LED-lampjes voor de Singer Featherweight en andere naaimachines.

Ik kan nu iedereen die al een LED-lampje voor de naaimachine besteld heeft een berichtje sturen en ik heb er nog op voorraad, plus dat er een zending aankomt.

De LED-lampjes die ik nu in Het Singer Winkeltje heb gezet, geven warm licht dat wel iets minder geel is dan de oorspronkelijke lampjes, maar wel mooi en sfeervol.


Bovendien geven ze goed licht en het grootste voordeel: ze worden niet zo warm!!! De lamphouder blijft koel, zodat je niet je hand meer kan branden bij het opruimen of verplaatsen van je machientje of bij het Free Motion Quilten.


De lampjes hebben 64 LED lichtpuntjes en ook geschikt voor alle andere naaimachines die een bajonetsluiting hebben.

Inmiddels is wel gebleken dat deze lampjes niet goed in de armatuur van de witte Featherweights passen, ze kunnen de draai niet maken.



Omdat het niet voor iedereen bekend is hoe je een lampje moet vervangen, plak ik hier een stukje van een oud blogje:

De lampjes voor de Featherweight en de meeste andere Singer naaimachines hebben een bajonet insteek en geen schroefdraad. Een bajonet-sluiting betekent erin schuiven en een kleine slagje draaien, ongeveer 1/8 van de cirkel. Dat is een klein stukje (denk aan een taart in 8 stukken...).

De metalen onderkant van het lampje heeft twee kleine knopjes. Die moeten in de uitsparing passen in de lamphouder.

Als je de lamp wilt vervangen is het handig om de stekker uit de naaimachine te verwijderen. Dat is ook veiliger, haal in ieder geval de stroom eraf! 

Zet nu de machine op zijn kont (=het vliegwiel). Pak een zaklampje erbij. Of kijk even naar deze foto's!

Je kijkt nu van bovenaf in de lege lamphouder van de Singer 221. Onderin zie je twee contactpuntjes. Aan de zijkant zie je een gleufje in het zwarte plastic.

We gaan even inzoomen....

Het gleufje loopt  in een L-vorm! De L van...lamp! Onthoud het maar op die manier.

Dus als je de lamp in de houder steekt moet je tot het einde van het gleufje en dan met de klok mee naar rechts. Een klein stukje maar. En dan zit 'ie vast.

Verwijderen gaat natuurlijk andersom, alleen met je het lampje een klein stukje indrukken, dan tegen de klok in naar links draaien en dan kan je hem zo eruit halen.

Heb je een naaimachine met een 110V motor, dan gebruik je een omvormer om de stroom van 230V (Volt)  in Nederland om te zetten naar 110V. De 110V naaimachines komen vaak uit Amerika en daar werkt alles op 110V. Met de omvormer ertussen merk je helemaal niets van het feit dat het een 110V machine is, alleen heb je dan wel een 110V lampje nodig, want een 230V lampje geeft door de omvormer de helft minder licht.

Ik heb LED-lampjes voor 230V naaimachines, maar ook een aantal voor 110V naaimachines. Geef dat wel even aan als je een lampje besteld (mail naar hetsingerwinkeltje@gmail.com).

Zomaar wat proberen.

Mijn favoriete app om blogjes te maken op de iPad bestaat niet meer. Het grote voordeel van die app was dat foto's automatisch verkleind werden en makkelijk konden worden toegevoegd zonder ze eerst een naam te geven. Ik probeer het nu met een andere methode, maar zou graag van bloggers die via de iPad werken tips krijgen. Welke app gebruiken jullie? Wat zijn de voor- en nadelen?   Dit blogje heb ik gemaakt met BlogPad. De foto's zijn verkleind door ze eerst naar mezelf te mailen en daarna weer op te slaan. De grote foto's kunnen ervoor zorgen dat je op een gegeven moment geen foto's meer kan plaatsen zonder te betalen of oude blogjes te verwijderen.   Vorige week waren we even naar Hoorn. We parkeren dan onder de schouwburg, daar is altijd wel plek. Naast de schouwburg ligt het water van de Hoornse Hop. Deze fietsers kwamen zo mooi uit tegen de dreigende achtergrond.

