Free Motion Quilting met een trapnaaimachine.

Ik leerde naaien op een elektrische naaimachine met blote voeten, omdat de handwerkjuf dacht dat ik dan meer controle over het gaspedaal zou hebben. En daar had ze gelijk in! Nóg vind ik het prettiger om zonder schoen of slofje met mijn voet dat kleine knopje van het Singer voetpedaal in te drukken.

Met de Singer Featherweight heb ik Free Motion Quilting geprobeerd, maar het ging me toch te snel. Dat is een van de redenen om een trapnaaimachine te nemen: zelf beter het tempo kunnen beheersen. En ook omdat het zo'n mooi meubeltje is natuurlijk!

Ik heb een ander voetje voor het quilten gebruikt dan de originele Singer. Deze komt uit een set voetjes voor Toyota, maar omdat het voor low shank naaimachines is, past het uitstekend! En ik vind dat dit model voetje heel plezierig werkt, dus ga ik deze ook eens op de FW uittesten!

Maar nu Free Motion Quilting op de Singer 201 trapnaaimachine!
De transporteur naar beneden zodat de stof vrij te bewegen is. Naald aan de rand van het werk in de stof, even een slag draaien aan het vliegwiel om het grote wiel beneden al de goede kant op te laten gaan. En trappen maar!!!

Een kort filmpje om het te laten zien!


De steekjes werden mooi!
Het draaien aan de stof voor het meanderen moet ik nog veel oefenen, het bochtenwerk is nog niet zoals het hoort. Maar dat ligt aan mij, de machine doet het geweldig!
Het tempo is prima te regelen!

Ik denk wel dat ik mooie lange slanke benen krijg als ik de hele quilt voor Zoon3 met de trapnaaimachine ga doorstikken!

Later heb ik nog een stukje rechte lijnen naaien met de boventransportvoet gedaan en dat gaf ook met de trapnaaimachine een prima resultaat. En zelfs golvende lijnen gingen goed, dus je kan meer met die voet dan alleen rechte lijnen. Ik heb ooit een boekje gekocht met quiltpatronen voor de naaimachine, met moeilijke patronen én patronen voor beginners! Waarschijnlijk kies ik daar een patroon uit.

Singer trapnaaimachine, techniek van het trappen.

De bestelde leren riem voor de trapnaaimachine was iets te lang en moest op maat worden gemaakt. Het nietje waar de twee uiteinden mee aan elkaar worden gehaakt, is bijna fragiel als je het vergelijkt met de dikke niet van de oude riem.
Ik heb de maat genomen door de riem helemaal door de machine te leiden en met een stift aan te geven waar ik moest knippen. Met een spijkertje heb ik een gaatje geslagen in het leer om het haakje door te doen. Het stukje riem dat overbleef heb ik bewaard, voor het geval de uiteinden toch losscheuren.
Na het plaatsen van de riem zijn de uiteinden met een tangetje dichtgeknepen. Het lijkt erop dat het zo stevig genoeg vastgeklonken is. Het schijnt dat de riem wat uit-rekt en over een tijd nog een keer ingekort moet worden.

Het trappen begint met het plaatsen van de voeten. Ik doe rechts de hele voet plat en wat naar voren, de linkervoet alleen met de tenen op de treeplank en iets naar achteren. Dan draai ik met de hand het vliegwiel naar me toe en beginnen met trappen. Gaat prima!
Om de naaimachine weer in te klappen of aan de onderkant van de machine iets te bekijken, moet de riem losgemaakt worden van het grote wiel. Daarvoor zit rechts bij het wiel een hendeltje waar de riem doorheen loopt en dat je met je hand naar rechts kan bewegen.

Ik wil niet dat de naald ongecontroleerd heen en weer gaat, zo krijg je al snel problemen dat het spoelhuis vastzit of proppen draad onderaan je werk. Dus haal ik het vliegwiel los van het de as van de naaimachine met de chroomkleurige schroef, op dezelfde manier waarop je dat doet als je spoeltjes gaat opwinden.

Dan trap ik even door terwijl de hendel de riem naar rechts schuift en de riem gaat van het grote wiel af.

Om de riem weer op het wiel te krijgen, draai ik aan het grote wiel en trap wat mee. Dan pakt de riem (meestal..) vanzelf.


