Schoolhouse Tunic is af!

Een patroon overnemen van het flinterdunne patroonpapier, ik heb daar zo'n hekel aan! Maar om zo in een gekocht meer-maten-patroon te knippen en maar gokken dat het de goede maat is...riskant. Bovendien wil ik het misschien nog eens gebruiken.

Patroon op de stof leggen, een beetje passen en meten! Want ik probeer zo min mogelijk te verspillen, liever een mooi groot stuk stof overhouden dan meerdere kleine lapjes. Waarom zit er zo'n wit vlak met het woord 'Dapper' erop bij de zelfkant? En zo ver van de rand? Ik heb de zelfkanten naar het midden van de stof geslagen om zo twee stofvouwen te creëren om de onderste panden van het Tunic te kunnen knippen.

De geknipte randen van de stof heb ik afgewerkt met de Adjustable Zigzag attachment van Singer (Simanco 121706). Dat valt niet altijd mee, je moet de stof sturen terwijl je er niet aan mag trekken. Oefening baart kunst, het ging steeds beter.

Toch denk ik dat ik voortaan de Singer 306 ernaast ga zetten, om even te switchen van machine als ik moet zigzaggen. Het is wel mogelijk om recht te stikken met dit apparaatje op de plaats van het gewone voetje, maar ik heb liever een standaardvoetje om goed te zien wat ik doe.

Het inzetten van de mouw ging niet zoals ik wilde. Je moet eerst twee stiksels maken langs de bovenkant van de mouw met losse spanning in de bovendraad, zodat de mouw makkelijk ietsie te rimpelen is en zo goed tegen de stof van het lijfje past. Maar ook al trok ik het stiksel er in grote wanhoop weer uit, de bocht van de mouw bleef te klein in vergelijking met het armsgat. Een beetje rekken en trekken loste dat wel op, maar leek mij niet de bedoeling. Ik heb er al iets over gelezen op internet, zal het wel opzoeken en nalezen. Misschien een fout in het patroon?

Heel spannend om het bovenlijf aan de onderkant vast te zetten, dan zie je hoe het gaat worden. De plooien in het onderste gedeelte, 2 aan de voorkant en 1 aan de achterkant, leverden geen probleem en de stof van boven en onderkant sloot mooi op elkaar aan.

De onderkant van het tuniek heb ik eerst omgevouwen met het nieuwe pas-en-meet-hulpstuk (echt handig!) en de strijkbout. Eerst een klein randje en daarna de echte zoom.
Ik ben nooit zo strijkerig geweest, maar zie steeds meer dat het een beter resultaat geeft. Dus loop ik heen en weer van eettafel (of tuintafel) en aanrecht, waar ik strijk op een hittebestendige rubberen pannenonderzetter en een theedoek.

De mouwen heb ik onderaan afgewerkt door ze eerst iets te rimpelen en een bias-bandje ertegen aan te stikken van dezelfde stof. Ook nu heb ik het pas-en-meet-hulpje gebruikt om snel een strookje te knippen van 1,5 inch.

Ik weet niet hoe je uitrekent hoe lang je het bias moet worden, maar ik heb 2x de platte lengte van de gerimpelde mouw genomen (plat meten is handiger dan de omtrek meten) en daar de breedte van de strook bij opgeteld. De uiteinden met een 45 graden binding aan elkaar gestikt, zoals je ook bij een quilt doet. Het past wonderwel!

Ik had bij het stikken van de onderkant van de mouwen veel plezier van de vrije arm van de Singer 222.

Zo zijn de mouwen nu afgewerkt, met nauwelijks zichtbare plooitjes en een bandje. Ik had vorige week een tuniek gekocht waar dit ook zo was gedaan en dat vind ik verzorgd staan.

Voor het zigzaggen van de laatste naden heb ik nu de andere zigzagger genomen, die met de verschillende steken (Simanco 160991). Ik had de indruk dat dat beter ging (of ben ik toch meer ervaren aan het worden..).

Wel heb ik nu het bijbehorende plaatje gebruikt om de transporteur af te dekken. Dat hoeft helemaal niet bij de Singer 222, omdat je bij deze Featherweight de transporteur kan laten verzinken.
Maar kijk wat het zigzaggen zonder dat plaatje met mijn steekplaat heeft gedaan, helaas! Kleine krasjes in het metaal.

Op het plaatjes dat bij de zigzaggers en knoopsgatenapparaten wordt bijgeleverd, zie je ook die krasjes.

Nu denk ik dat het vooral komt omdat ik de randen van de stof ging afwerken, waarbij het voetje van de zigzagger half op de stof en half op de steekplaat rust. En waarschijnlijk wat scheef trekt.
Nou ja, hoewel het geweldig mooie machientjes zijn, het blijven wel gebruiksvoorwerpen, en er zal vaker een krasje op komen. Maar ik probeer het te vermijden!

Op internet las ik iemand die in 2 uur zo'n Schoolhouse Tunic af had. Ik heb er 2,5 dag over gedaan, maar kende natuurlijk het patroon nog niet. En ik ben niet ervaren. En een beetje voorzichtig.
Maar op dat lastige van de mouwen na, is het een makkelijk patroon.

De pasvorm... Het decollete past meer bij een Paaldans-club Tunic dan bij een Schoolhouse, maar zo kan het wel over je hoofd aan en uit. Anders heb je weer een ritsje of knoopjes nodig.
Ik ga er een klein haakje opzetten, als ik kan vinden waar ik die gelaten heb...en met een t-shirt of topje eronder staat het netjes.

Ik vind het bij de taille iets te wijd, terwijl ik bij de schouders wat meer ruimte had willen hebben. Voor gewone bewegingen is het prima, maar juist als je je armen kruist bij het uittrekken van het tuniek, is het wat krap.
En ik geef eerlijk toe, in het patroon staat dat je de stof eerst moet wassen en strijken en dat heb ik niet gedaan. Dus als het echt krimpt zal ik mijn maat moeten aanpassen....

Vandaag had ik het aan en het zit erg prettig. Ik ben zeer tevreden over het resultaat!