En leuk om te zien wat ze aan boodschappen mee hadden!

Als je langs de dijk van Hoorn richting Purmerend rijdt, kom je door het polderlandschap met weilanden en sloten....

...met vergezichten en trekvogels...

...koeien, die een soort Bee houden, gezellig samen herkauwen...

... de schapen die grazen op de dijk die de polder moet beschermen tegen het water.

Zo typisch Hollands, zo gewoon en toch bijzonder. 

Nu ga ik even uploaden en kijken of deze fotootjes groter zijn dan bij de laatste blogjes.

 

Het regent hier behoorlijk! 'Snertweer' zou mijn moeder gezegd hebben. 'Quiltweer' kan je het ook noemen!

De bovendraadspanning: Het spannen van de veer!

http://singers-and-featherweights.blogspot.nl/2012/09/bovendraadspanning-regelaar-schoonmaken.html

http://singers-and-featherweights.blogspot.nl/2012/09/spanning-van-de-bovendraad-2.html

 

In de hierboven genoemde blogjes heb je al kunnen lezen over de bovendraadspanningsregelaar en hoe de onderdelen in elkaar gezet moeten worden. Wat niet zo duidelijk besproekn wordt, is het spannen van de veer.

De pen die uit de machine steekt gaat over in een breder gedeelte met groeven. De veer omvat drie delen van de bovendraagspanningsregelaar en heeft een lus en een rond gedeelte. Dat ronde gedeelte is het opgedraaide metaal en het uiteinde daarvan zit in het ronde gedeelte en steekt naar binnen toe wat uit.

Dat kleine stukje dat uitsteekt is nu van belang. Dat gaat straks in een groeve van de pen vallen. Dan zit de veer aan één kant vast.

Schuif de veer, terwijl hij de drie delen omvat, met de lus naar beneden gericht op de pen.

Op de foto hieronder zie je nog net hoe het uitstekende einde van de veer in een groef gaat glijden.

Steek de pen van het deel van de bovendraadspanningregelaar in het gaatje van de machine.

Friemel nu de lus van de veer naar boven toe, zodat de lus boven het haakje komt van het deel van de bovendraadspanningsregelaar dat je als eerst met een schroefje had vastgezet aan de machine.

Je kan nu de lus loslaten en hij valt terug tot op dat haakje. Zonder dat haakje zou de lus helemaal naar beneden willen draaien, maar dat haakje houdt hem tegen.

De veer is nu gespannen. Je kan hem optillen en met een klikje valt hij weer terug op het haakje.

En dat is precies de bedoeling. De veer wordt bij iedere steek door de draad opgetilt en trekt daarna bij iedere steek ook de draad weer terug. Zo blijft de draad op spanning.

Batiks.

Gisteren was de Singer Featherweight Onderhoudsworkshop in Etten-Leur, bij Quiltshop Leur. Omdat ik ruim op tijd wil zijn en we files konden verwachten vanwege de afsluiting van de Merwedebrug, reden we vroeg weg en via Rotterdam. Natuurlijk waren we nu veel te vroeg, maar een lekker kopje koffie en rustig opstarten is ook belangrijk. De deelnemers waren weer erg gezellig, de machientjes snorden en problemen als een vergeten voetpedaal of een ouderwetse ronde stekker konden orden opgelost. Ik had zelfs een mannelijke deelnemer met een Singer 201 die zeer verbaasd naar alle quilts keek en de naam van Gert van Raalten werd vaak genoemd als voorbeeld voor mannen die (willen) quilten. Het blog van Gert vind je hier:  https://realmenstitch.wordpress.com/ Gert maakt hele mooie quilts, quilt ze met piepkleine en regelmatige steekjes en is erg aardig, dus kom je hem tegen (bij de winkel van Carol Cox), schroom niet om met hem in gesprek te komen. Bovendien heeft hij ook een Featherweight. Ik ben gisteren tijdens de workshop weer helemaal vergeten foto's te maken, hoewel er genoeg momenten waren die de moeite waard waren voor een kiekje, zo goed was iedereen bezig met zijn machientje en ook behulpzaam. En de winkel is ook zo mooi. Een hele grote collectie stoffen, voor iedere smaak is er iets. Is er veel, kan ik beter zeggen! Hier kan iedereen slagen, zoveel keus! Quiltshop Leur staat ook op de beurs in Maastricht komende week, donderdag 20 t/m zondag 23 oktober 2016. Ik ga op zondag ernaar toe!

