Vanmorgen zijn we naar de IJ-hallen geweest. Deze keer was het een buitenmarkt en lekker in het zonnetje. Je moet er echt van houden om daar te snuffelen. Er wordt veel kleding verkocht, veel rotzooi, er staan handelaren en ook gewoon mensen die hun spullen kwijt willen en vooral een leuke dag willen hebben. De prijzen zijn meestal schappelijk en de sfeer is prima! Parkeren is gratis en geen enkel probleem. En ben je uitgekeken, dan kan je de gratis pont naar Amsterdam CS nemen en nog even de stad in! Zie ook www.ij-hallen.nl .
De oogst van vandaag: 2 schaartjes, een gewoon vingerhoedje, drukpersletters R E T, 2 metalen doosjes (voor spelden?), één paar Nike Air model Timberland mt 44 (niet voor mij!), een borduurwerkje van Holly Hobbie (voor een projectje, ooit..) en ...
...dit mini-rolmaatje. Ik heb het voor de foto even uitgetrokken, maar ga het niet echt gebruiken, veel te kwetsbaar. Maar ik vind het zo lief! Een FW spoeltje ernaast om te laten zien hoe klein het is.
En dit staat op de achterkant. Daar ben ik het helemaal mee eens!!
Pagina's
▼
zaterdag 30 juni 2012
vrijdag 29 juni 2012
UFO Eerste quilt.
Als kind was ik al met lapjes en draadjes in de weer. Maar er kwam nooit iets af....
Eén oorzaak was dat ik liever enthousiast begon aan een werkstuk, dan het helemaal af te ronden. Maar de voornaamste oorzaak was toch wel dat zodra iets niet helemaal naar mijn zin was, ik teleurgesteld was en het werk weglegde.
Hier in huis liggen verschillende werkstukken, zelfs een borduurwerk voor op de babykamer, dat ik begon voordat er zelfs maar plannen in die richting waren... En de oudste is inmiddels 21...
Maar ook een vest wat nog steeds bestaat uit losse pandjes en mouwen (en waarvan één pandje over moet), een gehaakte shawl, een borduurwerkje (en nog één en nog één), een poppentruitje (de poppenmoeder is nu 15), ga zo maar door.
Ik had wel wat tijdschriften ooit gekocht over patchwork, maar het idee dat je dan zo precies moest werken, weerhield me ervan om er iets mee te doen.
Tot ik op internet een foto tegenkwam van een Singer Featherweight en heel graag zo'n naaimachientje wilde hebben. Gewoon voor de heb! Omdat mijn echtgenoot ook wel wat verzamelt, was er niemand om mij af te remmen, integendeel!
Dus kwam na maanden speuren de eerste FW en toevallig vrij snel daarna de tweede... Bij de aankoop van die FW vroeg die mevrouw of ik ook aan kilten deed, of heette het kwilten? Ik wist het ook niet, ik lees vrij aardig engels, maar de uitspraak vond ik op de middelbare school al een grote gok en dat is er niet beter op geworden.
Wie informatie zoekt over Featherweights komt zoveel halleluja verhalen tegen over de kwaliteiten van deze machines op het gebied van patchwork en veel plaatjes van prachtige quilts, dat je vanzelf zo'n zin krijgt om ook iets te gaan doen met lapjes...
Heel voorzichtig ben ik begonnen met 3 lapjes aan elkaar te naaien, en weer 3 en weer 3 en toen die strookjes weer aan elkaar. En kijk eens, één block af! Nog zo eentje gemaakt. Dat was te doen.
Daarna iets met driehoekjes geprobeerd.
En ik zag een voorbeeld van een mooie ster, dat ging ook nog wel.
Bij het bloemetje ontdekte ik dat hoe meer stukjes er in een block naast elkaar zitten, hoe groter de uiteindelijke afwijking als je onnauwkeurig werkt. Dus ik moest een smokkelstrookje erlangs doen. En dat laat ik ook echt zo!! Want dit is mijn eerst quiltje en het hoeft niet perfect, het is om te leren! Ik geef toe dat de cursus die ik heb gevolgd om faalangst-reductie-training te mogen geven hier ook aan bijdraagt... Maar het is echt zo, je doet iets om te leren en als je fouten maakt en je leert ervan, zijn het nuttige fouten.
Het zwaantje heb ik gemaakt omdat mijn moeder Zwaantje heette.
En het Zweedse paardje zit erin omdat ik zo van Noorwegen houd. Het komt uit het boek "Les Quilts Scandinaves" van Yoko Saito. Wat een leuk boek is van een Japanse vrouw in het frans met patronen die gebaseerd zijn op Scandinavische motieven!
Dan nog een block dat grappig in elkaar zit, zodat het een log cabbin lijkt, maar toch ook weer niet.
Eén oorzaak was dat ik liever enthousiast begon aan een werkstuk, dan het helemaal af te ronden. Maar de voornaamste oorzaak was toch wel dat zodra iets niet helemaal naar mijn zin was, ik teleurgesteld was en het werk weglegde.
Hier in huis liggen verschillende werkstukken, zelfs een borduurwerk voor op de babykamer, dat ik begon voordat er zelfs maar plannen in die richting waren... En de oudste is inmiddels 21...
Maar ook een vest wat nog steeds bestaat uit losse pandjes en mouwen (en waarvan één pandje over moet), een gehaakte shawl, een borduurwerkje (en nog één en nog één), een poppentruitje (de poppenmoeder is nu 15), ga zo maar door.
Ik had wel wat tijdschriften ooit gekocht over patchwork, maar het idee dat je dan zo precies moest werken, weerhield me ervan om er iets mee te doen.
Tot ik op internet een foto tegenkwam van een Singer Featherweight en heel graag zo'n naaimachientje wilde hebben. Gewoon voor de heb! Omdat mijn echtgenoot ook wel wat verzamelt, was er niemand om mij af te remmen, integendeel!
Dus kwam na maanden speuren de eerste FW en toevallig vrij snel daarna de tweede... Bij de aankoop van die FW vroeg die mevrouw of ik ook aan kilten deed, of heette het kwilten? Ik wist het ook niet, ik lees vrij aardig engels, maar de uitspraak vond ik op de middelbare school al een grote gok en dat is er niet beter op geworden.
Wie informatie zoekt over Featherweights komt zoveel halleluja verhalen tegen over de kwaliteiten van deze machines op het gebied van patchwork en veel plaatjes van prachtige quilts, dat je vanzelf zo'n zin krijgt om ook iets te gaan doen met lapjes...
Heel voorzichtig ben ik begonnen met 3 lapjes aan elkaar te naaien, en weer 3 en weer 3 en toen die strookjes weer aan elkaar. En kijk eens, één block af! Nog zo eentje gemaakt. Dat was te doen.
Daarna iets met driehoekjes geprobeerd.
En ik zag een voorbeeld van een mooie ster, dat ging ook nog wel.
Bij het bloemetje ontdekte ik dat hoe meer stukjes er in een block naast elkaar zitten, hoe groter de uiteindelijke afwijking als je onnauwkeurig werkt. Dus ik moest een smokkelstrookje erlangs doen. En dat laat ik ook echt zo!! Want dit is mijn eerst quiltje en het hoeft niet perfect, het is om te leren! Ik geef toe dat de cursus die ik heb gevolgd om faalangst-reductie-training te mogen geven hier ook aan bijdraagt... Maar het is echt zo, je doet iets om te leren en als je fouten maakt en je leert ervan, zijn het nuttige fouten.
Het zwaantje heb ik gemaakt omdat mijn moeder Zwaantje heette.
En het Zweedse paardje zit erin omdat ik zo van Noorwegen houd. Het komt uit het boek "Les Quilts Scandinaves" van Yoko Saito. Wat een leuk boek is van een Japanse vrouw in het frans met patronen die gebaseerd zijn op Scandinavische motieven!
Maar goed, nu zitten de blocks zo in elkaar. Ik heb de stof in huis om verder te gaan. Nog even de laatste toetsen van dit schooljaar nakijken... Nog een paar dagen, dan heb ik weer tijd en rust...donderdag 28 juni 2012
Singer Automatisch Zig-zag apparaat 160991
Hoewel de handleiding van Singer apparaat met 1x p schrijft, neem ik dat niet zo over...
Een tijdje geleden kocht ik een doosje met naaimachine-voetjes waarbij ook wat kleine schijfjes zaten. Zo groot als een muntje, met een gaatje in het midden en een kartelrandje. Op de schijfjes stonden verschillende nummers en per nummer was het motiefje van het kartelrandje anders.
