Pagina's

vrijdag 15 september 2017

Sunday Schoolhouse in Alkmaar.


Ik vond het zo leuk toen ik in het voorjaar gevraagd werd om met de Featherweights een demonstratie te geven bij de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde tijdens de Sunday Schoolhouse! Want al een aantal jaren heb ik op de tentoonstelling rondgelopen en genoten van de quilts, wetende dat er nooit een quilt van mij zou hangen. Want ik kan wel naaimachines reviseren en lapjes aan elkaar naaien, maar op quiltgebied heb ik geen bijzondere kwaliteiten. En dat hoeft ook niet! Maar wel leuk om nu op een andere manier een bijdrage te kunnen leveren aan de tentoonstelling.



















Gelukkig kwam vriendin Carla met haar echtgenoot Freek om te helpen met spullen naar Alkmaar te rijden, want er moest zoveel mee! 12 Featherweight naaimachientjes, tassen met verlengsnoeren, spullen voor de verkoop, bestellingen, lunch-bolletjes voor iedereen en de nieuwe lichtbak. Ik had mijn eerste quilt mee om de ruimte te versieren en Carla haar Moda Mandjes-quilt.
Onderweg zagen we een hele mooie regenboog, die doorliep tot in het gras. Heel bijzonder!

















Wat een spullen heb je dan mee! Gelukkig hielp iedereen en de ruimte werd al snel met machientjes gevuld.










































Omdat wij zo'n gezellig groep hebben bij De Quiltmuis en we konden beschikken over twee winkelruimtes, leek het een goed idee om de Bee te verplaatsen naar Alkmaar. 

















Foto: Elly, Vera, Sandra en Marlies van De Quiltmuis.

De dames van de Bee wilden wel en Marlies Wolda van De Quiltmuis maakte mooie pakketjes om een zakdoekjes-etui te naaien op de machientjes. Echt met de orignele draai die Marlies eraan kan geven, met een yo-yo-tje, een knoopje en een kantje of bandje. Helemaal geweldig! En ook nog met een pakje zakdoekjes met veertjes erop. Hoe toepasselijk voor bij de Featherweight!










































En zo begon het, met Featherweights die wachtten op bezoekers... En die kwamen al snel!









































Door de Bee kon iedereen zien hoe het is om met je werkje en machientje bij elkaar te zitten. Te lachen en te praten. Lief en leed en lol! Want serieuze gesprekken zijn er tijdens het lapjesnaaien zeker, maar ook bij verdrietige onderwerpen zijn er lichtpuntjes en zie je elkaars en je eigen veerkracht.









































(Op de foto hierboven zie je de mooie Moda Mandjes quilt van Carla heel goed.)
Ik zou willen dat er meer quiltwinkels een Bee met de Featherweight gaan doen. Het is zo gezellig en in het begin ken je niemand, maar al snel verandert dat.



De Bee-groep zat aan de ene kant, De Quiltmuis-groep zat aan de andere kant de workshop te doen met dames die heel graag een keer een Featherweight wilden proberen en ik praatte en hielp hier en daar. Zo leuk om te zien hoe verrast mensen waren die voor de eerste keer een Featherweight zagen! Dat er een motortje op zit en dat ze zo klein zijn, maar zo perfect naaien!

















Dat deed me weer denken aan de eerste keer dat ik een foto zag van mevrouw met een Featherweight. Pas met iemand erbij zie je hoe klein deze naaimachine is. En die mevrouw keek zo hemels! Dat wilde ik ook! En zo is het dus begonnen.... Dat is inmiddels wel 5 jaar geleden!







































Er kwamen veel vragen van geïnteresseerden. En ik zag veel bekenden, Featherweight-bezitters, workshop-deelnemers en bloggers of Facebook-vrienden.





















Echt heel gezellig!





















































De deelnemers aan de workshop konden kiezen uit verschillende pakketjes en maakten vrij snel hun werkstukje. Het omgaan met de naaimachine leverde ook geen enkel probleem op.










Ik had ook een Big Sister van de Featherweight mee, de Singer 301. Hiermee kan je net zo mooi stikken als met een Singer Featherweight. De transporteur kan verzinken voor Free Motion Quilten, het is een snelle machine en meer ruimte onder de harp. Dus een quilt past er wel onder.

Annelies was erop aan het naaien, zij maakt quilts voor kinderen die zeker behoefte hebben aan een fijne warme quilt en daarvoor maakt zij nu gebruik van blockjes die iemand over had.



En toen was het zomaar 16:00 uur! Wat gaat de tijd snel als je zo lekker bezig bent met vrolijke mensen om je heen!
Met alle hulp waren de spullen snel weer ingepakt.
We hebben een geweldig leuke dag gehad en volgens mij vonden de bezoekers van de tentoonstelling het ook erg leuk om ons zo bezig te zien. Echt een succes!


Nu had ik op zondag geen tijd om zelf naar de tentoonstelling te kijken, niet eens om even iets te drinken of te eten... Dat had ik al verwacht en omdat ik graag de plek wilde zien waar we zaten, was ik al op woensdag als bezoeker geweest.

Die foto's zet ik even in een volgend blogje!