Vakantie is zo fijn!

Het is heerlijk om vakantie te hebben! Zelfs de naaimachines staan even op een laag pitje, want ook Het Singer Winkeltje heeft geen afspraken of bestellingen en dat is voor het eerst sinds 2 jaar.

Nu ben ik wel bezig, want ik ben weer eens aan het breien. Wij vieren geen Sinterklaar meer sinds de opa en oma waarmee wij al jaren Pakjesavond hielden zijn gaan hemelen. Waarschijnlijk komt dat wel weer als er kleintjes in de familie komen, maar dat is voorlopig nog niet het geval.

Dus voor kerst mag iedereen iets uitkiezen en zo kreeg ik rondbreinaalden van Knitpro en echte wol uit Ijsland van Lopi. Deze dikte heet Léttlopi.

Ik had een patroon uitgekozen dat op Ravelry.com te downloaden is.

http://istex.is/Files/Skra_0051195.pdf


Gelukkig zijn er zoveel voorbeelden van deze trui in allerlei kleurencombinaties, vooral op Pinterest, dat ik een idee had wat ik mooi zou vinden. Dus ik koos voor deze combinatie, alleen iets lichter grijs.



Vooral de ronde pas met roze en paars, dat zijn echt mijn kleurtjes!


Dus op Tweede Kerstdag begon ik met mijn nieuwe breinaalden een proeflapje te maken, want ik wilde nu niet eigenwijs zijn.

En daarna met wit de boord gebreid, één recht, één averecht.

Het rondbreien heeft een aantal voordelen, maar het voornaamste is toch wel dat je niet averecht hoeft te breien, behalve dan bij de boord.
En je hebt de hele tijd zicht op de goede kant van het werk, dat is erg prettig, vooral bij het gebruik van verschillende kleuren.
Een speciale rondbreinaald maakt ook dat je niet steeds met die 4 losse naalden aan het schuiven bent. Nu hoef je alleen maar de steken steeds op te schuiven, want de naalden zijn met een plastic draad verbonden.

Bij deze set van Knitpro kan je verschillende diktes van naalden aan de draad schroeven.


Dat maakt het wisselen van naalddikte wel erg makkelijk!


Deze wol is een beetje onregelmatig, wat voor beginners een goede keus is, want zo rommelig hoort het er dus uit te zien..... Ik denk wel dat het onhandige wol is als je vaak iets wilt uithalen, want de wol haakt erg in elkaar. Ik moet er steeds aan denken vooral losjes te breien, het wordt al snel te strak vooral door het weven van de verschillende kleuren draden aan de achterkant van het werk.

Na de boord en het eerste deel van het patroon kwam de grote grijze vlakte. Verstand op 0 en doorbreien. Het is een beetje saai, maar het schiet ook wel snel op. Ik wist niet hoe de TV aan moest, want we hebben inmiddels 3 afstandsbedieningen en de televisie wordt meer voor PS4 gebruikt, wij kijken hooguit een half uur per week tv. Alleen bij het eten van zelfgemaakte broodjes hamburger of pizza uit de oven op vrijdag.
Dus TV werd niets, maar uiteindelijk kreeg ik het voor elkaar om een dvd van Harry Potter te kunnen afspelen. Deel 1 met de kleine Harry... Daarna verder "gebreeën" bij deel 3. Deel 2 stond niet in de rij op de plank, het kan zijn dat we die alleen als video hadden. Harry Potter was ineens een stuk ouder en wijzer. Zelfs zoon nr 3 kwam even meekijken. En de trui schoot zo lekker op!



Gisteravond nog een stuk gebreid met ondertussen filmpjes over breien van Youtube op de iPad. En nu is het lijf af tot de oksels. Nog even twee mouwen en dan het leukste deel, alles aan elkaar breien met de ronde pas en de mooie kleurtjes. Uiteindelijk hoeven alleen de oksels dichtgenaaid te worden en de halsboord omgeslagen en vastgenaaid, verder is alles dan af.

Het lijkt me een heerlijke zachte en warme trui te worden, die Lelllopi is hele harige wol. Ik kan gelukkig goed tegen dat gekriebel!

Iets maken met je Featherweight.

Het kwam er niet zo van om te bloggen, vooral omdat het zonder die handige app op de iPad niet zo makkelijk gaat en een andere app steeds wilde dat ik zelf foto's verkleinde en ze ook nog een naam gaf. Dat werkt zo remmend op mijn schrijven, echt niet prettig.

Maar als het met versturen via de mail en daarmee verkleinen wel gaat, kan ik met de Macbook schrijven.
Wij kregen een Macbook van school om de verouderde computers uit het gebouw te kunnen halen. Wel makkelijk om je eigen computer mee te nemen van lokaal naar lokaal en niet steeds te hoeven inloggen, maar een Macbook werkt iets anders dan een computer en dat valt niet altijd mee... Gelukkig went het wel. Een beetje.