Het is wel wat puzzelen, want ik kon geen handleiding vinden van het het onderstel van dit meubel en de werking daarvan. Maar met wat geduld kom je een heel eind!
Mocht iemand nog aanvullende informatie hebben, dan houd ik mij aanbevolen!

Singer 201 in trapnaaimachine-meubel.

Het lijkt een beetje vreemd om een Singer 15 uit haar meubeltje te halen, waar ze misschien al sinds 1921 in zat en een Singer 201 daarvoor in de plaats te zetten.

Moet je niet iets zo oorspronkelijk mogelijk houden?

Voor een aantal zaken zal dat zeker opgaan. Daarom hebben we bijvoorbeeld Monumentenzorg, om gebouwen te bewaren voor het nageslacht. (En dan hebben we het over de buitenkant, de WC mag meestal wel aangepast worden aan de eisen van deze tijd. We willen niet allemaal op een houten plank zitten..)
Conserveren is belangrijk als het gaat om originele en onvervangbare zaken. Niet om massa-productie. En Singer Naaimachines, hoe dierbaar ook, behoren tot de laatste categorie.

Dus kan je gerust een aanpassing doen, waardoor je de naaimachine met meer plezier gebruikt.

Ik vind deze Singer 201 één van de mooiste machines die ik heb. De frontplaat heeft een mooi motief en zag er na een uurtje dobberen in een groene zeep-oplossing weer uit als nieuw. Dit model van Singer werd gemaakt van 1939 tot 1963, de latere jaren ook in een lichtere  en modernere aluminium uitvoering.
Voor thuisnaaisters was deze machine het beste wat er te verkrijgen was.
De prijs die betaald moest worden voor dit topstuk van Singer, was een half jaarsalaris. Stel je toch eens voor!

En kijk eens hoe ze staat in het naaimachinemeubel! Ik heb wat foto's gemaakt omdat ik zelf tot vorige week ook niet had gezien hoe zo'n machine nu zich wegvouwt in het kastje.

Trapnaaimachine, handnaaimachine of elektrisch?

We hebben hier in huis diverse laptops. Bijna elk exemplaar heeft zijn eigen model oplaadsnoer.
En ook de mobieltjes van de gezinsleden hebben verschillende accuopladers. Zelfs als ze van hetzelfde merk zijn komt het voor dat er toch een ander tuutje aan het snoertje zit... Dan hebben we ook nog een paar telefoonopladers voor in de auto, ook weer verschillende!
En de fotocamera's hebben wéér andere kabeltje om ze van stroom te voorzien!
Als je dan in de la kijkt waar die kluwen spaghetti ligt te wachten om gebruikt te worden, zinkt de moed je in de schoenen!

Wat is het dan heerlijk om te ervaren dat mijnheer Singer het een stuk eenvoudiger heeft gehouden!

Het mooie meubel met de Singer 15 trapnaaimachine staat sinds het weekend te pronken op de slaapkamer.

Het zelfgemaakte bureau dat er stond (van een blad uit de koopjeshoek van IKEA, 4 losse poten en houten planken die ooit onderdeel waren van een stapelbed), is zaterdagmorgen naar de kringloopwinkel gebracht.

Het naaimachinemeubeltje werd een flink stuk lichter toen de naaimachine eruit was, nu kon het de trap opgetild worden door mijn echtgenoot, in samenwerking met de verkering van dochterlief.


Ik heb een Singer 201 in het meubel geplaatst. De Singer 201 heeft een verzinkbare transporteur en ik wil het Free-Motion-Quilten eens uitproberen op een trapnaaimachine. Want het doseren van de snelheid gaat mij niet zo goed af met die oude elektrische machines.
En Free-Motion-Quilten op een handnaaimachine lijkt mij niet zo'n goed idee, aangezien je dan nog maar één hand over hebt om de stof te manoeuvreren!

Een Singer 201 handnaaimachine (foto van internet, ik had de helft al gedemonteerd voor ik bedacht een foto te maken..)








De Singer 201 is gemaakt in 1939 en zat in een houten bak, net als op de foto hierboven. De trapnaaimachine Singer 15 is van 1921!

