Meteen speuren op internet! De schijfjes hoorden bij een zig-zag apparaatje van Singer. Een ander zig-zag apparaatje dan ik al had!
Daarna werd het een kwestie van zoeken en een beetje geluk hebben.......
Maar nu kan ik het dus laten zien!
Het is een schattig doosje, mooie vorm, mooie kleur!
Filmpje van Singer Automatisch Zig-zag apparaat 160991
Zoals altijd maak je het apparaatje vast op de plaats van het gewone voetje. Het hendeltje gaat om de schroef van de naaldhouder. En als de naald heen en weer gaat, schuift het apparaatje de stof heen en weer voor de zigzag-steek. De verschillende schijfjes gebruik je om allerlei fantasie-steken te maken. Door de steek-grootte en -breedte te variëren, zijn de mogelijkheden nog groter.
Ik heb een paar baantjes gestikt om het uit te proberen. Ik zal het nog eens moeten doen, want ik zal langzamer moeten stikken en de draadspanning wat gaan bijstellen. Leuk speelgoed, hè!
Een tijdje geleden kocht ik een doosje met naaimachine-voetjes waarbij ook wat kleine schijfjes zaten. Zo groot als een muntje, met een gaatje in het midden en een kartelrandje. Op de schijfjes stonden verschillende nummers en per nummer was het motiefje van het kartelrandje anders.
Meteen speuren op internet! De schijfjes hoorden bij een zig-zag apparaatje van Singer. Een ander zig-zag apparaatje dan ik al had!
Daarna werd het een kwestie van zoeken en een beetje geluk hebben.......
Maar nu kan ik het dus laten zien!
Het is een schattig doosje, mooie vorm, mooie kleur!
Filmpje van Singer Automatisch Zig-zag apparaat 160991
Zoals altijd maak je het apparaatje vast op de plaats van het gewone voetje. Het hendeltje gaat om de schroef van de naaldhouder. En als de naald heen en weer gaat, schuift het apparaatje de stof heen en weer voor de zigzag-steek. De verschillende schijfjes gebruik je om allerlei fantasie-steken te maken. Door de steek-grootte en -breedte te variëren, zijn de mogelijkheden nog groter.
Ik heb een paar baantjes gestikt om het uit te proberen. Ik zal het nog eens moeten doen, want ik zal langzamer moeten stikken en de draadspanning wat gaan bijstellen. Leuk speelgoed, hè!
woensdag 27 juni 2012
De bovendraadspanning regelen.(2)
Als je gaat beginnen met naaiwerk op de machine, controleer je eerst de draadspanning.
Meestal neem je een dubbel stukje van de stof waarmee je gaat werken en stikt dat op elkaar. Als de spanning van de boven- en onderdraad gelijk is, zijn de kruisingen van de draden onzichtbaar.
Is dit niet het geval dan draai je aan de bovendraadspanning-regelaar en naai je weer een stukje, tot het in orde is. Omdat de onderdraadspanning meestal goed is, hoef je daar eigenlijk nooit iets aan te doen.
Heb je weleens dat je wil naaien, maar er allemaal draden van je werk vast zitten in de steekplaat en de transporteur? En dat je de draden los moet knippen, omdat er echt helemaal geen beweging meer mogelijk is?
En gebeurt dit nooit midden in een lang stuk, maar altijd aan het begin van een naad?
Laten we een kijkje nemen onder de steekplaat bij de spoel van de onderdraad.
De animatie laat zien dat de onderdraad eigenlijk passief is, de groene bovendraad wordt om de blauwe onderdraad geleid door de rode grijper en zo wordt de steek gevormd.
Waarschijnlijk wordt het vastzitten van plukken draad veroorzaakt doordat je daarvoor gestopt bent terwijl de draadhefboom niet helemaal naar boven stond.
De draadhefboom is dat staafje aan de voorkant vlak bij de spanningsregelaar, waar het garen doorheen gaat en dat steeds naar boven en beneden gaat.
Bij de animatie zie je dat de groene bovendraad de blauwe onderdraad omhelst, daarna wordt de groene bovendraad strak getrokken, waarna de steek klaar is.
Als je met naaien stopt terwijl de groene bovendraad nog bij de grijper is (dus de draadhefboom niet helemaal omhoog staat), is de steek niet helemaal af gemaakt. Begin je dan weer met naaien, dan raken de nieuwe draden in de war en krijg je een pluksel dat vastzit in je werk en in de machine.
Draai dus als je stopt altijd de draadhefboom in de hoogste stand door het vliegwiel (de schijf rechts) met je hand naar je toe te draaien.
Is dit niet het geval dan draai je aan de bovendraadspanning-regelaar en naai je weer een stukje, tot het in orde is. Omdat de onderdraadspanning meestal goed is, hoef je daar eigenlijk nooit iets aan te doen.
Heb je weleens dat je wil naaien, maar er allemaal draden van je werk vast zitten in de steekplaat en de transporteur? En dat je de draden los moet knippen, omdat er echt helemaal geen beweging meer mogelijk is?
En gebeurt dit nooit midden in een lang stuk, maar altijd aan het begin van een naad?
Laten we een kijkje nemen onder de steekplaat bij de spoel van de onderdraad.
De animatie laat zien dat de onderdraad eigenlijk passief is, de groene bovendraad wordt om de blauwe onderdraad geleid door de rode grijper en zo wordt de steek gevormd.
Waarschijnlijk wordt het vastzitten van plukken draad veroorzaakt doordat je daarvoor gestopt bent terwijl de draadhefboom niet helemaal naar boven stond.
De draadhefboom is dat staafje aan de voorkant vlak bij de spanningsregelaar, waar het garen doorheen gaat en dat steeds naar boven en beneden gaat.
Bij de animatie zie je dat de groene bovendraad de blauwe onderdraad omhelst, daarna wordt de groene bovendraad strak getrokken, waarna de steek klaar is.
Als je met naaien stopt terwijl de groene bovendraad nog bij de grijper is (dus de draadhefboom niet helemaal omhoog staat), is de steek niet helemaal af gemaakt. Begin je dan weer met naaien, dan raken de nieuwe draden in de war en krijg je een pluksel dat vastzit in je werk en in de machine.
Draai dus als je stopt altijd de draadhefboom in de hoogste stand door het vliegwiel (de schijf rechts) met je hand naar je toe te draaien.
maandag 25 juni 2012
De bovendraadspanning-regelaarschijven. (1)
Als je een stukje hebt genaaid en je wil je werk onder de naaimachine-voet vandaan halen, legt de handleiding van mijn Singer Featherweight dat als volgt uit:
Verwijdering van het werk.
Houd de machine stil met de draadhefboom (6, Fig.14) op zijn hoogste punt en licht de persvoet op. Trek de stof naar achteren en naar links weg en snijd de draden af door middel van de draadafsnijder (A, Fig. 15). Laat de einden der draden ongeveer 7 1/2 cm. onder en achter de persvoet liggen.
Zonder plaatje is nog niet zo gemakkelijk te begrijpen wat er tijdens deze handelingen in de machine gebeurt.
De draadhefboom is dat metalen stangetje vooraan dat steeds heen en weer gaat. (Ik ga ervan uit dat je bij de naaimachine zit alsof je aan het werk bent..). Die is nu niet zo interessant.
Achter de machine zit de persvoethefboom. Daarmee haal je het persvoetje omhoog en van je werk af. En juist deze persvoethefboom zorgt ervoor dat de bovendraad dan vrij tussen de spanningsschijven van de bovendraad-spanningsregelaar kan bewegen.
De frontplaat is verwijderd.
Door de persvoethefboom omhoog te halen wordt een mechanisme in werking gezet waardoor een veertje bij de pijl met KIJK HIER (zie bovenstaande foto) wordt ingedrukt. Daardoor komt er ruimte tussen de twee schijven van de bovendraadspanning-regelaar waar de draad een beetje klem zit. Nu kan de draad vrij bewegen en kan je de stof verwijderen door je werk naar achteren te trekken.
Het FILMPJE laat zien wat er gebeurt achter de frontplaat als de persvoethefboom omhoog gaat en hoe dat doorwerkt op de schijfjes van de bovendraadspanning-regelaar! (Goed woord voor 'Galgje' !)
Bij iedere steek die de naaimachine maakt, verschuift de transporteur de stof een beetje naar achteren en trekt de stof aan het garen. Daardoor schuift een stukje bovendraad tussen de schijfjes door. Dat mag niet te makkelijk gaan of te stroef, want dan krijg je lussen onder of boven je werk.
