Impasse Sneeuwbalquilt, maar ook een Affo!

Vandaag flink verder willen werken aan de Sneeuwbalquilt. Een beloning voor mezelf na het schoonmaken. Bovendien kan de wasmachine draaien en de droger drogen zonder dat ik ernaast zit!

Alle Sneeuwballen behalve de buitenste zijn gequilt. Eerst wil ik de randen erom heen maken voor ik de andere Sneeuwballen quilt, zodat ze mooi in het midden komen. Lijkt mij beter.

Maar bij het verzamelen van de overgebleven 4-Patch blokken en de rest van de gebruikte stoffen kwam ik voor het probleem te staan dat ik voor het bedachte ontwerp stof tekort kom....

O jee!

Passen en meten, rekenen, schuiven. Het kan wel anders, maar dat moet even bezinken. Niet overhaast aan de slag! 

Terwijl ik dit typ bedenk ik alweer een mogelijkheid. Even een nachtje over slapen. Of een paar nachtjes!

Maar er is ook goed nieuws: de Kerstquilt is af! Bij het opruimen op zolder kwam ik de Color Catch doekjes tegen. Hoefde ik alleen maar moed te verzamelen om de quilt in de wasmachine te doen. 

Er zitten wat rode stoffen in en ik was toch wat benauwd. Stel je voor dat het vlekte... Maar het wassen ging goed. De droger deed zijn werk uitstekend! Wat een reliëfjes zijn er ontstaan, echt mooi vind ik het!

Zoon2 houdt mijn pronkstuk even omhoog. 

(Hij gaf laatst al het grootste compliment dat ik kon krijgen, namelijk dat hij nu ook wel een quilt van mij wil. Zijn tweelingbroer heeft er al een, maar deze zoon krijgt er nu natuurlijk ook een!)

Het label heeft 'Kerst 2013' als datum gekregen. Ik ben er vanaf de kerstvakantie 2012 mee bezig geweest, wel met tussenpozen en van alles tussendoor. Ik had gedacht dat de quilt die vakantie wel af zou zijn...

Zeer optimistisch, niet realistisch! 

Het quilten heb ik deze zomer met de hand gedaan. Dat kost tijd, maar ik vind het wel mooier.

Wat ik bij de tentoonstelling van de Kantfabriek al zag aan de kleding van de Miao is dat quilten met neutraal garen niet goed te zien is. Ik had toch liever een kleur quiltgaren genomen dat meer afsteekt,  zodat de sterren en de krullen en het rasterwerkje in de boomstam beter opvallen. 

Ik heb wel veel geleerd over quilten terwijl ik hier aan werkte.

6 December mag de quilt hangen!

Nu ben ik met de stukjes stof bezig die van de punten van de Sneeuwballen af zijn gekomen. Dat zijn al vierkantjes, maar moeten op maat gesneden. Het wordt een miniquiltje of voor onder een naailachine. Oefenen met mooie puntjes.

Geen naaimachine dus vandaag. Ik rommel lekker verder. En denk aan kerst en sneeuwballen... Misschien branden we vanavond voor het eerst dit seizoen weer de speksteenkachel!

Naaispulletjes, het Weber-ei.

Ik ben flink aan het opruimen. Dat is niet een van mijn talenten, dus ik maak er het beste van, zolang ikzelf maar tevreden ben met het resultaat!

Ik kwam veel spullen tegen waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had. Een regenjasje maat 110... De jongens passen inmiddeels herenmaat S.....

Maar ook wat naaispullen van mijn moeder. Vrij snel moest haar woning worden leeggeruimd. Pas na ruim een jaar ben ik begonnen met selecteren (papieren vooral) en nu kom ik de leukere dingen tegen!

Zoals de paddestoel voor het sokken stoppen en het Weber-ei. Die van mijn moeder mist de vingerhoed en al mijn vingerhoedjes zijn te groot om het compleet te maken.

Maar ik heb laatst een soortgelijk stop-ei gekocht.

Als je het openmaakt, zie je hoe het in elkaar zit.

En onder het vingerhoedje zit een houten dopje. Daar is een bergplaats voor naalden.

Op de andere kant staat de naam Weber.

Het geheel heeft de grootte van een flink kippen-ei.

