Nadat de mouwen af waren en er per mouw 14 steken op een hulpnaald gezet waren en ook van het lijf aan de linker en rechter zijkant steken op hulpnaalden waren geparkeerd, kon het breien van de "YOKE" beginnen.
Voor de YOKE zet je de steken van achterpand-arm-voorpand-andere arm- (behalve dus de steken die op de hulpnaalden staan) allemaal op een rondbreinaald.
In de tekening is dat grijs.
Daarna ga je een paar toeren breien met de kleur van het lijf en de mouwen en dan weer het patroon inbreien. In de tekening is dat rood.
Dat ging de eerste ronde wel mis, dus ik moest achteruit breien (uithalen...) en ook hier en daar iets corrigeren. Maar het gebruik van steekmarkeerders hielp uiteindelijk enorm!
Ik houd het werk binnenstebuiten bij het breien. Het voordeel daarvan is dat de achterkant van het werk de buitenbocht heeft en de lussen van de verschillende kleuren garen aan de achterkant zo iets langer worden.
Ook brei ik met een halve pen groter dan de effen stukken van het lijf en de mouwen. Dat is omdat ik nogal de neiging heb heel strak te breien. Maar ik leer hier zoveel van! Volgens mij ga ik steeds regelmatiger breien, krijg ik gevoel voor de spanning die ik op de draad zet.
Lijkt een beetje op de naaimachinedraadspanning!
Ik draai tijdens het breien zoveel mogelijk de verschillende kleuren draden om elkaar heen, zodat er geen grote lussen aan de achterkant komen. Ik ben rechtshandig en heb de draden ook rechts. Hoe ik ook kijk naar filmpjes over "handiger" breien, het lukt me zo niet echt en ik heb nu besloten dat ik niet sneller of beter hoef te doen. Ik vind het op mijn manier prima gaan.
Ik heb gelukkig geen last van mijn artrose en krijg ook geen kramp in mijn handen, armen of nek. Ik kan op de bank zitten breien, maar zit meestal aan de grote tafel, waarbij mijn onderarmen op de rand van de tafel rusten. Daglichtlamp erbij, koptelefoon op en een muziekje of filmpje met muziek op Youtube op de iPad en doorbreien.
En tellen hè! Wit en kleur wisselen elkaar af, dus 1-2-1-3-1-2-1 etc. Wel met aandacht, maar toch ontspannen. Dat is heel ontspannend om te doen!
Zie je de steekmarkeerders? Zonder die dingetjes zou ik dit niet kunnen. Op het patroon heb ik een streep gezet om te markeren wat er tussen twee steekmarkeerders moet komen. Zelfs dan gaat het wel een keer fout, maar dat zie je al heel snel doordat alles zo gestructureerd is.
Het stil zitten van het vrouwtje heeft een geweldige aantrekkingskracht op Monty. Hij wil dan even op schoot zitten.
Alsof ik zulke lange armen heb. Zo kan ik echt niet breien!
Dan maar even niet. Monty doet op zijn schattigst zo. Vleier! De hele nacht is hij weer op pad geweest. Wij slapen er slecht van. Vanavond dus weer huisarrest voor hem!
Hij showt nu even zijn overbeet....
Vanmiddag even de trui aangetrokken en een selfie zonder hoofd gemaakt. Ik werd ineens benauwd dat de trui niet goed zou zitten. Te strak bij mijn bovenarmen of schouders. Maar het zit uitstekend!
Omdat ik alweer aan de volgende trui zit te denken, zocht ik naar patronen en kwam deze site tegen:
Knittingpatterns.is
Je krijgt dan een heel programma om kleuren te kiezen, maten van truien voor kind, vrouw en man in te voeren, patronen te ontwerpen en terwijl je dat invult zie je je trui tevoorschijn komen.
Het supergrote voordeel van dit model trui is dat je alles kan rondbreien (dus rechtbreien en je ziet uitstekend wat je aan het doen bent!), je alleen de oksels hoeft dicht te naaien en de boord bij de hals hoeft om te slaan en vast te zetten. Zo gemakkelijk!
En ja, je kan op die manier ook een vest maken. Echt waar. Daar heb ik het een andere keer nog wel eens over!