Wanneer moet je je Singer Featherweight oliën?

Ik heb alle Singer naaimachines die hier binnenkwamen gereinigd en geolied. Dat was nodig omdat naaimachines van 50 jaar oud (of ouder) niet altijd goed onderhouden zijn. Vaak heeft dat te maken met onzekerheid van de gebruiker.
Natuurlijk is het in het begin eng om je mooie naaimachientje open te schroeven, zeker de eerste keer. Maar ook een chirurg heeft eens de eerste snede gezet... en alles went!

Vooral vrouwen hebben de neiging te denken dat ze niet technisch genoeg zijn om hun machine te onderhouden. Dat is zeker voor de oude naaimachines onzin (ik weet niets van moderne elektronische naaimachines!). Wie een quilt kan naaien, heeft zeker praktisch inzicht en een schroevendraaier gebruiken of in een olie-flesje knijpen moet dan ook lukken!
De gewone smeerbeurten houden in dat je een druppeltje naaimachine-olie in elk olie-gaatje doet wat in de handleiding staat aangegeven. En de grof metalen kamraderen kunnen motor-vet gebruiken (tube) of vaseline. Smeer dat met een niet-pluizend wattenstokje of gewoon je vinger rondom de radaren.

Om de hoeveel tijd moet je dit doen?

De handleiding vermeldt dat oliën dagelijks nodig is bij voortdurend gebruik van de machine. Nu neem ik niet aan dat je met een schattige Featherweight een illegaal naai-atelier begonnen bent, maar een enthousiaste naaister zou om de dag of om de 2 a 3 dagen even het olie-flesje kunnen hanteren. Neem altijd !!!!! naaimachine-olie. Het merk maakt niet uit, maar naaimachine-olie is het zuiverst.

Op een Amerikaanse site werd ook olie voor revolvers en geweren genoemd als mogelijkheid en inderdaad is dat een alternatief, maar in mijn familie- en kennissenkring niet voorradig...

Je hoeft geen boekhouding bij te houden, hoeveel uur je al bezig bent geweest met je machine. Maar een beetje in de gaten houden kan zeker geen kwaad!

Mijn FW staat hier in de huiskamer en komt regelmatig tevoorschijn. Vorige week vond ik ineens het geluid niet zo prettig. Het prrrrrrrrrrrr werd een hakketakketakke-geluid. En er kwam een metalig luchtje om de machine heen te hangen.

Ik schaamde me wel een beetje! Zoveel "nieuwe" oude naaimachines vertroeteld en mijn eigen trouwe machientje wat verwaarloosd! Dus gelijk de stekker uit het stopcontact, steekplaat verwijderd en het stof met een kwast en een doekje van de transporteur gehaald. Frontplaat eraf , bovenplaat waar het klosje met garen opzit opzij schuiven, zelfs de dekplaat aan de onderkant even verwijderen en overal een druppeltje olie op en in gedaan met als extra de vaseline op de grof geribbelde kamraderen.

 Het is zo logisch! Waar metaal over metaal glijdt, moet wat olie tussen om slijtage en vastlopen tegen te gaan!

Mensen horen ook gewrichtssmeer tussen de botten van een gewricht te hebben, naast wat kraakbeen. Als dat ontbreekt doet het bewegen pijn en word je stijf en stram.

Ik vond niet meteen dat mijn naaimachine beter werkte. Gelukkig was het een klein naaiklusje. De volgende dag was de olie goed verspreid en snorde ze weer als vanouds. Dus een beetje opletten hoelang het geleden is dat ik heb geolied, zal ik ook gaan doen! Maar luister en ruik, je machine geeft zelf ook een noodkreet als ze verwaarloosd wordt!

Wordt de machine voortdurend gebruikt, dan moet ze dagelijks worden gesmeerd.....