Met wat andere spulletjes past het mooi in een stopfles. Zo komen de spulletjes beter tot hun recht dan in een doos!

Zo is opruimen wel leuk!

Burberry Bottle Bag

Ik ben niet zo van de Engelse woorden (de Nederlandse taal is ook mooi!), maar Burberry Bottle Bag klinkt zo lekker!

Er zijn plekken in huis waar ik niet zo tevreden over ben en een daarvan is de Vestibule, ook wel Eerste gang genoemd. Een kleine ruimte, misschien 1m2, met een kapstok, schoenenrek en de deur naar de meterkast en voorraadkast. Aan de meterkastdeursleutel (!) hangt een tas voor de lege flessen. Natuurlijk kan je erover discussieren of de lege flessen niet ergens anders verzameld kunnen worden, maar ik erger me helemaal niet aan de plaats op zich, echter wel aan de tassen.

Dit is een voorbeeld....

Deze is nog opvallender!

Na het lezen van het blog van Multivroon  over het hergebruiken van paraplu's bleef dat in mijn hoofd rondspoken. 

Ik liep een tijd geleden in de regen toen de wind onze mooiste paraplu om liet klappen. Die ging daarna weer netjes terug in de normale positie, maar een tweede windvlaag was funest en ineens leek de paraplu op een kale spin en werd ik behoorlijk nat!

Toch kwam ik vrolijk thuis, want dit was een uitgelezen kans om van de nep-burberry-paraplu-stof een smaakvolle tas te maken!

De stof was snel losgeknipt bij de stiksels die de stof nog een aan een paar baleinen vasthield. En na droging lag de vreemd gevormde lap te wachten op inspiratie en tijd.

Gisteren was het zover!

Eerst heb ik een stuk van de stof geknipt, voor de tas zelf en een stuk voor de hengsels en bovenrand.

De onderkant en één zijkant dichtgestikt. Met meerdere stiksels.

De bovenkant van de tas gerimpeld door een naad te stikken waarbij de bovendraadspanning zo laag mogelijk staat. De onderdraad staat dan wel strak en als je daaraan trekt plooit de stof en kan je de stof op maat van de bovenrand maken.

Van het afgeknipte stukje zijn een paar stroken geknipt. Uiteindelijk hield ik een heel klein stukje nylon over.

De bovenrand eerst aan de binnenkant van de tas vastgestikt en daarna met een omslag naar de goede kant gevouwen en een paar keer vastgestikt.

Twee hengsels gemaakt en aan de binnenkant met een x-vormig stiksel bevestigd.

Zo hangt de tas nu functioneel te zijn! 

Een echte sjieke en unieke Burberry Bottle Bag!

Spoelhouder en spoeltje van Singer Featherweight.

Soms heb ik een beetje ruzie met het spoeltje van mijn Singertje. 

De spoeltjes van de Singer 221 zijn hetzelfde als van de 222 en de 301. Het zijn schattige kleine spoeltjes, maar dat is meteen het nadeel: er kan minder garen op. En het is ook een valkuil: je hebt de neiging er teveel garen op te willen doen.. Ik tenminste wel. 

Verstandiger is het om als je toch een spoeltje aan het opwinden bent voor een groot project, om meteen meerdere spoeltjes te vullen met dat garen!

En de spoeltjes niet al te vol te doen. Niet met 'een-kop-er-op'.

Maar er zijn nog een aantal mogelijke oorzaken waarom het spoeltje niet goed in het spoelhuis gaat of niet goed ronddraait en dat kan als gevolg hebben dat de steekjes niet mooi gelijkmatig gemaakt worden. 

1. Het spoeltje draait in een droog spoelhuis.

Doe zo nu en dan een druppeltje olie op de bodem van het spoelhuis. Metaal dat over metaal schuurt moet een vettig laagje ertussen krijgen om soepel te kunnen draaien!

2. Het spoeltje gaat niet goed in het spoelhuis door de iets uitstekende schroef van het veertje.

Het veertje waar de draad onder door moet lopen om de onderdraadspanning te regelen heeft twee schroefjes. Met het schroefje dat het dichtst bij het draadeinde zit regel je de onderdraadspanning.

Het andere schroefje houdt het veertje vast aan het spoelhuis. Dat schroefje zie je aan de binnenkant van het spoelhuis. 

