dinsdag 11 maart 2014

Singer 15 van 30 mei 1922.

Mijn nichtje en haar verloofde hebben deze week de sleutel van hun eerste woninkje gekregen. Kennen jullie nog het gevoel van dat moment? Je eigen huisje, je eigen spulletjes gaan gebruiken, heerlijk!

Nu heeft dit jonge koppel een voorliefde voor oud en dat was de reden dat ze op mijn verjaardag met een Singer naaimachine aankwamen, niet als cadeau maar als klusje!

Het was meteen te zien dat het om een Singer 15 ging. Dat is heel simpel, want alleen dat model heeft de draadspanningsknop op de kopse kant zitten.

Laat ik meteen afspreken dat de linkerkant van de naaimachine de kopse kant is, de rechterkant ook wel de zijkant mag worden genoemd, de kant waar je tegen aan kijkt als je achter de naaimachine zit, de voorkant en de andere kant de achterkant. Is het nog te volgen?

Maar goed, de bovendraadspanningsknop vind ik heel lelijk op de kopse kant en voor rechtshandigen ook onlogisch. Gelukkig zit die knop bij de meeste naaimachines aan de voorkant, voor je neus en goed te bedienen voor iedereen.

De motieven heten Sfinx, heel algemeen. Ze zijn flinke beschadigd. Op de onderplaat van de machine zijn ze weggesleten. Dat is een indicatie dat de machine veel gebruikt is. Je ziet vooral slijtage door de wrijving van de rechterarm van de naaister (m/v).

Deze Singer 15 heeft bij de stam op de bodemplaat het serienummer dat op internet laat zien dat deze machine op 30 mei 1922 is gemaakt, dat het een Singer 15 is (dat hadden we al gezien) en dat er 250000 op deze datum gemaakt zijn. Als extra informatie staat er dat het een Singer 15k is. De k betekent dat de machine in Killbowie, een plaats in Schotland, is gemaakt.
De sleutel van de koffer was afgebroken, een stukje stak nog uit het gat. Met een beetje olie en een puntbektangetje was met enig gepiel het laatste stukje van de sleutel uit het slot te verwijderen.
Nu kan je opzoek naar een nieuwe sleutel, maar een beter resultaat en ook goedkoper is een platbekschroevendraaier van ongeveer 4 mm. 

Een klein beetje draaien en de pootjes van het slot gaan dicht.
En net zo soepel weer open. Waarna het slot dicht is......
Kofferdeksel is eigenlijk een foute benaming want de naaimachine mag absoluut niet aan het hengsel worden opgetild! Zie de houten kap meer als stofkap! 
Een beetje olie liet de kap weer glimmen.
Verder is er niet veel bijzonders te melden. Zoals gewoonlijk heeft alles wat hoort te blinken een badje groene zeep gehad. 
De bovendraadspanningsregelaar heb ik los gemaakt. De losse onderdelen op volgorde gelegd en gefotografeerd. Niet perse voor dit blogje, maar om te onthouden hoe het weer in elkaar gezet moet worden. De bruine aanslag gaat er helemaal af en na goed drogen kregen ook deze delen een veeg met een doekje met olie.
Onder de steekplaat viel het mee. Ik denk dat deze machine vaker schoongemaakt is. De kop van de machine en de onderkant waren als nieuw, een beetje olie en Singer vet was genoeg! Geen gedoe met wasbenzine om oud vet te verwijderen.


Wat je ziet is stof of gruis, misschien van een verblijf in een garage? En wat vezels op de transporteur, die kon ik verwijderen met een paar wattenstaafjes.
De transporteur zelf kon ik niet even eraf halen omdat één schroefje muurvast zat. Ik heb er olie opgedaan. Als het ooit nodig zal zijn daaronder schoon te maken, is de schroef misschien losgeweekt.

De verstelschroef aan het spoelhuis was ook niet in beweging te krijgen. En er mist een haakje bij de naald, om de draad langs te leiden. 

Ik zal vragen wat het jonge stel van plan is met de machine. 
Ter decoratie is ie nu goed. 
Als ze er echt mee willen naaien gaan er nog wel wat uurtjes werk inzitten en mogelijk zoeken naar onderdelen.