Als je de bovendraadspanning wil bijstellen (omdat de kruising van de boven- en onderdraad niet precies in het midden van de stof vallen), moet je de persvoethefboom naar beneden hebben staan om te kunnen testen of de draadspanning nu goed is. De ideale stand is meestal ongeveer 3. Maar afhankelijk van de stof kan het beter zijn de bovendraad iets losser of strakker te zetten.
Bij de eerste naaimachines zaten geen cijfers op de spanningsaanwijzer. Dan moest je de draadspanning regelen op gevoel. En dat kan ook heel goed!
Volgende keer verder met dit onderwerp!
Verwijdering van het werk.
Houd de machine stil met de draadhefboom (6, Fig.14) op zijn hoogste punt en licht de persvoet op. Trek de stof naar achteren en naar links weg en snijd de draden af door middel van de draadafsnijder (A, Fig. 15). Laat de einden der draden ongeveer 7 1/2 cm. onder en achter de persvoet liggen.
Zonder plaatje is nog niet zo gemakkelijk te begrijpen wat er tijdens deze handelingen in de machine gebeurt.
De draadhefboom is dat metalen stangetje vooraan dat steeds heen en weer gaat. (Ik ga ervan uit dat je bij de naaimachine zit alsof je aan het werk bent..). Die is nu niet zo interessant.
Achter de machine zit de persvoethefboom. Daarmee haal je het persvoetje omhoog en van je werk af. En juist deze persvoethefboom zorgt ervoor dat de bovendraad dan vrij tussen de spanningsschijven van de bovendraad-spanningsregelaar kan bewegen.
De frontplaat is verwijderd.
Door de persvoethefboom omhoog te halen wordt een mechanisme in werking gezet waardoor een veertje bij de pijl met KIJK HIER (zie bovenstaande foto) wordt ingedrukt. Daardoor komt er ruimte tussen de twee schijven van de bovendraadspanning-regelaar waar de draad een beetje klem zit. Nu kan de draad vrij bewegen en kan je de stof verwijderen door je werk naar achteren te trekken.
Het FILMPJE laat zien wat er gebeurt achter de frontplaat als de persvoethefboom omhoog gaat en hoe dat doorwerkt op de schijfjes van de bovendraadspanning-regelaar! (Goed woord voor 'Galgje' !)
Bij iedere steek die de naaimachine maakt, verschuift de transporteur de stof een beetje naar achteren en trekt de stof aan het garen. Daardoor schuift een stukje bovendraad tussen de schijfjes door. Dat mag niet te makkelijk gaan of te stroef, want dan krijg je lussen onder of boven je werk.
Als je de bovendraadspanning wil bijstellen (omdat de kruising van de boven- en onderdraad niet precies in het midden van de stof vallen), moet je de persvoethefboom naar beneden hebben staan om te kunnen testen of de draadspanning nu goed is. De ideale stand is meestal ongeveer 3. Maar afhankelijk van de stof kan het beter zijn de bovendraad iets losser of strakker te zetten.
Bij de eerste naaimachines zaten geen cijfers op de spanningsaanwijzer. Dan moest je de draadspanning regelen op gevoel. En dat kan ook heel goed!
Volgende keer verder met dit onderwerp!
zondag 24 juni 2012
Even proberen....
Ik wil graag pdf-documenten kunnen uploaden. Door te zoeken op Google ben ik op het blog van Elise F. gekomen. Zij geeft aanwijzingen hoe je een document beschikbaar kan maken op je blog, dat kan je nalezen op haar BLOG-PAGINA HIER.
Nu ga ik testen of het gelukt is door het pdf-je dat ik gemaakt had van de Singer Featherweight Stitchery te uploaden naar Scribd en de code daarvan hier te plaatsen. Wens me geluk!!!
Download voor eigen gebruik:
Singer Featherweight Stitchery
Nu ga ik testen of het gelukt is door het pdf-je dat ik gemaakt had van de Singer Featherweight Stitchery te uploaden naar Scribd en de code daarvan hier te plaatsen. Wens me geluk!!!
Download voor eigen gebruik:
Singer Featherweight Stitchery
Label voor Singer Featherweight koffertje. En de streepjes op de steekplaat.
Het is nu net zo'n regenachtige zondag als drie weken geleden, toen ik naar Atelier Bep ging voor de Singer Featherweight Meeting. Geweldig, al die zwarte koffertjes met die mini-naaimachientjes.
Ik had thuis nog snel een reepje stof om het handvat van mijn koffer gestrikt, want ik voorzag een probleem als alle koffertjes bij elkaar zouden staan. Anderen hadden een kantje of een lintje gebruikt.
Gisteravond wilde ik een kofferlabel maken. Het patroontje van de stitchery heb ik verkleind en voor de achterkant is een stukje stof gebruikt dat over was van het stoffenmandje dat ik bij Bep maakte. Het lint had ik voor Sinterklaas gekregen.
Dit staat toch even iets beter voor mijn mooie machine! Want van alle Singer naaimachines die ik heb, is dit mijn favoriet!
En 30 september gaat mijn koffertje natuurlijk weer mee naar Bep en hoef ik geen scharrig reepje stof te gebruiken om te weten welke koffer bij mij hoort.
Soms zie je iets wat er al was, maar nooit de aandacht trok!
Terwijl ik het kofferlabeltje maakte en een stikseltje op 1/4 inch langs de rand wilde, vielen mij de streepjes van de steekplaat op.
De lengte strepen had ik natuurlijk al gezien, daar kan de stof langs om af te meten hoever je van de rand van de stof gaat naaien.
Maar dwars daarop staan kleine streepjes....
Het nut daarvan werd duidelijk toen ik de hoek om wilde gaan: naai door tot het kleine streepje, laat de naald in de stof en draai de stof een kwartslag. Daarna zit je precies weer op 1/4 inch van de kantlijn! Wat handig toch!
Ik had thuis nog snel een reepje stof om het handvat van mijn koffer gestrikt, want ik voorzag een probleem als alle koffertjes bij elkaar zouden staan. Anderen hadden een kantje of een lintje gebruikt.
Gisteravond wilde ik een kofferlabel maken. Het patroontje van de stitchery heb ik verkleind en voor de achterkant is een stukje stof gebruikt dat over was van het stoffenmandje dat ik bij Bep maakte. Het lint had ik voor Sinterklaas gekregen.
Dit staat toch even iets beter voor mijn mooie machine! Want van alle Singer naaimachines die ik heb, is dit mijn favoriet!
En 30 september gaat mijn koffertje natuurlijk weer mee naar Bep en hoef ik geen scharrig reepje stof te gebruiken om te weten welke koffer bij mij hoort.
Soms zie je iets wat er al was, maar nooit de aandacht trok!
Terwijl ik het kofferlabeltje maakte en een stikseltje op 1/4 inch langs de rand wilde, vielen mij de streepjes van de steekplaat op.
De lengte strepen had ik natuurlijk al gezien, daar kan de stof langs om af te meten hoever je van de rand van de stof gaat naaien.
Maar dwars daarop staan kleine streepjes....
Het nut daarvan werd duidelijk toen ik de hoek om wilde gaan: naai door tot het kleine streepje, laat de naald in de stof en draai de stof een kwartslag. Daarna zit je precies weer op 1/4 inch van de kantlijn! Wat handig toch!
zaterdag 23 juni 2012
V=IxR . En het binnenste van het voetpedaal..
Een stukje theorie..
Het voetpedaal van een naaimachine regelt de snelheid van de motor. Door het pedaal in te drukken geef je "gas".
Met het pedaal regel je de weerstand die de stroom ondervindt.
De wet van Ohm zegt: V= I x R.
V is in Nederland 230 Volt,
R is de weerstand die je met het pedaal kan regelen van maximaal naar minimaal.
En I is de stroom die dan naar de motor gaat.
Omdat V een constant getal is (230) is de stroom klein bij een hoge weerstand (zelfs 0 bij maximale weerstand). En de stroom is maximaal bij een kleine weerstand.
De weerstand wordt steeds kleiner als het pedaal meer wordt ingedrukt, de stroom naar de motor wordt dan groter en de motor gaat sneller draaien.
Bij veel Singer naaimachines en zeker de Singer Featherweight heeft het pedaal een vaste knop en een verstelbare knop.
