Een plastic koffer, maar wel een metalen machine. Het viel me niet tegen. De machine zou lussen en de draadspanning deed het niet goed. Dat moet geen probleem zijn, een kwestie van instellen.
Als eerste maar de controle van het voetpedaal en de condensator verwijderd.
Daarna bleek de naald op het spoelhuissysteem te stuiten. Dus er was iets mis met de timing. De timing, daar had ik het laatst ook al over, is het op elkaar afgestemd zijn van de beweging van de naald en de haak van het spoelhuissysteem. Die haak moet de bovendraad van de naald oppikken en om de onderdraad heen draaien.
Bij deze machine was de timing ontregeld. De onderkant moest dus open.
Waarschijnlijk was dat lange tijd niet gebeurd! Want de delen waar je zo bij kon en die van buitenaf bereikbaar waren, zagen er stofvrij uit. Maar de onderkant was een verzamelplaats van stof en verzeltjes die daar misschien vanaf december 1975 terecht gekomen waren, dat was de datum-stempel die in de machine geslagen was.
Nu zag ik ook in de handleiding dat er helemaal niets vermeld werd over stofvrij maken. Er stond zelfs dat bij normaal gebruik olie niet nodig was. Misschien is er niet op gerekend dat er na 40 jaar nog gebruik gemaakt zou worden van de machine.
Dus ik maakte alles zo goed mogelijk schoon. De plastic tandwieltjes zagen er daarna weer netjes uit, groefje voor groefje met een sate-prikker de tandwielen gereinigd.
Nu was er bij het verwijderen van de bodemplaat wel een stukje bruin plastic tevoorschijn gekomen, dat ik niet kon thuis brengen....
Ik herstelde de timing, de haak ging rakelings langs de naald op het moment dat de naald omhoog ging. Dat moest het goede punt zijn! Snel weer alles in elkaar zetten, de spoel in het spoelhuis, de bovendraad inrijgen... Best wel even uitzoeken hoe dat allemaal moet.
Door te draaien aan het vliegwiel kwam de onderdraad omhoog. Triomf!! Snel de stroom erop en op het voetpdaal drukken. Mooie steekjes! Viel met toch enorm mee van zo'n machine met plastic schoepen! Ik naaide een stuk van een centimeter of 30.
En toen stopte het. De machine liep weer vast, de timing was weer ontregeld. Dus weer omkeren om te kijken. En daar kwam alweer een stukje bruin plastic tevoorschijn. Iets groter dan het eerste en... met een schoepje erop, zo'n richeltje waarmee het ene tandwiel het andere tandwiel laat draaien. Oei..
Nu maar even met een lamp erbij gekeken op deze plaats. En gedraaid aan het vliegwiel. Toen bleek dat het achterste bruine tandwiel niet helemaal compleet was. Er was een stuk weg. En daardoor draaide dit tandwiel niet mee en verpestte zo de net herstelde timing.
Het werd dus een slecht-nieuws-gesprek. Want hier houdt het voor mij op. Misschien dat iemand dit nog kan herstellen, een naaimachine-handelaar met heel veel extra onderdelen voor dit type naaimachine. Maar die onderdelen zullen nu ook al 40 jaar oud zijn. Ik zou er niets aan doen als ik die mevrouw was. Helaas pindakaas. Hoe sneu ook.
Ik kreeg een bos schattige tulpen voor de moeite! Wat mooi he!
En ik maakte een kopie van de handleiding. Altijd handig..
Maar nu moet ik dus voor een servicebeurt vragen of het een mechanische naaimachine is (dus zonder printplaten en futuristische lichtjes of tiptoetsen) en absoluut geen plastic schoepen heeft. Want ik weet echt zeker dat je geen machine met plastic tandwielen moet hebben. Die zijn na 40 jaar verdroogd en brokkelen af. Dus koop een oude zwarte zware naaimachine of een Featherweight, of een nieuwe met garantie, maar geen plastic tweedehandsje uit de jaren '70!
Intussen is ook de tweede trui (sinds ik begon te breien op Tweede Kerstdag) af. Alleen heb ik hem nog niet aangehad, want ineens is het warmer weer geworden. Dus hoop ik toch nog op een paar winterse dagen! De mouwen waren veel te lang, dus die heb ik voor een deel uitgehaald door een toer ergens door te knippen en een nieuw einde te breien. De boorden zijn niet rekbaar met ribbels, maar met een omslag.
Ik ben al aan de derde trui begonnen. Gewoon even heel veel zin in breien!
En we konden vanmorgen even koffie drinken in de tuin, zonder vest zelfs. Voor het eerst dit jaar! We verklaarden het tuinseizoen voor geopend! Al is het voorlopig maar voor een dag.
Dit is het patroon van de trui, alleen maak ik niet de onderkant ongelijk van lengte. En ik brei op een rondbreinaald, voor- en achterpand tegelijk en zoveel mogelijk recht. De kleur van de wol lijkt meer op de foto van het patroon dan op onderstaande foto.
Het breit lekker met deze wol van het merk Scheepjes. Nu is het even doorzetten, want het wordt al snel een beetje saai. Hoewel dat ook weer ontspannend is. Gewoon recht en averecht, hier en daar een kabel.
Ik merk dat ik nu veel beter zie wat er gebeurt met de steken, dan vroeger. Ik kan zelfs uittellen hoeveel toeren ik na de kabelkruising alweer gebreid heb. Maar die zelfgemaakte toerenteller is ook heel handig en heel fijn om steeds een kraaltje te kunnen doorschuiven voor het honingraatpatroon en de kabels aan de zijkanten.