Soms is dat schroefje zo vast gedraaid dat het heel erg uitsteekt en zo de weg voor het spoeltje verspert. Het schroefje moet vast maar niet heel erg vastgedraaid! Let erop dat je het spoeltje iets schuin over dit schroefje insteekt als dit een probleem bij jouw spoelhuisje is. Nu zie je ook waarom je niet het spoeltje tot de rand met garen moet hebben, dan draait het garen tegen de wand van het spoelhuis en tegen dat uit stekende schroefje.

3. Je hebt het spoelhuis in je hand, maar het spoeltje wil niet goed erin.

Misschien heb je het vasthoudertje tussen je vingers. 

Kijk eens in een leeg spoelhuis hoe die kant er van binnen uit ziet. 

Met het spoelhuis los in je hand of op tafel zie je daar een holte, vlak bij het schroefje op de bodem van het spoelhuis.

Als je het vasthoudertje pakt, verschijnt er een palletje dat als functie heeft de rand van het spoeltje vast te houden als jij het spoelhuis op zijn plaats wil zetten in de naaimachine. 

Anders valt het spoeltje gemakkelijk uit het spoelhuis zodra je het spoelhuis in vertikale richting beweegt.

Om het spoeltje in de spoelhouder te krijgen, moet je even niet het vasthoudertje vasthouden ;)

4. De draadspanning van de onderdraad wisselt van dag tot dag.

Werk zoveel mogelijk met dezelfde dikte/kwaliteit/merk garen. Waarschijnlijk heb je dit probleem als je met een andere kleur verder gaat. Als het garen anders is moet je even een proefstukje naaien op een restje van de stof waar je mee gaat werken. Echt controleren of de draadspanning boven en onder goed is.

5. Het veertje lijkt niet goed te kunnen klemmen om de juiste draadspanning te krijgen.

Het is verstandig om de onderdraad dicht bij het spoelhuis af te knippen zodra je het spoeltje wilt verwijderen. Anders trek je een heel stuk garen langs het strakgespannen veertje, dat daardoor kan verbuigen of een ophoping van vezeltjes van het garen kan krijgen onder het metalen plaatje dat de veer vormt. 

Zou dat het geval kunnen zijn (bij een oude machine niet onwaarschijnlijk), verwijder dan de twee schroefjes van het veertje en maak het metaal van het spoelhuis en het veertje goed schoon.

Nu ga ik snel verder met mijn projectje voor vandaag!

Heidi Ott en de opening van een nieuw handwerkwinkeltje!

Ik wilde vandaag even iets anders doen dan quilten. Het gaat nog steeds goed en ik vind het nog steeds leuk en het wordt echt mooi, maar het duurt zo lang! 

Een klein projectje tussendoor. Echt iets kleins...

Dit kastje van Ikea ken je vast wel. 

Ik heb ze jaren geleden ook gebruikt om met de kinderen spaarpotten te maken: gleufje in de bovenkant gezaagd, mooi versierd met plaatjes en de naam van het kind met oude scrabble-letters van de kringloopwinkel. 

Ook een keer eentje gebruikt voor een Sinterklaassurprise met een blauw geverfd aquarium en als vis verpakte kadootjes die aan draadjes hingen te 'zwemmen'.

Maar nu is zo'n kastje een ruimte met mini-naaimachientjes geworden. De trapnaaimachine is het vakantie-souvenir van deze zomer. Het kastje rechts is van Dochter geweest, het enige dat over is van haar poppenhuis.

Ik zocht er een poppetje bij en zag op internet de poppenhuis-poppen van Heidi Ott. Gelukkig werd er een op MP te koop aangeboden. Zo kwam dit blote vrouwtje in huis! Ik noem haar voor het gemak maar Heidi.... Ook een beetje jeugdsentiment, Heidi en Geiten-Peter.

Vandaag eerst een klein broekje gemaakt. Gewoon een patroontje van een stukje papier gemaakt en van stof het ondergoedje geknipt. Met de Singer 222 de zijnaden gestikt en nog wat smaller en nog wat smaller, tot het redelijk paste. 

Met de hand de pijpjes en bovenkant omgezoomd. Het broekje zou met elastiek kunnen, maar ik heb het even met een draadje gerimpeld en geknoopt. Dagelijks een verschoning is hier niet aan de orde, dus kan het best even zo.