De handigste manier om de verstelbare knop met je voet te bedienen, is het pedaal met de knoppen naar je toe onder de bal van je voet te leggen en door je voet naar links te kantelen de verstelbare knop in te drukken. Het elektriciteitssnoer wijst dus van je af.
Hoewel het altijd verstandig is om de stekker uit het stopcontact te halen als je bij de naaimachine vandaan gaat, is er bij oude naaimachines een extra reden. Het kan gebeuren dat de naaimachine uit haarzelf gaat werken. Dus zonder dat je op het voetpedaal drukt!!
Ik heb dit bij de Singer 306 gehad. Net met de nieuwe aanwinst thuisgekomen, snel de machine uit de koffer gehaald, stekker in het stopcontact en daar begon de naaimachine!!! Op volle snelheid ging de naald heen en weer, ik deed niet eens iets!
Het leek wel een horrorfilm. En zeker als je nog naaiwerk eronder hebt liggen of het voetje van de naaimachine over het transportvoetje krast!
Maar goed, de oplossing was nabij! Je hoeft alleen iets te verwijderen uit het voetpedaal. Het onderdeel dat de problemen geeft heet een condensator. Het lijkt op een batterijtje, een kruising tussen AA- en AAA-formaat. Soms zijn er zelfs twee aanwezig!
Als de condensator oud is, kan het de regulerende werking van het voetpedaal teniet doen, en de motor op volle kracht laten draaien.
Het doel van de condensator heeft te maken met storingen door elektrische apparaten onderling.
Bij ons thuis gaf vroeger de TV een sneeuwbeeld als de buren koffiebonen maalden.
De condensator in apparaten moest deze storingen voorkomen.
Omdat naaimachines deze storingen niet meer geven, kan de condensator gemist worden. Dus wacht niet tot het probleem van de uit-zichzelf-naaiende-naaimachine zich voordoet, maar controleer of de condensator al verwijderd is; laat het controleren; laat het verwijderen of doe het zelf!
Nodig: Gezond verstand (haal de stekker uit het stopcontact!!) en een schroevendraaier.
Keer het pedaal om en verwijder de schroeven en rubberen anti-slip dopjes. Leg de schroefjes en dopjes in een bakje, raak ze niet kwijt!
Druk op de knop en maak zo de onderkant van de bovenkant van het pedaal los. De condensator zie je als een batterijtje verbonden met de schroeven. Ik heb ook een situatie gezien met twee condensatoren links en rechts.
Draai één schroef los waarmee de bedrading en de condensator vast zitten. Haal de condensator los en schroef de bedrading meteen weer vast. Herhaal dit aan de andere kant.
De condensator mag nu richting afvalbak.
Kijk nu zelf even hoe de werking van het voetpedaal is.
Doe eventueel een druppeltje naaimachine olie op de bewegende delen (niet bij de elektriciteitsdraden).
Schroef de delen van het voetpedaal met de rubberen dopjes weer op zijn plaats.
Viel mee, toch?
Het voetpedaal van een naaimachine regelt de snelheid van de motor. Door het pedaal in te drukken geef je "gas".
Met het pedaal regel je de weerstand die de stroom ondervindt.
De wet van Ohm zegt: V= I x R.
V is in Nederland 230 Volt,
R is de weerstand die je met het pedaal kan regelen van maximaal naar minimaal.
En I is de stroom die dan naar de motor gaat.
Omdat V een constant getal is (230) is de stroom klein bij een hoge weerstand (zelfs 0 bij maximale weerstand). En de stroom is maximaal bij een kleine weerstand.
De weerstand wordt steeds kleiner als het pedaal meer wordt ingedrukt, de stroom naar de motor wordt dan groter en de motor gaat sneller draaien.
Het pedaal niet ingedrukt. |
Het pedaal volledig ingedrukt. |
Bij veel Singer naaimachines en zeker de Singer Featherweight heeft het pedaal een vaste knop en een verstelbare knop.
Hoewel het altijd verstandig is om de stekker uit het stopcontact te halen als je bij de naaimachine vandaan gaat, is er bij oude naaimachines een extra reden. Het kan gebeuren dat de naaimachine uit haarzelf gaat werken. Dus zonder dat je op het voetpedaal drukt!!
Ik heb dit bij de Singer 306 gehad. Net met de nieuwe aanwinst thuisgekomen, snel de machine uit de koffer gehaald, stekker in het stopcontact en daar begon de naaimachine!!! Op volle snelheid ging de naald heen en weer, ik deed niet eens iets!
Het leek wel een horrorfilm. En zeker als je nog naaiwerk eronder hebt liggen of het voetje van de naaimachine over het transportvoetje krast!
Maar goed, de oplossing was nabij! Je hoeft alleen iets te verwijderen uit het voetpedaal. Het onderdeel dat de problemen geeft heet een condensator. Het lijkt op een batterijtje, een kruising tussen AA- en AAA-formaat. Soms zijn er zelfs twee aanwezig!
Als de condensator oud is, kan het de regulerende werking van het voetpedaal teniet doen, en de motor op volle kracht laten draaien.
Het doel van de condensator heeft te maken met storingen door elektrische apparaten onderling.
Bij ons thuis gaf vroeger de TV een sneeuwbeeld als de buren koffiebonen maalden.
De condensator in apparaten moest deze storingen voorkomen.
Omdat naaimachines deze storingen niet meer geven, kan de condensator gemist worden. Dus wacht niet tot het probleem van de uit-zichzelf-naaiende-naaimachine zich voordoet, maar controleer of de condensator al verwijderd is; laat het controleren; laat het verwijderen of doe het zelf!
Nodig: Gezond verstand (haal de stekker uit het stopcontact!!) en een schroevendraaier.
Keer het pedaal om en verwijder de schroeven en rubberen anti-slip dopjes. Leg de schroefjes en dopjes in een bakje, raak ze niet kwijt!
Draai één schroef los waarmee de bedrading en de condensator vast zitten. Haal de condensator los en schroef de bedrading meteen weer vast. Herhaal dit aan de andere kant.
De condensator mag nu richting afvalbak.
Kijk nu zelf even hoe de werking van het voetpedaal is.
Doe eventueel een druppeltje naaimachine olie op de bewegende delen (niet bij de elektriciteitsdraden).
Schroef de delen van het voetpedaal met de rubberen dopjes weer op zijn plaats.
Viel mee, toch?
donderdag 21 juni 2012
Singer Featherweight block van Sonja Callaghan, Artisania
Soms surf je op internet en kom je zo maar iets tegen wat zo leuk is dat je het wilt laten zien, zoals het gratis patroon op deze site: een block van een Singer Featherweight, ontworpen door Sonja Callaghan. Wel heel strak en bestaand uit heel veel kleine stukjes.
Dit zie ik mezelf voorlopig nog niet maken, maar ik vind het wel mooi. Ik zet de verwijzing HIER neer, misschien wil je het downloaden. In het commentaar zag ik dat bij het patroon Fa en Fb verkeerd om zitten, dus controleer dat nog even....
Artisania Singer Featherweight block
Dit zie ik mezelf voorlopig nog niet maken, maar ik vind het wel mooi. Ik zet de verwijzing HIER neer, misschien wil je het downloaden. In het commentaar zag ik dat bij het patroon Fa en Fb verkeerd om zitten, dus controleer dat nog even....
Artisania Singer Featherweight block
dinsdag 19 juni 2012
Stitchery Singer FW en een stitchery erbij voor mij..
Bij de Singer Featherweight Meeting bij Atelier Bep twee weken geleden, liep ik met een pleister omdat een aantal dagen daarvoor een basaalcelcarcinoma was verwijderd.
De grote pleister werd een normale kleinere en zondag jl kon ik zelfs zonder. Ik zag er volgens mijn liefhebbende echtgenoot dan wel uit of ik door mijn hoofd was geschoten, maar dat valt toch minder op dan die reclame voor Hansaplast op mijn voorhoofd.
Gister voor controle naar het ziekenhuis, zag er goed uit allemaal. Alleen....dat kleine plekje op het topje van mijn neus wat deze week voor het eerst spontaan een speldenprikje bloed had gegeven, moest worden weggehaald.
Ik schrok wel hoor, een verdovingsspuit, een appelboortje, een hechting en natuurlijk weer een pleister!!! Ook heel fijn om zo weer voor de klas te staan vandaag, de leerlingen waren zeer geinteresseerd.
Dat was dus mijn nieuwe stitchery..
