zaterdag 7 november 2015

Amsterdam, een onverwachte stoffenwinkel met breiwinkel ernaast!

Vandaag met Dochterlief naar de open dag van de Hoge School van Amsterdam geweest en van twee studies de presentatie bijgewoond. Aanstaande schoonzoon was ook mee, dus het werd meteen een gezellig uitje met koffie vàn de HvA, een lunch bìj de HvA en een oliebol van de Oud-Hollandsche Oliebollenkraam die tactisch opgesteld stond vóór de HvA.....
Hier een foto van vorige week toen Dochterlief een Vlaardingse Ijzerkoek proefde. Dat zijn hele foute koeken, want vreselijk lekker! Ik heb het recept al opgezocht. Dit wordt een klassieker.

Bij de HvA binnen allerlei teksten op de muren. Deze kende ik al, van Maria Montessori:'Leer mij het zelf te doen.' 
Ik hoop dat bij de Singer Featherweight Onderhoudsworkshops ook te merken is dat ik dat belangrijk vind.

Na de presentaties was Dochterlief er zeker van welke studie niet geschikt zou zijn en welke wel. En wij dachten er ook zo over.

Toen de jongelui op de fiets vertrokken richting leenauto om spullen te kopen bij Ikea voor hun volgende appartement, gingen wij een paar haltes met de metro en stapten uit bij de Nieuwmarkt om het laatste stuk naar het Centraal Station te lopen.

De Nieuwe Hoogstraat was mij onbekend, maar is vol leuke grote en kleine winkeltjes! Echt een aanrader!!

Zoals een stoffenwinkel ter grootte van drie etalages.
Met van die mooie houten kasten en een hele hoek vol lintjes en kantjes.

En allerlei fournituren. Zien jullie die houten meetstok? Had ik er nu maar meer gekocht in Gent, want een echte oude is een stuk goedkoper....
Hele aardige verkoopster gesproken, die erg blij was met het mooie winkelpand. 

De authentieke details zijn schitterend! Zoals deze afscheiding met raampjes.

De glas-in-lood-ramen.

En het tegeltableau in het portiek.

En ook zo mooi: het gebogen glas bij de etalage!

Daarnaast een wolwinkel met spin demonstraties en heel veel jonge klanten. Breien is hip!

De dames wilden wel even op de kiek.

Mooie wandplaat die in mijn biologielokaal niet zou misstaan.


Nog een wandplaat. In geel aangegeven waar het deze winkel om gaat: de wol!


Deze meneer is zit heerlijk te lezen terwijl zijn partner wolletjes uitzoekt.






Door de Zeedijk richting Centraal Station.
Scheve pandjes en oude buurten.

Meestal lopen we precies de andere kant op en komen we niet langs de Sint Olofskapel. De skeletten boven de ingang geven een sinistere aanblik. 1494 staat er als jaartal bij. Het op één na oudste kerkgebouw van Amsterdam en gebouwd voor Noorse zeelieden volgens het infortmatiebord.




Het Centraal Station is van ongure plaats veranderd in een mooi gebouw met luxe winkels.
Wat een metamorfose!  Helemaal overdekt kunnen we nu de bus instappen.
Het mooie oude van het gebouw is weer tevoorschijn gekomen en het nieuwe gedeelte past daar prima bij!

En nu zijn we weer thuis. De rest van het weekend werken aan een paar naaimachines. Er zijn er een aantal besteld. En er is vraag naar doosjes met voetjes. 
Sinterklaas is onderweg, dus morgen een update van Het Singer Winkeltje!


woensdag 4 november 2015

Supergoof was bij De Quiltmuis!

Op 31 oktober konden we genieten van Ingrid van der Harst die haar quilts liet zien en erover vertelde bij De Quiltmuis in Oosthuizen.
Officieel begon de 'Show and tell' om 13:00 uur, maar ik denk dat om 12:00 uur al bijna iedereen er was, ook om kennis te maken met Ingrid. We konden meteen het resultast van de verbouwing bij De Quiltmuis zien. De grote woonkeuken is nu aan het Atelier toegevoegd, zodat er een grote ruimte is bijgekomen. Ideaal voor workshops en dit soort bijeenkomsten.

Zo leuk om weer allerlei bekenden tegen te komen. En met handwerkhobbies heb je met iedereen wel iets te bepraten, of je elkaar nu wel of niet kent.
Het was een gekwebbel en geklets, heerlijk!

Ookal heb ik al veel blogjes gelezen van Supergoof en over Supergoof en haar dus ook op foto's gezien, ik zou Ingrid op straat niet herkend hebben. Nu is dat herkennen sowieso niet mijn sterkste punt, maar een foto laat niet zien hoe iemand beweegt en enthousiast kan praten!
Na ieder persoonlijk verhaaltje over een quilt met tips en tricks als je die zelf eens zou willen maken,  werd de quilt doorgegeven en mocht je kijken en voelen. Zoals de Klosjes-quilt hierboven.

