Een spoelhuisje plaatsen.

Ik zal eerst verklaren waardoor mijn handen zo vies zijn! 

Ik was vanmiddag lekker aan het prutten met een naaimachine.

De rubbertjes onder een Featherweight zijn na 50-60 jaar meestal plat, hard en plakkerig. Een beetje als een lekker snoepje, bros van buiten, zacht van binnen! Helaas is juist dat harde vaak heel erg hard en minder bros dan ik zou willen. En het zachte deel van de rubbers is erg vies en gaat moeilijk van je handen af. 

Ik zou graag zeggen dat het er inmiddels helemaal af is, maar dat is niet zo. Nog een paar keer flink schrobben dus!

Ik dacht dat een tip over het makkelijk plaatsen van het spoelhuis misschien wel handig zou zijn voor beginnende Featherweight-bezitters.

Wat je hier ziet zit onder de steekplaat, die boven in beeld nog te zien is. De positievinger valt keurig in de groef in de steekplaat.

Het rechterkantje van de positievinger is voor dit verhaal belangrijk. Mijn aanwijsstokje heeft net wat oud vet weggepeuterd... Een vergroting van het beeld maakt het nog erger ;)

Maar goed. Bij het spoelhuis zit een richeltje aan de bovenkant waar de draad uitkomt. De linkerkant van het richeltje wijs ik hier aan. Dat is het punt dat bij de positievinger aan de rechterkant moet komen. Dan past het precies.

Ik plaats het spoelhuis als volgt: niet aan het lipje trekken, maar het hele spoelhuis op de as van het binnenbakje plaatsen en even wriemelen tot het randje van het spoelhuis goed aan de rechterkant van de positievinger zit.

Hieronder zie je dat die twee punten precies bij elkaar zitten.

Nu trek je aan het lipje en schuif je het spoelhuis naar achteren. 

Je hoort dan een klikje. Ik ben een beetje doof, maar je voelt het ook als het spoelhuis op zijn plaats schuift.

Nu zit het spoelhuis goed. De as van het binnenbakje steekt net niet uit het spoelhuis.

Je kan ook duidelijk zien dat het puntje van het losse lipje niet op kwart voor staat (wat veel mensen verwachten), maar op 10 voor. Een beetje schuin dus!

Dame van 65 jaar en bloot!

Deze naaimachine heet Mrs Sheldon. Zij werd namelijk gekocht door Mrs Sheldon in 1951 en volgens de rekening werd er met een cheque betaald. Ik kom niet vaak de rekening van een machine nog tegen in de koffer. Het is wel erg leuk natuurlijk en zeker zo'n mooie met vulpen geschreven nota.

Heel anders dan een kassabonnetje van tegenwoordig!

De Featherweight was toe aan een complete behandeling. De electradraden naar de motor waren al een keer voor een deel vervangen, maar dat was niet optimaal. En de draden naar de lamp zagen er heel eng uit! Metalen draadjes zonder isolatiemateriaal zijn echt gevaarlijk!

Natuurlijk is het fijn als een naaimachine weinig werk vraagt, maar als je langer bezig bent met een machine krijg je meer een band. Klinkt misschien raar, maar voor mij is dit een uit de hand gelopen hobby en een machine helemaal opknappen geeft echt voldoening.

Zo'n intensieve reparatie is ook erg leuk om te doen en zeker als het goed en makkelijk gaat. 

Eerst alles los wat los kan. Metalen delen in een badje groene zeep.

De zwarte delen en minischroefjes in een ander bakje.

Mijn grootste angst is toch dat er iets kwijt raakt. Het bekende zenuwenschroefje ontbrak al toen de Featherweight hier kwam, maar had ik gelukkig in reserve!

De faceplaat, steekplaat en transporteur, spoelhuisbakje en de haak eraf. Lamp en motor eraf. 

Zo bloot zie je ze toch niet vaak! Het ziet er een beetje eng uit vind ik zelf...

Ook even onder de rok kijken?

En wat zit er achter de steeklengte-regelaar?

Nieuwe draden voor de lamp gemaakt. Op dit werk-quiltje staan de maten met stift getekend.

Dan al het metaal afspoelen en droogmaken. Het lijkt zo een chaos....

Maar als ik groepjes maak, wordt het overzichtelijker.

De steekplaat met twee schroeven.

De transporteur met twee schroeven.

Deze set is de bovendraadspanning en de rest ligt in het kleine bakje te wachten.

De originele voet met grote schroef.

De faceplaat met scroll-patroon. En de kleine schroef!

De naaldhouder met schroef, schroefje en haakje.

De chromen knop bij het vliegwiel, waarmee je de machine kan ontgrendelen als je een spoeltje gaat maken.

