Zoon3 kwam vorige week maandag van school met een jas waarvan de rits stuk was. Er ontbraken wat tandjes en de runner was foetsie. In de pauze wordt flink gestoeid en deze vedergewicht heeft al wat schrammen opgelopen. Allemaal in goede harmonie hoor, schijnt jongens eigen te zijn!Maar nu hadden we een probleem. In de kast geen winterjas voorradig, geen fourniturenwinkel open op maandag en ondanks de snijdende kou hing de lentecollectie in de winkels. Korte broeken, overhemdjes met korte mouw....Niet zo vreemd dat er geen klant te zien was!
Uiteindelijk had een branchevervagende schoenen-, kleding-, sportwinkel nog een klein rekje met uitverkoopartikelen en daar hing een zwarte heren winterjas maat s tussen. Die precies pas was.
Gered!
Om toch een reservejas te hebben, was het de moeite waard om een paar dagen later voor nog geen €7 een deelbare zwarte rits te kopen. Immers, de jas is nog maar een paar maanden oud, de heertjes passen hem beiden en ook al zal hij volgend jaar winter te kort zijn, dan komt 'ie vast wel goed terecht via de kringloopwinkel.
En meteen een goede reden om de ritsluiting-voetjes uit te proberen. In het doosje zitten de Simanco 121877 en de 161127.De een is wat breder en hoort bij de standaard uitrusting van de Singer Featherweight. De andere zat in een doosje met onderdelen dat ik ooit kocht.
Beide zijn links en rechts van de naald te gebruiken, door het verstelmechanisme: draai de achterste schroef los en verschuif het voetje naar de andere kant.
Ik was ook benieuwd of mijn kleine machine dit aankon. Hoe had ik kunnen twijfelen: moeiteloos naaide ze door alle stoflagen!
Een rits verwijderen is al een aardige klus. Er zijn stiksels door de hele jas en de rits heengemaakt en stiksels van de rits aan één laag stof vast.Ik heb nog even gekeken of ik het zou redden door maar één kant van de rits te vervangen, maar de vertanding van de oude en nieuwe rits was niet hetzelfde, helaas!
Als je in het midden begint met loshalen van het stiksel, werkt dat beter want de uiteinden zitten door het aan en afhechten nog beter vastgenaaid.
Lostornen is veiliger aan de binnenkant van de jas, schiet je uit, dan is de schade niet aan de goede kant zichtbaar.Omdat de winterjas van steviger kunststof was dan het garen, kon ik flink opschieten door ook te trekken aan de stof. Bij kwetsbare stof kan dat natuurlijk niet.
Foto's maken en goed naar de constructie kijken, maar een nieuwe jas met voering wordt anders in elkaar gezet, dus je moet improviseren om de rits er later in te stikken!
Ik heb de rits aan de buitenstof van de jas vastgestikt en daarna omgeslagen en de voeringstof tegen dat geheel genaaid.De volgende keer zou ik dat weer zo doen, maar de voering eerst even vastrijgen. Nu zat de rand van de voering zo nu en dan te dicht bij de rits. Door nog een stiksel te maken en de plaatsen waar het te dichtbij zat lost te tornen, loopt de rits nu soepel.
Dat is het voordeel van zware stof, zwarte rits en zwart garen: foutjes zijn niet zo snel zichtbaar.
De ritssluitingvoetjes werken allebei prima. De bredere gaat iets prettiger over de stof heen, stabieler. Het smallere voetje ging weer beter tussen de drukknoop en de rits door. Maar dat geldt natuurlijk alleen voor vervang-klussen.Ik heb het smalle voetje ook gebruikt om langs de rits te stikken en zo een vaste afstand tussen rits en stiksel te houden.
Het ging dus goed! Dit was voor mij de eerste keer dat ik een rits ging vervangen. En ik kan nog een keer oefenen, want er is hier nog een mooie jas met een kapotte rits in huis.
Vervangen van ritsen kost dus weinig geld, maar wel aardig wat tijd.