Ik begrijp dan wel hoe mensen naar hun nieuwe Featherweight kijken. Iedereen zegt daarvan immers ook dat het zo makkelijk is, maar toch kun je in de problemen komen! Hoe vaak ik niet een mail krijg van een wanhopige naaister met een machine die ineens niets meer doet....
*****************************************************************************
Even een klein Featherweight-quizje:

Vraag 1  Aan welke kant moet de platte kant van de naald? En hoe kan je dat onthouden?
Vraag 2  Hoe moet de draad door de naald? Van welke kant naar welke kant?
Vraag 3  Wat is de juiste plaats van de positievinger als je de steekplaat weer terugzet?
Vraag 4  Hoe komt het dat een niet gereviseerde machine kan naaien zonder dat je het voetpedaal gebruikt?

(De antwoorden staan onderaan dit blogje!)
****************************************************************************
De Singer-meisjes zijn weer bijeen gekomen!


Met Saskia en Carla zat ik rond de tafel en we hebben gewerkt aan een tasje. Ieder op zijn eigen manier, maar helemaal met een Featherweight.

Een tasje met een rits! Dat lijkt altijd moeilijker dan het is, vooral omdat je het niet zo vaak gedaan hebt. Een ritssluitingvoetje is geen must, maar wel erg handig. Ik ga in de kerstvakantie alle voetjes uitproberen die ik heb en handleidingen maken voor een aantal workshops in 2017. Want die oude naaimachine-voetjes zijn zo leuk en maken het naaien zoveel makkelijker. Als je ze weet te gebruiken natuurlijk!

Dit is mijn tasje geworden. Het stofje was een blouse, de mouwen kon ik gebruiken voor de voor en achterkant, de centuur van de omslag voor de handvatten en de opengemaakte delen van de centuur voor het middendeel naast de rits. Gelukkig heb ik nog stof over, want die is zo mooi. Nu heb ik er een breiwerkje in, maar de pennen steken uit. Dus moet ik nog een breitas erbij maken. Weer met een rits!

Verder gingen mijn echtgenoot en ik een weekendje naar Keulen. Even in de kerstsfeer komen, nachtje in een hotel buiten de stad. Met de tram naar het centrum. We hadden mooi weer, dat was wel heel fijn!

Foto's maken om goed te onthouden wat me opvalt. Zoals deze handige tas met lange en korte handvatten. Als schoudertas en handtas.

Weer deze tassen gefotografeerd, net als vorig jaar of daarvoor.... Behoorlijk aan de prijs, allemaal mooi van kleur, vooral bij elkaar.

Bij de Duitse warenhuizen zoek ik altijd de afdeling met naaispullen op. Nu wel wat geruit band gekocht, hoewel ze dat in Nederland ook verkopen.

En altijd even kijken bij de Steiff-beren! Ik heb zelf een paar beren gemaakt en het is erg leuk om te doen.

Bij de Featherweight-Bee op 21 januari in Oosthuizen bij De Quiltmuis (klik) gaan we ook een begin maken met een beer. Kijk maar op de site van De Quiltmuis als je daar bij wilt zijn! Met een door jou uitgezocht pakket om met echte mohair een beertje te maken en die later (als je wilt) iets van kleding te geven.

Hoewel een mooi strikje met een hulstblaadje ook al kersterig is!

Bij die beren zie je ook al dat één beer leuk is, maar meerdere bij elkaar is nog leuker!!!


Die uitdrukking krijg je door de ogen goed te plaatsen en een beetje naar binnen te trekken. Als je met het kopje bezig bent, de neus borduurt, de oren en de ogen vastmaakt, dan komt de beer tot leven.

Bij één warenhuis maken ze een buitenetalage met hele voorstellingen met Steiff-dieren. Daar kijkt jong en oud. Maar inderdaad had ik dat al eerder gezien (ieder jaar weer.....).

De Steiff beren zijn mooi, maar echt, voor een klein bedrag kan je zelf een beer maken die net zo mooi is.

De Keulse Dom stond er net zo imposant bij als vorig jaar, met dezelfde blauwe lucht. Het leek wel zomer, op de temperatuur na dan.
Gelukkig werd het al om een uur of vier een beetje donkerder, want de lichtjes geven ook veel sfeer.























Voor kerst weer een duur horloge gezocht en gefotografeerd..... dat kost tenminste niets! Ik blijf dan uitrekenen hoeveel jaar dat werken is of hoe een groot deel dat is van de hypotheek van een gewoon huis ...


Over huizen gesproken... Zo'n heel dorpje in kerstsfeer is toch zo gezellig. Zie je het al staan in de huiskamer op het dressoir?

Erg leuk om te zien, maar weer vooral met veel bij elkaar. Dus ik doe het wel met de foto!

Op de terugweg de volgende dag hadden we een tussenstop in Arnhem. Mooie parkeergarage en gelijk midden in het centrum. Met heel veel mooie geveltjes! Knip, knip, foto, foto.

Dan heb ik wel eens medelijden met mijn echtgenoot. Die ziet mij wel kijken naar een winkel, maar dan niet naar de etalage, maar naar de bovenkant! En dan snel mijn iPhone pakken om weer een foto te maken. En nog eentje en nog eentje...

