Singer Featherweight: Steken overslaan en oliën. Met veel foto's!

Mijn trouwe Favoriete Singer Featherweight had wel wat kuren de laatste tijd. Regelmatig sloeg ze een steek over. Eerst zo-nu-en-dan. Maar het gebeurde steeds vaker.

Ik had al een nieuwe naald geprobeerd, zonder effect.
Ander garen.
Weer een nieuwe naald, je weet maar nooit!
Opnieuw ingeregen.
Naald opnieuw erin gezet.
Schroef waarmee de naaldhouder vastzit eerst los- en toen weer vastgedraaid.
Om helemaal gek van te worden!!

De naald presenteert de bovendraad aan de grijper onder in de machine. Dan neemt de grijper de bovendraad een rondje mee om de onderdraad heen, en klaar is weer een steekje! Kijk maar eens naar het spoelhuis als je met de hand het vliegwiel draait.

Mis je een steekje, dan pakt de grijper niet de bovendraad. Dat kan komen doordat de naald krom is en zo de draad buiten bereik van de grijper is, of omdat de timing niet goed is: de grijper komt net te vroeg of te laat langs het plekje waar de naald de draad 'aanbiedt'.

Een nieuwe naald is snel geplaatst. De timing van de machine is te corrigeren, maar dat is behoorlijk lastig! En als de naaimachine steeds hele stukken wel goed naait, lijkt het niet logisch om aan de timing te sleutelen. Er is wel informatie over dit onderwerp op internet te vinden als je dit per se wil gaan doen.....Succes ;) Ik doe het liever niet! Maar het kan nodig zijn...

Mijn Singertje is flink in gebruik de laatste tijd. Ik heb de quilt voor Zoon3 wel op latten zitten, maar wacht tot ik de hele tafel beneden voor mezelf heb om er mee verder te gaan.

En toen ik aan de beer wilde beginnen met de lapjes die ik bij Bep had verzameld, viel mijn oog op de mallenset die ik daar had uitgekozen, van Marti Michell. Die beer komt vast een keer aan de beurt, ik maakte een sterretje en nog één en een ander hexagonnetje.. Erg leuk om te doen! Het wordt een winterquilt.

Maar gistermorgen besloot ik eerst even het olieflesje te hanteren. Na een paar dagen steeds wat uurtjes naaien, mag dat wel (om de 8 uur staat in het voorschrift..)

Omdat ik bij de 2e Singer Featherweight Meeting heb begrepen dat het oliën toch niet zo duidelijk is doordat de handleiding ontbreekt bij aanschaf van de machine of in het Engels is, heb ik flink wat foto's gemaakt.

Ik heb geen foto's van de druppeltjes olie die in de gaatjes in de machine moeten, kijk vooral aan de achterkant van de naaimachine! En bij de garenwinder!

 Plaats de machine op een handdoek. 

 

Zo kan je de grijper goed zien, probeer even het vliegwiel te draaien om te zien welke metalen delen langs elkaar bewegen.

En ik denk dat voor mijn machientje het druppeltje olie bij de grijper het belangrijkst was! Want vanaf dat moment heeft ze keurig alle steekjes genaaid!!

Zet de machine op deze kant. Zo is de onderkant te bereiken.

Draai de schroef los en verwijder de onderplaat.

 

Er zijn hier veel punten om te oliën. Ik heb deze foto in groot formaat gemaakt, maar blogspot maakt er een kleintje van. Probeer met dubbelklikken een vergroting te krijgen!

 

 

 Dit is een detail van de linker bovenhoek. Moeilijk te zien dat daar nog 2 punten onder de grote stang zitten. Toch moet daar een druppeltje olie!

 

Onderstaande foto is een detail van de elektrische bedrading die in het kastje verdwijnt. Dat kastje beschermt de bedrading en is de binnenkant van de stekker aan de machine. 

 

Controleer of de bedrading hier nog goed bedekt is door de isolatie! Door jarenlang teveel oliën kan dit rubber vergaan zijn. Dan moet het elektriciteitssnoer vervangen worden!

Veeg een eventueel teveel aan olie weg.

De grove tandraderen moeten zo nu en dan wat vet. Ik gebruik vaseline.

Bevestig de onderplaat weer en zet de machine rechtop.

Onder de plaats van de garenklos zit ook een ingang naar het binnenste van de machine. Gebruik de Singer schroevendraaier!

De punt van deze schroevendraaier loopt meer toe en past goed in het sleufje van de schroef. Wees dus zuinig op de echte Singer schroevendraaiers, ook al ziet deze er niet mooi uit.

