Misschien wil ik ook wel teveel! Dus nu een paar korte stukjes...
Zaterdag 15 december ben ik bij Dorry voor een Onderhoudsworkshop en we gaan een start maken met de Jockey Cap Quilt. Dat is een variant op de Drunkards Path, dus met ronde naden!
En als je nu denkt dat dat eng en moeilijk is, dan zou je je zeker kunnen aanmelden, want het is zo leuk en eigenlijk ook wel makkelijk! Dorry heeft de lapjes al op maat gesneden met de Accuquilt, dus het is zitten en naaien en leren.
Ik kreeg al een proefpakketje en ookal werk ik veel met naaimachines, ik ben op het gebied van ronde naden een beginner.
Maar al snel had ik de slag te pakken!
Je mag een 1/4 inch voetje van mij lenen en je kan zelf ervaren hoe het gaat. Omdat er nog plaats is staat de inschrijving ook open voor andere merken en modellen naaimachines. Neem je Onderhoudshandleiding mee en maak de machine schoon, dan naai je de rest van de dag soepel aan deze quilt.
Je kan je bij Dorry van Quilt it and Dotty opgeven, dan heb je zaterdag een hele leuke en lekkere (!) dag! (+31 478641519 of welkom@quilt-it.nl)
De grootste afleiding van deze periode kwam klein bij ons in huis. De mensen van Facebook kennen hem al, onze Roger!
We waren helemaal verkocht toen we deze foto zagen. Een klein rood katje was verlaten door zijn moeder en werd met de fles grootgebracht. Een beetje ziek en zielig.
We gingen kennis maken en spraken af dat hij in de zomervakantie bij ons kon komen wonen.
Regelmatig gingen we even kijken en een flesje geven en knuffelen!
Omdat Roger ziek was namen we hem mee naar de dokter. Hij bleek Giardia te hebben.
Maar door de goede zorgen van zijn pleegmoeder kon hij begin augustus bij ons komen wonen.
Piepklein... maar hondsbrutaal! Tikte de andere katten en de hond tegen hun kont.
Zat overal op en in.
De uitwonende kinderen kwamen regelmatig langs.
En Roger leek een echte schootkat te zijn!
Hij werd gezonder en ondernemender.
Soms ging het goed met de andere katten. En vaak ook niet!
We hielden hem binnen tot hij gecastreerd was, al liepen we rondjes door de tuin met Roger aan een tuigje om te wennen.
Na zijn operatie moest hij een paar dagen binnen blijven om te herstellen, hoewel hij de volgende dag alweer in de raamkozijnen omhoog klom. Maar daarna mocht hij los in de tuin. Dat ging de eerste dag heel voorzichtig en de tweede dag ook. Hij liep een rondje langs het hek en bekeek de plantjes.
En de derde dag dat hij naar buiten mocht rende hij gelijk de poort uit en kwam niet meer terug. Die middag zochten we de buurt af. Die avond alarmeerden we de buurtwhatsapp en de dierenambulance. Op advies van iemand zetten we de kattenbak buiten en zijn voorbakje.
Die nacht sliepen we onrustig...
Tot mijn echtgenoot om half vier in de nacht ging kijken en Roger tevoorschijn kwam rennen. Hij had de weg naar huis weer gevonden!
En nu gaat hij iedere dag even een rondje door de tuin, niet te lang en hij wil zeker de tuin niet meer uit. Hij is heel voorzichtig geworden. En dat vinden wij wel fijn, want we willen hem niet meer missen!