Ik kocht gisteren ook wat stofjes, mijn eerste batiks. Dochterlief wil een quilt om haar kamer op te fleuren. Iets met aqua leek haar wel mooi en met deskundige hulp heb ik wat uitgekozen om ermee te beginnen.

 

Ik vind de Double Wedding Ring een geweldig patroon, maar geen haalbare kaart. Iets makkelijks en snels moet het worden. Speuren op internet leverde wel iets op wat er een beetje op lijkt en daar ga ik me nu aan wagen.

 

Het probleem met Batik stoffen is dat je geen voor en achterkant ziet. En deze stoffen hebben ook geen kantlijn. Natuurlijk is de stof dubbelgevouwen op de rol, zodat de kant met de bergvouw de goede kant is. Maar als je een stukje stof hebt geknipt zit je niet altijd precies op de vouw hè, dus die aanwijzing helpt niet zoveel.

Gelukkig kan je op internet van alles vinden en met deze aanwijzingen hoop ik er toch uit te komen.

 

Dit artikel moet mij helpen:

 

https://laurieshifrindesigns.wordpress.com/2013/05/26/determining-rightwrong-side-of-batiks-and-dyed-fabrics/

 

Let op spikkeltjes en vage contouren, dat is de achterkant van de stof.

 

Ben benieuwd of ik het kan zien.

 

Behalve uitrusten en een wandeling met man en hond, ben ik vandaag bezig geweest met een hele vieze Featherweight. 

Voor en na!

Alles was vies van vet en smeer, van stof en ouderdom.

Maar een flinke poetsbeurt doet wonderen. De zilverkleurige metalen delen in een sopje groene zeep en de rest met wasbenzine of naaimachine-olie. Zelfs de stang waar de voet aan vastzit is in het sopje geweest! Maar de machine is nu weer schoon, van binnen en van buiten. Het is dankbaar werk en je ziet resultaat.

 

Nu gaat Annabelle aan de Batiks beginnen. Met 8 HST tegelijk. Daarover later meer. We hebben vakantie, dus lekker veel tijd voor van alles!

 

 

   

De kerstquilt-top is af!

Ik kocht een panel van Kathy Schmitz (www.kathyschmitz.com), 

om weer eens lekker met de hand te quilten.

Eenmaal thuis vroeg ik me af waar ik het dan zou kunnen ophangen als het klaar was. 

Nergens eigenlijk... 

Zo kwam ik op het idee er een rand van blokken omheen te maken. 

Ik had nog kerststof liggen die er mooi bij zou passen.

Met een Youtube filmpje van Missouri Quilt Company als voorbeeld, 

maakte ik de snelle blokken met een vierkant in een vierkant. 

Ideaal, makkelijk, leuk. En zeer snel!

 

Daarna keek ik nog eens naar de blokken 

die ik twee jaar geleden had gemaakt, met kleine sterretjes. 

De blokken waar de Flying Geese malletjes zo handig voor waren.

En die bleken dezelfde maat te zijn als de net gemaakte blokken! 

Toeval of een teken?

 Door de blokken om en om te leggen en er nog een paar bij te maken, leek het al heel wat!

Het panel werd iets verlengd, een randje er omheen maakte het precies pas.

Om de quilt nog wat groter te maken gebruikte ik stroken van de Jelly Rollen. 

Niet te moeilijk doen, 

niet te veel naar mooie combinaties streven,

 zeker niet denken aan hoe anderen het zouden doen (mooier, beter, origineler...).

Gewoon doen!