 

 Nu is de kop van de machine aan de beurt. Neem de frontplaat weg.

Je ziet dat ik ook het boekje erbij gebruik. Toch is het goed te doen, als je aan het vliegwiel draait: wat beweegt moet een druppeltje olie krijgen!

Ik adviseer je dit aan het eind van de dag te doen. Neem na afloop van het oliën een stuk keukenrol en plaats dat alsof het een lapje stof is onder het voetje van je machine. D olie kan de hele nacht zijn weg vinden en een overschot uit de kop zal op het stuk keukenrol komen en geabsorbeerd worden. Met een ander stukje keukenrol kan je nog snel je machientje een afstofbeurt geven, als er wat overtollige olie op de zwarte laklaag zit, wrijf je dat een beetje uit, dan glimt alles weer!



 

Mijn Singer Featherweight heeft de rest van de dag weer gesnord, en keurige steekjes!

Welke maat riem heb je nodig voor je Singer naaimachine?

Monty en Charlie, onze kleine kittens, groeien goed. Ze spelen en springen, pesten de kater en de hond. Vooral Charlie is onderzoekend en ondeugend! Hij klimt overal op en in.

Monty is een stuk kleiner dan haar broertje. Zij is het eerste poesje dat ik heb. Voorheen altijd katertjes gehad, tot het geen katertjes meer waren dan!




Je gaat dan toch het gedrag vergelijken. Zitten de vrouwelijke trekjes erin?

Niet dat wij hier in huis aan al die stereotypen voldoen, absoluut niet. Maar als bioloog kijk je toch wat onderzoekend naar het gedrag. En we kunnen elkaar flink plagen door te wijzen op wat ons voorkomt als mannelijk en vrouwelijk!

*Monty mauwt tijdens het stoeien vóór ze gebeten wordt. Maar gaat daarna heel snel weer door met haar broertje in zijn poten of staart te bijten!

*Ze is wat afwachtend en voorzichtig.

*Ze eet snel en gaat daarna uitgebreid zitten poetsen, met het linker pootje langs haar snuit, dan met het rechterpootje de andere kant. Echt zoals poezen horen te doen! En als haar broer in de buurt is, poetst ze hem ook meteen even.

*Ze is door Stina als puppy geadopteerd en schurkt zich snorrend tegen het warme hondenlijf, terwijl wij bang zijn dat ze in liefde gesmoord wordt. Monty laat zich dat allemaal lekker aanleunen!

Monty wordt gelukkig eindelijk wat dikker. En krijgt een....... piemeltje?!

Keken de dierenarts en de -assistente drie weken geleden nog onderzoekend onder het staartje omdat er niets te zien was, maar de gaatjes voor een poesje te ver uit elkaar lagen.... En vergeleken wij Monty ook van onderen nog wel eens met Charlie; nu is er geen twijfel meer mogelijk!

Weer een katertje! Maar niet voor lang dus......

En het gedrag dan! Dat wisten we toch al: net als bij mensen: een mix van "mannelijk" en "vrouwelijk"! Want Monty is een stoer katje. Kan nog steeds niet springen, glijdt regelmatig in spagaat, alsof het allemaal wat te los zit. Maar pittig! En omdat ze hij zo klein is, ook heel schattig.

Wanneer moet je de riem van de naaimachine vervangen?
Als de riem gebroken is (logisch) of als de stukjes rubber er vanaf vliegen,

NIET als de riem te slap hangt, dan moet de riem gewoon wat strakker gezet worden
(zie HIER).
Als de riem wat oud en versleten is, maar nog goed bruikbaar, is het niet onverstandig een nieuwe riem alvast aan te schaffen en te bewaren tot het echt noodzakelijk is een nieuwe riem in gebruik te nemen.
Ook voor oude naaimachines kan je gewoon in de plaatselijke naaimachinewinkel terecht, zelfs voor de kleine Featherweight. Die hoef je niet in Amerika te bestellen!
Neem de oude riem even mee naar de winkel (maar ook weer mee terug als ie nog in gebruik is. Laat je niets wijsmaken!).

Is er geen naaimachinewinkel in de buurt, dan kan je een riem bestellen via internet. Er zijn genoeg nederlandse internetwinkels die de juiste maat kunnen leveren. Bel desnoods even op. Bestel op merk en type-nummer. Soms moet je weten of je een gespaakt vliegwiel hebt (heel oude Singers) of een gesloten vliegwiel (een veiligere aanpassing van de latere modellen).

Ik kwam ooit op internet deze tabel tegen, maar ik weet niet meer waar. Voor zover ik heb kunnen controleren, is de informatie juist.

