Scheve voet bij Singer Featherweight.

Ik ga mijn allereerste Singer 221 verkopen. Ik heb haar amper gebruikt, omdat ik al snel nadat ik haar in huis had een andere Featherweight kon aanschaffen. En ik zou deze voor mijn dochter bewaren, maar die toont nog weinig interesse. Bovendien hebben we allerlei Singer naaimachines in huis, dus ze heeft ooit keus genoeg.

Omdat ik pas een koper wil zoeken als alles prima in orde is, ben ik wat gaan oliën en smeren. Dat kon ik nog niet aan het begin van mijn Featherweight-carrière, dus dat is wel nodig. En natuurlijk moet er ook even wat genaaid worden om te controleren of alles naar behoren werkt.

Ik had van de week al een blockje van de Farmer's Wife gemaakt op deze machine en dat ging goed. Dacht ik...

Want het blockje van vandaag was complexer en toen bleek dat er iets niet klopte aan de naadbreedte, terwijl ik toch een 1/4 inch voetje gebruikte. Hoe kan het nou, dat de naad te smal is als je met een 1/4 inch voetje naait? Nogmaals de naad naaien hielp niet, ook al lette ik echt goed op.

Maar toen zag ik wat er niet klopte! Het voetje zat scheef... En niet alleen het voetje: de hele stang waar het voetje aan vastgeschroefd wordt zat scheef!

Als je de sierplaat verwijdert zie je de stang die van het voetje doorloopt tot boven in de kop van de machine. Het draaiknopje bovenop is om de druk van het voetje op je naaiwerk te regelen.

De stang is vastgezet met een schroef. Daar past precies de Singer schroevendraaier in, de grote die bij je setje gereedschap hoort te zitten. 

Als je de schroef los draait kan je de stand van de stang veranderen. Zet het voetje goed recht en draai de schroef weer goed vast. 

Goed vast is iets anders dan loei strak! Deze machine is waarschijnlijk door een man onderhouden, want alle schroeven zitten onnodig hard vastgedraaid en zijn moeilijk in beweging te krijgen. Wat olie op de schroef, geduld en vasthoudendheid, dan komen de schroeven weer los. 

Nu weer alle naden opnieuw gestikt, kijk eens wat een verschil!

Zo ging het een stuk beter. Het probleem bij dit block is dat het block van 6 inch in 5 stukken verdeeld is. Ieder onderdeel is dus 1,2 inch en met de naden erbij 1,7 inch. Ik houd nu bij de snijlineaal maar 1,75 inch aan ( 1 3/4 ) en snij een beetje krap. Tot nu toe werden mijn blocken eerder te klein dan te groot. 

Ik leer nog steeds zoveel van de Farmer's Wife! Zoals hoe je de stof moet leggen om nette puntjes te krijgen. 

Ik zorg ervoor dat de blokjes zo gesteken worden dat de moeilijke punten plat en boven liggen. Bij het stikken van deze rand aan een ander deel kan je dan goed zien waar je precies moet stikken om  zo mooi mogelijke puntjes te krijgen. Net een draadje naast het kruispunt van de naden!

 Dit block is nu goed, hoewel de rand met de vele onderdelen een paar mm kleiner is dan de onderkant.

Het block dat ik eerder maakte met deze machine heb ik nu nagemeten en het is iets groter dan de onafgewerkt maat van 6,5 inch. 

Zo zie je maar dat een projectje maken met een machine wel nodig is om dit soort fouten eruit te halen!

Het is een fijne naaimachine! Mooie stiksteekjes. De motieven op de zwarte lak zien er prima uit. Ik zag nu dat het motief ook op de stam van de machine is aangebracht. Moet ik eens bij mijn 222 kijken of dat daar ook zo is.

Ik maakte ooit een speldenkussentje voor deze Singer Featherweight.

Met het serienummer en geboortejaar. En een klosje paars garen natuurlijk! Mijn favoriete kleur.

The 1718 Coverlet.