En hieronder de vriendinnen met de Vingerhoedjes-quilt... Het quiltwerk werd goed bekeken, want daar zijn wij nog niet zo bedreven in. Het zag er keurig uit, maar ook relaxed. We weten nu hoe Supergoof dat doet en dat is zeker de moeite waard om eens te proberen!
Wat vind je van de Mandjes-quilt? Nu ik weet hoe de kleuren verdeeld zijn, kijk ik er weer heel anders naar!
Het quilten met de touwtjes en knoopjes-methode bij de andere mandjes:

Ik zat zo lekker in het hoekje te leunen tegen de kast en te luisteren naar alle informatie.
De Dear Jane! Met in het midden rijtje G dat ik nu af heb. 
En natuurlijk ook het Ooievaarshuis. Wat een lieve quilt voor (klein-)kindjes!
Ook nog even de Singer Featherweight op de foto gezet die gezellig als schemerlampje erbij staat in het sfeervolle hoekje. 
Het was een hele geslaagde middag en de belangrijkste les op gebied van patchwork en quilten was dan ook: Doen en Doorgaan!


zondag 1 november 2015

Zeeuws museum

Van buiten oud, van binnen jong. Zo voelen veel mensen zich wel eens en zijn daar niet zo blij mee, maar voor het Zeeuws Museum in Middelburg is het een groot compliment!


De buitenkant is een mooie abdij, de binnenkant vol glas en roestvrijstaal. En toch sfeervol door alle mooie voorwerpen.
Tegenwoordig zijn musea niet alleen wanden vol schilderijen en vitrines met spullen, maar richten ze zich op het overdragen van kennis over oude technieken en gebruiken.

Zo begon het bij het begin al met een striptease uit 1850. Wel met jongelui van de dansacedemie en je zag niets bijzonders, alleen een keurige blote achterkant van een getraind lichaam.

Dat uitkleden was met recht een openbaring, want wat hadden die mensen veel aan in die tijd! Laag over laag werd afgepeld, een soort Matroeska poppetje.

Start de (zeer nette) Stripshow door op onderstaande afbeelding te klikken.



Eén van de leukste kledingstukken vind ik het Jak. Een kruising tussen een bloesje en een jasje. Van dubbele stof, gevoerd dus, en kleurig.

Heel bijzonder was de expositie HANDWERK in het museum. Doordat de oude techniek van het maken van een jas niet meer gebruikt wordt, dreigt die kennis verloren te gaan. Nu heeft het museum een project om met het handwerk van vroeger om te leren gaan.
Zo'n jakje werd gemaakt van twee lappen stof en bijna zonder schaar in elkaar gezet, simpel door de stof te vouwen. Op die manier werd de stof niet beschadigd en was eventueel opnieuw te gebruiken.

Een film met uitleg over het "Jak vouwen" vind je hier: 

Echt geweldig om te zien! Hier is een oud Jakje dat opengemaakt wordt.
Ik zou echt graag zo'n jasje dragen, wel een beetje een ruimer model.
Door studenten worden nu nieuwe jakjes gemaakt en ontwerper Antoine Peters heeft het vertaald naar een trui.
De binnenkant van het nieuwe jak laat alle plooien zien en de keurige afwerking.
Zo'n detail met opgenaaide haakjes, die piepkleine steekjes! Heel mooi!
Je kan tijdens een workshop leren hoe je een jak moet vouwen. Helaas was dat de dag nadat wij in het museum waren. Misschien heb ik volgend jaar een mogelijkheid die workshop te volgen.

Het museum gaat nog meer oude technieken onder het stof vandaan halen om ze te behouden. Dus zeker een goede reden om nog een keer naar het Zeeuws Museum te gaan als je daarvan houdt.

Het museum heeft veel beeldmateriaal en ook een interessante film over de 40 jarige restauratie van 7 grote wandtapijten over zeeslagen tussen de Watergeuzen en de Spanjaarden gedurende de 80-jarige oorlog. Het restaureren duurde dus langer dan het maken van de wandtapijten!

Op de bovenste verdieping waren de Wonderkamers. Houten kisten, zo groot als een kleine slaapkamer, met vitrinekasten vol met interessante spulletjes. Het visserij-verleden van Zeeland zorgde ervoor dat mensen zeereizen maakten en van alles uit verre landen mee naar huis namen. Maar ook lag er borduurwerk tussen en een kleurrijke quilt.



Natuurlijk moest ik in het museumwinkeltje wat lapjes kopen... Daarna een rondje Middelburg en een broodje gegeten. 
We komen zeker nog eens terug! Middelburg ziet er zeer verzorgd uit en is zelfs op zaterdag gezellig  rustig/druk. En de mensen waren gemoedelijk. Prima sfeertje dus!


Via een route langs de kust richting het noorden. Wat een ruimte in Zeeland! En groen en water. Een hele mooie provincie.
Genoeg te zien voor een volgende keer.