Simanco Part No.	Type	Outside Diameter	Fitted To Machines
193066	1/4" Vee	15-3/8" (39 cm)	15, 27, 28, 127, 128 with spoked wheels
193077	1/4" Vee	14-1/4" (36.1 cm)	15, 27, 28, 127, 128 solid disc wheels
196389	1/4" Vee	12-3/4" (32.4 cm)	275, 285
196388	1/4" Vee	13-1/2" (34.3 cm)	237, 239, 240, 241, 242, 247, 248, 250, 251, 252, 257, 259, 285, 288, 293, 377, L47
196386	1/4" Vee	15" (38 cm)	185, 227, 237, 338, 347, 348, 413, 416, 418, 457, 466, 477, 478
198651 (193077)	1/4" Vee	15-1/8" (38.5 cm)	15-88, 15-90, 27, 66-6, 66-8, 66-14, 66-18 to 16-24, 99-13, 127, 128, 185, 192, 206, 223, 306, 319, 327, 328, 329
194144	1/4" Vee	17-1/2" (44.5 cm)	221, 221K, 222K, 301

Kom je er voor jouw naaimachine niet uit welke riem je nodig hebt, zet de motor dan in het midden van het verstelbare gedeelte vast met behulp van de schroef waarmee de motor aan de machine vastzit.
Neem een niet elastische veter of koord en plaats die om de as van de motor en het vliegwiel. Knoop vast. Knip dit koord nu door en meet het op. Of neem het koordje mee naar de winkel.

Je kan ook je naaimachine meenemen naar de winkel....maar die weegt meer dan een koordje, zelfs als het een Singer Featherweight is!

De spanning op de riem.

Er kwam een vraag over leer (leder) stikken met de Singer FW. Of dat ook met dikker leer kan. Ik had dun, soepel leer gebruikt.

Er bestaan echte leerstik-naaimachines. Die hebben een grote motor, zo één die net in een schoenendoos van damesschoenen maat 39 past. Dat is dus geen vergelijk met het schattige motortje van de Singer Featherweight.

Je kan proberen of de naaimachine door leer heen kan. Neem een speciale leernaald. De driehoekige scherpe punt gaat goed door het leer. En zet de riem van de naaimachine zo los mogelijk!

De motor van de naaimachine heeft een binnenwerk met een as. Door de elektriciteit gaat de as draaien. Dat heeft te maken met + en - polen veroorzaakt door de elektra en magnetisme. Misschien leuk om nog eens uit te zoeken, maar nu niet van belang.

De as van de motor laat de riem ronddraaien en de riem zet het vliegwiel van de naaimachine in beweging. Als dat draait gaat de naaimachine stikken.

Hoe strak moet de riem gespannen zijn? Zo los mogelijk! Net genoeg spanning om de naaimachine te laten werken. Maar los genoeg om de riem te laten slippen (langs het vliegwiel of de as)  als de naaimachine blokkeert, omdat er een draadprop is ontstaan. Of omdat je te dikke stof wilt naaien, 8 lagen denim of lapjes leer.
Je moet voorkomen dat jij gas geeft, maar de motor de beweging van de as niet door kan geven omdat het vliegwiel niet kan bewegen en de riem vast zit.


De motor zit met een schroef vast aan de machine. Die schroef moet je eerst een beetje los draaien om de motor meer omhoog of omlaag te zetten. Op die manier zet je de riem losser of strakker.
Voel even met je vinger hoeveel speling de riem nu heeft, een cm ofzo moet je de riem in kunnen drukken. Het moet soepel aanvoelen, bijna te slap.

Draai de bevestigingsschroef van de motor weer goed vast.

Maak een proefritje en let bij dikker materiaal op dat je motor niet blokkeert. Ik vind het zelf geen probleem om soms bij starten of dikkere stukken even het vliegwiel met de hand te draaien om de motor te helpen op gang te komen.

Achteruitnaaien doe je met de achteruitnaaiknop; het vliegwiel draait altijd dezelfde kan op! Altijd naar je toe!!

Leer stikken met de Singer Featherweight.

Mijn echtgenoot vroeg of ik ergens tussen die verzameling spullen van mij nog een hoesje of etuitje had voor zijn minitoetsenbordje.
Natuurlijk hoorde ik een kritische ondertoon, maar aangezien ik nog van twee jaar geleden weet wat het huis binnen kwam toen hij hier introk, voelde ik me niet aangesproken.