In York komt een hele speciale quilt te hangen bij een tentoonstelling in het Quilt Museum and Gallery.

http://www.quiltmuseum.org.uk

(Ik typ dit op de iPad en kan geen linkjes maken)

De tentoonstelling over de 1718 Coverlet begint op 5 september tot 13 december 2014.

Het museum lijkt mij geweldig! Met steeds tentoonstellingen en cursussen voor jong en oud.

Deze quilt is zo bijzonder omdat het een oude quilt is, bijna 300 jaar! En de quilt is van zijde gemaakt, een dure grondstof. Dat betekent dat het geen huis-tuin-en-keuken quilt is. Bepaald geen lappendeken!

Hoewel de kleuren niet meer zijn zoals ze ooit waren, niet zo sprankelend, is toch te zien dat het een frisse combinatie moet zijn geweest. De afbeeldingen bevatten bloemen, dieren en geometrische motieven.

Als je kijkt vanaf de ster in het midden, dan zie je een symmetrische opbouw.

De quilt is helemaal doorgelicht waardoor ze veel te weten kwamen over het productieproces. 

Het is best een druk geheel met al die afbeeldingen.

Het lijkt bijna een kinderquilt, zoveel is er te zien!

Op de een of andere manier spreekt dit mij erg aan, terwijl ik altijd meer voor rustige quilts kies, met veel wit erin.

De quilt is in 2004 nagemaakt door een quiltgroep, The Quilters’ Guild of the British Isles.

Daarbij hebben ze geprobeerd zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven. 

De reportage daarvan is nu uitgewerkt tot een boek met een beschrijving van alle blocken en de bijbehorende patronen.

Ik heb het boek besteld, maar het komt pas in augustus uit. 

Ik ben nog druk bezig met de Farmer's Wife Sampler Quilt. En aan het borduren voor Randje Per Week.  Maar ik merk dat sampler quilts leuk zijn, afwisselend.

Ik zou het origineel ook wel willen zien. Een quilt van 300 jaar oud, die kom je niet dagelijks op je bed tegen...York is vast een leuke stad!

4FG.

FG lijkt natuurlijk op Francis Gortmaker, maar ik bedoel er 4 Flying Geese mee. Flying Feese is een patchworkpatroon dat vaak gebruikt wordt. Als Flying Geese, maar ook als sterpunten bijvoorbeeld.

Er zijn verschillende methoden om ze te maken.

1. Met drie driehoekjes.

2. Met een rechthoek en twee vierkantjes, verlies je wel wat stof als je de punten wegsnijdt.

3. Met een groot vierkant en vier kleine vierkantjes.

          Heb ik laatst gedaan, ging goed, maar heel veel snij werk.

4. Met twee lapjes.

Die laatste methode zag ik ergens op internet en ik was benieuwd of dat zou lukken.

Je weet welke afgewerkte maat het Flying Geese block heeft. 

Ik wilde de Evening Star maken van de Farmer's Wife Sampler Quilt. Daar zitten precies 4 ganzen in, van 3 bij 1,5 inch.

3 + 3 =6 inch is dan de maat van het lapje voor de lucht en 3 + 1,5 = 4,5 inch het lapje voor de gans.

Ik noteer in het boek wat ik moet gaan snijden.

De twee lapjes voor de FG leg je met de goede kanten op elkaar, je trekt een lijn diagonaal en stikt op krap 1/4 inch langs beide kanten van de lijn. Snij door.

Strijk de onderdelen open zodat de stof van de gans plat ligt, dus naar de lucht toe.

Het zijn een beetje rare vormen, maar dat komt goed.

Leg ze zo bij de bovenste punt op elkaar. De naden liggen dan niet op elkaar, dat is juist goed.

Trek weer een lijn diagonaal en stik aan weerszijden een kleine 1/4 inch van die lijn.

Snij de lijn door. Je hebt nu 2 x 2 ganzen als Siamese tweelingen aan elkaar zitten. 

Aan de goede kant zie je de ganzen zitten.

Strijk ze open nadat je een knipje in het midden van de naad hebt gedaan, zo kan je de ganzen allebei plat leggen.

Nu heb je een liniaal nodig om de ganzen op maat te snijden. Hier heb ik dus die speciale mallen voor besteld, ik krijg nu verschillende maten. Het wordt een goed ganzenjaar voor mij!