Maar nu het goede nieuws, de stitchery van de Singer FW heb ik af. Ik vond het ook leuk om te doen, de eerste steekjes waren wat onregelmatig van grootte (en zo nu en dan verderop ook), maar van een afstand of zonder bril is het leuk geworden.
Ik had geen zwart borduurgaren, dus het is rood geworden. Een zwarte komt nog wel. Ik heb een S in de badge gemaakt.
Als je dit ook eens maakt, stuur dan alsjeblieft een foto van het resultaat.
De grote pleister werd een normale kleinere en zondag jl kon ik zelfs zonder. Ik zag er volgens mijn liefhebbende echtgenoot dan wel uit of ik door mijn hoofd was geschoten, maar dat valt toch minder op dan die reclame voor Hansaplast op mijn voorhoofd.
Gister voor controle naar het ziekenhuis, zag er goed uit allemaal. Alleen....dat kleine plekje op het topje van mijn neus wat deze week voor het eerst spontaan een speldenprikje bloed had gegeven, moest worden weggehaald.
Ik schrok wel hoor, een verdovingsspuit, een appelboortje, een hechting en natuurlijk weer een pleister!!! Ook heel fijn om zo weer voor de klas te staan vandaag, de leerlingen waren zeer geinteresseerd.
Dat was dus mijn nieuwe stitchery..
Maar nu het goede nieuws, de stitchery van de Singer FW heb ik af. Ik vond het ook leuk om te doen, de eerste steekjes waren wat onregelmatig van grootte (en zo nu en dan verderop ook), maar van een afstand of zonder bril is het leuk geworden.
Ik had geen zwart borduurgaren, dus het is rood geworden. Een zwarte komt nog wel. Ik heb een S in de badge gemaakt.
Als je dit ook eens maakt, stuur dan alsjeblieft een foto van het resultaat.
maandag 18 juni 2012
SIMANCO 120855 Singer 5/64" HEMMER FOOT
Ik wilde de stitchery van de Featherweight maken en een nieuw voetje uitproberen.
Het werd de rolzoom-voet van Singer, waarop staat: Simanco 120855. De randen van stoffen zakdoekjes zijn hiermee afgewerkt, zo'n heel fijn zoompje.
Deze "5/64" HEMMER FOOT" is geschikt voor de low shank naaimachines, zoals de Singer Featheweight 221 en 222, maar ook de Singers 201, 66, 99, 185, 15, 27, 127, 28 en 128. En niet alleen de electrische uitvoeringen; de handnaaimachines en de trapnaaimachines ook!
Op de foto is te zien dat het voetje als een slakkenhuisje de stof oprolt. De naald stikt een stuk verder de aangeboden zoom netjes vast. Naai met een rustig tempo.
Het werd de rolzoom-voet van Singer, waarop staat: Simanco 120855. De randen van stoffen zakdoekjes zijn hiermee afgewerkt, zo'n heel fijn zoompje.
Deze "5/64" HEMMER FOOT" is geschikt voor de low shank naaimachines, zoals de Singer Featheweight 221 en 222, maar ook de Singers 201, 66, 99, 185, 15, 27, 127, 28 en 128. En niet alleen de electrische uitvoeringen; de handnaaimachines en de trapnaaimachines ook!
Op de foto is te zien dat het voetje als een slakkenhuisje de stof oprolt. De naald stikt een stuk verder de aangeboden zoom netjes vast. Naai met een rustig tempo.
Ik geef eerlijk toe dat het me niet meeviel! Ik vloog uit de bocht, de 4 kanten van het lapje zag ik als 4 kansen om te oefenen, maar het resultaat verdient geen schoonheidsprijs!
Dit kleine stukje is het mooiste ...
Wel een filmpje gemaakt, met één hand...waarschijnlijk de reden dat het mis ging, want de stof leiden met twee handen is makkelijker! Om toch een succes-ervaring te krijgen heb ik het met Movie Maker bewerkt. Hier is het eindproduct. Ik heb geleerd de film iets in te korten en een pagina ervoor te plaatsen. Het is een kort filmpje geworden...
zondag 17 juni 2012
Stroomschema Singer Featherweight, vervangen van de elektra (1)
Als je een langer snoer wil aan je naaimachine of een nieuw snoer nodig vindt, moet je aan de slag!
Bedenk even of je de oude stekker wil blijven gebruiken. Dat is vaak een zwarte ronde stekker, die niet past in de geaarde stopcontacten van tegenwoordig. Dan kan je beter een platte stekker nemen.
Of een verlengsnoer met een ronde ingang voor de oude stekker en een platte stekker aan de andere kant. Moet je die wel altijd meenemen, he!
Ik heb dat wel zo opgelost bij de machine waar ook "Singer" op de stekker stond.
Een naaimachine hoeft niet geaard te worden, dat kan ook niet. Je ziet wel dat de stekker op de machine 3 contacten heeft, maar dat heeft een andere reden.
Ik heb een tijd zitten puzzelen en gezocht naar informatie, voor ik door had hoe de stroom precies ging. Ik heb een groot notitieboek om van alles over Singers op te schrijven, zodat de informatie bij elkaar staat. Anders blijf ik iedere keer hetzelfde opzoeken.
Stroom gaat, simpel gezegd, het stopcontact uit en weer terug naar het stopcontact. Onderweg kan de stroom ervoor zorgen dat apparaten energie produceren. Bijvoorbeeld licht-energie (lamp) of bewegingsenergie (motor).
Als de stroomkring gesloten is, gaat de elektriciteit stromen. Als de schakelaar van de lamp op "uit" staat, is de stroomkring niet doorlopend (denk aan een open tuinhekje). Als de schakelaar van de lamp op "aan" staat (het tuinhek is dicht, de tuin is nu helemaal omheind), kan de stroom door de draad stromen en brandt de lamp.
De stroom kan ook door het voetpedaal van de naaimachine en vandaar naar de motor. Als de knop op het pedaal niet ingedrukt is, kan de elektriciteit niet stromen en gaat de motor niet draaien. Druk je het pedaal een beetje in, gaat er een beetje stroom door naar de motor en begint de motor te draaien. Door het pedaal verder in te drukken, gaat er steeds meer stroom naar de motor en uiteindelijk draait de motor op volle snelheid.
De stroom gaat van de stekker in het stopcontact via het voetpedaal naar de motor en van de motor weer naar de stekker.
Op de tekening: Stekker --> 1. --> voetpedaal --> 2. --> motor --> 3. --> stekker.
De lamp wordt als volgt van elekticiteit voorzien:
Stekker --> 1. --> lampschakelaar --> lamp --> 3. --> stekker.
Bij de Singer Featherweigt zit een verbindingsstekker op de machine. Deze stekker heeft de mannelijke kant, de pennetjes. Het deel van de stekker met de vrouwelijke uiteinden zit aan het voetpedaal en de stekker voor in het stopcontact. Eigenlijk zouden de stekker en het voetpedaal ook zo aan de machine vast kunnen zitten, maar dit bergt makkelijker op.
Bedenk even of je de oude stekker wil blijven gebruiken. Dat is vaak een zwarte ronde stekker, die niet past in de geaarde stopcontacten van tegenwoordig. Dan kan je beter een platte stekker nemen.
Of een verlengsnoer met een ronde ingang voor de oude stekker en een platte stekker aan de andere kant. Moet je die wel altijd meenemen, he!
Ik heb dat wel zo opgelost bij de machine waar ook "Singer" op de stekker stond.
Een naaimachine hoeft niet geaard te worden, dat kan ook niet. Je ziet wel dat de stekker op de machine 3 contacten heeft, maar dat heeft een andere reden.
Ik heb een tijd zitten puzzelen en gezocht naar informatie, voor ik door had hoe de stroom precies ging. Ik heb een groot notitieboek om van alles over Singers op te schrijven, zodat de informatie bij elkaar staat. Anders blijf ik iedere keer hetzelfde opzoeken.
Stroom gaat, simpel gezegd, het stopcontact uit en weer terug naar het stopcontact. Onderweg kan de stroom ervoor zorgen dat apparaten energie produceren. Bijvoorbeeld licht-energie (lamp) of bewegingsenergie (motor).
Als de stroomkring gesloten is, gaat de elektriciteit stromen. Als de schakelaar van de lamp op "uit" staat, is de stroomkring niet doorlopend (denk aan een open tuinhekje). Als de schakelaar van de lamp op "aan" staat (het tuinhek is dicht, de tuin is nu helemaal omheind), kan de stroom door de draad stromen en brandt de lamp.