Ik had geen passend etuitje, maar wel wat lappen leer.
Maanden geleden, bij de IJ-hallen,  informeerde  ik bij een kraamhoudster wat één lapje leer kostte, maar de €3 euro die zij vroeg, bleek voor de hele zak te zijn!
Het zijn mooie stukken leer, waarschijnlijk afkomstig van autostoelen of een firma die dat werk doet. Het is een mooie soepele kwaliteit.

Ik was benieuwd of het zou lukken met de kleine Singer Featherweight. Ik had al speciale leernaalden in huis. Het toetsenbordje opgemeten, kleine marge genomen voor het in- en uitschuiven en natuurlijk extra voor de naad.
Nu kwamen de snijmat en het rolmes weer goed van pas!  Het is beangstigend hoe makkelijk het rolmes door het zachte leer ging... En dit leer is toch iets dikker dan mensenhuid, schat ik zo in...
Voor de ronding van de flap gebruikte ik een bordje. Het rolmes (Fiskars) heeft een plastic zijkant dat netjes langs het bord gleed, zodat niet het mes langs het bord ging en het misschien wel bot zou worden.
Voor de knoop even zoeken in de knopendoos op zolder, en maar roepen: "Wie wat bewaart, die heeft wat!!"

Het machientje ging goed door het leer heen. Ik gebruikte de Singer Seam Guide om de naadbreedte mooi gelijk te houden. Toch gingen de twee stukken iets verschuiven ten opzichte van elkaar. Ik had niet aan de Walking Foot gedacht. Er is ook een rolvoet te koop, maar die heb ik niet.

Na het naaien nog de naden van het etuitje precies gelijk gesneden.



Toen kwam het spannende moment: past het? Gelukkig, alsof het ervoor gemaakt is! Dus een tevreden echtgenoot!

Hoewel de Singer 221 het prima deed, ga ik de volgende keer leer stikken met de Singer 201. Die werd ook door boekbinders gebruikt en door thuisnaaisters. Heeft een sterkere motor dan de Singer Featherweight heeft.


Ik ben een beetje zuinig op mijn favoriete machientje! Het kleine zwarte koffertje staat in de huiskamer en komt regelmatig tevoorschijn!

Maak een spoeltjes-spin.

Nee, het is geen nieuw ontdekte diersoort! En mensen met een arachnofobie hoeven niet bang te zijn. Maar als je problemen met de draadspanning blijft houden, ookal heb je van alles geprobeerd met de bovendraadspanning, dan kan de spoeltjes-spin je helpen! Spinnen zijn sowieso nuttige dieren!!

Een aanwijzing dat er iets mis is met de onderdraadspanning is een strakke draad bovenop je werk die je zo uit je naaiwerk kan trekken.

 

 

Ook lussen van de onderdraad die aan de bovenkant van je werk uitsteken, zijn een veeg teken.

Het is handig om bij het testen van de draadspanning een andere kleur onderdraad te nemen dan de bovendraad heeft. En 2 lapjes om heen en weer te naaien, zo'n 20 cm lang en een paar cm breed.

Haal het spoelhuisje uit de machine en zet het spoeltje met de onderdraad er op de juiste manier in (zie HIER...).

Houd het uiteinde van de onderdraad vast en laat het spoelhuisje voorzichtig los.

'Glijdt' de spoeltjes-spin nu langs de draad naar beneden, dan is de draadspanning te los.








Er zijn twee schroefjes op het metalen strookje dat de draad vasthoudt in het spoelhuis. Het schroefje dat het dichtst bij de draad zit is de stelschroef. De andere schroef houdt het veertje vast op het spoelhuis. Dát schroefje moet goed vast zitten, maar overdrijf het niet.

Het schroefje waarmee je de draadspanning kan regelen, moet als de draadspanning te los is met een minischroevendraaier strakker gezet worden, door met de klok mee te draaien.

Laat weer het spoelhuis aan het draadje hangen. Het spoelhuis mag niet naar beneden zakken als je het rustig laat hangen. Zet desnoods het stelschroefje van het spoelhuis nog iets strakker.
Als het spoelhuis stil hangt en je geeft een rukje aan het draadje (zoals bij jojo-en), mag het spoeltjes-spinnetje zo'n 5 cm naar beneden 'vallen'. Stel zo nodig het schroefje bij.

Nu kan het spoelhuis op zijn plek en de onderdraad naar boven gehaald worden door de bovendraad.

Naai een lijn op het 2-laags lapje. Bekijk de steken. De kruispunten van de boven- en onderdraad moeten tussen de twee lapjes vallen. Je mag ze niet zien. De steken aan onder- en bovenkant moeten er hetzelfde uitzien.