Het lukt ook wel met een gewone quilt liniaal, maar dat is veel meer passen en meten en mijn nek vindt dat niet zo aangenaam. Dus een mal dat je op de te grote gans legt en waarlangs je met een paar halen de vier zijden op maat snijdt, lijkt mij helemaal geweldig!

Op mijn zelfgemaakte antislip-design bordje (vaatdoek en schilderijframe) de onderdelen netjed gelegd, waarbij ik toch weer vergat op de bloemetjes te letten...

Maar het ziet er netjes uit.

En omdat ik erg graag wilde zien hoe mijn idee over sashings en cornerstones zou uitpakken, heb ik die er bij gedaan. En ik vind het een stimulans om door te gaan, want de moeilijkste blocken moeten nog komen van dit project!

Verven met thee en de trucjeskaart.

Vandaag even samen naar Amsterdam geweest. Het broodje 'Timmetje' bij het bakkertje op de Zeedijk smaakte weer uitstekend! Dat is met stukjes olijven en zongedroogde tomaat. 

Het is leuk om door de ogen van een toerist de stad te bekijken.

Het Paleis op de Dam. Dreigende lucht erboven, maar we hebben slechts een paar spatjes gehad.

In de Bijenkorf begon de uitverkoop. 

Ik heb niet zoveel geduld om te zoeken en het meeste is mijn smaak niet, dus snel verder.

Bij Birdblocks een paar lapjes gekocht en een Flying Geese snijmal besteld. 

Magna Plaza is een winkelcentrum dat gebouwd is in het oude postkantoor. 

We wilden een rondje door de stad lopen en uitkomen op de Haarlemmerstraat. Dus wandelden we via de Raadhuisstraat..

en langs de Westertoren.

Er stond een lange rij mensen bij het Homo-monument, maar die wilden naar het Anne Frank-huis dat daar om de hoek is.

Wij liepen verder tot Wegewijs. 

Dat is jeugdsentiment! Gesneden gekookte worst en brokkelkaas! Natuurlijk was het prompt tijd voor een broodje! Ouderwets lekker.

Bij het knutselwinkeltje aan de overkant vond ik nog een mooi stofje voor de Farmer's Wife Sampler Quilt, alleen bleek het in vergelijking met de andere stofjes toch wel vreselijk wit te zijn. Een badje sterke thee en daarna even in de azijn. Nu past het beter bij de rest.

In de middag heb ik nog wat stof gesneden en daarbij gebruik ik de methoden die ik van internet heb gehaald. Want vaak kan het snijden en stikken veel sneller dan stukje voor stukje.

Ik maakte een kaart met een overzicht van alle foefjes die ik gebruik bij het snijden. 

Dit is mijn methode om aan te geven hoe groot de lapjes stof moeten zijn en hoe je moet naaien en snijden om in één keer 8 HST te krijgen.

Ik kon op internet niet een overzicht vinden van alle trucjes bij elkaar. Is dat er wel?

Matje om te gebruiken bij de MicroStitch.

Ik heb al eerder over de MicroStitch geschreven. Dat handige apparaatje dat de drie lagen van de quilt-in-wording aan elkaar kan schieten. Met nietjes die lijken op de plasticjes waarmee een prijskaartje aan kleding zit, maar dan veel kleiner.

Zo hoef je niet te rijgen of met veiligheidsspelden de top, vulling en achterkant op elkaar te houden. De 'nietjes' zijn zo klein dat je erover heen kan stikken met de naaimachine. Echt ideaal!

Een nadeel is wel dat je je hand onder de quilt moet houden om de stof goed tegen de naald te drukken. De holle naald moet echt door de drie lagen van de quilt om het nietje er helemaal doorheen te schieten, anders komt er een halverwege te zitten.

Bij een grote quilt moet je dan lange armen hebben!

Ik las op internet de tip om een matje kunstgras te gebruiken. Tips wekken altijd mijn interesse: zou het echt werken?

Vandaag zag ik in het tuincentrum een groen, grijs of bruin matje. Ik koos een grijze...