Toch kan je die twee omwisselen. De aanhechtingspunten waarmee de Singer 15 in het meubel bevestigd is, zitten op dezelfde plaats als de scharnieren waarmee de Singer 201 in de onderbak past. Het vliegwiel is bij allebei gespaakt en het systeem van de slinger van de handnaaimachine kan los en op de trapnaaimachine zit op dezelfde plaats een bevestigingsgleuf en gat voor de schroef.

Hoe slim van Singer!

Ze maakten één model grondplaat voor de naaimachine met op één plaats een bevestigingsgat voor óf een slinger voor de handnaaimachines óf een motor voor de elektrische naaimachines.

En op het vliegwiel maakten ze ruimte voor een leren riem; óf voor een riempje van de motor naar het vliegwiel óf voor een lange riem bij naar het vliegwiel zoals bij een trapnaaimachine.

1. voor de aandrijfriem
2. voor de het wieltje van de spoelwinder

De grondplaat is bij heel veel verschillende modellen hetzelfde, zodat er massaproductie kon plaatsvinden. Dat bespaart in de kosten!

En maakt het nu gemakkelijker om een naaimachine om te bouwen!

Ik moet een nieuwe riem voor de trapnaaimachine bestellen. Ik neem niet aan dat die nog van 1921 is, maar nu is het verdroogde exemplaar aan vervanging toe.


Ik heb de trapnaaimachine dus nog niet echt kunnen gebruiken. Wordt vervolgd!!

Singer 15 als trapnaaimachine.

 Ik wilde al een tijdje graag een Singer 15. Dat is een oud model dat nog steeds in productie is. Eigenlijk onverslijtbaar, normale spoeltjes, redelijk standaard. De Singer 15 is gemakkelijk te herkennen, omdat het de draadspanningsregelaar op de kopse kant heeft zitten.

Daarom keek ik geregeld even op Marktplaats.

Marktplaats is een bron van vermaak!

De naaimachine-advertenties die foto's laten zien van de andere kant van de naaimachine (wist de fotograaf wel wat de kant van de naaimachine is die je ziet als je ermee werkt?), of foto's op z'n kop geplaatst, een poes/kind/leeg koffiekopje/mobieltje erbij gefotografeerd.

Naaimachines die helemaal compleet zijn (volgens de adverteerder dan), maar zonder steekplaat of heel verdacht een lapje stof onder het voetje.

En de echte 'verzamelstukken', unieke kwaliteit; als je van roestbakken houdt. En die het zo leuk doen ter decoratie in je huis of kantoor....

Op welke werkplek gaan ze nu een naaimachine voor de gezelligheid neerzetten?

Maar ik heb ook hele mooie naaimachines voorbij zien komen, dus het blijft interessant om zo nu en dan te kijken.

Zo kwam het dat ik eind vorige week een trapnaaimachine zag, ademstokkend mooi! En redelijk in de buurt......

Maar ja, waar zou ik die neer kunnen zetten?? We hebben eigenlijk geen plaats.

Wél hebben we in de slaapkamer een groot zelfgemaakt bureau staan, waar we zelden aan werken. Want het is gezelliger om in de huiskamer met nakijkwerk of voorbereidend werk voor school bezig te zijn, met z'n allen aan de grote tafel. De kinderen met de laptop of huiswerk erbij. En ik ook vaak met de Featherweight.

Dus dat bureau zou goed weg kunnen.

Nu is het toch maar een verzamelplaats voor alles wat 'even' een plekje moest krijgen. De bak met Single-Socks bijvoorbeeld. Of de mand met strijkgoed.

 

 Dus een bod gedaan en een paar dagen later nog een iets hoger bod. En toen kwam de mail dat ik hem mocht komen halen! Mijn echtgenoot is niet zo dol op al die naaimachines, maar gelukkig wel op mij, dus hij ging mee. En dat kwam goed uit, want met een onderstel van gietijzer is deze combinatie van naaimachine en onderstel absoluut geen lichtgewicht.

Hoewel ook weer niet zo zwaar als ik vreesde..

En het is zo'n mooi meubeltje! Met 6 lades. Een klep waar de naaimachine onder kan worden geklapt.

Nog even flink poetsen aan de machine en boven opruimen en dan staat er een echte Singer trapnaaimachine met een Singer 15 te pronken op de slaapkamer.

Het motief van deze machine heet Sfinx..