De stroom kan ook door het voetpedaal van de naaimachine en vandaar naar de motor. Als de knop op het pedaal niet ingedrukt is, kan de elektriciteit niet stromen en gaat de motor niet draaien. Druk je het pedaal een beetje in, gaat er een beetje stroom door naar de motor en begint de motor te draaien. Door het pedaal verder in te drukken, gaat er steeds meer stroom naar de motor en uiteindelijk draait de motor op volle snelheid.
De stroom gaat van de stekker in het stopcontact via het voetpedaal naar de motor en van de motor weer naar de stekker.
Op de tekening: Stekker --> 1. --> voetpedaal --> 2. --> motor --> 3. --> stekker.
De lamp wordt als volgt van elekticiteit voorzien:
Stekker --> 1. --> lampschakelaar --> lamp --> 3. --> stekker.
Bij de Singer Featherweigt zit een verbindingsstekker op de machine. Deze stekker heeft de mannelijke kant, de pennetjes. Het deel van de stekker met de vrouwelijke uiteinden zit aan het voetpedaal en de stekker voor in het stopcontact. Eigenlijk zouden de stekker en het voetpedaal ook zo aan de machine vast kunnen zitten, maar dit bergt makkelijker op.
zaterdag 16 juni 2012
Singer Featherweight stitchery
Voor mijn Singer Featherweight wil ik een hoes maken, zodat ze stofvrij op tafel kan blijven staan.
Als je lekker door wilt werken, ruim je niet steeds alles op. Maar we hebben zeker stof in huis en ook de kat loopt natuurlijk met een sierlijk dansende staart langs de naaimachine (ook de gordijnen beginnen alweer op harige mannenbenen te lijken, zucht).
Ik dacht aan een hoes met afbeelding van de FW. Wat inspiratie van internet en wat aanpassingen van mij, en dit is het resultaat!
Ik zou het leuk vinden als iemand dit wil gebruiken.
Ik heb ook een pdf bestand ervan gemaakt. Nu zoek ik nog hoe ik dat hierbij kan voegen. Ik heb het idee dat dat niet gaat lukken. Weet iemand hoe je een pdf bestand erbij plakt?
Als het goed is kan ik het nu:
Klik HIER voor pdf-bestand.
Als je lekker door wilt werken, ruim je niet steeds alles op. Maar we hebben zeker stof in huis en ook de kat loopt natuurlijk met een sierlijk dansende staart langs de naaimachine (ook de gordijnen beginnen alweer op harige mannenbenen te lijken, zucht).
Ik dacht aan een hoes met afbeelding van de FW. Wat inspiratie van internet en wat aanpassingen van mij, en dit is het resultaat!
Ik zou het leuk vinden als iemand dit wil gebruiken.
Als het goed is kan ik het nu:
Klik HIER voor pdf-bestand.
woensdag 13 juni 2012
Patchwork Quilting Foot with Guide oftewel: de Watteerder.
Ik ben niet zo dol op gewatteerde stoffen met een ruitjesstructuur. Doet me erg denken aan een duffe duster. Mijn laatste duster was toen ik hem kreeg zo lang dat ie tot mijn enkels hing, het jaar daarop kwam ie tot mijn knieën en toen stopte ik al met groeien...Ruim 35 jaar geleden dus. Daarna badstof badjassen gehad en alleen in gebruik na het douchen. Pyjama-dagen en rondlopen in een badjas voelt als terminaal ziek zijn, daar houd ik helemaal niet van!
Maar de Watteerder, of de Singer Patchwork Quilting Foot with Guide 35932 kan je prima gebruiken om evenwijdige lijnen te stikken.
Het voetje zelf heeft precies de maat van 1/4 inch (net nagemeten), moet ik toch eens proberen bij het naaien van lapjes! De geleider kan de maat houden voor grotere afstanden tussen 2 lijnen en is links of rechts te gebruiken.
Singer zelf zegt het zo in de handleiding:
Maar de Watteerder, of de Singer Patchwork Quilting Foot with Guide 35932 kan je prima gebruiken om evenwijdige lijnen te stikken.
Het voetje zelf heeft precies de maat van 1/4 inch (net nagemeten), moet ik toch eens proberen bij het naaien van lapjes! De geleider kan de maat houden voor grotere afstanden tussen 2 lijnen en is links of rechts te gebruiken.
Singer zelf zegt het zo in de handleiding:
En hier is het filmpje dat zoon nr2 maakte.
Het lijkt mij een handig hulpmiddel, omdat je zo midden in het werkstuk zonder verder af te tekenen in een flink tempo rechte lijnen kan naaien.
Probeer het eens uit en bedenk een toepassing die voor jou handig is!
maandag 11 juni 2012
Kom kijken! Singer Featherweight kan zigzaggen!
Echt waar!!! Een zigzaggende Singer Featherweight!
Terwijl ik gistermiddag de poten voor het mijtenpak aan het maken was, kon ik meteen even de Singer Adjustable ZigZag Attachment (121706) uitproberen.
Ik heb een paar foto's gemaakt om te laten zien hoe dat handige apparaatje op de plaats van het standaardvoetje vastzit.Terwijl ik gistermiddag de poten voor het mijtenpak aan het maken was, kon ik meteen even de Singer Adjustable ZigZag Attachment (121706) uitproberen.
Je zet het vast met het schroefje waarmee het standaardvoetje vastzit. Het tweetandige gedeelte gaat om het schroefje waar de naald mee vastzit. Als de naald op en neer beweegt, gaat ook dat armpje van het Zigzag-apparaatje mee. Daardoor wordt het hele mechanisme in werking gezet.
Als je gewoon recht wilt stikken, kan je door het hendeltje aan de linkerkant om te zetten het mechanisme uitschakelen. Hoef je niet steeds te wisselen tussen je gewone voetje en dit ZigZag Attachment.
Omdat het zonlicht voor een tegenlicht effect zorgde, heb ik een zwart dekseltje als achtergrondje bij de foto gebruikt.
Een filmpje is natuurlijk veel mooier is dan een foto, daarom heeft Zoon nr3 even geholpen door de camera vast te houden. Hij hing om mij heen, omdat een zijwaartse opname vooral mijn hand liet zien en niet waar het hier om gaat. Dus het is nu zoals je het ziet als je zelf bezig bent met dit stukje techniek!
Zoon nr3 is 12 jaar oud en de jongste, voor jullie denken dat er nog meer komen..
Het filmpje is hier te zien!
zondag 10 juni 2012
Als Mijt.......
Even een fotootje van het Mijtenhempie voor het optreden bij de pensionering van een collega. Zo snel mogelijk in elkaar gezet met mijn trouwe FW. Meteen 2 voetjes uitgeprobeerd.
James Bont keek zeer geinteresseerd naar al die poten en vooral naar de bewegende voelsprieten. Die zijn eigenlijk zijn speeltjes, even geleend...
Fijne zonnige zondag verder!
Nou, ziet er niet gek uit, he! En die muts met voelsprieten verbergt meteen die pleister, heel handig, die houd ik voorlopig op mijn hoofd.
Nog even de tekst en de melodie leren. Moet lukken, want zo hoogdravend is het niet.James Bont keek zeer geinteresseerd naar al die poten en vooral naar de bewegende voelsprieten. Die zijn eigenlijk zijn speeltjes, even geleend...
Fijne zonnige zondag verder!
zaterdag 9 juni 2012
Schoonmaken en olieën. De Singer 201 en kennismaking met Kneusje...
Geen groter genoegen voor mij dan een een hele vieze, stoffige, vastgelopen naaimachine onder handen te nemen.
Het liefst een doffe machine met 60 jaar opgespaard pluis in het transportsyteem, aangekoekte olie die lijkt op dikke stroop in de winter, bewegende onderdelen die niet meer bewegen, een electriciteitssnoer dat eruit ziet of er ratten aan hebben geknaagd en wat je nog meer kan bedenken aan narigheid.
Hoe is mijn aanpak?
schoonmaakmiddelen. Nooit met afwasmiddel of wat dan ook op de geverfde delen! (zie foto!)
de lucht verder laten drogen. Met een beetje naaimachine-olie op een doekje afnemen om te
beschermen tegen roest.
Het liefst een doffe machine met 60 jaar opgespaard pluis in het transportsyteem, aangekoekte olie die lijkt op dikke stroop in de winter, bewegende onderdelen die niet meer bewegen, een electriciteitssnoer dat eruit ziet of er ratten aan hebben geknaagd en wat je nog meer kan bedenken aan narigheid.
