had verwijderd, zag ik de lekplaat die ook bij de Featherweight onder de machine zit.

En daaronder het mechanische gedeelte.

Het smeren gaat hetzelfde als bij de mij bekende naaimachines.

En voor de onderdelen die anders zijn is internet een goede hulp, want met Google kom je altijd wel een plaatje of handleiding tegen.

Vandaag even iets weggebracht en een rondje in de buurt van Westzaan gedaan. Met de auto hoor, want de kans op regen was groot.

Zo leuk dat je ineens de mooiste plekjes tegenkomt, zo dichtbij huis. De Zuidervermaning uit 1644.

Een schattig huisje even verderop, uit 1648.

Zo maar een plukje geschiedenis bij elkaar!

En authentiek, of oud en tiek...

Met heel in de verte de gebouwen bij station Zaandam.

Bij pontje Buitenhuizen stond een kiosk met ijsjes...

En een bord met een aantal wandelingen. Voor als het beter weer is. Wandelen in de stromende regen vinden wij niet zo leuk!

In Wormerveer het gebouw waar vroeger de fabriek was die Koetjesrepen maakte. Mijn echtgenoot heeft daar ooit vakantiewerk gedaan. Hij mocht zoveel reepjes eten als hij wilde! Dat was na één dag wel over, zoveel had hij er op dat hij jarenlang geen Koetjesreep meer lustte!

Er was Braderie en ook een winkel met ouderwetse huishoudelijke artikelen.

En verder is er weer een machientje naar een ander huis gegaan. Met een naaimachine in huis is het niet erg dat het regent. Want lekker binnen zitten met lapjes is ook wel weer fijn!

1952....

Je vraagt je af hoe het mogelijk is....

dat de goudkleurige motieven zo mooi zijn gebleven...

Ook die op het midden van het blad...

En natuurlijk die op de 'stam' van de machine...

Tot je flinke draden achter het spoelhuis vandaan moet trekken. Deze machine is amper gebruikt! Al snel vastgelopen, doordat de naaister niet wist dat de draadhefboom helemaal bovenaan moet staan als je je werk weghaalt. Machine in de koffer en koffer in de kast.

De motor is prima. De steekjes zijn uitstekend! 

Morgen gaat deze machine sinds lange tijd weer eens aan het werk! 

Rustige zondag....

Zo stonden de koffertjes met naaimachines en mijn tas met gereedschap zaterdagmorgen klaar, voor de open dag bij Quiltpalace. In het weekend om 7:30 uur vertrekken is erg vroeg, maar het vooruitzicht op een leuke dag maakte veel goed. Ik haalde Saskia onderweg op bij een station en zonder enige file, wegopbreking of wat dan ook reden we naar Staphorst. 

De koffertjes met de Featherweights stonden prima achter de voorstoelen en als kindertjes in de gordel vastgezet.

De Tomtom wees keurig de weg en voor de winkel stond al een hele grote partytent, dus het kon niet missen waar de feestelijke open dag zou zijn.

De tafels in de workshopruimte mochten bedekt worden met quilts. Ook aan de muren hingen echte mooie grote quilts. Een sfeervolle aankleding van de ruimte.

Samen met Saskia alle naaimachines ingeregen voor de belangstellenden.

Marge was ook van de partij, mijn eigen trouwe Singertje uit 1935. Veel mensen waren verbaasd dat die kleine machientjes al elektrisch waren. De herinneringen aan trap- en handnaaimachines kwamen weer biven.

Hier staat Betty met de getreepte steekplaat.

En deze dames  werken op Marge, Rooie Sien en De Vriendin. Het was even wennen aan het voetpedaal, maar daarna snorden de Featherweights en ging het zeer voorspoedig.

Door de machientjes namen te geven zijn ze makkelijk uit elkaar te houden.

Rooie Sien heeft rode rubber dopjes. Dat vind ik zo vrolijk staan dat ik ze niet ga vervangen door zwarte.

De quilt tegen de achterwand aan trok ook veel belangstelling. Met zoveel naaimachine-ervaring kan ik vol bewondering naar dit soort quilts kijken, want zo kan ik het nog lang niet met de lapjes.

Het patroontje dat ik had ontworpen werd precies binnen een half uurtje gemaakt. Net genoeg tijd om de ervaring van naaien op een Featherweight te hebben. Ik was blij dat de beschrijving duidelijk was, ookal was het een simpel werkstukje.

Omdat iedereen kon kiezen uit een bakje met lapjes, werden ze allemaal verschillend. Er zit geen vulling in, dat zou wel mooier zijn denk ik, maar ook wat complexer om te maken.

Het was een gezellige drukke dag, want van de winkel hebben we niet veel gezien. Er druppelden steeds mensen de ruimte binnen die Saskia en mij van alles vroegen over de naaimachines. 

En ik kon zelfs nog een dame helpen die een probleem had met haar Featherweight en zo verstandig was geweest de machine mee te nemen. Daar kwam een mooie witte Featherweight tevoorschijn, die snel weer kon naaien door de onderdraadspanning te stellen met het spoelspinnetje-verhaal en de positievinger in de uitsparing van de steekplaat te plaatsen. Niets bijzonders, maar je moet het even weten!

We gaan dus nog een keer naar Staphorst om Quiltpalace eens goed te bekijken en ook de omgeving en het dorp zelf, want dat ziet er zo ruim en landelijk uit. Toch weer anders dan hier in de polder. In Nederland is nog zoveel moois te ontdekken!

Gisteren een aantal foto's gemaakt van de naaimchines voor in Het Singer Winkeltje, onder toeziend oog van een slaperig hondje. Dit is de relax-stand van Stina, schuin op de kont.

Het is lastig foto's maken! Binnen de weerschijn van lampen of de lamellen, buiten van de zonwering of de achtergrondstof of de blaadjes.

De zondag was nodig om weer bij te komen van de autoritten (twee uur heen en twee uur terug!) en alle drukte. 

Dus vandaag stond ik weer fris en fruitig voor de klas!

En nu ga ik me concentreren op de volgende workshops. Weer een patroontje uitwerken. Dat is toch ook wel erg leuk!