Daarna een simpel jurkje gemaakt van een rechthoekig lapje en wat figuurnaadjes erin gestikt.

Ook een klein quiltje gemaakt van restjes. Dat hangt nu met dubbel plakband aan de muur van het winkeltje. 

 

Het lijkt of Heidi tevreden kijkt. Ik ben het in ieder geval wel. Heerlijk, eindelijk komt er in de buurt een handwerkwinkeltje dat altijd open is!

Quilten. Uitleg van een beginner.

Omdat er vragen kwamen over het quilten, heb ik vandaag wat foto's gemaakt. Nu ben ik zelf nog een beginner, dus heb je een aanvulling of verbetering? Geef het door!

Het oorspronkelijke doel van quilten is het verbinden van de bovenlaag, de tussenvulling en de onderlaag van de quilt, zodat de vulling niet gaat schuiven.

De bovenkant kan patchwork zijn, maar ook één grote lap stof.

Het verbinden van die lagen kan met touwtjes en knoopjes of met een soort rijgsteken, het quilten.

De hoofdrolspelers van dit verhaal: een kort naaldje met scherpe punt, een vingerhoed met platte bovenkant een zelfs een richeltje, de gele naalddoortrekker.

Een aantal cm van het uiteinde van de draad wordt een knoopje gemaakt. Deze quiltknoop is mooi glad.

Met de botte achterkant van de naald wordt een opening gemaakt tussen de weefseldraden van de bovenlaag van de quilt, de top. 

Nu gaat de punt van de naald het gaatje in en door te weven door de tussenvulling komt de naald weer boven waar je wil beginnen.

Door nu aan de draad te trekken verdwijnt het knoopje onder de top en blijft ergens hangen in de vulling.

Een klein stukje van de staart steekt nog uit.

Door de naald in de stof te prikken en onder de top naar de draad te glijden (groen in de tekening), kan je door een vegende beweging te maken (rode pijl) het losee draadeinde onder de stof laten verdwijnen.

Nu is de draad aangehecht en zowel aan de bovenkant als aan de onderkant van de quilt is er niets meer van te zien.

Nu worden er kleine steekjes gemaakt. Ik heb nu gekozen voor wat dikker draad en een opvallende kleur, dus de steekjes hoeven niet ieniemienie. Maar ik probeer het wel!

Als er een paar steekjes tegelijk op de naald zitten is de naald niet meer gemakkelijk door de stof te trekken.

Hier kan de naalddoortrekker uitkomst bieden! Naald door het gaatje, druk op de knop en de naald zit muurvast. Nu trek je de naald door alle steekjes in de stof!

Ik deed dit eerst met een tangetje, maar dat moet je steeds pakken en dat is onhandig als je lang bezig bent. Om het quilten eens te proberen kan het wel!

We zijn zogenaamd aan het einde van het werk of aan het einde van het draadje. Nu komt het afhechten.

Een heel klein stukje van de stof af wordt een knoopje in de draad gemaakt, precies ongeveer ;) de afstand van één steekje.

Prik weer met de botte achterkant van de naald een gaatje in de top en steek daarna de punt van de naald erdoor en weef de naald door de tussenvulling. Kom verderop weer boven.

Trek de draad door tot het knoopje verdwijnt onder de stof van de top en vast komt in de tussenvulling.

Knip de draad af met een staartje en veeg dat weer met de naald onder de stof van de bovenlaag.

Nu is er onzichtbaar aan- en afgehecht en zien de steekjes er aan de boven- en onderkant van de quilt er hetzelfde uit. Heel netjes!

Ik ben steeds weer blij met het resultaat. De stof krijgt reliëf, de schaduwen maken het oppervlak levendig. De quiltpatronen voegen echts iets toe of benadrukken de vlakjes van het patchwork.

En het is rustgevend. Geen getel, alleen het volgen van de lijnen. Verstand op nul (bijna).

Hield je als kind meer van inkleuren dan van zelf tekenen? Houd je van mandala's kleuren, eindeloos hetzelfde zonder dat het saai is? Dan is quilten echt iets om uit te proberen! Volg de lijnen en het komt ooit af!