Een van de ergste machines was een Singer 201. Dat is een machine met een sterke motor, denk aan spijkerbroeken naaien! Op de foto was het een stoffig beestje. Bij het ophalen bleek dat de verkoper "je krijgt wat je ziet" wel heel letterlijk had genomen, want de halve koffer die op de foto stond was ook de enige helft die er was. Vandaar al dat stof!
Hoe is mijn aanpak?
- met zachte doek die klamvochtig is gemaakt (alleen water!!) de zwarte delen afnemen, steeds de doek uitspoelen, niet hard wrijven.
- De zwarte delen met een ander doekje met naaimachine-olie behandelen; vuil gaat eraf en de machine gaat glimmen! Nu zie je waar je het voor doet!
schoonmaakmiddelen. Nooit met afwasmiddel of wat dan ook op de geverfde delen! (zie foto!)
Dit is Kneusje FW. Zij kwam binnen met een beschadigde laklaag door verkeerde behandeling.
- Alle chromen of roestvrijstalen onderdelen loshalen en in een bak laten weken in sop met groene zeep. Niet te lang, een uurtje is genoeg. Doe dit niet met geverfde onderdelen, want de (zwarte) verf, de laklaag of de versieringen kunnen daar niet tegen. Daarna afspoelen onder de kraan, schroefjes in een theezeefje bijvoorbeeld om te voorkomen dat ze door het putje verdwijnen.
de lucht verder laten drogen. Met een beetje naaimachine-olie op een doekje afnemen om te
beschermen tegen roest.
- Bewegende delen van de machine zo stofvrij mogelijk maken. Met een (tanden)borsteltje, kwastje of wattenstaafje. Haal zo nodig delen van de machine uit elkaar.
- Maak bij iedere fase van ontmantelen een foto van hoe het eruit ziet en wat je verwijderd hebt. Wil je op twee plaatsen de machine schoonmaken, zoals bij de transportvoet en bovenin bij de kop, doe dan één plaats tegelijk. Maak het jezelf niet te moeilijk! Leg alle onderdelen op een blad of in bakjes weg. Dit is het moment om heel rustig en netjes te werken, raak niets kwijt! De bouwmarkt verkoopt geen enkel onderdeel van een Singer naaimachine! Maak schoon en zet alles weer in elkaar.
- Machine olieën volgens de handleiding. Meestal betekent dat in ieder gaatje een druppeltje olie moet. Doe niet teveel! Dat geeft alleen maar extra kans op nieuwe verzamelplaatsen van smeer en stof. Onder de machine zijn veel stangen die draaien met een raderwerk en zo beweging van andere delen mogelijk maken. De groffe raderwerken met ribbels mogen wat Singer Vet of Vaseline krijgen, de fijne weer een druppeltje olie.
- Als de motor niet vlot draait, haal hem los van de riem zodat de naaimachine niet meedoet en laat de motor een paar minuten op volle snelheid draaien. Het geluid van de motor zal steeds mooier worden.
- De electra.... vervang kapotte bedrading of laat het vervangen. Electriciteit is niet eng als je veilig werkt. Kan je een stekker vervangen of een lamp ophangen? Dan kan je nu ook veel zelf. Altijd de stroom eraf of de stekker uit het stopcontact. Kijk hoe het zat en denk goed na, teken de bestaande situatie.
Schroef het pedaal open, schroef de stekkers open (richting stopcontact en richting naaimachine)
en kijk hoe de draadjes lopen. Koop zwart electriciteitsdraad, een draadstriptang en klein
schroevendraaiertje (kijk in de gereedschapskist..).
Ik heb zelf nog nooit de draden van de motor richting naaimachine vervangen, dat moet ik nog
uitpluizen. Maar wel van het voetpedaal etc. En dat is echt niet moeilijk. Als ik aan Kneusje
verder werk zal ik foto's maken.
Moet je nu alles kunnen? Nee, natuurlijk niet. Maar gewoon onderhoud as olieën en stof verwijderen wel! Je kan niet iedere week naar de naaimachine-monteur gaan.
Electra laten doen is iets eenmaligs, dus dat valt wel mee in de kosten. Daarna kan je weer 60 jaar vooruit!
Met Kneusje zal het uiteindelijk goed komen. Dat zal een flinke "face-lift" worden, die redt het niet met een pleister op de wonde..
En de Singer 201 die zo stoffig en verwaarloosd was? Is het geen plaatje geworden! Ze zit nu vrolijk in de hele koffer van de Singer 306.
vrijdag 8 juni 2012
De Singer 306 en misschien een filmpje.
Even iets proberen!
Ik wil graag filmpjes laten zien van werkende naaimachines en accessoires, maar heb nog geen idee hoe ik dat voor elkaar kan krijgen. Nu heb ik een stukje opgenomen van mijn Singer 306 en doe een poging dat te plaatsen. Ik heb ingezoomd en wat om de machine heen gedraaid om te leren niet te snel te bewegen met de camera.
Ook heb ik deze foto eerst een kleiner formaat gegeven voor het plaatsen. Allemaal nieuw voor mij!
De Singer 306K (EJ479569) is gemaakt in januari 1954 met 9999 andere zusjes in die maand. Een uniek exemplaar dus!
Deze naaimachine kan zigzaggen en ook heel veel fantasie-steekjes maken. Daarover een volgende keer.
Eerst kijken of ik het stukje film hier kan plaatsen............
@@@@@@
Ik wil graag filmpjes laten zien van werkende naaimachines en accessoires, maar heb nog geen idee hoe ik dat voor elkaar kan krijgen. Nu heb ik een stukje opgenomen van mijn Singer 306 en doe een poging dat te plaatsen. Ik heb ingezoomd en wat om de machine heen gedraaid om te leren niet te snel te bewegen met de camera.
Ook heb ik deze foto eerst een kleiner formaat gegeven voor het plaatsen. Allemaal nieuw voor mij!
De Singer 306K (EJ479569) is gemaakt in januari 1954 met 9999 andere zusjes in die maand. Een uniek exemplaar dus!
Deze naaimachine kan zigzaggen en ook heel veel fantasie-steekjes maken. Daarover een volgende keer.
Eerst kijken of ik het stukje film hier kan plaatsen............
@@@@@@
Nou, dat ziet er niet uit alsof het gelukt is. Een andere route proberen....Nu loopt alles vast, maar gelukkig zat dit allemaal nog in concept. Ik vind dit wel een heel prettig programma om een blog te maken!
Nogmaals met een linkje werken, misschien gaat het nu wel goed.
Hier zou je het kunnen zien. Zetten jullie alsjeblieft niet het geluid aan.... Je hoort van alles en ook nog tevreden gehum van mij, dat is een afwijking.....
Morgen moet ik met een naaimachine aan de slag, want zondag geeft een collega een afscheidsfeestje. En daar hoort een praatje en een liedje bij..... Wij zingen een liedje als Mijt.....Mijten hebben vaak 8 pootjes, dus ik moet er 4 bij-fabrieken...even een overhemd verbouwen.
(Ik heb alles net gecontroleerd. De verwijzing naar YOUTUBE moet mooier kunnen, denk ik. Maar het begin is er!)
donderdag 7 juni 2012
Het verband tussen een WC-rol en een spoeltje...
Hoe de bovendraad van een naaimachine moet worden in gespannen is vanaf een foto nog goed te zien, maar de onderdraad geeft vaak problemen.
De onderdraad zit om een spoeltje gewonden. Het spoeltje moet in een spoelhuis, waarna het spoelhuis in een houdertje in de machine vastgezet wordt.
Het probleem is op welke manier het spoeltje in het spoelhuis moet. Dat kan met de draad linksom of rechtsom gewonden. Slechts één van deze manieren is de juiste....
Ter vergelijking: de WC-rol!
Hoewel ik al erg blij ben als iemand een nieuwe wc-rol heeft opgehangen en ik niet een lege rol aantref, of bijna nog erger: een rol met nog één velletje (alsof je daar iets aan hebt..); er zijn mensen die ook nog willen dat de rol goed hangt.
En met goed bedoelen ze dat de rol van de muur afhangt, zodat je het papier makkelijk kan pakken.
Even een fotootje. Dit is de Goede WC-rol.
Maar natuurlijk kan de rol ook met het papier langs de muur hangen, dat is de Foute WC-rol.
De onderdraad zit om een spoeltje gewonden. Het spoeltje moet in een spoelhuis, waarna het spoelhuis in een houdertje in de machine vastgezet wordt.
