De draadspanning ging nu prima, mits ik er op let de draad goed tussen de schijfjes door te trekken.
Met de kniehendel ging het minder goed. Dat ligt niet aan de kniehendel zelf, maar het doseer-mechanisme dat bepaalt hoe snel de motor gaat draaien blijft op de een of andere manier wat hangen. Als ik het gas loslaat gebeurt er niets. Of eigenlijk juist heel veel: de machine gaat steeds sneller naaien! Pas als ik de kniehendel weer handmatig naar links haal, remt de motor af. En dat werkt niet prettig hè, als de steekjes elkaar steeds sneller opvolgen zodat je het niet eens kan bijhouden én je nog een hand van je werk moet halen om af te remmen.
De stekkers en snoeren van de oude Singer naaimachines lijken erg op elkaar, dus pakte ik een voetpedaal van een Featherweight, maar die stekker heeft spleetjes en de Singer 201 heeft ronde gaatjes.
Nu staan er hier in huis meerdere naaimachines in kasten weggeborgen, dus even zoeken leverde het voetpedaal van de Singer 306 op. Ik had het idee dat een voetpedaal de functie van de kniehendel kon overnemen zonder dat ik iets hoefde te demonteren. Ik was wel opgelucht toen ik het andere snoer goed had aangesloten, op het voetpedaal drukte en de motor hoorde brommen!
Daarna ging het uitstekend! Goed te doseren, geen ongeremde activiteiten en baan na baan kon ik stikken. De eerste klos garen is op!Ik kan bijna aftellen! De horizontale langste banen zijn gedaan en de verticale banen bijna. Dan de rand voor de afwerking eromheen en afwerken.
Nu de rijgdraden er beetje bij beetje uitgehaald worden en de quiltlijnen te vorderen, krijgt de stof textuur. De ware aard komt boven, zeg maar.De zwarte delen van de lap zien er wazig uit door de vulling die veel stof afgeeft en het werken op de grond om met krijt de stiklijnen aan te geven is ook niet alles..
Ik ben benieuwd hoe het geheel er uiteindelijk na de eerste wasbeurt uit komt te zien!