Kon ik gelijk de faceplaat een sopje geven en eens wat minder goed bereikbare delen reinigen.
Het serienummer staat onder de naaimachine in het metaal gestanst.
Als je even 3D denkt, het nummer staat aan de midden-achter-onderkant van de naaimachine, vanuit de positie zoals je zit te naaien.....
Even goed kijken: EM957790 , dus deze Singer Featherweight 222 is van 15 november 1957.
Het verlengde blad kan eraf geschoven worden, waarna de vrije arm overblijft. Dat is één verschil met de 221. Het andere verschil is de verzinkbare transporteur.
Onder de vrije arm zit een half ronde afdekplaat. Die heb ik nu losgeschroefd om te kijken wat daar zit.
Ik zag in het binnenwerk ook nog een speld zitten van een model dat ik niet gebruik. Hoelang huist die daar al?
Hier en daar zat wel wat stof. En iets te veel olie op niet bewegende delen, dus dat heb ik met een stukje keukenrol droog gedept.
De metalen delen die langs elkaar draaien heb ik nog wel een druppeltje olie gegeven.
De onderkant van de Singer 221, de 222 en de 301 heeft ook een platte afdekplaat die met een grote schroef vastzit en een viltlaag aan de binnenzijde om olie op te vangen. De reden daarvan is dat het portable, draagbare naaimachines zijn, die gemaakt zijn om mee te nemen naar een naaiklas, quilt-bijeenkomst of waar je ook met je lichtgewicht naaimachine naar toe wilt. En dan is het niet de bedoeling dat je een spoor van olie- en vetvlekken achterlaat.
Nu ik een tijd met de Singer 301 gewerkt heb, zie ik weer goed hoe schattig de Singer Featherweights zijn!
Met de Kerstquilt schiet het wel op! Nog een heel klein stukje van de onderkant quilten, een paar van de kadootjes onder de boom. Dan kan de rand er omheen!
Ondertussen heb ik al bedacht waarmee ik hierna ga beginnen.
Ik wilde iets simpels, grote vlakken, sneeuwballen... En toevallig kwam er een mail met de nieuwste youtube video van MissouriQuiltCo, The Snowball 4 Patch Quilt.
Ik ben nu met de iPad dit blogje aan het typen en een video insluiten lukt mij niet. Maar ik geef de link naar het filmpje en een foto van Jenny en de quilt.
Het blijft leuk om te kijken hoe zij alle handelingen verricht, zo handig en rustig. En de strijkbout is grappig als die omhoog veert na gebruik.
Ik zou wel de sneeuwballen iets ronder willen maken, dus de hoekjes ietsje groter.
Kerstquilt, Snowballs.... Maar eerst nog een paar heerlijke nazomerdagen alsjeblieft....