Maar ik geniet daar zo van! Sommige pandjes zijn juweeltjes.

Hier "het Hemelrijk", voor koffie met en lunch.

De "koffie met" was onze lunch!

Mmmmmmmmm!


En een terrazzo vloer bij een winkel.






Gebogen ramen met glas in lood.





En het tegel-tableau op onderstaande foto.... Knip!


Of in een portiek...Knip!


In de auto heb ik op de heen- en terugweg zitten breien. Aan een kerstvestje voor een beertje. Om tegelijk een patroon te oefenen voor een vest voor mijzelf. Wel besloten dat op een rondbreinaald te doen, want dat heen en weer breien, ik word er tureluurs van!


Antwoorden van de Featherweight-quiz:

Vraag 1: Platte kant van de naald moet links. Kijk maar eens naar de vorm van de steekplaat!
Vraag 2: De draad moet door de naald van rechts naar links!!!
Vraag 3: De positievinger moet in de gleuf van de steekplaat (A2 in B2).

Vraag 4: Een naaimachine die uit zichzelf naait heeft meestal nog ergens een condensator zitten. In het voetpedaal of onder de machine. Zoek even op mijn blog naar de informatie daarover.....

Niet in Het Singer Winkeltje, maar wel erg leuk! En te bestellen bij...

Hoe vind je deze sticker?! Leuk toch om aan anderen te laten zien dat je een Featherweight-liefhebber (M/V) bent!

Gabriëlle van Vliet maakt deze stickers in het wit en in het zwart. Voor €3 per stuk met verzendkosten (één postzegel). Mail het aantal, de kleur en gelijk ook je naam en adres naar gabrielle228@hotmail.com, dan mailt zij de betalingsgegevens. Je kunt haar ook een berichtje via Facebook sturen.

Wat een leuk initiatief hè! Ik ga er zeker nog eentje op mijn school-laptop plakken, dan is voor iedereen duidelijk welke van mij is.

LED-lampjes voor de Singer Featherweight en andere naaimachines.

Ik kan nu iedereen die al een LED-lampje voor de naaimachine besteld heeft een berichtje sturen en ik heb er nog op voorraad, plus dat er een zending aankomt.

De LED-lampjes die ik nu in Het Singer Winkeltje heb gezet, geven warm licht dat wel iets minder geel is dan de oorspronkelijke lampjes, maar wel mooi en sfeervol.


Bovendien geven ze goed licht en het grootste voordeel: ze worden niet zo warm!!! De lamphouder blijft koel, zodat je niet je hand meer kan branden bij het opruimen of verplaatsen van je machientje of bij het Free Motion Quilten.


De lampjes hebben 64 LED lichtpuntjes en ook geschikt voor alle andere naaimachines die een bajonetsluiting hebben.

Inmiddels is wel gebleken dat deze lampjes niet goed in de armatuur van de witte Featherweights passen, ze kunnen de draai niet maken.



Omdat het niet voor iedereen bekend is hoe je een lampje moet vervangen, plak ik hier een stukje van een oud blogje:

De lampjes voor de Featherweight en de meeste andere Singer naaimachines hebben een bajonet insteek en geen schroefdraad. Een bajonet-sluiting betekent erin schuiven en een kleine slagje draaien, ongeveer 1/8 van de cirkel. Dat is een klein stukje (denk aan een taart in 8 stukken...).

De metalen onderkant van het lampje heeft twee kleine knopjes. Die moeten in de uitsparing passen in de lamphouder.

Als je de lamp wilt vervangen is het handig om de stekker uit de naaimachine te verwijderen. Dat is ook veiliger, haal in ieder geval de stroom eraf! 

Zet nu de machine op zijn kont (=het vliegwiel). Pak een zaklampje erbij. Of kijk even naar deze foto's!

Je kijkt nu van bovenaf in de lege lamphouder van de Singer 221. Onderin zie je twee contactpuntjes. Aan de zijkant zie je een gleufje in het zwarte plastic.

We gaan even inzoomen....

Het gleufje loopt  in een L-vorm! De L van...lamp! Onthoud het maar op die manier.

Dus als je de lamp in de houder steekt moet je tot het einde van het gleufje en dan met de klok mee naar rechts. Een klein stukje maar. En dan zit 'ie vast.

Verwijderen gaat natuurlijk andersom, alleen met je het lampje een klein stukje indrukken, dan tegen de klok in naar links draaien en dan kan je hem zo eruit halen.

Heb je een naaimachine met een 110V motor, dan gebruik je een omvormer om de stroom van 230V (Volt)  in Nederland om te zetten naar 110V. De 110V naaimachines komen vaak uit Amerika en daar werkt alles op 110V. Met de omvormer ertussen merk je helemaal niets van het feit dat het een 110V machine is, alleen heb je dan wel een 110V lampje nodig, want een 230V lampje geeft door de omvormer de helft minder licht.

Ik heb LED-lampjes voor 230V naaimachines, maar ook een aantal voor 110V naaimachines. Geef dat wel even aan als je een lampje besteld (mail naar hetsingerwinkeltje@gmail.com).