Het probleem is op welke manier het spoeltje in het spoelhuis moet. Dat kan met de draad linksom of rechtsom gewonden. Slechts één van deze manieren is de juiste....
Ter vergelijking: de WC-rol!
Hoewel ik al erg blij ben als iemand een nieuwe wc-rol heeft opgehangen en ik niet een lege rol aantref, of bijna nog erger: een rol met nog één velletje (alsof je daar iets aan hebt..); er zijn mensen die ook nog willen dat de rol goed hangt.
En met goed bedoelen ze dat de rol van de muur afhangt, zodat je het papier makkelijk kan pakken.
Maar natuurlijk kan de rol ook met het papier langs de muur hangen, dat is de Foute WC-rol.
Hoe moet het spoeltje van een Singer Featherweight nu in het spoelhuis? Als je het spoelhuisje in je linkerhand neemt, moet het draad over het spoeltje hangen volgens de Goede WC-rol. Plaats het spoeltje in het spoelhuis en trek het losse einde van de draad door het gleufje en dan onder het veerplaatje naar boven, tot de draad in het daarvoor vrijgehouden gaatje komt. Als je aan de draad trekt, wordt het draaduiteinde langer, de spoel draait rond, maar niet te snel. Het veerplaatje bepaalt hoe losjes de draad afgewonden kan worden, dat is met een stelschroefje vaster of losser te zetten, maar staat bijna altijd goed gesteld.
Nog een laatste foto uit de handleiding.
Hoe is dat nu bij andere typen naaimachines? Want bij bepaalde typen moet het precies anders om. Volgens mij werkt het zo dat de draad altijd onder het veerplaatje terug moet om in het uitgespaarde gaatje te komen.
Maakt dit verhaal het duidelijker....??
woensdag 6 juni 2012
Hoe oud is jouw Singer naaimachine?
(Notitie! Als je jouw naaimachine niet kan vinden met behulp van het serienummer en de informatie op deze pagina, kan ik het ook niet vinden. Ik kan niets zeggen over de waarde van je machine. Dat hangt van vele factoren af en van de belangstelling die mensen in jouw omgeving ervoor kunnen hebben. Ik kan daar dus ook geen vragen over beantwoorden!)
Zou je een Singer Featherweight willen die gemaakt is in jouw geboortejaar? Het is voor velen een grote wens!
Verheug je vast: dat gaat een keer lukken!! Immers, Singer naaimachines gaan generaties lang mee ;) .
Er vinden nu veel naaimachines die gekocht zijn in de jaren 50 een nieuwe eigenaar. De komende jaren zal dat zo blijven, aangezien weinig vrouwen van 80+ nog achter de naaitafel zitten.
Ook modernere naaimachines uit de jaren 70-80 worden te koop aangeboden, maar hoe meer plastic een naaimachine bevat, hoe kwetsbaarder.
Wie nu een gloednieuwe naaimachine koopt met tiptoetsen en veel electronica zal niet niet verwachten dat haar kleinkinderen daar over 60 jaar nog kleding of gordijnen op naaien!
Het nadeel van een electronische naaimachine is ook dat je geheel afhankelijk bent van iemand die er verstand van heeft. Ik zou het in ieder geval niet durven om daar iets aan te verstellen of zelfs maar de behuizing open te maken. Bij de Singer naaimachines die ik hier heb staan doe ik dat wel. Zoeken op internet naar informatie, schroevendraaier erbij, diep ademhalen en beginnen!
Het geeft voldoening om een vieze vastgelopen naaimachine (met olie, smeer en stof) uiteindelijk weer te laten glanzen en soepel te laten naaien.
Hoe oud is mijn naaimachine?
Maar nu de leeftijd van onze oude Singers. Want je wil toch weten hoe oud je aanwinst is! Het serienummer vind je onderaan de 'stam' van de naaimachine, zoals op deze foto. Bij de kleine Singer Featherweights vind je het serienummer onder de naaimachine!
Kijk naar het serienummer op de naaimachine en zoek dat op bij de volgende websites:
HIER vind je alle Singer naaimachines!
(Als jouw machine er niet bij staat, kan ik het ook niet opzoeken!)
Hier zie je alle Singer Featherweights bij elkaar. Alleen bij de witte Singer Featherweights is het onduidelijk. Er mist informatie.
Welk model Singer naaimachine heb ik?
Zoek het serienummer op DEZE PAGINA.
Certificaat van Singer!
En als je OP DEZE SITE van SINGER (scroll op die webpagina helemaal naar beneden, naar de rechterkant onderaan dus) het serienummer invult, kan je een certificaat downloaden met het serienummer en productiejaar. Een soort geboortebewijs!
Zou je een Singer Featherweight willen die gemaakt is in jouw geboortejaar? Het is voor velen een grote wens!
Verheug je vast: dat gaat een keer lukken!! Immers, Singer naaimachines gaan generaties lang mee ;) .
Er vinden nu veel naaimachines die gekocht zijn in de jaren 50 een nieuwe eigenaar. De komende jaren zal dat zo blijven, aangezien weinig vrouwen van 80+ nog achter de naaitafel zitten.
Ook modernere naaimachines uit de jaren 70-80 worden te koop aangeboden, maar hoe meer plastic een naaimachine bevat, hoe kwetsbaarder.
Wie nu een gloednieuwe naaimachine koopt met tiptoetsen en veel electronica zal niet niet verwachten dat haar kleinkinderen daar over 60 jaar nog kleding of gordijnen op naaien!
Het nadeel van een electronische naaimachine is ook dat je geheel afhankelijk bent van iemand die er verstand van heeft. Ik zou het in ieder geval niet durven om daar iets aan te verstellen of zelfs maar de behuizing open te maken. Bij de Singer naaimachines die ik hier heb staan doe ik dat wel. Zoeken op internet naar informatie, schroevendraaier erbij, diep ademhalen en beginnen!
Het geeft voldoening om een vieze vastgelopen naaimachine (met olie, smeer en stof) uiteindelijk weer te laten glanzen en soepel te laten naaien.
Hoe oud is mijn naaimachine?
Maar nu de leeftijd van onze oude Singers. Want je wil toch weten hoe oud je aanwinst is! Het serienummer vind je onderaan de 'stam' van de naaimachine, zoals op deze foto. Bij de kleine Singer Featherweights vind je het serienummer onder de naaimachine!
Kijk naar het serienummer op de naaimachine en zoek dat op bij de volgende websites:
HIER vind je alle Singer naaimachines!
(Als jouw machine er niet bij staat, kan ik het ook niet opzoeken!)
Hier zie je alle Singer Featherweights bij elkaar. Alleen bij de witte Singer Featherweights is het onduidelijk. Er mist informatie.
Welk model Singer naaimachine heb ik?
Zoek het serienummer op DEZE PAGINA.
Certificaat van Singer!
En als je OP DEZE SITE van SINGER (scroll op die webpagina helemaal naar beneden, naar de rechterkant onderaan dus) het serienummer invult, kan je een certificaat downloaden met het serienummer en productiejaar. Een soort geboortebewijs!
dinsdag 5 juni 2012
Verschillende voeten..
Voor je een voetje voor een naaimachine wilt aanschaffen, is het handig te weten welk model je nodig hebt.
De Singer Featherweight heeft een voetje met een kort halsje, in het engels LOW SHANK. Je kan de afstand van de lap stof tot het schroefje opmeten. Een voetje met een langer hals heet high shank (logisch) en dan bestaat er ook nog een model met een langer en scheef halsje, de slant shank.
De Singer Featherweight heeft een voetje met een kort halsje, in het engels LOW SHANK. Je kan de afstand van de lap stof tot het schroefje opmeten. Een voetje met een langer hals heet high shank (logisch) en dan bestaat er ook nog een model met een langer en scheef halsje, de slant shank.
De Singer Buttonholer die ik beschreven heb heeft het Singer artikel nummer 160506. Die kan in een groene of zwarte plastic box zitten.
Erg leuk om te zien is de Singer 489500, iets moderner, in een groene shuttle-vormige plastic box, de Jetson case.
En deze zijn ook in een roze box verkrijgbaar....
Maar let op, de buttonholers die in een roze shuttle-vormige plastic box zitten, zijn voor een slant shank naaimachine!! Die kan je niet gebruiken op een Singer Featherweight!
Ik heb in de vitrinekast een hele mooie roze Jetson case met een schitterende buttonholer, alleen die past niet op een van de 9 naaimachines hier. Want op het moment van aanschaf wist ik dat van die verschillende modellen voetjes nog niet.....