De haak bij het spoelhuis die de bovendraad laat draaien om de onderdraad. Met de halvemaanvormige ring.

De steeklengte regelaar. Deze uitvoering mag in het sop, de zwarte plaat van de latere modellen Featherweights mag je alleen afnemen met een doekje met water of olie.

En dan begint het leukste. Het aankleden van de machine! Wat glimt alles mooi!

Het is echt een plaatje om te zien, deze Mrs Sheldon!

En morgen wordt ze opgehaald! Weer een nieuwe toekomst tegemoet!

Mijn Joy, de Singer 222.

Zondag naar Bep neem ik Joy mee, de Singer 222 die vernoemd is naar haar eerste eigenaresse. Ik nam Joy over van de erfgename en ben er nog steeds erg blij mee!

Het laatste half jaar had ik steeds op andere machientjes genaaid of op Marge, mijn oudste FW. Maar deze Singer 222 naait ook heel fijn.

Ik was weer met een mandje bezig van de Moda Mandjesquilt. Met Freezer Paper de losse lapjes aan elkaar gemaakt met de methode die hier goed beschreven is en waardoor je niet door het papier stikt maar net erlangs.

 http://cazwa.blogspot.nl/2012/11/paper-piecing-with-freezerpaper-tutorial.html

Scheelt je heel veel werk, doordat je geen spelden hoeft te gebruiken omdat je de stof vaststrijkt. En je hoeft geen moeite te doen om het papier te verwijderen, want je stikt er niet doorheen.

Carin heeft nog meer goede tutorials geschreven, beslist de moeite waard om er eens te kijken op haar blog!

Op de foto hierboven kan je goed zien hoe handig het is om het snoer van je voetpedaal iets langer te hebben. Ik kan de machine een stuk naar achteren schuiven om even iets anders te doen.

Nu de spullen voor morgen klaarzetten, want ik moet vroeg op pad om naar Atelier Bep te gaan. Ik pik de vriendinnen onderweg op en hoop dat het weer een beetje meevalt! Net hagelde het in Purmerend en de strooiwagens zijn al door de wijk geweest.

Nog een paar tips voor de mensen die morgen ook gaan rijden met hun Featherweight:

-Wikkel alle spullen in het koffertje die de lak van je FW kunnen beschadigen in een doek of folie. Denk aan stekkers of spoeltjesdozen. 

-Heb je een koffer met een losse bak bovenin, bescherm dan vooral de knik in de hals van je machine met een lapje of tissue tegen het schuren van de bak.

-Heb je een oude ronde stekker aan je machine? Die past niet in een smal,of geaard stopcontact. Neem je eigen verlengsnoer dan mee!

-Zet je machientje het liefst in het autocompartiment, want daar is de temperatuur hoger dan in de kofferbak. 

-Doe de gordel door het handvat en om de machine heen. Of plaats de koffer op de bodem en zet de stoel zo dat de koffer klemvast zit.

En de laatste tip:

-Bijna iedereen komt morgen met een zwart koffertje... Bind een lintje, label of wat dan ook aan het handvat van je koffer, zodat je hem herkent!

Bestellingen voor zondag 17 januari.

Zondag ben ik bij Atelier Bep in Hall, dat ligt vlakbij Apeldoorn. Je bent van harte welkom om even een kijkje te komen nemen als je een keer zoveel Freatherweights bij elkaar wilt zien! Bovendien is het winkeltje van Bep open en de sfeer in de woonkeuken is een belevenis! Iedereen verheugt zich daar nu al op! Dus kom gerust even langs.

Tussen de middag ga ik even achter mijn naaimachine vandaan en als je iets nodig hebt aan spoeltjes of een 1/4 inch-voetje is het mogelijk dat aan te schaffen. Wil je zeker zijn dat het op voorraad is, bestel het dan vooraf, dan reserveer ik het.

Ook kan ik wat grotere spulletjes meenemen uit Het Singer Winkeltje, maar dat heb ik alleen mee als het aangevraagd is. Dat verplicht niet tot kopen, maar ik kan nu eenmaal niet van alles meenemen!

Wat ik nu nieuw te koop heb is niet echt nieuw, maar erg groot om te verzenden: een letterbak en een quiltring. Ik wil het eventueel zondag wel meenemen als je interesse hebt!

In de gang heb ik zelf een letterbak met Singer voetjes, vingerhoedjes en andere rommeltjes.

Nu had ik nog een letterbak ooit aangeschaft, maar door de plaatsing van kasten in mijn naaikamer past hij daar niet aan de wand. Sterker nog, er is geen stukje muur meer vrij...