Meteen thuis uitproberen. Mat op tafel, MicroStitch doosje erbij en een projectje om doorheen te schieten.

En het werkt! 

De plastic haren van de mat houden de de stof van de quilt omhoog, terwijl de MicroStitch tussen de haren door naar beneden kan.

Een dwarsdoorsnede laat zien dat de naald niet tegen de tafel stoot. Natuurlijk moet je niet loeihard drukken, zodat de haren verbuigen als bij een versleten tandenborstel. Gewoon door de stoflagen heen en als je voelt dat de naald soepel doorschiet is het ver genoeg.

Dit zou wel eens de oplossing voor de te korte armen kunnen zijn. Bovendien blijft de quilt mooi plat liggen als je eenmaal de mat eronder hebt. Je kan meteen een ruim deel van de quilt op elkaar maken, want de mat heeft het oppervlak van een deurmat. Wat het ook is natuurlijk!

Sunny Sunday Singer 222 Sewing.

De dag begon hier grijs met spettertjes, maar gelukkig werd het in de middag veel beter! 

Vandaar dat ik buiten kon zitten met de naaimachine.

De ochtend had ik gebruikt om stofjes te snijden. Ik koos een paar blocken uit om te maken en bijpassende stofjes.

Om een lapje oude Spakenburgse stof te gebruiken moest ik kreatief snijden, zodat ik de lapjes er net allemaal uit kon halen. De Spool en de Whirlpool.

De puntjes aan de zijkant zijn in het echt iets beter dan op de foto! 

Het rechter block was behoorlijk wat snijwerk. Eerst de blokjes iets te groot gemaakt en precies op maat gesneden. Afgewerkt is ieder blok 1,5 inch, dus ruw is dat 2 inch.  Het zijn 16 blokjes en ookal sta ik aan het aanrecht te snijden, het is best veel werk.

Dus bedacht ik voor de volgende uitdaging, Old Windmill een handigere methode (hoopte ik...).

Eerst maak je de 4HST iets groter dan nodig is. Je hebt dan per kleur gelijk 4 blokjes die half wit en half gekleurd zijn.

De naad strijk je naar het donkerste stofje.

Dan naai je de vierkantjes twee aan twee aan elkaar. Daarna maak je de pinwheel. Dan heb je dus 4 blokjes aan elkaar. 

Ze liggen hier in het midden, een wit-paarse en een wit-roze.

Pas daarna snij je dit geheel op maat. Bij de andere blokjes kijk je wat tegen elkaar moet en ook daar snij je pas als je dat onderdeel gaat invoegen.

Deze pinwheel moet ruw 3,5 inch worden. Zo snij je de rechterkant en de bovenkant. Dan draai je de stof (of het snijmatje dat op het houten draaiplateau van Ikea ligt...) en snij je de andere twee kanten.

Ook van de twee blokjes aan elkaar die op Flying Geese lijken, maak je de bovenkant netjes recht ten opzichte van de middellijn. Die lijntjes op de lineaal zijn ervoor gemaakt lijkt het wel!

En daarna snijd je de zijkanten passend. En de onderkant.

Het gekke is dat de laatste enkele stukjes nu niet op maat zijn, maar dat komt toch wel uit.

Die hoekstukjes maak je aan de Flying Geese en dan snijd je ze pas gelijk met de andere delen.

Let bij het strijken goed op het middenstuk, zodat je alle naden in elkaar kan laten vallen.

Het lukte wonderwel! Zo is het een prettige uitdaging, met als resultaat dat er drie blokken af zijn en weer iets bijgeleerd.

Voor dochterlief kocht ik dit jurkje. Ze paste het over haar kleding heen aan in de keuken, zodat we samen konden puzzelen hoe je de oranje jurk in een gebloemd jurkje verandert, zonder de jurk uit te trekken! Stond heel leuk met die joggingbroek eronder ;).

Maar de doos heb ik zelf gehouden. Niet dat ik iets heb met jurken of voetbal. Maar het is een stevige doos. Ideaal, net iets groter dan 6,5 x 13 inch!