En iedere keer als ik een naaimachientje ging testen pakte ik de doos met de Kerstquilt-In-Wording en de lapjes. 

Bijna iedere dag een klein stukje verder. En ook nog een paar avonden met mijn eigen trouwe Featherweight.

Telkens legde ik iets klaar zodat ik de volgende keer gelijk weer verder kon met een makkelijk stukje.

En mijn garen en bijpassende spoeltje deed ik in een speciaal doosje, 

zodat ik wist waar het bleef en niet in een naaimachine of in een tasje verdween.

Dit doosje is van Xenos en past ook nog naast de Featherweight in de koffer, 

onder het bakje als het een nieuwer model is.

Zo werkte ik steeds verder aan de Kerstquilt.

Zonder patroon en zonder vooropgezet plan.

Eigenlijk wel heel prettig!

En gistermiddag naaide ik de laatste randen eraan.

Als de quilt nu gequild is, komt er nog een lichte rand omheen. 

Zoals ook tussen het middenstuk en de buitenste rand zit.

Omdat ik daar nog een Jelly Roll strook van heb. Zo simpel is die keuze dan!

En het quilten?

Dat ga ik laten doen! 

Machinaal.

Want..

Dat gaat sneller.

Dan is ie misschien wel klaar voor de kerst.

Dan kan ik verder met een andere UFO.

Of iets nieuws beginnen. Dochterlief heeft een nieuwe kamer. 

En ze zag wat moois bij mijn lapjes voorraad. 

Als ik nu weer eens iets snels en simpels ga maken?

Knip. Roetsch. Klaar!

 

Agenda van Het Singer Winkeltje.

Agenda!!   

Hierboven vind je de agenda van Het Singer Winkeltje.
Volgende week zaterdag geef ik een Singer Featherweight Onderhoudsworkshop in Etten-Leur, bij quiltshop Leur.

Op deze schitterende locatie ben ik al eens eerder geweest en het belooft nu ook weer een topdag te worden! Er is nog plaats, dus wil je erbij zijn, geef je dan op bij de quiltwinkel en neem je naaimachientje mee. Met de hulp die je nodig hebt, leer je het onderhoud van je machine en kan je vol zelfvertrouwen aan de slag. Je leert je Singertje beter kennen en het is nog gezellig ook! Technisch hoef je niet te zijn en zelfs zonder naaiervaring kan je meedoen! 

Wil je wel eens een Featherweight proberen? Je kan tegen een kleine vergoeding (€10) een machientje lenen en zo ontdekken hoe heerlijk simpel het onderhoud en de werking is. Wil je daarna de machine overnemen, dat kan natuurlijk! En zo niet? Ook goed! Neem wel even contact met me op, dan weet ik hoeveel machientjes ik daarvoor mee moet nemen. In de agenda kan je ook de andere locaties zien waar ik de komende tijd aanwezig ben. De agenda loopt door tot maart 2017. Geef je altijd op bij de desbetreffende winkel. Zij weten hoeveel plaats er nog is.    

Weekend!

Hebben jullie dat nou ook? Je zoekt iets op Marktplaats, een oude Singer lockmachine, en ineens heb je een Duits keukenkastje in je naaikamer staan!

Met porceleinen laadjes en achter het deurtje twee kleine plankjes, één met gaatjes voor de eieren.

Heel handig om troepjes gesorteerd op te bergen en leuker dan plastic bakjes.

Net Marge even olie en smeersel gegeven. Mijn eigen machientje had dat nodig, ze klonk wat metalig. En inderdaad maakt ze nu weer een zoemend en snorrend geluid.

Marge is van 1935 en heeft een 110V motor.

Ik heb haar meteen een LED-lampje gegeven. Van de bestelde LED-lampjes zijn nu de 110V lampjes binnengekomen, dus die kan ik gaan versturen. Ik hoop de lampjes voor 230V machientjes snel te ontvangen, dan plaats ik ze weer in Het Singer Winkeltje. 

Dit weekend werk ik verder aan de Kerstquilt. Dat schiet nu wel op. En het doel is om de quilt met kerst af te hebben!