Ik had er klosjes garen en spoeltjes in willen doen. Mocht je deze authentieke en hele mooie letterbak willen, de maat is 83x53cm en de prijs €20.

Deze quiltring heb ik over. De diameter is 46 cm en dat is groot! Prijs ook €20.

Zo, dat was de reclameboodschap!

Vandaag samen met mijn lieve Echtgenoot een cadeaubon opgemaakt. Een heerlijke lunch voor twee personen! 

Het restaurantje was in Monnickendam, dat is hier niet zover vandaan. Even van het correctiewerk vandaan en een frisse neus halen.

Die oude vissersplaatsjes zijn zo schilderachtig!

Het idee dat daar honderden jaren geleden ook mensen rondliepen. In de regen misschien ook wel...

Het was een beetje grijs weer vandaag... Maar daar kan je je op kleden en we hoefden niet op de fiets!

Omdat een digitale agenda mij toch te weinig overzicht en gemak biedt, heb ik een agenda gekocht voor 2016.

Dit is mijn allereerste jaaragenda! Want als leerling, later student en al 27 jaar docent, had ik altijd een agenda die liep van augustus tot augustus.

Voor mijn administratie en afspraken is een papieren jaaragenda handiger. En deze met naaispulletjes en naaimachientjes kon ik echt niet laten liggen! Hoe toepasselijk!

110V Featherweight en de workshop van gisteren in Etten-Leur.

Ik ben met een machientje bezig en zit nu al in de testfase. Het heeft een 110V motortje en bijbehorend voetpedaal. 

Daarom heb je altijd een omvormer nodig, die de stroom van 230V om zet naar 110V.

Een omvormer van 75W is genoeg en klein en licht, dus past in de koffer van de FW.

Het stekkertje dat de machine in gaat heeft ronde contactjes ipv streepjes, maar dat zegt niet altijd alles. Het komt ook wel voor dat dat ooit omgewisseld is, maar wel moet het natuurlijk passen op de ontvangende stekker in de machine.

Behalve de motor en het voetpedaal moet ook het lampje geschikt zijn voor 110V. De machine kwam binnen met een 230V lampje.

Als je 110V stroom door een 230V lampje laat gaan, brandt het als een heel klein peertje. 

Gelukkig heb ik de 110V lampjes boven liggen en het is echt een groot verschil. 

Al blijft het armatuurtje en de plaatsing van de lamp bij een Featherweight wel zo dat je bij avondlicht nog wel een extra lamp erbij mag zetten. Of het moet aan mijn ogen liggen, maar ik heb graag veel licht op mijn werk.

Ben nu bezig met Flying Geese voor de Moda Mandjesquilt. Beetje rustig aan vandaag, vanwege de drukke dag van gisteren.

Ik gaf een Singer Featherweight Onderhoudsworkshop bij Quiltshop Leur in Etten-Leur. We gingen heel vroeg op pad, reden zonder problemen naar het mooie straatje waar de winkel is. En wat voor een winkel! Wat een ruimte en wat een collectie! 

Er kwamen 8 dames met hun machientje om te leren die schoon te maken en te onderhouden.

(Foto even geleend....was er zelf weer niet aan toe gekomen.)

Het was heel gezellig en een ontmoeting met vrouwen die nieuw waren of die ik van de mail kende, van Facebook of van hier thuis bij de aanschaf van een machine.

Er valt genoeg te bespreken als je liefhebbers van lapjes bij elkaar zet!

Ook zo leuk om te horen hoe mensen aan hun machientje zijn gekomen! 

Nog van hun moeder geweest...

Stond ergens op zolder...

Van een oude dame overgenomen met alle mogelijke spulletjes erbij...

Van Marktplaats...

Van een kringloopwinkel...

Uit Het Singer Winkeltje ;)

Er was maar één naaimachine met een condensator in het voetpedaal en één met een condensator onder de machine. Daar konden de dames met wat hulp zelf iets aan doen En het lukte ook een deelneemster om de bedrading van de lamp te vervangen bij de machine met gesmolten draad.

Na de heerlijke lunch ging iedereen aan de slag met het projectje om gelijk de machine te testen. Dat was nog niet helemaal af toen de tijd voorbij was, maar kan makkelijk thuis afgerond worden.

Alle Featherweights deden het weer soepel en er is vertrouwen bij de deelnemers dat ze de machine zelf kunnen onderhouden en wat ze moeten doen bij voorkomende probleempjes. Dat is precies het doel van de workshops!

Dat het een succes was bleek ook uit de vraag naar een vervolgworkshop en een nieuwe boeking voor 15 oktober 2016 in Etten-Leur. Leuk, leuk, leuk!!