Zo hoef je niet te rijgen of met veiligheidsspelden de top, vulling en achterkant op elkaar te houden. De 'nietjes' zijn zo klein dat je erover heen kan stikken met de naaimachine. Echt ideaal!
Een nadeel is wel dat je je hand onder de quilt moet houden om de stof goed tegen de naald te drukken. De holle naald moet echt door de drie lagen van de quilt om het nietje er helemaal doorheen te schieten, anders komt er een halverwege te zitten.
Bij een grote quilt moet je dan lange armen hebben!
Ik las op internet de tip om een matje kunstgras te gebruiken. Tips wekken altijd mijn interesse: zou het echt werken?
Vandaag zag ik in het tuincentrum een groen, grijs of bruin matje. Ik koos een grijze...
Meteen thuis uitproberen. Mat op tafel, MicroStitch doosje erbij en een projectje om doorheen te schieten.
En het werkt!
De plastic haren van de mat houden de de stof van de quilt omhoog, terwijl de MicroStitch tussen de haren door naar beneden kan.
Een dwarsdoorsnede laat zien dat de naald niet tegen de tafel stoot. Natuurlijk moet je niet loeihard drukken, zodat de haren verbuigen als bij een versleten tandenborstel. Gewoon door de stoflagen heen en als je voelt dat de naald soepel doorschiet is het ver genoeg.
Dit zou wel eens de oplossing voor de te korte armen kunnen zijn. Bovendien blijft de quilt mooi plat liggen als je eenmaal de mat eronder hebt. Je kan meteen een ruim deel van de quilt op elkaar maken, want de mat heeft het oppervlak van een deurmat. Wat het ook is natuurlijk!