Geen strakke draad, maar ook geen lussen! Het is even uitproberen. En inderdaad, bij ander garen, een andere stof (dikker of dunner) en soms gewoon een andere dag, moet je weer wat bijstellen.

Begin de dag dus altijd even met een proefritje. En ook als je het garen hebt veranderd of een stof gaat gebruiken die veel dikker of dunner is dan de stof van daarvoor. Voor de zekerheid!

Even bijpraten!

Ik ben een paar dagen ziek geweest, beetje buikgrieperig, raar hoofd en het gevoel versleten te zijn!

Vorig weekend was behoorlijk druk!
Op zaterdag met nieuwe schoonmoeder op kraamvisite geweest bij ons nichtje, er is een achterkleindochter geboren. 89 jaar verschil in leeftijd, geweldig om te zien! En de kleine meid is de dochter van de dochter van de dochter...als bioloog weet je hoe bijzonder dat is (deze dames hebben hetzelfde mitochondriaal-DNA!).


Daarna door naar de kinderboerderij om Charlie op te halen. Door alle emoties de kattendraagmand gepakt, maar thuis op de bank laten staan. Gelukkig heeft een dierenwinkel wel een kattentuigje te koop.

Iedere week als we naar Charlie gingen kijken, ging onze aandacht ook uit naar zijn kleine zusje. Leeft ze nog? Ze was zo klein in het begin, kwam niet aan bod bij het drinken. En kon ze nu wel uit de doos, rondlopen?
We hadden hier thuis het idee geopperd om haar desnoods erbij te nemen...als niemand haar wilde hebben. Maar ze leek soms zo sloom, kouwelijk, achterlijk? Hoewel ze een andere keer weer wat pittiger was.
De dierenarts die we erover spraken adviseerde het niet te doen.

We pakten Charlie tussen zijn broertjes en zusjes vandaan. Wat zag hij er leuk uit! Zo'n fit klein katertje is een genot om te zien. We betaalden het afgesproken bedrag en wilden vertrekken.
Op dat moment stuiterde er een "konijntje" door dat kamertje, dook op een ander kitten af en met een judo-greep lag die op de grond. Daar was het kleine poesje!
En actief, en snel!
We keken elkaar aan. Die mevrouw van de kinderboerderij deed er nog een schepje bovenop door te zeggen dat dat poesje nog door niemand besproken was.... En omdat wij altijd al interesse hadden getoond, mochten we haar gratis erbij hebben.

Deal!!
Inderdaad, ze heeft een navelbreukje, ze loopt wat raar, zakt iets door haar voorpootjes en huppelt als een konijn. Maar ze gaat enorm vooruit, we trainen haar door te spelen met een muisje aan een vishengel. Ze tilt haar buik al goed van de grond en loopt niet meer ineengedoken.
Ze eet uitstekend en krijgt haar eigen bakje voer. Ze speelt met haar broertje en bijt in zijn staart of oren. En ze is absoluut niet achterlijk, wel wat afwachtend.

Ze heet Montgomery, afgekort tot Monty. En ze is misschien geen meisje. De dierenarts kon het ook nog niet zien. Misschien dat daar het foutje zit wat tot de groeiachterstand heeft geleid.
Toch is ze van 700 gram in een week naar 900 gram gegaan. Het groeien gaat dus goed. Slapen gaat goed, de kattenbak gaat nu goed (eerst een voorliefde voor kleine hoekjes of de bloempot).

Om haar op de vensterbank te laten klimmen hebben we een krabplank rechtop gezet. En die gebruikt ze. Want springen kan ze tot 20 cm hoogte. Omlaag kan ze wel via via.

Stina, een Jack Russelltje, wordt door beide poesjes met grommen en blazen afgeschrikt. En de "oude" kater James (2 jaar oud, maar lijkt nu zo groot!) vindt het helemaal niets! Iedere keer als hij ze ziet, blaast hij verontwaardigd. Maar het lijkt wel iets te wennen.

Charlie is nieuwsgierig en ondernemend. Maar ook lief voor zijn kleine zusje. Houdt haar warm, knuffelt haar en poetst haar bekje schoon. En door vaak te stoeien, zorgt hij ervoor dat ze veel beweging krijgt.

Hoewel je het nooit kan afdwingen, wilden wij graag een schootkat. En Charlie is al een paar keer op schoot geklommen bij een van de jongens als die rustig aan het computeren zijn.

Charlie en Monty horen er al helemaal bij!

Volgend berichtje gaat wel weer over de Singer FW. Want met behulp van deze jonge assistent ben ik weer bezig geweest.