Rustige zondag....

Zo stonden de koffertjes met naaimachines en mijn tas met gereedschap zaterdagmorgen klaar, voor de open dag bij Quiltpalace. In het weekend om 7:30 uur vertrekken is erg vroeg, maar het vooruitzicht op een leuke dag maakte veel goed. Ik haalde Saskia onderweg op bij een station en zonder enige file, wegopbreking of wat dan ook reden we naar Staphorst. 

De koffertjes met de Featherweights stonden prima achter de voorstoelen en als kindertjes in de gordel vastgezet.

De Tomtom wees keurig de weg en voor de winkel stond al een hele grote partytent, dus het kon niet missen waar de feestelijke open dag zou zijn.

De tafels in de workshopruimte mochten bedekt worden met quilts. Ook aan de muren hingen echte mooie grote quilts. Een sfeervolle aankleding van de ruimte.

Samen met Saskia alle naaimachines ingeregen voor de belangstellenden.

Marge was ook van de partij, mijn eigen trouwe Singertje uit 1935. Veel mensen waren verbaasd dat die kleine machientjes al elektrisch waren. De herinneringen aan trap- en handnaaimachines kwamen weer biven.

Hier staat Betty met de getreepte steekplaat.

En deze dames  werken op Marge, Rooie Sien en De Vriendin. Het was even wennen aan het voetpedaal, maar daarna snorden de Featherweights en ging het zeer voorspoedig.

Door de machientjes namen te geven zijn ze makkelijk uit elkaar te houden.

Rooie Sien heeft rode rubber dopjes. Dat vind ik zo vrolijk staan dat ik ze niet ga vervangen door zwarte.

De quilt tegen de achterwand aan trok ook veel belangstelling. Met zoveel naaimachine-ervaring kan ik vol bewondering naar dit soort quilts kijken, want zo kan ik het nog lang niet met de lapjes.

Het patroontje dat ik had ontworpen werd precies binnen een half uurtje gemaakt. Net genoeg tijd om de ervaring van naaien op een Featherweight te hebben. Ik was blij dat de beschrijving duidelijk was, ookal was het een simpel werkstukje.

Omdat iedereen kon kiezen uit een bakje met lapjes, werden ze allemaal verschillend. Er zit geen vulling in, dat zou wel mooier zijn denk ik, maar ook wat complexer om te maken.

Het was een gezellige drukke dag, want van de winkel hebben we niet veel gezien. Er druppelden steeds mensen de ruimte binnen die Saskia en mij van alles vroegen over de naaimachines. 

En ik kon zelfs nog een dame helpen die een probleem had met haar Featherweight en zo verstandig was geweest de machine mee te nemen. Daar kwam een mooie witte Featherweight tevoorschijn, die snel weer kon naaien door de onderdraadspanning te stellen met het spoelspinnetje-verhaal en de positievinger in de uitsparing van de steekplaat te plaatsen. Niets bijzonders, maar je moet het even weten!

We gaan dus nog een keer naar Staphorst om Quiltpalace eens goed te bekijken en ook de omgeving en het dorp zelf, want dat ziet er zo ruim en landelijk uit. Toch weer anders dan hier in de polder. In Nederland is nog zoveel moois te ontdekken!

Gisteren een aantal foto's gemaakt van de naaimchines voor in Het Singer Winkeltje, onder toeziend oog van een slaperig hondje. Dit is de relax-stand van Stina, schuin op de kont.

Het is lastig foto's maken! Binnen de weerschijn van lampen of de lamellen, buiten van de zonwering of de achtergrondstof of de blaadjes.

De zondag was nodig om weer bij te komen van de autoritten (twee uur heen en twee uur terug!) en alle drukte. 

Dus vandaag stond ik weer fris en fruitig voor de klas!

En nu ga ik me concentreren op de volgende workshops. Weer een patroontje uitwerken. Dat is toch ook wel erg leuk!